Z treści pisma wynika, że spółka prowadzi sprzedaż towarów w formie zaewidencjonowanej oraz sprzedaż prasy w formie nie ewidencjonowanej ? brak ewidencji magazynowej. Na punkcie sprzedaży detalicznej /PSD/ sprzedawcą jest osoba świadcząca dla Spółki usługę pośrednictwa sprzedaży w ramach swojej działalności gospodarczej, zwana dalej ?partnerem?. Usługa ta polega na sprzedaży towaru spółki, w punkcie sprzedaży spółki.Osoba ta jest czynnym podatnikiem VAT. Cykl sprzedaży prasy odbywa się w podanej niżej kolejności. Dostawca prasy dostarcza towar spółki na punkt sprzedaży detalicznej, np. 100 szt. prasy. Po dokonaniu przez ?partnera? sprzedaży prasy następuje zwrot dostawcy tytułów, które nie zostały sprzedane, np. 20 szt. prasy. Dostawca obciąża spółkę fakturą wystawioną na różnicę pomiędzy wartością prasy dostarczonej a wartością zwrotu, np. za 80 szt. prasy. Na podstawie ewidencji sprzedaży Spółki oraz ewidencji faktur od dostawcy obciążającego spółkę za dostarczoną a nie zwróconą prasę, Spółka jest w stanie stwierdzić, jaka część prasy nie została przez ?partnera? sprzedana, a spółka została za nią obciążona przez dostawcę, np. prasa sprzedana przez spółkę wg jej ewidencji wynosi 75 szt. w związku z czym za 5 szt. prasy spółka obciąża osobę, która dokonała w imieniu spółki sprzedaży na PSD.

Na wartość nie sprzedanej przez ?partnera? prasy, za którą spółka została obciążona przez dostawcę, wystawia się na ?partnera? notę obciążającą go ceną detaliczną prasy zawierającej w sobie kwotę VAT, która zostaje odprowadzona do US. Kwotę VAT wykazuje się na wystawianych przez spółkę notach. Nie wystawia się faktur VAT, ponieważ w/w różnica nosi znamiona różnicy inwentaryzacyjnej, która podatkowi VAT nie podlega. Ponadto umowa z osobą świadczącą usługę sprzedaży zawiera zapis, że wynagrodzenie tej osoby może zostać pomniejszone w szczególności o odliczenie z tytułu strat wykazanych podczas inwentaryzacji. Wątpliwość budzi fakt, czy od różnicy między wartością prasy, za którą spółka zostaje obciążona przez dostawcę, a prasą faktycznie sprzedaną przez ?partnera?, spółka powinna naliczać VAT należny. Nadmienia się, że ?partner? jest czynnym podatnikiem VAT i wystawia spółce fakturę VAT za usługę przez siebie wykonaną.

Z nadesłanej przez spółkę umowy nazwanej ?umową partnerską? wynika, że właścicielem towaru od momentu jego dostarczenia do PSD do momentu jego sprzedaży pozostaje spółka. Towar jest powierzany osobie prowadzącej PSD będącej czynnym podatnikiem VAT. Sprzedaż towarów odbywa się według cen detalicznych ustalonych przez spółkę. Utargi z tytułu sprzedaży towaru ?partner? jest zobowiązany wpłacać codziennie na konto wskazane przez spółkę. Ewentualne niedobory towarowe ujawnione w trakcie obowiązywania tej umowy, zostaną pokryte przez ?partnera? na pierwsze wezwanie spółki. Za usługi te ?partner? otrzymywać będzie wynagrodzenie w stałej wysokości powiększone o 15% prowizji liczonej od marży handlowej. Od tak ustalonego wynagrodzenia spółka ma prawo potrącić wszelkie roszczenia m. in. nie wpłacone kwoty utargu z tytułu sprzedaży towarów, odliczenia z tytułu strat wykazanych podczas inwentaryzacji.

Zdaniem spółki, prawidłowym jest dotychczas stosowane rozwiązanie polegające na wystawianiu not obciążeniowych i naliczaniu VAT należnego. Nie jest prawidłowym potraktowanie tego zdarzenia jako zwykłej sprzedaży dla ?partnera?, które winno być udokumentowane fakturą VAT i ujęte w rejestrze sprzedaży i nie traktowanie tego zdarzenia jako różnicy inwentaryzacyjnej.

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach informuje, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Na mocy art. 30 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze ? kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Z przytoczonych wyżej przepisów i nadesłanej przez spółkę tzw. ?umowy partnerskiej? wynika, że ma ona charakter umowy agencyjnej. Właścicielem prasy, jak i gotówki z tytułu jej sprzedaży jest spółka. ?Partner? jest wyłącznie pośrednikiem do zawierania umów z klientami, tj. umów sprzedaży na rzecz spółki i w jej imieniu. Nie ma prawa do swobodnego rozporządzania prasą jak właściciel, gdyż od momentu dostarczenia jej do PSD do momentu jej sprzedaży, prasa pozostaje własnością spółki. Z tego też względu ponosi wszelkie konsekwencje związane z brakami prasy i nie rozliczeniem się finansowym wobec spółki z tytułu jej sprzedaży jakby był pracownikiem spółki zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.

Powyższe oznacza, że nie jest to dostawa towaru, tj. prasy w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, lecz usługa obejmująca czynności o charakterze agencyjnym. W takim przypadku, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług stanowi dla ?partnera? kwota wynagrodzenia określona w/w umową, pomniejszona o kwotę podatku, ale bez wszelkich korekt wysokości wynagrodzeń dokonanych z tytułu w/w roszczeń spółki wobec ?partnera?. Dotyczy to również różnicy jaka występuje pomiędzy wartością prasy, za którą spółka została obciążona przez jej dostawcę, a prasą faktycznie sprzedaną przez ?partnera?. Wynagrodzenia te podlegają udokumentowaniu fakturami VAT wystawionymi przez ?partnera?.

Spółka, ani też ?partner? nie mają prawa do wystawiania faktur VAT i faktur korygujących VAT z tytułu w/w roszczeń spółki, gdyż przepisy powołanej wyżej ustawy nie przewidują, aby w/w roszczenia były przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z podstawową zasadą określoną art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, zaś obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z treści pisma spółki wynika, że ?partner? nie dokonał sprzedaży prasy w ilościach i wartościach wykazanych przez dostawcę spółki, lecz w wielkościach niższych i to w imieniu spółki. Opodatkowanie zatem sprzedaży nie dokonanej przez ?partnera? w warunkach, gdy nie jest on nabywcą prasy, naruszałoby przepisy w/w ustawy. W związku z powyższym, różnica pomiędzy wartością prasy dostarczonej spółce przez dostawcę a sprzedaną przez ?partnera? w imieniu spółki, ma znamiona różnicy inwentaryzacyjnej i jako niedobór zawiniony lub niezawiniony nie będący dostawą towarów w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. spółka ma prawo do rozliczenia w/w niedoboru z ?partnerem? poprzez wystawienie mu not obciążających na wartość ceny nie zawierającej podatku od towarów i usług. Spółka nie jest obowiązana do naliczenia podatku należnego od wartości stwierdzonej wyżej różnicy.

Podobne stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu w postanowieniu znak: PP443/IN/26/DM/05 z dnia 11.03.2005 r.