Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1080/12/AJ
z 3 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku do niego przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma H (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, podatnik podatku od towarów i usług) wniosła przedsiębiorstwo w rozumieniu art. „55” Kodeksu cywilnego, jako wkład do Spółki komandytowej. Wniesienie aportu zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym. Firma prowadziła między innymi działalność gastronomiczną w dwóch barach kebab. W tych dwóch barach prowadzono ewidencję sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, zgłoszonych i zarejestrowanych w urzędzie skarbowym. W momencie przeniesienia przedsiębiorstwa te dwie kasy zostały przez Firmę i serwisanta zgłoszone do wyrejestrowania i czekają na odczyt pamięci fiskalnej i sporządzenie protokołu w umówionym terminie. Spółka komandytowa zakupiła nowe kasy, zgłosiła je w urzędzie skarbowym i dokonuje rejestracji sprzedaży w barach przy pomocy nowych kas rejestrujących.

Spółka komandytowa zamierza wykorzystać wyrejestrowane kasy fiskalne jako dwie kasy rezerwowe po dokonaniu odczytu w urzędzie skarbowym i po wymianie modułu przez producenta tychże kas Firmę P. Z publikowanych interpretacji i informacji w KIP wynika, iż można takich czynności dokonać i wykorzystać kasy w nowej Spółce (m.in. pismo z 31 marca 2005 r. Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu PP/443-40-1-2/05 – użytkowanie kasy w nowej spółce). Wątpliwość Spółki i producenta powoduje fakt, iż przedmiotowe kasy nie posiadają już ważnej homologacji – w załączeniu pismo P. Spółka wskazuje, iż Firma H, pomimo braku już ważnej homologacji mogłaby je używać nadal.

Zdaniem Spółki, prawo użytkowania kas rejestrujących przysługuje również jej na podstawie sukcesji prawnej i sukcesji podatkowej zgodnie z art. 93a § 2 pkt 2. Sukcesja z cytowanymi wyżej przepisami Ordynacji podatkowej jest sukcesją uniwersalną, co oznacza że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka komandytowa, do której wniesiono ww. kasy rejestrujące w ramach wniesionego przedsiębiorstwa H, będzie mogła użytkować te kasy po wymianie modułu jako rezerwowe w oparciu o przepisy Ordynacji podatkowej, Kodeksu cywilnego, i rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące?

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwa jest wymiana modułu przez producenta kas i ich użytkowanie pomimo braku ważnej homologacji – prawa te Wnioskodawca nabywa na zasadzie wstąpienia we wszystkie prawa i obowiązki. Podmiot uległ zmianie a nie zamianie i wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki przejętego przedsiębiorstwa. Skoro przedsiębiorstwo H mogłoby nadal użytkować te kasy to Spółka, która zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego i Ordynacji podatkowej nabywa wszystkie prawa i przejmuje wszystkie obowiązki (sukcesja prawna i podatkowa), również może je użytkować po wymianie modułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi podatkowa sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

W myśl przepisów art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

• wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
  

Stosownie do zapisu art. 93a § 2 pkt 2, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego. Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, a więc wniesienie przedsiębiorstwa przez podatnika, będącego osobą fizyczną powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie o podatku od towarów i usług oraz jej przepisach wykonawczych.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 3c ustawy, podatnicy mogą stosować wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie, kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Jak wynika z zapisu art. 111 ust. 6a ww. ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 6b ustawy, producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących, służących do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać.

Z art. 111 ust. 6c wynika natomiast, iż potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b, wydaje się na czas określony i może być ono cofnięte w przypadku wprowadzenia do obrotu kas rejestrujących niespełniających funkcji, kryteriów i warunków technicznych, które muszą spełniać kasy rejestrujące, oraz złożonymi dokumentami, w tym wzorcem kasy, o których mowa w ust. 9 pkt 2.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz obowiązki podatników w tym zakresie określają m.in. przepisy określone w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 1 lit. b tego rozporządzenia, kasy rejestrujące muszą zapisywać w pamięci numer unikatowy pamięci fiskalnej oraz numer identyfikacji podatkowej NIP.

Natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia wynika, iż paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika oraz numer identyfikacji podatkowej.

Zgodnie z treścią § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy mogą stosować do ewidencji wyłącznie kasy lub system kasowy, które posiadają potwierdzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych o spełnieniu funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteriów i warunków technicznych, określonych w rozporządzeniu.

Kasy nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń, o których mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika (§ 8 ust. 3).

Jak wynika z zapisu § 10 ww. rozporządzenia, potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydaje się na okres 3 lat. Po upływie tego okresu może ono być wydane na następne okresy po złożeniu wniosku wraz z wymaganymi dokumentami i urządzeniami i przeprowadzeniu wszystkich badań testowych.

Numery unikatowe kas są przydzielane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Numery te przydziela się wyłącznie producentom krajowym i importerom dla kas posiadających potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy (§ 12).

Na podstawie § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia, decyzje wydane przez Ministra Finansów na podstawie § 7 rozporządzenia wymienionego w § 20 zachowują moc do dnia określonego w tych decyzjach, chyba że decyzja zostanie uchylona bądź cofnięta.

Stosownie do § 17 ust. 2, kasy nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania:

1. decyzji wydanych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia,
2. decyzji wydanych zgodnie z § 18 rozporządzenia

• mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Numery unikatowe, o których mowa w § 12, minister właściwy do spraw finansów publicznych przydziela również producentom krajowym i importerom dla kas, dla których wydane zostały decyzje potwierdzające spełnienie przez kasy kryteriów i warunków technicznych na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (§ 17 ust. 5).

Należy również wskazać, iż zgodnie z zapisem art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach ( Dz. U. Nr 64, poz. 332), kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed dniem 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Z powołanych przepisów wynika, iż na podstawie cytowanego art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, spółka nieposiadająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci własnego przedsiębiorstwa, wstępuje w prawa i obowiązki tej osoby, w tym również w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących spełniających kryteria i warunki techniczne określone ww. rozporządzeniem.

Podkreślić jednak należy, że kasy uprzednio stosowane przez osobę wnoszącą mogą być nadal stosowane przez spółkę przejmującą jedynie wówczas, gdy nadal będą dochowane określone warunki stosowania tych kas, a w szczególności, gdy kasy te będą zapisywały w pamięci fiskalnej numer identyfikacji podatkowej spółki przejmującej, a paragony drukowane przez te kasy będą zawierały jej nazwę i NIP.

Pamięć fiskalna kasy rejestrującej jest urządzeniem umożliwiającym trwały zapis NIP bez możliwości jego zmiany. Zatem kasy rejestrujące użytkowane uprzednio przez osobę wnoszącą będą mogły być użytkowane przez spółkę przejmującą jedynie po dokonaniu przez uprawnionego serwisanta wymiany modułu pamięci fiskalnej. Zakończenie pracy w trybie fiskalnym lub wymiana pamięci fiskalnej kasy, zgodnie z § 7 ust. 8 cytowanego rozporządzenia, wymaga dokonania z udziałem pracownika urzędu skarbowego czynności określonych w zał. nr 4 do rozporządzenia, tj. spisania protokołu odczytania zawartości pamięci fiskalnych kas rejestrujących za cały okres ich użytkowania. Kasy rejestrujące z wymienionymi modułami pamięci fiskalnych, ufiskalnione z uwzględnieniem NIP-u spółki przejmującej, będą podlegały ponownie zgłoszeniu naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 3 ww. rozporządzenia.

Należy przy tym zauważyć, iż powołane przepisy wskazują, że w przypadku gdy po nabyciu kas przez podatnika, potwierdzenie dopuszczające je do obrotu (wydane przez Ministra Finansów) utraciło moc, pozostaje to bez wpływu na możliwość kontynuacji ewidencjonowania sprzedaży przy ich użyciu przez podatnika. Zatem tak długo, jak długo zapewniają prawidłowość rozliczeń VAT, kasy rejestrujące znajdujące się aktualnie w posiadaniu podatnika mogą być przez niego użytkowane.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w wyniku wniesienia przedsiębiorstwa przez osobę fizyczną, Spółka komandytowa – Wnioskodawca, przejęła wszystkie prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego jakie przysługiwały i ciążyły na tej osobie z tytułu prowadzenia działalności przed wniesieniem przedsiębiorstwa, w tym również w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku Spółka słusznie zauważyła, iż w przypadku okoliczności powodujących konieczność wymiany pamięci fiskalnej w używanych kasach przez osobę fizyczną, miałaby ona prawo do dalszego ich użytkowania.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje, iż doszło do zdarzenia, o którym mowa w powołanym art. 93 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, z którym łączy się sukcesja praw i obowiązków podatkowych.

W konsekwencji należy uznać, iż Spółka przejmie wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego osoby fizycznej, w tym również do dalszego użytkowania stosowanych przez nią kas rejestrujących, bowiem na mocy art. 93 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, Spółka stanie się użytkownikiem, o którym mowa w art. 9 ust. 2 nowelizacji ustawy z 18 marca 2011 r.

W świetle powyższego, Spółka będzie miała prawo do używania kas rejestrujących nabytych przez wnoszącą przedsiębiorstwo osobę fizyczną bez konieczności przeprowadzania ponownego procesu ich homologacji w zakresie, w jakim (w momencie zakupu) posiadały one potwierdzenie, zgodnie z którym zapewniają prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać, o których mowa w art. 111 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zaznaczyć, iż chcąc korzystać ze wspomnianych kas rejestrujących, Spółka ma obowiązek, celem dochowania określonych warunków ich stosowania, do zapisania w pamięci fiskalnej tych kas swojego (a więc nowego) numeru identyfikacji podatkowej, co wiązać się będzie z koniecznością zakończenia pracy, odczytaniem i wymianą dotychczasowych modułów pamięci fiskalnej w tychże kasach.

Końcowo nadmienia się, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.