INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu – 02.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na alkohol serwowany podczas imprez integracyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 24.03.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące opisy zdarzeń przyszłych.

Spółka organizuje imprezy integracyjne, przeznaczone w zależności od konkretnego przypadku dla:

1. pracowników Spółki,
2. pracowników Spółki, przy czym zapraszani są na nie również prowadzący działalność gospodarczą przedstawiciele handlowi oraz agenci,
3. pracowników Spółki, przy czym zapraszani są na nie również kontrahenci Spółki.

Celem powyższych imprez integracyjnych jest motywowanie oraz integrowanie uczestniczących w nich osób tak, aby z większym zaangażowaniem oraz efektywniej wykonywali swe obowiązki i tym samym, przyczyniali się do zwiększania poziomu uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Spółka podkreśla, iż zarówno wskazani powyżej przedstawiciele handlowi, jak i agenci, mimo, że prowadzą własną działalność gospodarczą odpowiedzialni są za sprzedaż produktów Spółki (przede wszystkim usługi leasingowe) oraz de facto wykonują czynności te same, co pracownicy działu handlowego Spółki (pozyskują klientów, doprowadzają do zawierania umów, zajmują się bieżącą obsługą klientów, etc.). Przedstawiciele handlowi i agenci współpracują ze Spółką w oparciu o odpowiednie umowy, w których powyższe obowiązki zostały sprecyzowane.

W świetle powyższego, motywacyjno - integracyjny efekt towarzyszący imprezom jest przesłanką, którą Spółka kieruje się zapraszając na nie nie tylko pracowników, ale również przedstawicieli handlowych oraz agentów.

Jak Spółka wskazała powyżej, zdarzają się także imprezy integracyjne, w których obok pracowników Spółki uczestniczą również jej kontrahenci, a więc np. dostawcy towarów i usług dla Spółki oraz jej klienci. Spółka zaprasza kontrahentów, celem nawiązania / utrwalenia z nimi współpracy.

Organizowanie imprez integracyjnych polega na tym, iż Spółka nabywa od wyspecjalizowanego w tym zakresie podmiotu kompleksową usługę, w skład której wchodzą wynajem i wystrój lokalu, żywność i napoje (w tym alkohol), usługi cateringowe, zapewnienie oprawy artystycznej, etc. W związku z nabyciem powyższej usługi, Spółka otrzymuje fakturę VAT, z wykazaną na niej kwotą podatku.

Wydatki na organizację przedmiotowych imprez integracyjnych ponoszone są ze środków obrotowych Spółki. Ponadto, w przypadku imprez, o których mowa w powyższych pkt b) i c) Spółka nie potrafi ustalić, jaka część wydatków przypada na pracowników, a jaka na pozostałe osoby. Spółka nie prowadzi bowiem ewidencji konsumpcji oraz intensywności korzystania z innych elementów imprezy integracyjnej przez uczestniczące w niej osoby.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników Spółki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników Spółki oraz przedstawicieli handlowych i agentów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...
3. Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników Spółki oraz jej kontrahentów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...
4. Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na organizowanie imprez integracyjnych, o których mowa w powyższych pkt 1 - 3, również w części dotyczącej wydatków na alkohol, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie czwarte dotyczące przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami, i tak:

• w zakresie pytania pierwszego dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego w dniu 30 kwietnia 2009 r., nr ILPB3/423-113/09-4/MC i ILPB3/423-113/09-8/MC,

• w zakresie pytania drugiego dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego w dniu 30 kwietnia 2009 r., nr ILPB3/423-113/09-5/MC i ILPB3/423-113/09-9/MC,

• w zakresie pytania trzeciego dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego w dniu 30 kwietnia 2009 r., nr ILPB3/423-113/09-6/MC i ILPB3/423-113/09-10/MC,

• w zakresie pytania czwartego dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego w dniu 30 kwietnia 2009 r., nr ILPB3/423-113/09-7/MC.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na organizowanie imprez integracyjnych, o których mowa w pytaniach 1 - 3, również w części dotyczącej wydatków na alkohol mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Konsumpcja alkoholu, jako jeden z elementów organizowanych przez Spółkę imprez integracyjnych (obok żywności, wystroju i oprawy artystycznej, etc.) współtworzy motywacyjno - organizacyjny ich charakter, a więc pomaga wypełnić przesłankę art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Poza tym, wydatki na alkohol, nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W szczególności, wydatków na alkohol, konsumowany podczas imprez integracyjnych, nie można zaliczyć do kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy. Wprawdzie, przepis ten odnosi się do napojów alkoholowych, aczkolwiek jedynie w zakresie wydatków na reprezentację, co jak Spółka wskazała w poprzednich częściach niniejszego uzasadnienia nie występuje w przedmiotowym opisie zdarzenia przyszłego.

Spółka podkreśla również, iż prezentowane przez nią stanowisko zostało przedstawione m.in. w piśmie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 17 stycznia 2007 r., sygn. PO1/423-2/07/2280, zgodnie z którym „w katalogu art. 16 ust. 1 - czyli wśród wydatków nie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych, nie wymieniono wydatków na rzecz pracowników, ponoszonych w związku z organizacją imprez okolicznościowych oraz integracyjnych. Z treści wniosku złożonego przez Spółkę wynika, iż wydatki te mają na celu poprawę atmosfery w zakładzie pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, a przez to zapewnienie większej efektywności pracy a także są one ponoszone incydentalnie. Tak więc, wydatki na alkohol przeznaczony na poczęstunek dla pracowników w trakcie imprez okolicznościowych jakimi są m.in. spotkania świąteczne i noworoczne, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów”.

Spółka ma świadomość, iż niektóre organy podatkowe stoją na stanowisku, że wydatków na alkohol nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ze względu na ich negatywną moralną ocenę.

Świadczy o tym m. in. pismo Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 13 marca 2007 r., sygn. 1471/DPR2/423-198/06/AB/2, w którym stwierdzono, że „wydatki podmiotów gospodarczych na zakup napojów alkoholowych należy oceniać negatywnie, co tym samym przesądza, że nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów. O negatywnym charakterze tego rodzaju wydatków przesądza także treść ustawy z dnia 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 ze zm.).

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że brak jest podstaw do uznania, że wydatki na zakup napojów alkoholowych przeznaczonych na imprezy okolicznościowe i integracyjne dla pracowników Spółki mają związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Ich jednoznaczna negatywna ocena przesądza o tym, iż nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Zdaniem Spółki, takie stanowisko nie znajduje uzasadnienia w przepisach polskiego prawa. Przede wszystkim należy zauważyć, że ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie zakazuje spożywania alkoholu. Jej celem jest m.in. zmiana obyczajów w zakresie sposobu spożywania napojów alkoholowych, działanie na rzecz trzeźwości w miejscu pracy oraz pewne ograniczenie spożycia napojów alkoholowych (art. 1 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi). Stanowisko przedstawione w ww. piśmie stanowi więc nadinterpretację tej ustawy.

Bez wątpienia, celem ustawodawcy nie było wprowadzenie bezwzględnego zakazu spożywania napojów alkoholowych. Świadczą o tym przepisy ww. ustawy w zakresie m.in. warunków uzyskania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, zakazie sprzedaży i podawania alkoholu tylko niektórym osobom. Poza tym zaprezentowane powyżej stanowisko organu podatkowego wskazuje na nieuprawnione zrównanie napojów alkoholowych np. z narkotykami.

Należy również zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, w żadnym miejscu i w żaden sposób nie odnosi się do ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Ponadto ustawa ta nie uzależnia zaliczenia danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów od oceny moralności tych wydatków. Poza tym, negatywna ocena wydatków na alkohol ma charakter subiektywny i nie może stanowić podstawy do wyłączenia takich wydatków z kosztów uzyskania przychodów.

Spółka podkreśla również, że alkohol, o którym mowa jest spożywany tylko podczas imprez, a nie w czasie pracy. Uczestnicy imprez spożywają go natomiast w racjonalnych ilościach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Konsekwencją takiego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację.

Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się w szczególności do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu.

Wobec braku definicji legalnej pojęcia „reprezentacja” za celowe należy uznać odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia.

Reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Zatem celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Kosztami podatkowymi są wydatki ponoszone na rzecz pracowników podatnika w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością, sprzyjają wytworzeniu dobrej atmosfery w pracy, jak również wpływają na zacieśnienie więzi pracowników z firmą. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy konsolidują się z firmą, a mając świadomość, że pracodawca o nich dba, sumienniej wywiązują się ze swojej pracy. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany zespół skutkuje w konsekwencji wzrostem przychodu firmy.

Jak wynika z powyższego, kosztami podatkowymi mogą być wydatki sfinansowane ze środków obrotowych, ponoszone na rzecz pracowników, przedstawicieli handlowych i agentów w postaci organizacji dla nich imprez integracyjnych i okolicznościowych, pod warunkiem jednak, że podatnik wykaże, iż mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością oraz mają na celu zwiększenie efektywności pracy i w efekcie służą uzyskaniu przychodu.

Natomiast, wydatki podmiotów gospodarczych na zakup napojów alkoholowych należy oceniać negatywnie.

O negatywnym charakterze tych wydatków świadczy również treść ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473). Jak wynika bowiem ze wstępu do przedmiotowej ustawy, jej przepisy uchwalone zostały przy założeniu, że życie obywateli w trzeźwości jest niezbędnym warunkiem moralnego i materialnego dobra Narodu.

Brak jest podstaw do przyjęcia, że konsumpcja alkoholu jako jeden z elementów organizowanych przez Spółkę imprez integracyjnych (obok żywności, wystroju i oprawy artystycznej, etc.) współtworzy motywacyjno - organizacyjny ich charakter, a więc pozwala wypełnić przesłankę art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że wydatki na zakup napojów alkoholowych przeznaczonych na imprezy integracyjne:

1. dla pracowników oraz
2. pracowników, przedstawicieli handlowych i agentów

nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów przez Spółkę.

Zatem, nie można ich uznać za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Również wydatki na alkohol zakupiony na imprezy integracyjne, w których uczestniczą kontrahenci, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Ponoszone przez Spółkę wydatki w części dotyczącej kontrahentów noszą znamiona reprezentacji. Mają one bowiem na celu utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku Spółki na zewnątrz.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę stanowisk reprezentowanych przez inne organy stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach konkretnego podatnika i w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny.

Jednocześnie informuje się, że wniosek Spółki w zakresie stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych dotyczących podatku od towarów i usług, został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 21 kwietnia 2009 r., nr ILPP1/443-124/09-3/BD, ILPP1/443-124/09-4/BD, ILPP1/443-124/09-5/BD, ILPP1/443-124/09-6/BD.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.