INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 09 września 2009r.), uzupełnionym w dniu 30 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie rozliczenia roku podatkowego w związku z podjęciem uchwały o likwidacji Spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie rozliczenia roku podatkowego w związku z podjęciem uchwały o likwidacji Spółki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 października 2009 r. znak: IBPBI/2/423-1048/09/MO, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 30 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w dniu 10 kwietnia 2008r. złożyła do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu. W dniu 12 listopada 2008r. Sąd Rejonowy z wniosku Spółki wymienionego wyżej ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku. Wyznaczył sędziego komisarza i syndyka masy upadłości. Spółka skierowała w dniu 04 grudnia 2008 r. zażalenie na powyższe postanowienie Sądu Rejonowego do Sądu Okręgowego. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 15 stycznia 2009r. uchylił zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego i przekazał sprawę do tego Sądu w celu ponownego rozpoznania. Sąd Rejonowy po ponownym rozpoznaniu wniosku Spółki, postanowieniem z dnia 24 lipca 2009r. postanowił oddalić wniosek Spółki o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu.

Akcjonariusze Spółki na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu w dniu 07 sierpnia 2009r. podjęli uchwały o rozwiązaniu spółki i otwarciu jej likwidacji oraz o powołaniu likwidatora Spółki. Rokiem podatkowym w spółce jest rok kalendarzowy.

Zgodnie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), księgi rachunkowe zamyka się m.in. (pkt 6) na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

Na podstawie powyższych przepisów Spółka zamknęła księgi rachunkowe na dzień 11 listopada 2008 r., co wynikało z wydanego w dniu 12 listopada 2008 r. postanowienia Sądu o ogłoszeniu upadłości spółki obejmującej likwidację majątku. Rok podatkowy Spółka zamknęła za okres 01.01-11.11.2008 r., składając w lutym 2009 r., Naczelnikowi Urzędu Skarbowego CIT-8 - zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy w związku z oddaleniem przez Sąd wniosku spółki o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu i podjęciem przez Akcjonariuszy Spółki na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu w dniu 07 sierpnia 2009r. uchwał o rozwiązaniu i otwarciu likwidacji spółki oraz o powołaniu likwidatora, należy dokonać zamknięcia ksiąg rachunkowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)...

Zadaniem Spółki, (stanowisko sformułowane po uzupełnieniu wniosku z dnia 28 października 2009 r. - data wpływu 30 października 2009 r.) wydane przez Sąd Rejonowy w dniu 24 lipca 2009 r., postanowienie o oddaleniu wniosku Spółki o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu, skutkowało uchyleniem otwartego postępowania upadłościowego z dniem wydania tego postanowienia. Uchylenie przez Sąd postępowania upadłoś¬ciowego nastąpiło w wyniku oddalenia wniosku Spółki o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu, a tym samym wprowadziło Spółkę do stanu sprzed dnia wydania pierwotnego postanowienia o ogłoszeniu upadłości z likwidacją majątku, więc okresy sprawozdawcze oraz rozliczeniowe należy skorygować do faktycznego stanu prawnego Spółki za te okresy z uwzględnieniem jej aktualnego stanu prawnego.

Spółka powinna, więc rozliczyć podatkowo okres od dnia 01 stycznia 2009 r. do dnia 06 sierpnia 2009 r., czyli okres obejmujący datę 24 lipca 2009 r., w której wydano postanowienie o oddaleniu wniosku spółki o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu z wierzycielami, do dnia poprzedzającego podjęcie w dniu 07 sierpnia 2009 roku, przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy uchwał o rozwiązaniu i otwarciu likwidacji spółki oraz powołaniu likwidatora. W okresie tym, pomimo uchylenia w dniu 14 stycznia 2009 roku, przez Sąd Okręgowy w Katowicach postanowienia Sądu Rejonowego o ogłoszeniu upadłości z likwidacją majątku, postępowanie upadłościowe nadal trwało, a powołani przez ten Sąd Sędzia Komisarz i Syndyk Masy Upadłości pełnili swoje obowiązki, aż do dnia wydania przez Sąd Rejonowy, postanowienia oddalającego wniosek spółki o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu i uchylenia, tym samym, postępowania upadłościowego.

W art. 371 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003r. Nr 60, poz. 535 ze zm.), wskazane zostały dwie sytuacje, w których dochodzi do uchylenia postępowania upadłościowego i są to: prawomocne odrzucenie albo oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości.

Wyżej podane stanowisko Wnioskodawcy potwierdza Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r. Sygn. akt III CZP 126/05 rozstrzygająca zagadnienie prawne przedstawione przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy postanowieniem z dnia 24 listopada 2005r. Teza Uchwały Sądu Najwyższego wraz z jej uzasadnieniem, została przywołana w stanowisku Wnioskodawcy uzasadniającym pierwsze pytanie.

W związku z podjęciem w dniu 07 sierpnia 2009 r. przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy uchwał o rozwiązaniu i otwarciu likwidacji spółki, oraz o powołaniu likwidatora, okres od dnia 01 stycznia 2009 roku do dnia 06 sierpnia 2009 roku, czyli do dnia poprzedzającego dzień podjęcia przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, tych uchwał, wymaga właściwego ujęcia zdarzeń gospodarczych w księgach rachunkowych spółki za ten okres, czyli zamknięcia ksiąg oraz sporządzenia i złożenia rozliczenia podatkowego. Zgodnie, bowiem z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), księgi rachunkowe zamyka się m.in. (pkt 6): na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości oraz zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu, a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Artykuł 8 ust. 6 ww. ustawy, przewiduje możliwość podziału przyjętego przez podatnika roku podatkowego m.in. na dwa lata podatkowe, gdy „z odrębnych przepisów" wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) na inny dzień niż koniec roku podatkowego. W tej sytuacji incydentalnie rokiem podatkowym jest okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. Następnym rokiem podatkowym (jeśli podatnik będzie kontynuował działalność) będzie okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Do „odrębnych przepisów", które nakładają na podatnika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem roku podatkowego należy zaliczyć art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( t.j. z 2002r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), który stanowi, że księgi rachunkowe m.in. zamyka się na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub upadłości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż akcjonariusze Spółki na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu w dniu 07 sierpnia 2009r. podjęli uchwały o rozwiązaniu Spółki i otwarciu jej likwidacji oraz o powołaniu likwidatora Spółki. Rokiem podatkowym w Spółce jest rok kalendarzowy.

W świetle powyższego skoro w świetle odrębnych przepisów Spółka jest zobowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający dzień postanowienia jednostki w stan likwidacji, wówczas mając na uwadze postanowienie art. 8 ust. 6 ustawy w podatku dochodowym od osób prawnych, spółka jest zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego za okres od 01 stycznia 2009 r. do 6 sierpnia 2009 r. (rok podatkowy).

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Nadto należy zwrócić uwagę, iż Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym i własnym stanowisku zawarł rozbieżne informacje na temat daty postanowienia o uchyleniu zaskarżonego postanowienia Sądu Rejonowego, wskazując, iż jest to 15 stycznia 2009 r. a następnie 14 stycznia 2009 r. Powyższe jednak nie ma wpływu na rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.