INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26.11.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wydatkowania zgromadzonych w kasie mieszkaniowej oszczędności na budowę domu letniskowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wydatkowania zgromadzonych w kasie mieszkaniowej oszczędności na budowę domu letniskowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1997 r. Wnioskodawca zawarł z Bankiem umowę o kredyt kontraktowy (kasa mieszkaniowa) z okresem oszczędzania do marca 2010 r. (okres ustalony aneksem do umowy zawartym w 2001 r.). W 2009 r. na działce gruntu stanowiącej własność Wnioskodawcy, na podstawie pozwolenia na budowę, rozpoczął budowę domu (budynku letniskowego). Dom jest budowany zgodnie z adaptowanym przez architekta - w drodze zmiany nazwy - projektem budynku mieszkalnego jednorodzinnego (przeznaczonego do całorocznego zamieszkiwania), co jest uwidocznione w projekcie architektoniczno-budowlanym zatwierdzonym przy pozwoleniu na budowę.

Z uwagi na przeznaczenie działki (tereny przeznaczone pod zabudowę letniskową w strefie zurbanizowanej) dom jest budowany jako letniskowy, ale jego parametry techniczne odpowiadają wymogom budynku przewidzianego do całorocznego zamieszkania i w konsekwencji zamiarowi Wnioskodawcy uczynienia z tego domu stałego i jedynego miejsca zamieszkania (centrum spraw życiowych) czyli miejsca zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca uzyskał też warunki techniczne przyłączenia budynku do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej oraz zawarł umowę o przyłączenie go do sieci gazowej. Po wybudowaniu i otrzymaniu pozwolenia na użytkowanie zamierza wprowadzić się do tego domu na stałe z żoną i niepełnosprawną córką, przenosząc równocześnie na swojego dorosłego syna prawo do aktualnie zajmowanego własnościowego mieszkania spółdzielczego. Na budowę (wykończenie) domu Wnioskodawca chciałby przeznaczyć, z zachowaniem ulgi podatkowej, środki zaoszczędzone w kasie mieszkaniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym jest możliwe - z zachowaniem prawa do ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatkowanie na budowę (przebudowę, remont) domu oszczędności wycofanych z kasy mieszkaniowej po zakończeniu okresu oszczędzania (bez korzystania z kredytu kontraktowego), przy spełnieniu wymogu wydania środków finansowych do końca roku kalendarzowego, w którym zakończy się oszczędzanie w kasie mieszkaniowej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.), środki z kasy mieszkaniowej mogą być wydatkowane na cele mieszkaniowe oszczędzającego, do których przepis zalicza m.in. budowę, przebudowę i remont domu mieszkalnego.

Z orzecznictwa zarówno organów administracji podatkowej, jak i sądów wynika, że budynek, który nominalnie jest budynkiem letniskowym, może być w określonych warunkach traktowany jako budynek mieszkalny, z zachowaniem po stronie podatnika prawa do ulgi przewidzianej w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku budowy, rozbudowy, przebudowy lub remontu. I tak:

• Izba Skarbowa w Gdańsku w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 28 kwietnia 2006 r. (sygn. OF/415-0027/06) w obszernym uzasadnieniu przywołała liczne przykłady orzecznictwa na poparcie tezy, że o mieszkaniowym charakterze budynku decyduje jego przeznaczenie na zaspokojenie mieszkaniowych potrzeb ludzi, a nie to w jakim otoczeniu budynek jest usytuowany; istotne jest jedynie to, czy budowa ma na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika (także przyszłych). Dalej Izba wywiodła, że przy spełnieniu ww. warunków dom letniskowy może być zaliczony do kategorii domów mieszkalnych, mimo że budowa następuje w ramach nieruchomości przeznaczonej w planach zagospodarowania przestrzennego na cele rekreacyjne, zaś podatnik może dokonać zmniejszenia podatku dochodowego o koszty poniesione z tytułu budowy. Izba uznała również, że fakt, iż w decyzji Starosty zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę określono budowany obiekt jako budynek letniskowy, nie ogranicza, ani nie wyklucza funkcji mieszkalnej tego budynku, bowiem o mieszkaniowym charakterze budynku decyduje jego przeznaczenie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ludzi,
• Izba Skarbowa w Łodzi w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego (sygn. PB I-3/4117/IN-59/US/2006/ACH) zaakceptowała 5 października 2006 r. wcześniejsze stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew, że jeżeli remontowany budynek mieszkalny-letniskowy jest jedynym lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne podatnika, a środki wycofane z kasy mieszkaniowej zostaną wydatkowane nie później niż do końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zakończenie systematycznego oszczędzania, to nie będzie konieczny zwrot ulgi związanej z systematycznym gromadzeniem oszczędności w kasie mieszkaniowej,
• Urząd Skarbowy 29 marca 2004 r. (sygn. U.S.I./1.415-395/04), Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty 19 maja 2004 r. (sygn. I USB XVI-412/692/2004), Urząd Skarbowy w Zgierzu 10 marca 2005 r. (sygn. l-2/415-9/05 D.P.), Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu 24 lutego 2006 r. (sygn. PDII/415- 7-3/2006), Urząd Skarbowy w Ełku 28 marca 2006 r. (sygn. US.IlI/415-5/06) i Urząd Skarbowy w Złotowie 4 października 2006 r. (sygn. ZD/415-21/06) uznały, że budynek (dom) letniskowy mieści się w pojęciu budynku mieszkalnego, gdy jest lub będzie użytkowany przez właściciela (jego bliskich), służąc zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych,
• Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 12 lipca 2000 r. (sygn. akt III RN 207/99) stwierdził, że dom letniskowy, który ma charakter mieszkalny i pełni rolę stałego lokum, należy do kategorii budynków mieszkalnych, o których mówi ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Można zatem korzystać z odliczeń podatku związanych z wydatkami na jego budowę czy rozbudowę (także przyszła). Nie ma znaczenia fakt, że jest to kolejne mieszkanie tej samej osoby, bo przepisy tego nie zabraniają,
• Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z 7 stycznia 2005 r. (sygn. akt I SA/Gd 1415/01) uznał, że „budynek letniskowy” będzie się mieścił w pojęciu „budynku mieszkalnego” wówczas, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela (jego bliskich) służąc zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Analogiczne stanowisko zajęły: Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 3 grudnia 2003 r. (sygn. akt I SA/Gd 535/02) i 28 lutego 2002 r. (sygn. akt SA/Sz 1676/00) oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 18 listopada 2004 r. (sygn. akt I SA/Gd 1745/01).
  
  

Nadmienić należy, że ulgi wynikające z art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., zostały utrzymane w mocy przez art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509, z późn. zm.).

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca zajmuje stanowisko, że po upływie okresu oszczędzania określonego w umowie o kredyt kontraktowy będzie mógł przeznaczyć środki finansowe wycofane z kasy mieszkaniowej na budowę (przebudowę, remont) domu opisanego w niniejszym wniosku, z zachowaniem prawa do ulgi określonej w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Od dnia 1 stycznia 2002 r., na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509), podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Jednocześnie przepis art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym stanowi, że również art. 27a ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po dniu 1 stycznia 2002 r.

Zgodnie z art. 27a ust. 13 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 2 (tj. systematycznie gromadził oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową), a następnie wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę – do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty uprzednio odliczone z tych tytułów.

Na mocy powołanych przepisów, w celu zachowania prawa do wcześniejszych odliczeń, należy zgromadzone na imiennym rachunku oszczędnościowo-kredytowym środki pieniężne przeznaczyć na cele mieszkaniowe określone w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

1. nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość,
2. uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,
3. remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania,
4. spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3,
5. nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy.
   
   

Wyżej wymieniony katalog celów mieszkaniowych wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego ma charakter wyczerpujący. Z ww. przepisów wynika, że aby nie utracić prawa do odliczeń związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej podatnik powinien przeznaczyć wycofane po okresie oszczędzania środki na co najmniej jeden z wyżej wymienionych celów systematycznego oszczędzania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza przeznaczyć wycofane środki z kasy mieszkaniowej na budowę domu (budynku letniskowego). Dom jest budowany zgodnie z adaptowanym przez architekta - w drodze zmiany nazwy - projektem budynku mieszkalnego jednorodzinnego (przeznaczonego do całorocznego zamieszkiwania). Z uwagi na przeznaczenie działki (tereny przeznaczone pod zabudowę letniskową w strefie zurbanizowanej) dom jest budowany jako letniskowy, ale jego parametry techniczne odpowiadają wymogom budynku przewidzianego do całorocznego zamieszkania i w konsekwencji zamiarowi Wnioskodawcy uczynienia z tego domu stałego i jedynego miejsca zamieszkania (centrum spraw życiowych) czyli miejsca zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca uzyskał też warunki techniczne przyłączenia budynku do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej oraz zawarł umowę o przyłączenie go do sieci gazowej. Po wybudowaniu i otrzymaniu pozwolenia na użytkowanie zamierza wprowadzić się do tego domu na stałe.

Z przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, wynika, że jednym z celów mieszkaniowych jest służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość.

Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t. j. Dz. U. z 1995 r. Nr 8, poz. 60) Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji ww. ustawa o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b. Ordynacji podatkowej.

W razie wątpliwości, czy budowany przez Wnioskodawcę budynek można zakwalifikować jako jeden z celów mieszkaniowych określonych w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, należy zwrócić się do Ministerstwa Infrastruktury w celu rozstrzygnięcia tej kwestii.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zachowania prawa do ulgi w sytuacji wydatkowania do końca roku kalendarzowego, w którym zakończy się oszczędzanie w kasie mieszkaniowej środków pieniężnych zgromadzonych na imiennym rachunku oszczędnościowo-kredytowym na budowę domu (budynku letniskowego), który będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych można uznać za prawidłowe, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy budowany budynek można zakwalifikować jako jeden z celów mieszkaniowych określonych w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest uprawniony.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego organów podatkowych, wyroków Sądu Najwyższego, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.