INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania pożyczek, których przedmiot w chwili zawarcia umów znajdować się będzie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej także: Spółka) prowadzi działalność w zakresie produkcji opakowań.

W przyszłości Spółka zamierza zaciągać pożyczki, na podstawie podpisywanych w tym zakresie umów, od podmiotu grupowego „Mx”, tj. osoby prawnej mającej siedzibę w Wielkiej Brytanii (dalej także: „Mx”). Spółka będzie płacić odsetki od tych pożyczek na rzecz „ Mx”.

„Mx”, jako podmiot wyspecjalizowany w zarządzaniu finansami, w ramach swojej działalności gospodarczej zapewnia obsługę finansową podmiotom z grupy „M”, w tym m.in. udziela pożyczek, przyjmuje depozyty, świadczy usługi nettingu, obsługuje transakcje w ramach cash poolingu. W ramach tej działalności „Mx” udziela lub będzie udzielać pożyczek różnym podmiotom wchodzącym w skład grupy kapitałowej, w związku z czym pożyczka/pożyczki udzielane na rzecz Spółki nie będą czynnością jednorazową lub sporadyczną. „Mx” nie ma siedziby, miejsca zarządzania, ani nie prowadzi jakiekolwiek działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. „Mx” jest podmiotem powiązanym ze Spółką, jednakże nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki.

„Mx” nie jest bankiem, ale faktycznie prowadzi działalność polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek podmiotom należących do tej samej grupy kapitałowej. Działalność w tym zakresie nie została wskazana w dokumentach założycielskich „Mx”, ze względu na brak takiego wymogu w prawie brytyjskim, niemniej została potwierdzona w treści raportu audytorów z badania sprawozdania finansowego „Mx”. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce, natomiast „Mx” jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii.

Co do zasady, umowy pożyczki będą zawierane przez Spółkę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a pieniądze będące przedmiotem tych umów w dniu ich zawarcia znajdować się będą w Polsce. Niemniej, mogą także zdarzyć się sytuacje, gdy umowa pożyczki zostanie podpisana poza terytorium kraju i pieniądze, w momencie jej zawarcia, znajdować się będą na zagranicznych rachunkach bankowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczki zaciągane przez Spółkę od „Mx” będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej także: PCC) w Polsce...

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na wskazane wyżej pytanie w odniesieniu do opodatkowania pożyczek, których przedmiot w chwili zawarcia umów znajdować się będzie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast w zakresie opodatkowania pożyczek, których przedmiot w chwili zawarcia umów znajdować się będzie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dnia 12 października 2011 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/436-141/11-3/WS.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajdować się będzie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – zaciągane pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu PCC w Polsce.

Spółka pragnie zauważyć, iż zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC, zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Odnosząc się do powyższego, Spółka pragnie wskazać, że przepisy ustawy o PCC nie wskazują, jakiego rodzaju podmioty zagraniczne można uznać za przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Zgodnie z literalną wykładnią powołanego wyżej przepisu, w ocenie Wnioskodawcy nie jest konieczne, aby tego rodzaju podmiot zagraniczny miał status banku lub innej instytucji finansowej. Przepis ten nie stawia także warunku zawarcia jakichkolwiek zapisów w dokumentach statutowych tego podmiotu. W opinii Spółki jedynym warunkiem, od którego spełnienia jest uzależniona możliwość zastosowania omawianego zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych jest zatem okoliczność, aby zakres faktycznie prowadzonej przez zagranicznego przedsiębiorcę działalności gospodarczej obejmował udzielanie pożyczek lub kredytów.

W opinii Spółki, powyższy przepis znajduje także zastosowanie w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego. Zdaniem Spółki nie ma przy tym znaczenia fakt, iż działalność w zakresie udzielania pożyczek i kredytów nie została wskazana w dokumentach założycielskich „Mx”. W opinii Wnioskodawcy, z literalnej wykładni powyższego przepisu wynika iż zastosowanie przewidzianego w nim zwolnienia uzależnione jest jedynie od faktycznego prowadzenia przez „Mx” działalności w tym zakresie. Zawarcie tego typu zapisów w dokumentach statutowych nie jest natomiast dowodem powyższego, lecz jedynie prowadzenie działalności kredytowej oraz udzielania pożyczek na podstawie regulacji prawnych obowiązujących w kraju „Mx”.

Ponadto, należy zauważyć, iż – jak wskazała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego – zgodnie z wymogami prawa obowiązującego w Wielkiej Brytanii, nie jest wymagane wskazanie zakresu działalności podmiotów w dokumentach statutowych. Podobne regulacje mogą obowiązywać także w innych krajach, natomiast różnicowanie sytuacji podatników ze względu na fakt zawarcia lub nie zakresu działalności w dokumentach naruszałoby zasadę zakazu dyskryminacji zagwarantowaną zarówno przez przepisy wspólnotowe, jak i przepisy Konstytucji RP. Co więcej, fakt, iż podstawową działalnością „Mx” jest szeroko rozumiana działalność finansowa, mająca na celu zapewnienie finansowania spółkom z Grupy „M”, potwierdza informacja zawarta w raporcie audytorów z badania sprawozdania finansowego „Mx” za 2010 r.

Wobec powyższego, skoro – jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego – „Mx” jest przedsiębiorcą zagranicznym (spółką kapitałową z siedzibą w Wielkiej Brytanii), który został powołany w celu prowadzenia działalności w zakresie obsługi finansowej podmiotów grupowych oraz faktycznie prowadzi działalność polegającą m. in. na udzielaniu pożyczek podmiotom należących do tej samej grupy kapitałowej, pożyczka/pożyczki udzielane przez „Mx” będą korzystały ze zwolnienia z podatku czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC.

Wnioskodawca skazuje, iż powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, m. in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2011 r., sygn. IPPB2/436-22/11-4/AF,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2010 r., sygn. IPPB2/436-66/10-2/MZ,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 marca 2010 r., sygn. IPPB2/436-526/09-4/AF,
• postanowieniu Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 5 marca 2007 r., sygn. ZP/436-43/06.
  
  

Niezależnie od powyższego Spółka wskazuje, iż opodatkowaniu PCC podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione enumeratywnie w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC w tym m. in. umowy pożyczki. Jednakże, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, wyłączono z opodatkowania te czynności cywilnoprawne (inne niż umowa spółki i jej zmiany), w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów usług, lub zwolniona z tego podatku – z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

W opinii Wnioskodawcy, jak wynika z powołanego wyżej przepisu dla stwierdzenia, czy umowy pożyczki, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, podlegać będą opodatkowaniu PCC należy rozstrzygnąć, czy chociażby jedna ze stron tej transakcji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albo korzystała ze zwolnienia od tego podatku z tytułu dokonania tej czynności.

Należy przy tym zaznaczyć, iż na gruncie art. 1a pkt 7 ustawy o PCC, określenie „podatek od towarów i usług” obejmuje nie tylko podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, ale także podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Z kolei zgodnie z art. 1a pkt 5 ustawy o PCC, „państwo członkowskie” to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy o VAT).

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż udzielanie pożyczek spełnia niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku udzielenia pożyczki można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca (w analizowanej sytuacji Spółka) mogący korzystać z kapitału udostępnionego na określony czas. Z kolei „Mx” zobowiązany jest do udostępnienia kapitału w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek.

W opinii Wnioskodawcy, powyższe stanowisko potwierdza m. in. Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 30 czerwca 2009 r. (sygn. I FSK 903/08) stwierdził, że „spółka udzielając innym podmiotom (...) pożyczek, wykonuje działalność usługową, określoną w PKWiU 65.22.10-00.90 „Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym”. (...) udzielanie tego rodzaju pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z tym że usługi te korzystają ze zwolnienia od tego podatku (por. art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z poz. 3 do załącznika nr 4) (…). Nie jest przy tym istotne, czy spółka w zakresie swojej działalności ma wyszczególnione usługi pośrednictwa finansowego. Sporadyczne udzielanie pożyczki z własnych środków wypełnia warunki, by sklasyfikować tę czynność jako usługę (...)”.

Pogląd powyższy potwierdza również orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który m. in. w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. (sygn. C-77/01) stwierdził, że coroczne udzielanie pożyczek przez spółkę holdingową spółkom, w których posiada udziały stanowi działalność gospodarczą prowadzoną przez podatnika występującego w takim charakterze w rozumieniu art. 2 pkt 1 oraz art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy VAT.

Kontynuując należy zauważyć, iż na mocy art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług przez „Mx” będzie Polska. Jednocześnie, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikiem z tytułu tej transakcji będzie Spółka, która będzie miała obowiązek rozliczenia ww. usługi dla celów VAT w Polsce na zasadzie importu usług.

Spółka wskazuje, iż zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie pożyczkami lub kredytami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, są zwolnione z opodatkowania VAT. Zdaniem Spółki, ponieważ usługi udzielania pożyczek świadczone przez „Mx” niewątpliwie należy zakwalifikować do usług, o których mowa powyżej, są one objęte zwolnieniem z opodatkowania VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy „ Mx” świadczyć będzie na rzecz Spółki usługę polegającą na udzieleniu pożyczki, z tytułu której Spółka będzie podatnikiem VAT i która jest przedmiotowo zwolniona z tego podatku, zastosowanie znajdzie wyłączenie z PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.

Powyższe stanowisko, zdaniem Wnioskodawcy, znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, m. in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowe w Warszawie z dnia 6 maja 2010 r., sygn. IPPP3/443-261/10-4/LK,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 marca 2010 r., sygn. IPPB2/436-3/10-4/MZ,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. ILPB2/436-144/09-4/MK,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 października 2009 r., sygn. ILPB2/436-122/09-2/MK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca, tj. pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż umowy pożyczek, będą zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W momencie zawarcia przedmiotowych umów pożyczek, pożyczane na ich podstawie środki pieniężne będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, przedmiotowe umowy pożyczek, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będą podlegały opodatkowaniu powyższym podatkiem.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne (…), jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylone)
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy zwolnienia z opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższe transakcje będą podlegały ustawie o podatku od towarów i usług. Ocena ta ma bowiem zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy umowy pożyczki nie zostaną objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wówczas znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Dla zwolnienia pożyczek na podstawie powyższego przepisu nie ma znaczenia forma prawna pożyczkodawcy, lecz jedynie prowadzenie działalności kredytowej oraz udzielania pożyczek przez ten podmiot. Działalność taka winna być prowadzona na podstawie regulacji prawnych obowiązujących w kraju pożyczkodawcy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że pożyczki będą udzielane przez pożyczkodawcę mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. Pożyczkodawca nie jest bankiem, ale faktycznie prowadzi działalność polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek, przyjmowaniu depozytów, świadczeniu usługi nettingu, obsłudze transakcji w ramach cash poolingu. Ponadto, wskazać należy, iż w treści uzasadnienia własnego stanowiska Spółka wskazała, iż przedmiotowe pożyczki będą objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, stwierdzić należy, że tutejszy Organ podatkowy – zgodnie ze złożonym we wniosku pytaniem dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych – nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy ww. umowy pożyczek będą opodatkowane bądź zwolnione z podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem – jak podała Spółka – wskazane umowy pożyczek będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, opisane we wniosku umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organów podatkowych, należy stwierdzić, iż wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.