Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.119.2019.1.WH
z 29 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

S. GmbH&Co.KG (dalej: Spółka) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec. Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej S. (dalej: Grupa S. lub Grupa) zajmującej się m.in. produkcją i dystrybucją specjalistycznych mebli dla sektora medycznego i rehabilitacyjnego (dalej: Towary) w kraju i za granicą. Spółka pełni funkcję spółki dystrybucyjnej i zajmuje się m.in. sprzedażą Towarów nabytych uprzednio od innych spółek z Grupy. Towary są produkowane przez inne spółki z Grupy z siedzibą w Polsce i są przedmiotem dalszej odsprzedaży. Odsprzedaż może się odbywać do podmiotów z Grupy lub spoza niej (dalej: Nabywcy). W ramach transakcji odsprzedaży Towary mogą zostać wywiezione do innego kraju Unii Europejskiej (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów dalej: WDT) lub poza nią (eksport). Dostawa Towarów w ramach WDT jest dokonywana do podmiotów z Grupy lub spoza niej, które posiadają ważny numer VAT UE nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów. Spółka dochowuje staranności w zakresie sprawdzenia ważności numerów VAT UE swoich kontrahentów.

Spółka dokumentuje WDT na rzecz Nabywcy fakturami zawierającymi m.in. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku tj. nazwa i szczegółowy opis Towarów, ilość Towarów oraz ich wartość. Dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT do dokonywanych WDT, co do zasady Spółka gromadzi dokumenty transportowe CMR wystawione przez przewoźników, podpisane przez firmy transportowe, jak i Nabywców. Zdarza się, że na dokumentach transportowych CMR, które otrzymuje Spółka brakuje podpisu Nabywcy. W takich sytuacjach Spółka gromadzi dodatkowe dokumenty np. potwierdzenie płatności za Towar, dokument Delivery note podpisany przez Nabywcę, a także oświadczenie Nabywcy o tym, że otrzymał Towar, które to wraz z fakturą stanowią dowody dla potrzeb zastosowania przez Spółkę stawki 0% do WDT. Uzyskanie i zgromadzenie wszystkich dokumentów oraz ich powiązanie z odpowiednimi dostawami/fakturami wymaga od pracowników Spółki dużego nakładu pracy oraz czasu. Ponadto, zdarza się również, że Spółka ma problem z uzyskaniem wszystkich dokumentów w odpowiednim terminie, umożliwiającym zastosowanie stawki 0% VAT dla dokonanych w danym miesiącu WDT.

W związku z powyższym, Spółka planuje wdrożyć nowy system potwierdzania WDT.

W ramach tego systemu Spółka dla potrzeb potwierdzania dostarczenia Towarów będących przedmiotem WDT do Nabywcy na terytorium kraju Unii Europejskiej (dalej: UE) innego niż Polska będzie posiadała poniższe dokumenty (dalej: Dokumenty podstawowe):

• fakturę dokumentującą sprzedaż Towaru zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
  

• potwierdzenie zapłaty za Towar,
  

oraz co najmniej jeden z poniższych dokumentów (dalej: Dokumenty dodatkowe):

• dokument transportowy od przewoźnika - CMR,
  

• oświadczenie Nabywcy o odbiorze Towarów (dalej: Oświadczenie Nabywcy),
  

• dokument dostawy (Delivery note) podpisany przez Nabywcę,
  

• oświadczenie spedytora o dostarczeniu towarów do Nabywcy (dalej: Oświadczenie Spedytora).
  
  
  

Co do zasady, dokument przewozowy CMR zawiera następujące informacje:

• nazwę oraz adres nadawcy,
  

• nazwę oraz adres Nabywcy,
  

• miejsce przeznaczenia Towarów (miejscowość, kraj),
  

• miejsce i datę załadunku Towarów,
  

• numer i datę dokumentu,
  

• nazwę oraz adres przewoźnika,
  

• ilość jednostkowa Towarów lub ilość opakowań zbiorczych,
  

• numer dostawy,
  

• numer środka transportowego (nr ciężarówki/numer rejestracyjny),
  

• podpis i stempel nadawcy,
  

• podpis i stempel przewoźnika,
  

• podpis i ewentualnie stempel Nabywcy wraz z datą odbioru Towarów.
  
  
  

Oświadczenie Nabywcy zawiera następujące informacje:

• nazwę oraz adres Nabywcy,
  

• ilość dostarczonych Towarów,
  

• numer zamówienia lub/i faktury i/lub numer dowodu dostawy,
  

• sformułowanie „ja jako nabywca niniejszym potwierdzam odbiór/przywóz następujących Towarów będących przedmiotem WDT”
  

• datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
  

• państwo przywozu/odbioru Towarów,
  

• datę wystawienia Oświadczenia,
  

• podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów i ewentualnie pieczęć Nabywcy.
  
  
  

Dokument dostawy (Delivery note) zawiera następujące informacje:

• nazwę oraz adres Nabywcy,
  

• ilość/nazwę/rodzaj wywożonych Towarów,
  

• numer zamówienia,
  

• warunki dostaw Incoterms,
  

• datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
  

• państwo przywozu/odbioru Towarów,
  

• podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów.
  
  
  

Oświadczenie Spedytora:

• zawiera następujące informacje:
  
  • numer zlecenia transportu,
    
  • data załadunku,
    
  • numer transportu,
    
  • nazwę oraz adres Spółki,
    
  • nazwę oraz adres Nabywcy,
    
  • numer dowodu dostawy,
    
  • ilość, masa oraz opis wywożonych Towarów,
    
  • numer zamówienia lub/i faktury i/lub numer dowodu dostawy,
    
  • oświadczenie o następującej treści „Towary zostały wysłane /przetransportowane w ........[ miesiąc] do wyżej wymienionego odbiorcy zgodnie z zamówieniem.”, lub „Niniejszym potwierdzamy, że powyższe towary zostały wysłane/przetransportowane w imieniu klienta wewnątrzwspólnotowego do innego państwa na terytorium Wspólnoty.” Lub „Potwierdzamy niniejszym, że dnia [data] następujące towary zostały przekazane’,
    
  • datę i miejsce wystawienia,
    
  • nazwę oraz adres Spedytora.

• jest dokumentem sporządzonym elektronicznie i nie wymaga podpisu (jest ważny bez podpisu Spedytora).
  
  
  

Wszystkie powyższe Dokumenty dodatkowe mogą zawierać informacje w zakresie wszystkich dostaw dokonanych dla tego Nabywcy - w przypadku gdy dla danego Nabywcy w danym miesiącu zostanie dokonana większa liczba WDT. Oświadczenie Nabywcy i/lub podpisana przez Nabywcę Delivery note jest/są przesyłane przez Nabywcę do Spółki drogą elektroniczną w formie skanu jako załącznik do wiadomości e-mail, po zakończeniu okres rozliczeniowego, w którym dokonano WDT tj. okresu miesięcznego. Oświadczenie Spedytora i/lub dokument CMR jest/są przesyłane przez Spedytora do Spółki drogą elektroniczną jako załącznik do wiadomości e-mail.

Spółka, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT, posiada/będzie posiadała w swojej dokumentacji Dokumenty podstawowe i co najmniej jeden Dokument dodatkowy potwierdzające, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy. Na podstawie wyżej wymienionych Dokumentów podstawowych i co najmniej jednego Dokumentu dodatkowego, Spółka będzie wykazywała WDT opodatkowane stawką 0% VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden Dokument dodatkowy stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu VAT wg stawki VAT 0% pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   

Spełnienie powyższych warunków formalnych uprawnia podatnika do zastosowania stawki VAT 0% do dokonanej WDT.

Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT Spółka powinna spełnić łącznie następujące warunki:

1. dokonać dostawy towarów,
   
2. dostawa powinna zostać dokonana na rzecz nabywców posiadających w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,
3. posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary zostały w ramach WDT dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski,
   
4. być zarejestrowana jako podatnik VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej (w której wykaże WDT).
   
   

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka spełni trzy z czterech warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dokonywanych WDT, tj.:

• dokona dostawy Towarów na rzecz Nabywcy,
  

• nabywcą jest podmiot posiadający ważny numer VAT UE nadany przez inne niż Polska państwo UE będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów
  

• Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.
  
  
  

Oznacza to, że jeśli Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, potwierdzające że Towary zostały w ramach WDT dostarczone do Nabywcy znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, będzie ona uprawniona do opodatkowania WDT wg stawki VAT 0%.

W ocenie Spółki Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden Dokument dodatkowy, którymi Spółka będzie dysponowała, stanowią dowody wskazane w przepisach ustawy o VAT wymagane dla zastosowania stawki VAT 0% dla dokonanych WDT, co potwierdza poniższe uzasadnienie.

Przepisy ustawy o VAT enumeratywnie wskazują jakie dokumenty mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, cyt.: „Dowodami, o których mowa ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), [...]
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.”
   
   

W sytuacji gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami takimi mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT).
   
   

Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT sformułowania „w szczególności” oznacza, że wymieniony w tym przepisie katalog dokumentów ma charakter otwarty. Podatnik ma zatem prawo wykorzystać również inne dokumenty niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w celu potwierdzenia wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa UE.

Podatnik nie ma przy tym obowiązku zgromadzenia wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT. Zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem sądów administracyjnych oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, podatnik może zgromadzić tylko niektóre dokumenty, jeżeli posiadają one wystarczającą wartość dowodową. Potwierdza to m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r. sygn. akt. I FPS 1/10, cyt.: „ art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. (...) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów (...) do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W świetle powyższego dla zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% dla dokonanych WDT wystarczy zatem, aby Spółka dysponowała jednym z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i uzupełniła go dodatkowo dowodem wskazanym w treści przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka planuje wprowadzenie nowego elektronicznego systemu potwierdzania WDT. W ramach tego systemu, Spółka każdorazowo będzie w posiadaniu faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W takiej sytuacji należy uznać, że:

• faktura stanowi dokument, o którym mowa w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT,
  

• posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku odrębnej od faktury nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT do WDT.
  
  
  

Powyższe stanowisko potwierdzają sądy administracyjne (Wyroki NSA z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1301/08 oraz z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1388/08) oraz organy podatkowe. Przykładowo:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 kwietnia 2018 r., sygn. S- ILPP4/443-357/14/17-S/EWW, cyt.:
  „W powyższej kwestii zgodzić należy się więc ze stanowiskiem Zainteresowanego, zgodnie z którym aby skorzystać z prawa do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku w wysokości 0%, nie musi on sporządzać specyfikacji sztuk ładunku jako odrębnego dokumentu. Wystarczy, że na fakturze VAT zawarte zostaną dane identyfikujące wywożone towary”.
  
  

Ponadto, oprócz faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku Spółka każdorazowo będzie również w posiadaniu potwierdzenia płatności za Towar.

Oznacza to, że w stosunku do każdej WDT Spółka będzie zawsze posiadała co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT oraz co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT tj.

• specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz
  

• potwierdzenie zapłaty za Towar.
  
  
  

Dodatkowo, oprócz faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia płatności za Towar, Spółka będzie w posiadaniu co najmniej jednego z poniższych dokumentów:

• dokument transportowy od przewoźnika - CMR,
  

• oświadczenie Nabywcy,
  

• dokument dostawy (Delivery note) podpisany przez Nabywcę,
  

• oświadczenie Spedytora.
  
  
  

Przy czym:

• Oświadczenie Nabywcy zawiera następujące informacje:
  
  • nazwę oraz adres Nabywcy,
    
  • ilość wywożonych Towarów,
    
  • numer zamówienia lub/i faktury i/lub numer dowodu dostawy,
    
  • sformułowanie „ja jako nabywca niniejszym potwierdzam odbiór/przywóz następujących Towarów będących przedmiotem WDT”,
    
  • datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
    
  • państwo przywozu/odbioru Towarów,
    
  • data wystawienia Oświadczenia,
    
  • podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów i pieczęć Nabywcy.
    
• Dokument dostawy (Delivery note) zawiera następujące informacje:
  
  • nazwę oraz adres Nabywcy,
    
  • ilość/nazwę/rodzaj wywożonych Towarów,
    
  • numer zamówienia,
    
  • warunki dostaw Incoterms,
    
  • datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
    
  • państwo przywozu/odbioru Towarów,
    
  • podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów.
    
  
  

Oświadczenie Nabywcy oraz Dokument dostawy (Delivery note) mogą zawierać informacje w zakresie wszystkich dostaw dokonanych dla tego Nabywcy - w przypadku gdy dla danego Nabywcy w danym miesiącu zostanie dokonana większa liczba WDT. Oświadczenie Nabywcy i/lub podpisana przez Nabywcę Delivery note jest/są przesyłane przez Nabywcę do Spółki drogą elektroniczną w formie skanu jako załącznik do wiadomości e-mail, po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego dotyczy tj. okresu miesięcznego.

Wskazane powyżej cechy Oświadczenia Nabywcy i dokumentu dostawy (Delivery note) pozwalają Spółce uzyskać bezpośrednio od Nabywcy jednoznaczne potwierdzenie, iż Towary będące przedmiotem WDT zostały do niego dostarczone, na terytorium państwa UE innego niż Polska i na tym terytorium odebrane.

Przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jako jeden z dokumentów uprawniających do zastosowania stawki VAT 0% wskazuje m.in. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ustawa o VAT nie precyzuje jednak jakie dane lub formę powinien mieć dokument, aby uznać go za dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Należy zatem uznać, iż każdy dowód, niezależnie od jego formy, potwierdzający przyjęcie przez nabywcę Towaru na terytorium kraju UE innym niż Polska, stanowi dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, zarówno Oświadczenie Nabywcy jak i podpisany przez Nabywcę dokument dostawy Delivery note stanowią dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazano również, że jednym z Dokumentów dodatkowych może być również dokument przewozowy CMR lub/i Oświadczenie Spedytora.

Przy czym:

• Dokument przewozowy CMR zawiera następujące informacje:
  
  • nazwę oraz adres nadawcy,
    
  • nazwę oraz adres Nabywcy,
    
  • miejsce przeznaczenia Towarów (miejscowość, kraj),
    
  • miejsce i datę załadunku Towarów, o Numer i datę dokumentu, o Nazwę oraz adres przewoźnika,
    
  • ilość jednostkowa Towarów lub ilość opakowań zbiorczych,
    
  • numer dostawy,
    
  • numer środka transportowego (nr ciężarówki/numer rejestracyjny),
    
  • podpis i stempel nadawcy,
    
  • podpis i stempel przewoźnika,
    
  • podpis i ewentualnie stempel Nabywcy wraz z datą odbioru Towarów.
    
• Oświadczenie Spedytora:
  
  • zawiera następujące informacje:
    • numer zlecenia transportu,
      
    • data załadunku,
      
    • numer transportu,
      
    • nazwę oraz adres Spółki,
      
    • nazwę oraz adres Nabywcy,
      
    • numer dowodu dostawy,
      
    • ilość, masa oraz opis wywożonych Towarów,
      
    • numer zamówienia lub/i faktury i/lub numer dowodu dostawy,
      
    • oświadczenie o następującej treści „Towary zostały wysłane/przetransportowane w ........[miesiąc] do wyżej wymienionego odbiorcy zgodnie z zamówieniem.’’, lub „Niniejszym potwierdzamy, że powyższe towary zostały wysłane/przetransportowane w imieniu klienta wewnątrzwspólnotowego do innego państwa na terytorium Wspólnoty.” Lub „Potwierdzamy niniejszym, że dnia [data] następujące towary zostały przekazane”,
      
    • datę i miejsce wystawienia,
      
    • nazwę oraz adres Spedytora.
      
  • jest dokumentem sporządzonym elektronicznie i nie wymaga podpisu (jest ważny bez podpisu Spedytora).
    
  
  

Dokument CMR oraz Oświadczenie Spedytora mogą zawierać informacje w zakresie wszystkich dostaw dokonanych dla tego Nabywcy - w przypadku gdy dla danego Nabywcy w danym miesiącu zostanie dokonana większa liczba WDT. Oświadczenie Spedytora i/lub dokument CMR jest/są przesyłane przez Spedytora do Spółki drogą elektroniczną jako załącznik do wiadomości e-mail.

Zgodnie z przepisem art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, dokumentami na podstawie których stawka VAT 0% do WDT może być zastosowana są, cyt.: „dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi)”.

Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak jaki dokument należy uznać za dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika. Przepisy wskazują wyłącznie, że dokument taki powinien być dowodem, który łącznie z innymi dowodowymi z art. 42 ust. 3 lub ust. 11 ustawy o VAT potwierdza, że towar w ramach WDT został wywieziony z terytorium kraju i przywieziony na terytorium innego państwa UE do jego nabywcy.

W świetle powyższego, dokumentem przewozowym może być zatem każdy dokument otrzymany od przewoźnika, który w jednoznaczny sposób potwierdza, że towar został przetransportowany z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, do miejsca wskazanego przez nabywcę towaru i w tym miejscu przez niego otrzymany. Nie jest przy tym wymagane aby takim dokumentem był tylko list przewozowy CMR.

Ponadto, ustawodawca nie wskazał w tym przepisie warunku, że taki dokument musi posiadać podpis lub pieczątkę nabywcy towarów. W uchwale z 11 października 2010 r. sygn. akt. I FPS 1/10, potwierdził to również NSA, cyt.: „interpretując art. 42. ust. 3 pkt 1 u.p.t.u. (...) nie można żądać od podatnika, aby na dokumencie przewozowym posiadał potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski”

Z powyższego wynika zatem, że każdy dokument otrzymany od przewoźnika, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy w innym kraju członkowskim, może stanowić dowód o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT uprawniający dostawcę do zastosowania stawki 0% VAT dla tego WDT, choćby nie zawierał podpisu lub innego potwierdzenia nabywcy.

W konsekwencji, należy uznać, że zarówno dokument przewozowy CMR jak i Oświadczenie Spedytora stanowią dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju.

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT oraz argumentacji, należy uznać, że posiadane przez Spółkę łącznie następujące dokumenty:

• faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
  

• potwierdzenie zapłaty za Towar,
  

oraz co najmniej jeden z poniższych Dokumentów dodatkowych:

• dokument transportowy od przewoźnika - CMR,
  

• oświadczenie Nabywcy,
  

• dokument dostawy (Delivery note) podpisanego przez Nabywcę,
  

• oświadczenie Spedytora,
  

- spełniają warunki dotyczące dokumentów wymaganych w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Powyższe stanowisko, potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP, cyt.:
  
  „W przypadku braku oryginału dokumentu CMR lub istotnych trudności z jego pozyskaniem w ustawowym terminie do zastosowania stawki 0% VAT przy WDT, potwierdzeniem dostarczenia towaru do Nabywcy jest komplet następujących dokumentów:
  1. kopia faktury VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (ponadto szczegółowe informacje na temat specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku znajdują się na nocie dostawy,
  2. co najmniej 1 z poniższych dokumentów:
     1. skan, kserokopia, faks potwierdzonego CMR (dokument przekazany również drogą elektroniczną),
     2. potwierdzona przez odbiorcę towaru faktura (skan lub oryginał),
     3. potwierdzony przez odbiorcę towaru dowód dostawy (skan lub oryginał),
     4. informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status (potwierdzająca status przesyłki: doręczona),
     5. potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie),
     6. korespondencja mailowa z nabywcą, potwierdzająca dotarcie towaru do nabywcy,
     7. zestawienie z aplikacji zewnętrznego dostawcy, która zawiera dane wszystkich przesyłek spedytorów uwzględnionych w umowie z dostawcą, gdzie można sprawdzić kierunek i status przesyłki.
  Na podstawie wyżej wymienionych dokumentów Spółka wykazuje przedmiotowe dostawy w deklaracji za dany okres rozliczeniowy jako opodatkowane stawką 0% VAT.
  
  (...)
  
  W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.”
  

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 kwietnia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-3.4512.66.2017.1.KM, cyt.: „W przedmiotowej sprawie należy uznać posiadane przez Spółkę dokumenty (faktura sprzedaży, specyfikacja sprzedanych towarów, Potwierdzenie otrzymane od Spedytora) - na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 42 ust. 3 ustawy - za dokumenty, które wystarczająco uprawdopodobnią, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla WDT, posiadając ww. dokumenty.”
  

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.415.2018.1.WH, cyt.: „Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, iż skoro zestawienie (tj. dokument zawierający zbiorcze lub pojedyncze zestawienie potwierdzonych dostaw towarów lub inny dokument o podobnej treści potwierdzający dokonanie dostawy, otrzymany od przewoźnika w formie papierowej bądź elektronicznej), dokument CMR bez podpisu odbiorcy, dokument „delivery note” dokumentujący wysyłkę towaru lub przygotowanie do wysyłki oraz potwierdzenie płatności potwierdzają jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE Wnioskodawca na podstawie tych dokumentów może do transakcji stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stosować stawkę podatku w wysokości 0%.”
  
  
  

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają wymogu, aby dokumenty potwierdzające WDT były sporządzone i zgromadzone wyłącznie w formie papierowej. Dopuszczalne jest zatem aby dokumenty te miały formę elektroniczną oraz były przesyłane również w tej formie elektronicznej, przy równoczesnym zachowaniu autentyczności takich dokumentów.

Możliwość posługiwania się dokumentami elektronicznymi dla zastosowania stawki 0% VAT potwierdzają sądy administracyjne oraz organy podatkowe. Przykładowo:

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 2140/07, cyt.: „nie ma wymogu aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę „papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesiany faksem”.
  

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 4 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.415.2018.1.WH, cyt.: „powołane przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.”
  
  
  

W świetle powołanych powyżej przepisów jak i orzecznictwa sądów administracyjnych i organów podatkowych rodzaj, format oraz ilość gromadzonych dokumentów pozostaje bez wpływu na prawo podatnika do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, uzasadnienie oraz stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i sądów administracyjnych należy uznać, że Spółka spełnia wszystkie warunki wskazane w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające ją do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT, ponieważ:

1. Spółka dokonuje dostawy Towarów (WDT) na rzecz Nabywcy.
2. Dostawa jest dokonywana do podmiotów, które posiadają ważny numer VAT UE nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów.
3. Spółka będzie posiadała fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z dokumentów: dokument CMR lub/i Oświadczenie Nabywcy lub/i dokument dostawy Delivery note lub/i Oświadczenie Spedytora, które w sposób jednoznaczny potwierdzać będą dostarczenie Towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w związku z tym stanowić będą dowód w świetle art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dokumenty te Spółka otrzyma w terminie wskazanym w przepisach ustawy o VAT.
4. Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jak wynika z ust. 2 pkt 1 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   

Według ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. (uchylony),
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. (uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Z cytowanych przepisów wynika, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Trzeba przy tym zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym (łącznie z pozostałymi dowodami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy), że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Nie należy utożsamiać pojęcia „dokumentu przewozowego”, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tylko i wyłącznie z listem przewozowym. Za taki dokument można uznać każdy dokument potwierdzający powierzenie przewoźnikowi lub spedytorowi przewozu lub spedycji towaru, zgodnego ze specyfikacją, poza terytorium kraju i dostarczenie tego towaru do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Zatem dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Należy wskazać, że w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r. sygn. akt. I FPS 1/10, NSA podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W rozpatrywanej kwestii należy odwołać się także do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.) – dalej Dyrektywa – zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl art. 131 Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Z powołanych przepisów Dyrektywy wyprowadzić można wniosek, że zakres warunków formalnych, jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników zwolnienia (ewentualnie stawki 0%) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, może zostać ustalony swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w tych przepisach Dyrektywy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec. Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka pełni funkcję spółki dystrybucyjnej i zajmuje się m.in. sprzedażą Towarów nabytych uprzednio od innych spółek z Grupy. Dostawa Towarów w ramach WDT jest dokonywana do podmiotów z Grupy lub spoza niej, które posiadają ważny numer VAT UE nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów. Spółka dochowuje staranności w zakresie sprawdzenia ważności numerów VAT UE swoich kontrahentów. Spółka dokumentuje WDT na rzecz Nabywcy fakturami zawierającymi m.in. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku tj. nazwa i szczegółowy opis Towarów, ilość Towarów oraz ich wartość. Dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT do dokonywanych WDT, co do zasady Spółka gromadzi dokumenty transportowe CMR wystawione przez przewoźników, podpisane przez firmy transportowe, jak i Nabywców. Zdarza się, że na dokumentach transportowych CMR, które otrzymuje Spółka brakuje podpisu Nabywcy. W takich sytuacjach Spółka gromadzi dodatkowe dokumenty, np. potwierdzenie płatności za Towar, dokument Delivery note podpisany przez Nabywcę, a także oświadczenie Nabywcy o tym, że otrzymał Towar, które to wraz z fakturą stanowią dowody dla potrzeb zastosowania przez Spółkę stawki 0% do WDT. Uzyskanie i zgromadzenie wszystkich dokumentów oraz ich powiązanie z odpowiednimi dostawami/fakturami wymaga od pracowników Spółki dużego nakładu pracy oraz czasu. Ponadto, zdarza się również, że Spółka ma problem z uzyskaniem wszystkich dokumentów w odpowiednim terminie, umożliwiającym zastosowanie stawki 0% VAT dla dokonanych w danym miesiącu WDT. W związku z powyższym, Spółka planuje wdrożyć nowy system potwierdzania WDT. W ramach tego systemu Spółka dla potrzeb potwierdzania dostarczenia Towarów będących przedmiotem WDT do Nabywcy na terytorium kraju Unii Europejskiej innego niż Polska będzie posiadała Dokumenty podstawowe, tj. fakturę dokumentującą sprzedaż Towaru zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar, oraz co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument transportowy od przewoźnika – CMR i/lub oświadczenie Nabywcy o odbiorze Towarów, i/lub dokument dostawy (Delivery note) podpisany przez Nabywcę, i/lub oświadczenie spedytora o dostarczeniu towarów do Nabywcy. Dokumenty dodatkowe mogą zawierać informacje w zakresie wszystkich dostaw dokonanych dla tego Nabywcy - w przypadku gdy dla danego Nabywcy w danym miesiącu zostanie dokonana większa liczba WDT. Oświadczenie Nabywcy i/lub podpisana przez Nabywcę Delivery note jest/są przesyłane przez Nabywcę do Spółki drogą elektroniczną w formie skanu jako załącznik do wiadomości e-mail, po zakończeniu okres rozliczeniowego, w którym dokonano WDT, tj. okresu miesięcznego. Oświadczenie Spedytora i/lub dokument CMR jest/są przesyłane przez Spedytora do Spółki drogą elektroniczną jako załącznik do wiadomości e-mail. Spółka, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT, posiada/będzie posiadała w swojej dokumentacji Dokumenty podstawowe i co najmniej jeden Dokument dodatkowy potwierdzające że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego posiadane Dokumenty podstawowe, tj. faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar oraz co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych, tj. dokument transportowy od przewoźnika - CMR, oświadczenie Nabywcy o odbiorze Towarów, dokument dostawy (Delivery note) podpisany przez Nabywcę, oświadczenie spedytora o dostarczeniu towarów do Nabywcy stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, uprawniające do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy ponownie wskazać, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest m.in. od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju Unii Europejskiej. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Wobec tego, zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie jest wymagane łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Ponadto powołane przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał Dokumenty podstawowe, tj. fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument CMR lub/i Oświadczenie Nabywcy lub/i dokument dostawy Delivery note lub/i Oświadczenie Spedytora. Przy tym Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał Dokumenty podstawowe i co najmniej jeden Dokument dodatkowy potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.

Zatem, skoro Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadać dokumenty potwierdzające łacznie, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, ma prawo stosować do dokonanych dostaw stawkę VAT w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy.

Wobec powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Zatem okoliczność, czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto trzeba podkreślić, że w niniejszej sprawie, w oparciu o informacje przedstawione przez Wnioskodawcę, jako element stanu faktycznego przyjęto, że Wnioskodawca realizuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz Nabywców z innych niż Polska krajów członkowskich Unii Europejskiej. Tym samym wydana interpretacja nie rozstrzyga, czy faktycznie dostawy dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywców stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018, poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.