Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4510.37.2017.1.JP
z 26 marca 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych (w tym również do stawki 0%) dla środków trwałych amortyzowanych metodą liniową – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych (w tym również do stawki 0%) dla środków trwałych amortyzowanych metodą liniową.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawcą jest Sp. z o.o., której podstawowym przedmiotem działalności jest sprzedaż, sprzedaż detaliczna wyrobów medycznych, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach połączona ze sprzedażą usług takich jak:
- profilaktyczne, kompleksowe badania słuchu dla wszystkich zainteresowanych osób,
- dobór i sprzedaż aparatów słuchowych.
Obecnie sieć obejmuje 60 oddziałów (sklepów) na terenie całej Polski. Rocznie korzysta z usług Spółki prawie około 5 000 nowych klientów. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jest wykorzystywany szereg środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych w ustalonej wysokości. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Dla celów podatkowych przyjęto metodę amortyzacji liniowej. W dniu 1 stycznia 2017 roku Zarząd podjął uchwałę o obniżeniu stawek podatkowych dla środków trwałych do 0%.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.), dla środków trwałych – w tym również do stawki 0% ?
Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie zapisów art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy, w powyższym przepisie zawarta jest generalna zasada zezwalająca podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie nie przewiduje się w tym zakresie żadnych dodatkowych warunków do spełnienia, ani minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika.
Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z obecną praktyką organów skarbowych, podatnik z zachowaniem terminów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, może dokonywać obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnie ustalonego poziomu, czyli także do poziomu 0%.
Stanowisko to potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, m.in. interpretacje:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 lipca 2008r., Znak: ILPB3/423-226/08-2/EK,
- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 grudnia 2010 r., Znak: ILPB4/423-226/10-2/DS,
- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 listopada 2011 r., Znak: IBPBI/1/423-37/11/ZK.
W związku z powyższym w opinii Wnioskodawcy – prawidłowym jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek dowolnie obniżonych (w tym do poziomu 0%), czyli w konsekwencji nie dokonywanie w danym okresie jakichkolwiek odpisów amortyzacyjnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.