Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.540.2017.1.AKO
z 21 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości w związku z najmem powierzchni biurowej wraz z miejscami parkingowymi/postojowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2007 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości w związku z najmem powierzchni biurowej wraz z miejscami parkingowymi/postojowymi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca jest spółką, która przejęła zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki X w wyniku podziału przez wydzielenie w 2015 roku. Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność z zakresu marketingu produktów leczniczych.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka najmuje nieruchomość, którą wykorzystuje jako swoją siedzibę i jako biura dla pracowników przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej (wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług). Na podstawie umowy najmu Spółka jest nie tylko najemcą budynku (powierzchni biurowej), ale także podziemnych miejsc parkingowych/postojowych w hali garażowej najmowanego budynku i naziemnych miejsc parkingowych/postojowych na parkingu naziemnym w otoczeniu budynku. Spółka nie najmowałaby miejsc parkingowych/postojowych, gdyby nie najmowała powierzchni biurowej budynku. Część powierzchni biurowej oraz część miejsc parkingowych/postojowych jest odpłatnie wynajmowane innej spółce z grupy. Wnioskodawca planuje połączenie z tą spółką z grupy w najbliższym czasie (w 2017 r. lub 2018 r.), co oznacza, że po tym czasie nie będzie dokonywał odpłatnego wynajmu powierzchni biurowej i miejsc postojowych tej spółce.

Umowa najmu została zawarta przez spółkę X, przy czym Wnioskodawca jako następca prawny wydzielonej części przedsiębiorstwa ze spółki X, przejął prawa i obowiązki związane z umową najmu.

Należy zaznaczyć, że w umowie najmu wskazana jest wielkość najmowanej powierzchni biurowej, a także liczba najmowanych miejsc parkingowych/postojowych zarówno podziemnych i naziemnych. Miejsca parkingowe/postojowe są bezpośrednio związane z powierzchnią biurową. Czynsz za każdą z pozycji wynikającą z umowy najmu tj. za powierzchnie biurowe i miejsca parkingowe/postojowe jest płacony łącznie na podstawie jednej faktury wystawianej co miesiąc, natomiast na fakturze wynagrodzenie za miejsca parkingowe/postojowe jest wyszczególnione w odrębnej pozycji ze względu na inny sposób ustalenia ceny (nie ze względu na powierzchnię a ze względu na ilość). W umowie najmu nie zostało zapisane, że do najmowanych miejsc parkingowych/postojowych przypisane są konkretne pojazdy. W celu optymalnego wykorzystania najmowanych miejsc parkingowych/postojowych Spółka przeznacza je w części:

• jako ogólnodostępne, z których mogą korzystać m.in. kontrahenci Spółki umówieni na spotkanie w biurze;
  

• dla samochodów służbowych Spółki o ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki zarówno ogólnodostępnych jak również indywidualnie przypisanych pracownikowi;
  

• jako odpłatnie wynajmowane innej spółce z grupy (do momentu połączenia z tą spółką).
  
  

Wspomnieć również należy, iż samochody służbowe Spółki, które parkują na ww. parkingach podziemnych i naziemnych są głównie samochodami osobowymi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku których Spółka posiada ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT (na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT). W przypadku części pracowników przypisywane są wewnętrznie miejsca postojowe/parkingowe w celu zachowania porządku.

W przypadku rozwiązania umowy najmu powierzchni biurowych dojdzie również do wypowiedzenia umowy najmu w zakresie miejsc parkingowych/postojowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, w związku z najmem powierzchni biurowej wraz z miejscami parkingowymi/postojowymi, jest uprawniony do odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących czynsz najmu (z uwzględnieniem miejsc parkingowych/postojowych)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących czynsz najmu, w tym z tytułu najmu miejsc parkingowych/postojowych podziemnych i naziemnych położonych w obrębie najmowanego budynku, których liczba została określona w umowie najmu powierzchni biurowych – a zatem stanowią część składową umowy najmu.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ogólną zasadą zapisaną w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych przepisów art. 86 ustawy o VAT, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest więc istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a wykonywaniem czynności opodatkowanych. Związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć dwojaki charakter – pośredni albo bezpośredni.

O bezpośrednim związku można mówić wówczas, gdy nabywane towary i usługi wprost służą w wykonywanej działalności, np. do dalszej odsprzedaży albo są niezbędne do wytworzenia własnych towarów będących przedmiotem dostawy bądź świadczenia innych usług.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy – pełnią subsydiarną rolę w działalności gospodarczej. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami a wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Natomiast, w myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki dotyczące m.in. usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów, o czym stanowi art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
   
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy o VAT – przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy w kontekście analizowanej sprawy, należy zaznaczyć, że w sytuacji, w której podatnik jest najemcą miejsc parkingowych w związku z najmem nieruchomości (powierzchni biurowych), i miejsca te przynależą do lokalu przez niego najmowanego na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, nie znajdzie zastosowania art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, wskazujący na możliwość odliczenia tylko 50% VAT. W takiej bowiem sytuacji, najem miejsc postojowych nie jest związany z używaniem pojazdów samochodowych, lecz z najmem nieruchomości (lokali biurowych). Wynajmujący świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę kompleksową, gdzie najem nieruchomości (lokali biurowych) jest głównym przedmiotem najmu, natomiast najem miejsc parkingowych/postojowych jest świadczeniem pomocniczym, które nie wystąpiłoby, gdyby nie świadczenie zasadnicze. W konsekwencji, VAT od najmu miejsc parkingowych/postojowych (podziemnych i naziemnych) jest związany z wykorzystaniem powierzchni biurowych i ewentualnych magazynowych, czyli nieruchomości jako powierzchni użytkowej.

Ponadto, w przywołanej w stanie faktycznym, umowie najmu nieruchomości brak jest zapisu, że konkretne pojazdy mają być parkowane na konkretnie najmowanych miejscach parkingowych zarówno podziemnych jak i naziemnych, co dodatkowo potwierdza brak bezpośredniego związku miejsc parkingowych/postojowych z konkretnym samochodem służbowym. W praktyce najmowane miejsca parkingowe (podziemne i naziemne) służą zarówno jako ogólnodostępne miejsca parkingowe, z których mogą korzystać m.in. kontrahenci Spółki umówieni na spotkanie w biurze oraz parkowaniu samochodów służbowych Spółki. Ponadto, do momentu połączenia, część powierzchni biurowej oraz część miejsc parkingowych/postojowych będzie odpłatnie wynajmowane innej spółce, co także potwierdza prawo do odliczenia 100% VAT z otrzymanych faktur.

Należy podkreślić, że Spółka musi uiszczać czynsz za miejsca parkingowe, niezależnie od tego czy i jakie pojazdy były parkowane na miejscach postojowych. Spółka jest zobowiązana do uiszczenia czynszu nawet wówczas, gdy w danym miesiącu nie został zaparkowany żaden pojazd. Czynsz najmu miejsc parkingowych jest ponoszony na podstawie umowy najmu powierzchni głównej, gdzie najem miejsc parkingowych jest częścią składową tej opłaty. W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że koszty najmu miejsc parkingowych nie są związane z używaniem ww. pojazdów samochodowych, a z najmem i używaniem najmowanej na potrzeby siedziby i pracy biurowej nieruchomości, w której Spółka prowadzi działalność i wykonuje w jej ramach czynności opodatkowane VAT.

W opinii Spółki, miejsca parkingowe są niezbędnym „narzędziem” do prowadzenia działalności, do efektywnego wykorzystania powierzchni biurowych (chociażby ze względu na fakt, że korzysta z nich nie tylko sam najemca i jego pracownicy, ale również współpracujące ze Spółką podmioty zewnętrzne i kontrahenci Spółki). Tym samym, z uwagi na wykorzystywanie poniesionych wydatków na najem nieruchomości biurowej wraz z przynależnymi do niej miejscami parkingowymi/postojowymi, do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów art. 86 ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, Spółka ma prawo traktować jako podatek naliczony z prawem do odliczenia cały VAT wykazany na fakturach najmu związany z najmem powierzchni miejsc parkingowych związanych z najmem nieruchomości.

Spółka pragnie wskazać, że w stosunku do podobnych stanów faktycznych organy interpretacyjne zgadzają się, że wydatki na najem miejsc parkingowych nie są wydatkami ściśle związanymi z użytkowaniem samochodów w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym Wnioskodawcy przysługuje nieograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur za najem biurowej i miejsc parkingowych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, np.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. IPPP1/4512-220/16-2/EK,
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. IPPP3/4512-1049/15-2/IG,
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 września 2015 r., sygn. IPPP3/4512-508/15-2/ISZ,
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 sierpnia 2015 r., sygn. IPTPP3/4512-234/15-2/ALN.
  
  
  

Ze względu na przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy, należy stwierdzić, że w przypadku wydatków Spółki ponoszonych na wynajem powierzchni biurowych wraz z wynajętymi miejscami parkingowymi, ponoszonych łącznie za poszczególne składniki najmu, gdzie w umowie najmu do najmowanych miejsc parkingowych nie są przypisane konkretne samochody, nie ma zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy o VAT, gdyż wydatki te stanowią koszty ogólne związane pośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Jak wskazał Wnioskodawca z wynajmowanych miejsc parkingowych korzystać będą pracownicy Spółki oraz klienci Spółki, ponadto w umowie najmu nieruchomości brak jest zapisu, że konkretne pojazdy mają być parkowane na konkretnie najmowanych miejscach parkingowych zarówno podziemnych jak i naziemnych.

Tym samym, z uwagi na wykorzystywanie poniesionych wydatków na wynajem powierzchni biurowych wraz z przynależnymi do nich miejscami parkingowymi do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów art. 86 ustawy o VAT z faktur dokumentujących najem powierzchni biurowej wraz z miejscami parkingowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym, a także z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.