Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPP1/4440-18/14-3
z 25 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 250/15 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Bk 492/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia: 18 maja 2017 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej oraz drzwi przesuwnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej oraz drzwi przesuwnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 5 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPP1/443-227/14/AP, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej oraz drzwi przesuwnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 czerwca 2014 r. znak: ITPP1/443-227/14/AP wniósł pismem z dnia 27 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. organu) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 24 czerwca 2014 r. znak: ITPP1/443W-50/14/BK stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 czerwca 2014 r. znak: ITPP1/443-227/14/AP złożył skargę z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 26 sierpnia 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 492/14 uznał skargę za zasadną i uchylił zaskarżoną interpretację.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. złożył skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 250/15 oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając że jest niezasadna.

W dniu 18 maja 2017 roku wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 492/14.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynności lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej oraz drzwi przesuwnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na projektowaniu i wykonywaniu trwałej zabudowy wnęk i innych powierzchni znajdujących w lokalach i budynkach mieszkalnych, poprzez trwałe połączenie ich ze ścianami oraz na wykonaniu i montażu drzwi przesuwnych. Zabudowy oraz drzwi przesuwne są wykonywane z materiałów wykonawcy. Prace te są wykonywane w budynkach i lokalach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z definicją tego budownictwa, zawartą w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczenie Wnioskodawcy na rzecz klienta polega na wykonywaniu szeregu czynności związanych m.in. z dokonaniem niezbędnych pomiarów, zaprojektowaniem zabudowy, przygotowaniem/cięciem i dopasowaniem elementów konstrukcyjnych, montażem przygotowanej pod indywidualne zamówienia zabudowy/drzwi przesuwnych z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych (ścian, sufitu, podłogi) obiektu budowlanego – lokalu lub budynku.

Przedmiotem zawieranej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a klientem jest wykonanie trwałej zabudowy meblowej/wykonanie i montaż drzwi przesuwnych. Jej efektem jest zamontowana w lokalu mieszkalnym/budynku mieszkalnym klienta trwała zabudowa meblowa/drzwi przesuwne. Zarówno trwała zabudowa meblowa, jak i drzwi przesuwne są montowane z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 maja 2014 r. Wnioskodawca poinformował, że wykonanie zabudowy meblowej składa się z następujących czynności:

1. wykonanie pomiarów w domu klienta,
2. zaprojektowanie zabudowy w określonym miejscu domu/mieszkania z uwzględnieniem występujących w tym konkretnym miejscu krzywizn ścian i podłóg (tym samym zabudowa meblowa staje się konstrukcją dopasowaną do indywidualnie określonego miejsca i nie sposób jest ją zamontować w innym mieszkaniu, a nawet miejscu w tym samym mieszkaniu bez koniecznych przeróbek, wymiany jej elementów),
3. przygotowanie zabudowy meblowej w zakładzie stolarskim (formatyzowanie płyt laminowanych, płyt mdf, płyt fornirowanych pod wymiar ustalony przy projektowaniu, skuwanie frontów zabudowy meblowej),
4. po dowiezieniu na miejsce montażu elementów sformatyzowanych w przybliżonym wymiarze następuje ich docinanie, pasowanie do ścian, sufitów, podłóg.
5. przygotowanie wnęki pod zabudowę - w przypadku wnęk gotowych ogranicza się to do jej olistwowania za pomocą materiału wybranego przez klienta: płyty meblowe, płyty gipsowo-kartonowe lub szkło; w przypadku wnęk przygotowywanych przez Wnioskodawcę, czynność ta polega na postawieniu ścianki bocznej i olistwowaniu; w praktyce do stawiania ścianek bocznych - w zależności od sytuacji i wyboru klienta - stosowane są różne materiały; materiałami tymi mogą być: różne rodzaje płyt meblowych (płyta laminowana, MDF, fornirowana), szkło w okuciach stalowych lub aluminiowych, płyta gipsowo-kartonowa; po postawieniu ścianki następuje listwowanie wnęki opisane wyżej; listwy są przymocowywane do ściany, sufitu i podłogi za pomocą kołków rozporowych lub wklejane na klej montażowy; ścianki boczne są mocowane za pomocą kołków rozporowych do sufitu, ścian bocznych, podłogi (w przypadku ścianek z płyt meblowych, szkła) lub za pomocą aluminiowych kątowników i listew montażowych do sufitu, ścian bocznych, podłogi (w przypadku ścianek z płyt gipsowo-kartonowych) zgodnie ze sztuką stawiania ścianek tego typu.
6. montaż elementów-tory górne i dolne są przycinane na miejscu i mocowane do stropów i podłóg za pomocą kołków rozporowych lub wklejane na klej montażowy; pozostałe elementy zabudowy (półki, listwy przymykowe) są przytwierdzane do ścian, podłóg lub stropów za pomocą kołków rozporowych, kątowników plastikowych lub metalowych lub wklejane na klej montażowy.

Zabudowa meblowa składa się z torów górnych i dolnych (tory są stalowe lub aluminiowe), listew okalających wnękę od zewnątrz, listew przytykowych, półek (wykonywane z różnego rodzaju płyt meblowych), szuflad, frontów przesuwnych lub frontów otwieranych wykonanych z płyty meblowej (laminowana, MDF, fornirowana), z drewna, ze szkła lub z lustra (w przypadku lustra i szkła fronty takie są skuwane ramą stalową lub aluminiową).

W celu montażu zabudowy meblowej konieczne jest postawienie ścianki bocznej (o ile zabudowa nie ma być wstawiona w ściankę istniejącą). Do jej postawienia - w zależności od sytuacji i wyboru klienta - stosowane są różne materiały. Materiałami tymi mogą być różne rodzaje płyt meblowych (płyta laminowana, MDF, fornirowana), szkło w okuciach stalowych lub aluminiowych, płyta gipsowo-kartonowa.

Ścianki boczne są mocowane za pomocą kołków rozporowych do sufitu, ścian bocznych, podłogi (w przypadku ścianek z płyt meblowych, szkła) lub za pomocą aluminiowych kątowników i list montażowych do sufitu, ścian bocznych, podłogi (w przypadku ścianek z płyt gipsowo-kartonowych) zgodnie ze sztuką stawiania ścianek tego typu.

Wnętrze i półki zabudowy nie są wykonywane z betonu, czy cegły klinkierowej połączonych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (np. ścianą). Półki wykonywane są z różnego rodzaju płyty meblowej (płyta laminowana, MDF lub fornirowana) lub drutu i metalu.

Sposób zamocowania mebli umożliwia późniejszy demontaż zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu. Elementy zabudowy mogą zostać zdemontowane bez zniszczenia tego budynku/lokalu, jednak ich późniejsze użycie w innym miejscu jest niemożliwe bez dodatkowych prac (dopasowanie, docięcie, dorobienie nowych elementów, wymiana niektórych elementów konstrukcji - w praktyce jest to zaprojektowanie nowej zabudowy meblowej z wykorzystaniem elementów starej zabudowy).

Do głównych elementów konstrukcyjnych obiektu należą: fundamenty, ściany konstrukcyjne, nadproża, stropy, dach, stropodach, wieńce, schody.

Demontaż zabudowy meblowej nie spowoduje naruszenie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

Z kolei wykonanie drzwi przesuwnych składa się z następujących czynności:

1. wykonanie pomiarów w domu klienta,
2. zaprojektowanie drzwi w określonym miejscu domu/mieszkania z uwzględnieniem występujących w tym konkretnym miejscu krzywizn ścian i podłóg (tym samym drzwi przesuwne stają się konstrukcją dopasowaną do indywidualnie określonego miejsca i nie sposób jest je zamontować w innym mieszkaniu, a nawet miejscu w tym samym mieszkaniu bez koniecznych przeróbek, wymiany jej elementów),
3. przygotowanie skrzydła drzwi w zakładzie stolarskim (formatyzowanie płyt laminowanych, płyt mdf, płyt fornirowanych pod wymiar ustalony przy projektowaniu, okuwanie - złożenie przygotowanych frontów - o ile wykonane są ze szkła lub lustra),
4. opcjonalnie - jeśli podczas montażu okaże się, że drzwi zostały źle zwymiarowane na pierwszym etapie lub występują nieregularne krzywizny ścian, sufitów lub podłóg konieczne bywa powrotne cofnięcie drzwi do zakładu stolarskiego, ich rozkucie (w przypadku drzwi wykonanych ze szkła lub lustra), docięcie i ponowne złożenie (w przypadku drzwi wykonanych ze szkła lub lustra),
5. montaż elementów - tory górne i dolne są przycinane na miejscu i mocowane do sufitu i podłogi za pomocą kołków rozporowych i kleju montażowego; na tak przygotowane tory nakładane są drzwi.

Drzwi przesuwne składają się z torów górnych i dolnych (tory są stalowe lub aluminiowe) oraz frontów przesuwnych wykonanych z różnego rodzaju płyty meblowej (laminowana, MDF, fornirowana), z drewna, ze szkła lub z lustra (w przypadku lustra i szkła fronty takie są skuwane ramą stalową lub aluminiową).

Tory górne i dolne są przycinane na miejscu i mocowane do stropów i podłóg za pomocą kołków rozporowych, wkrętów oraz kleju montażowego. Na tak przygotowane tory nakładane są drzwi.

Sposób zamocowania drzwi przesuwnych umożliwia późniejszy ich demontaż bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu. Elementy drzwi przesuwnych mogą zostać zdemontowane bez zniszczenia tego budynku/lokalu. Jednak ich późniejsze użycie w innym miejscu jest niemożliwe bez dodatkowych prac (dopasowanie, docięcie - w praktyce jest to zaprojektowanie nowych drzwi przesuwnych z wykorzystaniem elementów poprzednich drzwi).

Do głównych elementów konstrukcyjnych obiektu należą: fundamenty, ściany konstrukcyjne, nadproża, stropy, dach, stropodach, wieńce, schody. Demontaż drzwi przesuwnych nie spowoduje naruszenie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie.

Czy w aktualnym stanie prawnym do opisanych w stanie faktycznym czynności wykonania i montażu trwałej zabudowy meblowej oraz wykonaniu i montażu drzwi przesuwnych należy stosować stawkę VAT w wysokości 8%, czy też stawkę VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno wykonanie i montaż trwałej zabudowy meblowej, jak i wykonanie i montaż drzwi przesuwnych w lokalach/budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z definicją tego budownictwa, zawartą w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu stawką 8% VAT. Świadczenia te są w istocie usługami wykonanymi w lokalu/budynku mieszkalnym. Montaż zabudowy meblowej/drzwi przesuwnych odbywa się z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych budynku/lokalu. Z uwagi na tą okoliczność usługi tej nie można utożsamiać z dostawą mebli lub drzwi. Nabywca nie kupuje bowiem gotowego mebla. Przedmiotem zakupu jest świadczenie kompleksowe, na które składa się: zakup elementów konstrukcyjnych, zaprojektowanie zabudowy/drzwi dokonanie pomiaru, dopasowanie elementów konstrukcyjnych do indywidualnych potrzeb klienta, montaż z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Elementem dominującym tego świadczenia jest ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części. Wydanie towaru w postaci elementów konstrukcyjnych mebli/drzwi wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy.

Trwały związek zabudowy meblowej/drzwi przesuwnych z elementami konstrukcyjnymi lokalu/budynku powoduje, iż jako całość pełni ona określoną funkcję użytkową związaną z tym konkretnym lokalem/budynkiem. Przeniesienie zabudowy meblowej/drzwi przesuwnych w inne miejsce jest w praktyce niemożliwe lub znacznie utrudnione z uwagi na dopasowanie do konkretnej przestrzeni w określonym lokalu/budynku mieszkalnym.

Po trwałym połączeniu zabudowy meblowej/drzwi przesuwnych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego podnosi się standard tego obiektu. Stąd czynności opisane w stanie faktycznym należy uznać za modernizację obiektów budowlanych, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym do czynności tych wykonanych w lokalach/budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z definicja tego budownictwa, zawartą w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się obniżoną stawkę VAT wynoszącą 8%.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził NSA w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. I FPS 2/13 oraz w wyroku z dnia 22 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 733/12. Podobnie w analogicznym stanie faktycznym rozstrzygnął m.in. WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. I SA/Ol 719/13 oraz WSA w Łodzi z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 806/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku (i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.