Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.82.2017.3.JŚ
z 26 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości towarów handlowych przekazanych przez małżonka – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości towarów handlowych przekazanych przez małżonka.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14b § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 26 maja 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.82.2017.1.JŚ na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 maja 2017 r. (data doręczenia 30 maja 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.), nadanym za pośrednictwem …. S.A. w dniu 6 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – osoba fizyczna – zamierza rozpocząć działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Przedmiotem działalności będzie prowadzenie sklepu plastycznego – sprzedaż artykułów takich jak farby, antyramy, barwniki, bibuła, zestawy malarskie, itp.

Wnioskodawca rozliczał się będzie z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Analogiczną działalność na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzi obecnie jego małżonka, która na podstawie czynności techniczno-organizacyjnej w postaci protokołu zdawczo-odbiorczego przekaże do dalszego prowadzenia przez Wnioskodawcę całe prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego, w tym:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwę przedsiębiorstwa);
  

• towary handlowe (farby, antyramy, barwniki, bibuła, zestawy malarskie, itp.);
  

• środek trwały (drukarkę fiskalną);
  

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Małżonka Wnioskodawcy rozlicza się z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W dniu przekazania przedsiębiorstwa do prowadzenia przez Wnioskodawcę dokona wyksięgowania z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup towarów handlowych, które zostały przekazane Wnioskodawcy (poprzez storno w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów). Następnie małżonka Wnioskodawcy zlikwiduje prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą poprzez wykreślenie z Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca i Jego małżonka pozostają w ustroju majątkowym małżeńskiej wspólności ustawowej (art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.). Wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa objęte są tą wspólnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wartość przekazanych do działalności gospodarczej Wnioskodawcy towarów handlowych przez żonę, z którą pozostaje we wspólności ustawowej małżeńskiej, stanowić będzie koszt uzyskania przychodów u Wnioskodawcy, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu), wartość przekazanych do działalności gospodarczej Wnioskodawcy towarów handlowych przez żonę, z którą pozostaje we wspólności ustawowej małżeńskiej, stanowić będzie koszt uzyskania przychodów u Wnioskodawcy, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r, poz. 361, z późn. zm. ).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
    
    

Ww. przepis określa zatem, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków. Do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się zatem przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 34(1) Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, w jakim daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Wobec powyższego, małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią.

Mając na uwadze treść ww. przepisów należy przyjąć, że dają one możliwość przekazania towarów handlowych stanowiących współwłasność łączną małżonków, wykorzystywanych w działalności gospodarczej małżonki Wnioskodawcy – na rzecz Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

W przedmiotowej sprawie wyjaśnić należy, że po przejęciu towarów handlowych Wnioskodawca stanie się ich zarządcą i to Wnioskodawca w swojej działalności gospodarczej będzie osiągał przychody z tytułu sprzedaży tych przejętych towarów. W przypadku gdy małżonkowie prowadzą odrębne działalności gospodarcze, jednakże żona zamierza swoją działalność zlikwidować i przed likwidacją niesprzedane towary przekazać do działalności prowadzonej przez małżonka (Wnioskodawcę), to żadne przepisy nie zabraniają, aby małżonkowie mający wspólność majątkową nie mogli ustalić miedzy sobą, które z nich będzie i od kiedy osobą zarządzającą rzeczami nabytymi ze wspólnych środków finansowych. Z uwagi na obowiązujące w przedstawionym przypadku, a wymienione wcześniej przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, koszt nabytych towarów, a przekazanych z działalności żony do działalności Wnioskodawcy z chwilą przekazania tych towarów spełni w przypadku Wnioskodawcy przesłankę wymienioną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ będzie można uznać, że został poniesiony w celu uzyskania przychodu w firmie Wnioskodawcy. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa w jakim czasie od dnia poniesienia kosztu musi być osiągnięty z tego tytułu przychód.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe uznać należy, że wydatki poniesione na zakup towarów handlowych, które Wnioskodawca otrzymał od małżonki będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, Minister Finansów w analogicznych do niniejszego stanach faktycznych uznał za prawidłowe stanowisko podatników (por. interpretacje indywidualne z dnia 27 listopada 2013 r., znak: ILPB1/415-939/13-3/TW oraz z dnia 23 marca 2016 r., znak: ITPB1/4511-1245/15/AK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opublikowany w Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.