2016.07.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-135/16-2/JN
z 18 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji realizowanych przy użyciu kart paliwowych za dostawę towarów i ich dokumentacji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji realizowanych przy użyciu kart paliwowych za dostawę towarów i ich dokumentacji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie magazynowania i przechowywania towarów, przeładunku towarów oraz świadczenia usług wspomagających transport. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka posiada koncesję na obrót paliwami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka wykorzystuje i wykorzystywać będzie w przyszłości flotę pojazdów własnych lub leasingowanych od firmy leasingowej, które to pojazdy oddaje w najem/leasing przewoźnikom świadczącym usługi transportowe na rzecz Spółki. W ramach działalności Spółka nabywa i nabywać będzie w przyszłości usługi transportowe także od przewoźników dysponujących własnymi pojazdami, względnie pojazdami leasingowanymi lub wynajmowanymi przez tych przewoźników od innych niż Spółka podmiotów.

Spółka podpisała umowę z koncernem paliwowym (dalej jako: Koncern) określającą zasady i tryb współpracy pomiędzy stronami w zakresie dokonywania przez Spółkę transakcji bezgotówkowych przy użyciu tzw. kart paliwowych, oraz określającą zasady wydawania i używania przez Spółkę tych kart paliwowych, zasady rozliczeń za transakcje bezgotówkowe dokonywane przy użyciu tych kart w sieci stacji paliw Koncernu i innych punktach sprzedaży honorujących te karty paliwowe (dalej jako: Umowa). W świetle zapisów Umowy Koncern określa katalog paliw oferowanych przez podmioty prowadzące stacje paliw należące do Koncernu i stacje paliw prowadzone na podstawie umowy franchisingowej, akceptujące karty paliwowe Koncernu lub przypisujący transakcje do wydanych przez Koncern kart paliwowych na podstawie umowy z Koncernem (podmioty te dalej będą określane jako: Operatorzy), które to paliwa Spółka uprawniona będzie nabywać przy użyciu kart paliwowych. Koncern ma możliwość ustalania limitów kwotowych oraz zakres asortymentu, który Spółka może nabywać przy użyciu kart paliwowych. Umowa stanowi, że za pomocą kart paliwowych Spółka ma możliwość nabywania paliw, co do których Koncern posiada prawo do rozporządzania jak właściciel. Szczegółowe zasady zawierania umów, przy użyciu kart paliwowych określają Ogólne Warunki Sprzedaży i Używania kart paliwowych Koncernu (dalej jako: Ogólne Warunki). Zgodnie z Umową nabywanie paliw następować będzie po cenach stosowanych przez Operatorów, z tym że Koncern uprawniony jest udzielać Spółce rabatów. Rabaty określone będą każdorazowo w treści Umowy lub w drodze załącznika do Umowy. Zgodnie z Umową Koncern ponosi odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne nabywanych przez Spółkę paliw na zasadach określonych w Ogólnych Warunkach. Koncern zobowiązany jest ponosić roszczenia reklamacyjne i rozpatrywać zgłoszenia reklamacyjne wnoszone przez Spółkę na zasadach określonych w treści wspomnianych Ogólnych Warunków.

Umowa określa warunki handlowe sprzedaży zadeklarowanej przez Spółkę ilości paliw, zasady określania ceny sprzedaży, udzielania rabatu przez Koncern. Wszelkie kwestie nieuregulowane wprost w Umowie, a dotyczące zasad korzystania z kart paliwowych i rozliczania zrealizowanych transakcji, rozstrzygane są na podstawie wspomnianych Ogólnych Warunków. Umowa określa zasady pobierania przez Koncern opłaty za wydanie kart paliwowych. Umowa zobowiązuje Spółkę do ustanowienia na rzecz Koncernu zabezpieczenia roszczeń wynikających z Umowy na zasadach określonych w Ogólnych Warunkach i wchodzi w życie pod warunkiem złożenia w Koncernie zabezpieczenia zaakceptowanego przez Koncern. Możliwe jest odstąpienie od wymogu ustanowienia zabezpieczenia, a w takim wypadku Umowa wchodzi w życie z dniem podpisania. Zgodnie z Umową Koncern prowadził będzie zabezpieczenie transakcji flotowych. Z tytułu świadczonej usługi zabezpieczenia transakcji flotowych przez Koncern Spółka będzie zobowiązana do uiszczenia miesięcznej opłaty wykazywanej na fakturze w odrębnej pozycji i powiększonej o podatek od towarów i usług według stawki zgodnej z obowiązującymi przepisami. Integralną część Umowy stanowią Ogólne Warunki wraz z załącznikami.

Jak to już wskazano, niezależnie od podpisanej Umowy w relacjach między Koncernem a Spółką w zakresie korzystania z kart paliwowych obowiązują wspomniane wyżej Ogólne Warunki, które oprócz szczegółowej regulacji zasad korzystania z kart paliwowych, dotyczą także zasad dokonywania transakcji przy użyciu kart paliwowych poza siecią stacji paliw Koncernu.

W świetle postanowień Umowy Ogólnych Warunków, karty paliwowe będą mogły być wydawane przez Koncern na podstawie dyspozycji Spółki na: numer rejestracyjny pojazdu (Karta przypisana do pojazdu); konkretnego użytkownika (Karta imienna) lub do określonego innego urządzenia. Spółka wyda karty paliwowe otrzymane od Koncernu przewoźnikom świadczącym usługi transportowe na jej rzecz (dalej jako: Przewoźnicy lub w liczbie pojedynczej Przewoźnik). Podstawą do wydania kart paliwowych danemu Przewoźnikowi będzie podpisany przez tego Przewoźnika ze Spółką aneks do umowy o świadczenie usług transportowych.

Karty paliwowe zostaną wydane konkretnym Przewoźnikom, jako przypisane do pojazdów o określonych numerach rejestracyjnych będących w dyspozycji tych Przewoźników (czy to na podstawie umowy najmu/leasingu zawartej ze Spółką, czy też pojazdów stanowiących własność Przewoźnika lub wykorzystywanych przez niego na podstawie umowy zawartej z innym niż Spółka podmiotem).

Spółka w relacji z Przewoźnikami zachowa wyłączne prawo do ustalania wszelkich informacji związanych z używaniem przekazanych Przewoźnikom kart paliwowych. Spółka będzie pobierała od Przewoźnika opłatę administracyjną za korzystanie przez Przewoźnika z wydanych mu kart paliwowych. Aneks do umowy z każdym Przewoźnikiem stanowi, że za pomocą przekazanych mu kart paliwowych Przewoźnik ma możliwość nabywania na stacjach paliwowych, których lista stanowi załącznik do umowy o świadczenie usług transportowych, paliw co do których Spółka posiada prawo do rozporządzania jak właściciel. Nabywanie paliw następować będzie po cenach stosowanych przez podmioty prowadzące stacje paliw, z tym że Spółka uprawniona będzie udzielać Przewoźnikowi rabatów. Mocą aneksu Spółka ponosić będzie odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne paliwa nabytego przez Przewoźnika i zobowiązana będzie ponosić roszczenia reklamacyjne i rozpatrywać zgłoszenia reklamacyjne wnoszone przez Przewoźnika.

Przewoźnik będzie zobowiązany do uregulowania na rzecz Spółki należności za zakupione z wykorzystaniem karty paliwowej paliwa, w terminach ustalonych w umowie ze Spółką. Przewoźnicy, którym Spółka wyda za zgodą Koncernu, otrzymane od Koncernu karty paliwowe, będą korzystali z możliwości dokonywania bezgotówkowych zakupów wyłącznie paliw na stacjach paliw Koncernu i stacjach paliw prowadzonych na podstawie umowy franchisingowej. Przekazane przez Spółkę danemu Przewoźnikowi karty paliwowe z określonymi numerami rejestracyjnymi pojazdów, udostępniane będą przez Przewoźnika uprawnionym osobom użytkującym samochody o numerach rejestracyjnych, na jakie zostały wydane te karty paliwowe (dalej jako: Użytkownik). Mechanizm zakupu paliw z wykorzystaniem kart paliwowych wydanych przez Koncern będzie wyglądał następująco: Użytkownik dokona zakupu paliwa na stacji paliw Koncernu lub na stacji paliw prowadzonej na podstawie umowy franchisingowej, transakcja będzie rejestrowana przez Operatora przy pomocy będącego częścią systemu płatności z wykorzystaniem kart paliwowych specjalnego terminala transmisyjnego, urządzenia do wprowadzania numeru PIN oraz drukarki, które są zainstalowane na stacjach paliw włączonych do systemu kart paliwowych Koncernu. Użytkownik nie zapłaci Operatorowi za zakupione paliwa. Należności za zakupione paliwa zostaną rozliczone między danym Operatorem a Koncernem oraz odrębnie między Koncernem a Spółką, wreszcie między Spółką a Przewoźnikiem.

Spółka będzie miała dostęp do Portalu (czyli internetowego serwisu pozwalającego na zarządzanie Spółką w ramach podpisanej Umowy z Koncernem, dotyczącej wydawania użytkowania kart paliwowych). Poprzez Portal Spółka będzie miała dostęp do zestawień transakcji wykonanych w danym okresie rozliczeniowym z wykorzystaniem wydanych Spółce kart paliwowych. Zestawienie takie będzie dodatkowo wysyłane Spółce wraz z fakturą za paliwa sprzedane w danym okresie rozliczeniowym.

Niezależnie od rozliczenia zrealizowanych transakcji, Koncern dokona rozliczenia wynagrodzenia należnego za wykonane usługi dotyczące obsługi wydanych Spółce kart paliwowych. Operacje zakupu dokonywane z wykorzystaniem kart paliwowych będą rejestrowane w systemie elektronicznym Koncernu i rozliczane przez Koncern ze Spółką po zakończeniu przyjętego okresu rozliczeniowego.

Wszelkie negocjacje oraz ustalenia dotyczące zakupów paliw z wykorzystaniem kart paliwowych (m.in. ustalenia dotyczące zasad wydawania i zasad korzystania z kart paliwowych, wskazanie pojazdów lub osób, dla których wydane będą karty paliwowe, uzgodnienia co do asortymentu paliw oraz terminów płatności należności związanych z nabywanymi paliwami, jak również ustalenia co do przysługujących rabatów itp.), prowadzone będą bezpośrednio pomiędzy Koncernem a Spółką. W szczególności, uzgodnienia pomiędzy Koncernem a Spółką obejmą określenie:

konkretnych pojazdów, do których można dokonywać zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych (w przypadku kart przypisanych do pojazdu) lub osób, które są upoważnione do użytkowania kart (w przypadku kart imiennych);
rodzajów stacji paliw, na których możliwe jest dokonywanie zakupów paliw z wykorzystaniem kart paliwowych (w pierwszej kolejności Koncern negocjuje tą kwestię z Operatorami, którzy gotowi są przyjąć system rozliczeń z wykorzystaniem kart paliwowych Koncernu; analogicznie, w momencie podjęcia współpracy między Spółką a Koncernem, Spółka negocjuje i uzgadnia z Koncernem rodzaje stacji paliw, na jakich dopuszczalne będzie w jej przypadku dokonywanie rozliczeń kartami paliwowymi);
zakresu asortymentu paliw, jaki może być przedmiotem zakupów rozliczanych poprzez karty paliwowe (np. w ramach limitu miesięcznego);
limitów dyspozycyjnych na kartach paliwowych udostępnianych użytkownikom (Spółka określa według własnych potrzeb i uzgadnia z Koncernem limity wartościowe możliwych zakupów i tankowań);
zasad ustalania ceny paliw, które mogą być nabywane z wykorzystaniem kart paliwowych;
możliwości zmiany warunków handlowych Umowy w określonych sytuacjach, w tym możliwości blokowania, zawieszania korzystania z kart paliwowych itp.

Spółka nie będzie podejmowała analogicznych uzgodnień bezpośrednio z Operatorami, gdyż nie łączy i nie będzie łączyć ją z Operatorami żaden stosunek prawny.

Po udostępnieniu kart paliwowych Spółce, Koncern w sposób bieżący będzie zarządzał wydanymi kartami i zachowa bieżącą kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart do pojazdów i osób im przypisanych, kontrolę asortymentu nabywanego przez Spółkę (nabycia te w praktyce są realizowane przez faktycznych Użytkowników pojazdów na które zostały wydane karty z numerem rejestracyjnym pojazdu), zmianę limitów wartościowych na kartach paliwowych lub całkowite blokowanie kart, w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie. Przykładowo, w sytuacji powstania po stronie Spółki zaległości wobec Koncernu związanych z brakiem zapłaty za dokonywane zakupy, Koncernowi przysługiwać będzie prawo do powstrzymania się od świadczenia Spółce sprzedaży na jej rzecz towarów, np. poprzez zablokowanie wydanych kart paliwowych.

Zgodnie z Umową, sprzedaż paliw odbywać się będzie po cenach obowiązujących u danego Operatora w momencie realizacji transakcji, przy czym Koncern będzie miał prawo przyznać Spółce określone rabaty i upusty dotyczące zrealizowanych zakupów (np. uzależnione od ilości paliw nabywanych przez Spółkę). Koncern będzie miał w tym zakresie dowolność w ustalaniu wysokości rabatów przyznawanych Spółce a ich wysokość będzie określona w efekcie negocjacji między Spółką a Koncernem dotyczących zawarcia Umowy i aneksów do Umowy.

W konsekwencji, mając na uwadze całokształt uzgodnień dokonywanych pomiędzy Koncernem a Spółką, Koncern będzie miał realny wpływ na ostateczną cenę paliw nabywanych przez Spółkę.

Faktury dokumentujące przedmiotowe transakcje nabycia paliw wystawiane będą w pierwszej kolejności przez Operatorów na rzecz Koncernu (w ramach umów regulujących zasady współpracy między tymi stronami przy wykorzystywaniu kart paliwowych wydanych przez Koncern). Następnie, na koniec uzgodnionego okresu rozliczeniowego Koncern będzie wystawiał na rzecz Spółki fakturę dokumentującą dostawy paliw dokonane w danym okresie przy użyciu kart paliwowych wydanych Spółce (z uwzględnieniem przysługujących Spółce rabatów i upustów w stosunku do cen stosowanych przez Operatorów na stacjach paliw, gdzie uprawnieni Przewoźnicy dokonywali zakupów).

Jak stanowi Umowa podpisana przez Koncern ze Spółką, Koncern będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki za paliwa nabywane przez nie przy użyciu kart paliwowych (m.in. za wady fizyczne zakupionego paliwa), w szczególności będzie przyjmował ewentualne roszczenia reklamacyjne i podejmie działania mające na celu rozpatrzenie reklamacji ‒ w tym zakresie relacja cywilnoprawna funkcjonować będzie pomiędzy Spółką a Koncernem (nie zaś pomiędzy Spółką a Operatorem). Utrzymanie relacji z Koncernem, w tym przede wszystkim wszelkie negocjacje oraz ustalenia dotyczące zasad nabywania paliw (m.in. negocjacje w zakresie wydania i zasad korzystania z kart paliwowych, wskazanie pojazdów, dla których wydane będą karty, uzgodnienia co do terminów płatności należności, jak również ustalenia co do potencjalnych zmian cen nabywanych paliw, w tym przysługujących rabatów itp.), prowadzone będą wyłącznie pomiędzy Koncernem a Spółką i dopiero w dalszej kolejności pomiędzy Spółką a Przewoźnikiem. W szczególności, w ramach negocjacji z Przewoźnikami (oraz mając na względzie wcześniejsze uzgodnienia z Koncernem) Spółka określać będzie:

pojazdy, do których Użytkownik może dokonywać zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych;
rodzaje stacji paliw, na których możliwe będzie dokonywanie zakupów paliw z wykorzystaniem udostępnionych Użytkownikom kart paliwowych;
zakres asortymentu paliw, jaki może być przedmiotem zakupów dokonywanych przez Użytkownika i rozliczanych poprzez karty paliwowe (np. w ramach limitu miesięcznego);
limity dyspozycyjne na kartach paliwowych udostępnianych Przewoźnikom (Spółka określać będzie według własnych potrzeb lub w ramach negocjacji z Przewoźnikiem wyznaczy Przewoźnikowi limity wartościowe możliwych zakupów i tankowań, w tym np. pory dnia i dni tygodnia, kiedy możliwe jest dokonywanie zakupów towarów z wykorzystaniem kart paliwowych).

Po udostępnieniu kart paliwowych Przewoźnikom Spółka w sposób bieżący będzie zarządzać wydanymi kartami paliwowymi i dzięki możliwości korzystania z Portalu (czyli internetowego serwisu pozwalającego na zarządzanie Spółce, w ramach podpisanej Umowy z Koncernem, dotyczącej wydawania i użytkowania kart paliwowych) zachowa kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart do pojazdów im przypisanych, kontrolę asortymentu paliw nabywanych przez Przewoźników, zmianę limitów wartościowych na kartach paliwowych, ograniczanie możliwości dokonywania zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych lub całkowite blokowanie kart, w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie zgodnie z ustaleniami poczynionymi z Przewoźnikiem.

Jak już wspomniano, zakupy dokonywane z wykorzystaniem kart paliwowych realizowane będą przez Przewoźników bezgotówkowo. W relacji między Spółką a Przewoźnikiem będzie to oznaczało, że na koniec uzgodnionego okresu rozliczeniowego Spółka wystawiać będzie na rzecz danego Przewoźnika, któremu przekazała karty paliwowe faktury dokumentujące dokonane w tym okresie na rzecz tego Przewoźnika dostawy paliw. Faktury te wystawiane będą niezależnie od wynagrodzenia z tytułu udostępniania przez Spółkę pojazdów Przewoźnikom, którzy korzystać będą z pojazdów udostępnionych przez Spółkę na podstawie umów najmu i leasingu.

Spółka będzie miała pełną swobodę w „dysponowaniu” w relacjach z Przewoźnikami udzielonymi jej przez Koncern rabatami i upustami, tzn. w zależności od swojego uznania i ustaleń z konkretnymi Przewoźnikami może przenosić je (w części lub w całości) na danego Przewoźnika. Przewoźnicy nie będą posiadać informacji o wartości rabatów i upustów udzielonych Spółce przez Koncern. W konsekwencji, mając na uwadze całokształt uzgodnień dokonywanych pomiędzy Spółką a Przewoźnikami ‒ wpisanych do umów o świadczenie usług transportowych, Spółka będzie miała realny wpływ na ostateczną cenę paliw nabywanych przez Przewoźników.

Pojazdy samochodowe wykorzystywane przez Przewoźników posiadających podpisane ze Spółką umowy o świadczenie usług transportowych są i będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych z VAT).

Wszystkie pojazdy samochodowe, na które będą wydane karty paliwowe są i będą pojazdami/samochodami wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 86a ust. 3 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka podpisała umowę z Koncernem i jest na etapie podpisywania aneksów do umów o świadczenie usług transportowych z Przewoźnikami, ale wstrzymuje się z wydaniem kart paliwowych Przewoźnikom do czasu uzyskania interpretacji indywidualnej w zakresie objętym złożonym wnioskiem.

Pierwsze zakupy paliw z wykorzystaniem kart paliwowych na zasadach wyżej opisanych będą miały miejsce dopiero po uzyskaniu przez Spółkę interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego (w którym występują cztery podmioty: Operator, Koncern, Spółka, Przewoźnik) transakcje dotyczące paliw realizowane pomiędzy Koncernem a Spółką stanowić będą odpłatne dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów usług, realizowane przez Koncern na rzecz Spółki i w konsekwencji powinny być udokumentowane fakturami uwzględniającymi wartość towarów (paliw) sprzedanych w danym okresie rozliczeniowym?
Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego (w którym występują cztery podmioty: Operator, Koncern, Spółka, Przewoźnik) transakcje dotyczące paliw pomiędzy Spółką a Przewoźnikami (inne niż samo odpłatne udostępnienie pojazdów w ramach umowy najmu/leasingu) stanowić będą odpłatne dostawy towarów (paliw) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów usług, podlegające opodatkowaniu VAT, realizowane przez Spółkę na rzecz danego Przewoźnika i w konsekwencji powinny być udokumentowane fakturami zawierającymi odpowiednie kwoty VAT wystawionymi na danego Przewoźnika przez Spółkę?
Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na nią przez Koncern, dokumentujących dostawy towarów (paliw) zakupionych w danym okresie rozliczeniowym przez Przewoźników w placówkach należących do Operatorów, w odniesieniu do transakcji zakupu towarów zrealizowanych z wykorzystaniem kart paliwowych wystawionych przez Koncern i wydanych przez Spółkę poszczególnym Przewoźnikom, którzy świadczą na jej rzecz usługi transportowe z wykorzystaniem pojazdów wynajmowanych/leasingowanych przez tych Przewoźników od Spółki?
Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na nią przez Koncern, dokumentujących dostawy towarów (paliw) zakupionych w danym okresie rozliczeniowym przez Przewoźników w placówkach należących do Operatorów, w odniesieniu do transakcji zakupu towarów zrealizowanych z wykorzystaniem kart paliwowych wystawionych przez Koncern i wydanych przez Spółkę poszczególnym Przewoźnikom, którzy świadczą na jej rzecz usługi transportowe z wykorzystaniem własnych pojazdów lub z wykorzystaniem pojazdów wynajmowanych/leasingowanych przez tych Przewoźników od podmiotów innych niż Spółka?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje pomiędzy Koncernem a Spółką, stanowić będą odpłatne dostawy towarów (paliw) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, realizowane przez Koncern na rzecz Spółki i w konsekwencji powinny być udokumentowane fakturami wystawionymi przez Koncern na Spółkę zawierającymi odpowiednie kwoty podatku od towarów i usług.

Ad. 2.

Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje pomiędzy Spółką a Przewoźnikami dotyczące paliw stanowić będą odpłatne dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów usług, realizowane przez Spółkę na rzecz danego Przewoźnika i w konsekwencji powinny być udokumentowane fakturami wystawionymi przez Spółkę na danego Przewoźnika, zawierającymi odpowiednie kwoty podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów należy rozumieć co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Równocześnie, przepisy ustawy o VAT w art. 7 ust. 8 wskazują, że: „w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach” (tzw. transakcje łańcuchowe).

Warunkiem niezbędnym do zaistnienia tzw. transakcji łańcuchowych jest zatem występowanie okoliczności, w których towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym odpowiednio zaangażowane podmioty biorące udział w łańcuchu („podmioty pośredniczące”) w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy.

Art. 7 ust. 8 ustawy o VAT wprowadza zatem pewnego rodzaju fikcję prawną i założenie, że każdy z podatników uczestniczących w tego typu transakcji dokonał czynności opodatkowanej VAT i w rezultacie każdy z nich jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT dla dokonanej przez siebie dostawy towarów (pomimo, że fizyczne wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz). W odniesieniu do powyższego, każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji, na którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, musi być odpowiednio zaangażowany w realizowaną transakcję, tj. w szczególności musi kształtować odpowiednie podstawowe warunki/ustalenia dotyczące realizowanej transakcji.

Powyższe dotyczy jedynie sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie „nieprzetworzonym” odsprzedaje go swojemu kontrahentowi. Zarówno przepisy ustawy o VAT, jak przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika na rzecz nabywcy (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie w obu ww. przypadkach dostaw, obciążenie podatkiem VAT spoczywa na każdym z zaangażowanych podmiotów.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki powołane regulacje art. 7 ust. 8 ustawy o VAT znajdują analogiczne zastosowanie w odniesieniu do schematów rozliczeń będących przedmiotem złożonego wniosku, tj. w zakresie dostaw paliw dokonywanych z wykorzystaniem kart paliwowych. Należy zatem uznać, że sprzedaż realizowana przy użyciu kart paliwowych dotyczyć będzie paliw w stanie „nieprzetworzonym” pomiędzy (w odpowiedniej kolejności) Operatorem, Koncernem, Spółką a Przewoźnikiem (cztery podmioty biorące udział w łańcuchu dostaw), wówczas „pośrednikami” będą zarówno Koncern, jak i Spółka.

W przedstawionym schemacie (w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pomocą kart paliwowych, które wydane będą przez Koncern na podstawie Umowy zawartej ze Spółką i udostępnione Przewoźnikom przez Spółkę na podstawie i w związku z zawarciem umowy o świadczenie usług transportowych) Operator w ramach łańcucha dokonuje wydania towarów (paliw) na rzecz osoby upoważnionej przez Przewoźnika (kierowcy kierującego pojazdem o numerach rejestracyjnych na które została wydana dana karta paliwowa), który w tym przypadku stanowi ostatni podmiot w łańcuchu, przy czym z perspektywy wspomnianego art. 7 ust. 8 ustawy o VAT dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT mają miejsce kolejno między Operatorem i Koncernem, między Koncernem i Spółką oraz między Spółką a Przewoźnikiem. Należy przy tym podkreślić (co uzasadnia funkcjonowanie wskazanego art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w omawianym przypadku), że użytkownicy kart paliwowych (osoby upoważnione przez Przewoźnika, głównie kierowcy Przewoźnika) otrzymują towary (paliwa) bezpośrednio od Operatora w oparciu o karty paliwowe wystawione przez Koncern na rzecz Spółki i przekazane następnie przez Spółkę na rzecz Przewoźnika. Jednakże pomiędzy Przewoźnikiem, którego uprawniony przedstawiciel (kierowca) posługuje się w imieniu Przewoźnika kartą paliwową udostępnioną przez Spółkę (wydaną uprzednio Spółce przez Koncern), a Operatorem czy Koncernem nie istnieje żaden stosunek prawny. Stosunek prawny łączy bowiem Przewoźnika wyłącznie ze Spółką.

Na aktywny udział Koncernu w łańcuchu dostaw towarów wskazuje nie tylko umiejscowienie go w łańcuchu dostaw, lecz również sam charakter wykonywanych przez niego czynności, które sprawiają, że na gruncie podatku od towarów i usług Koncern pełni funkcję podatnika odpowiednio nabywającego a następnie odsprzedającego na rzecz Spółki towary. Koncern jest bowiem aktywnym uczestnikiem tych transakcji, mającym wpływ na realne odpowiednie kształtowanie istotnych elementów i „parametrów” dotyczących zarówno dokonywanych przez niego zakupów, jak i dalszej sprzedaży.

W szczególności Koncern: kształtuje ceny realizowanych transakcji w drodze negocjacji i ustaleń z Operatorami w odniesieniu do dokonywanych zakupów (ustalenia umowne z Operatorami), jak w dalszej kolejności w odniesieniu do dokonywanej sprzedaży (negocjacje i ustalenia umowne ze Spółką); dysponuje pełną swobodą w ustalaniu rabatów (może je przyznawać, w tym z uwzględnieniem uzgodnionych ze Spółką zasad) w odniesieniu do cen towarów stosowanych wobec Spółki, przez co ma realny wpływ na cenę towarów oferowanych Spółce; ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za towary nabywane przez nią przy użyciu kart paliwowych (przyjmuje od Spółki ewentualne roszczenia reklamacyjne i podejmuje działania mające na celu rozpatrzenie reklamacji); ustala przy tym ze Spółką i na bieżąco kontroluje parametry dotyczące realizowanych transakcji, w tym w szczególności asortyment, który faktyczni użytkownicy nabywają przy użyciu kart paliwowych, limity kwotowe tych transakcji oraz zmiany tych limitów. Ponadto, Koncern w sposób bieżący zarządza wydanymi kartami i zachowuje bieżącą kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart do osób/pojazdów im przypisanych, ograniczanie możliwości dokonywania zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych lub całkowite blokowanie kart, w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, w opisanym schemacie występować będzie ona zarówno jako nabywca towarów, jak i dostawca towarów, które „odsprzedaje” Przewoźnikom, z którymi ma zawartą umowę o świadczenie usług transportowych, przewidującą także wydanie kart paliwowych na pojazdy o określonych numerach rejestracyjnych.

Na aktywny udział Spółki w łańcuchu dostaw towarów wskazywać będzie nie tylko umiejscowienie jej w tym łańcuchu jako podmiotu „pośredniczącego” w przypadku transakcji dokonywanych przy użyciu kart paliwowych wydanych Przewoźnikom, lecz również sam charakter wykonywanych przez Spółkę czynności.

Spółka będzie bowiem (podobnie jak Koncern) aktywnym uczestnikiem tych transakcji, mającym realny wpływ na odpowiednie kształtowanie podstawowych najistotniejszych elementów i parametrów, dotyczących zarówno dokonywanych przez nią zakupów, jak i dalszej sprzedaży (Przewoźnicy nie będą podejmować analogicznych uzgodnień z żadnym innym podmiotem, w szczególności z Operatorami czy Koncernem, jak wskazano już powyżej, jedyny stosunek prawny łączyć będzie Przewoźników ze Spółką).

W szczególności Spółka: kształtować będzie ceny realizowanych transakcji w drodze negocjacji i ustaleń zarówno w odniesieniu do dokonywanych zakupów (ustalenia umowne z Koncernem), jak i w odniesieniu do dokonywanej sprzedaży (negocjacje i ustalenia umowne z Przewoźnikami). Należy przy tym wskazać, że Spółka dysponować będzie pełną swobodą w ustalaniu cen towarów stosowanych wobec Przewoźników, przez co ma realny wpływ na cenę towarów oferowanych Przewoźnikom; ponosić będzie odpowiedzialność wobec Przewoźników za towary nabywane przez nich przy użyciu kart paliwowych (będzie przyjmować od Przewoźników ewentualne roszczenia reklamacyjne i podejmować działania mające na celu rozpatrzenie reklamacji); ustalać będzie przy tym z Przewoźnikami i na bieżąco kontrolować parametry dotyczące realizowanych transakcji, w tym w szczególności asortyment, który Przewoźnicy będą mogli nabywać przy użyciu kart paliwowych, limity kwotowe tych transakcji itp.; w sposób bieżący zarządzać będzie wydanymi kartami i zachowywać bieżącą kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart do pojazdów/osób im przypisanych, ograniczanie możliwości dokonywania zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych lub całkowite blokowanie kart, w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie. W razie potrzeby Spółka będzie ustalać oraz modyfikować zasady współpracy z Przewoźnikami.

Powyższe ‒ zdaniem Spółki ‒ wskazuje jednoznacznie, że (podobnie jak Koncern) będzie brała ona aktywny udział w łańcuchu transakcji i występować będzie tym samym w odniesieniu do transakcji dokonywanych przez Przewoźników przy użyciu kart paliwowych, w roli nabywcy towarów od Koncernu oraz dostawcy towarów w odniesieniu do Przewoźników. Zarówno Koncern, jak i w dalszej kolejności Spółka, w zakresie towarów nabywanych przy użyciu kart paliwowych, nabywać będą prawo do faktycznego rozporządzania nabywanymi towarami jak właściciel, gdyż będą mieli wpływ na istotne elementy (warunki) kształtujące charakter transakcji związanych z nabyciem i dostawą danych towarów.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie czynności dokonywane pomiędzy Koncernem a Spółką dotyczące paliw będą stanowiły realizowane przez Koncern na rzecz Spółki odpłatne dostawy towarów, które powinny być udokumentowane przez Koncern fakturami wystawionymi na Spółkę, zawierającymi odpowiednie kwoty podatku od towarów i usług. Podobnie, w ocenie Spółki, czynności dokonywane pomiędzy nią a Przewoźnikami (w zakresie zakupów realizowanych z wykorzystaniem kart paliwowych) będą stanowiły realizowane przez Spółkę na rzecz Przewoźników odpłatne dostawy towarów, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które powinny być udokumentowane przez Spółkę fakturami wystawionymi na Przewoźników, zawierającymi odpowiednie kwoty podatku od towarów i usług.

W tym miejscu Spółka podkreśla, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPP4/443-579/14-2/EWW). W przedmiotowej interpretacji organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane przez niego we wniosku o interpretacje transakcje z koncernem paliwowym (analogiczne do transakcji realizowanych przez Spółkę z Koncernem) stanowią odpowiednio odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, które powinny być dokumentowane fakturami, stwierdzając, że: „(...) Jak wynika z opisu sprawy, Koncern będzie posiadał praktyczną kontrolę nad towarami (w tym paliwem) i możliwość ustalenia warunków korzystania z nich. Charakter wykonywanych przez Koncern czynności jednoznacznie wskazuje, że będzie on aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw. W konsekwencji, zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, koncern dokonywać będzie odpłatnej dostawy towarów na rzecz Spółki. Przeniesienie ciężaru kosztów usług nastąpi natomiast na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy i stanowić będzie odpłatne świadczenie usług. Zatem transakcje dokonywane pomiędzy Koncernem a Spółką stanowić będą odpowiednio odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, realizowane przez Koncern na rzecz Spółki. W konsekwencji transakcje te winny być udokumentowane fakturami wystawionymi Spółce przez Koncern” (analogiczne stanowisko zostało także zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie o sygn. ILPP4/443-654/14-3/ISN oraz z dnia 6 marca 2015 r. w sprawie o sygn. ILPP1/443-1116/14-4/JSK).

W przywołanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził także prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane przez niego we wniosku o interpretację transakcje z najemcami pojazdów samochodowych będące konsekwencją uprzednio dokonanych transakcji w ramach łańcucha między wnioskodawcą a koncernem paliwowym (analogiczne do transakcji realizowanych przez Spółkę z Koncernem, Użytkownikami), stanowią odpowiednio odpłatne dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, które powinny być dokumentowane fakturami, stwierdzając, że „Z dokonanych powyżej ustaleń wynika, że będąc stroną łańcucha transakcji Spółka stanie się aktywnym uczestnikiem tych transakcji. Zatem opisane transakcje stanowić będą odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, realizowane przez Spółkę na rzecz najemców. W związku z powyższym, transakcje te winny zostać udokumentowane fakturami wystawionymi najemcom przez Spółkę”.

W podobny sposób Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zakwalifikował korzystanie z rozliczeń przy pomocy kart paliwowych w interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-558/15-4/MK.

Ad. 3.

Spółka uprawniona będzie do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur otrzymanych od Koncernu ‒ w zakresie w jakim towary nabyte zostały przez Spółkę, w celu ich odsprzedaży na rzecz Przewoźników w ramach czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Okoliczność, że Spółka wynajmuje/leasinguje niektórym Przewoźnikom pojazdy do świadczenia na rzecz Spółki usług transportowych, pozostanie bez wpływu na zakres odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

W świetle powyższego przepisu, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług pod warunkiem, że przedmiotowe towary i usługi wykorzystywane są przez niego do wykonania czynności opodatkowanych.

Przyjmując, że transakcje dotyczące paliw dokonywane pomiędzy Koncernem a Spółką stanowią odpłatne dostawy towarów podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jak również mając na uwadze fakt, że wiązać się one będą z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, opodatkowaną VAT, tj. odsprzedażą nabytych uprzednio towarów w stanie „nieprzetworzonym” na rzecz Przewoźnika, w ocenie Spółki, spełniony będzie podstawowy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniający Spółkę do odliczenia VAT z tytułu nabycia towarów od Koncernu.

Tym samym, co do zasady Spółce przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez Koncern w stosunku do zakupów towarów dokonywanych z wykorzystaniem kart paliwowych, udostępnionych przez Spółkę na rzecz Przewoźników, stanowiących zakupy towarów do dalszej odprzedaży na rzecz Przewoźników.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% VAT wynikającego z otrzymanych przez niego faktur, dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Przy czym definicja pojazdów samochodowych znajduje się w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, który wskazuje, że ilekroć w przepisach o VAT jest mowa o pojazdach samochodowych, rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Przywołany art. 86a ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). Równocześnie, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W myśl art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, w odniesieniu do pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Spółka stoi na stanowisku, że w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 86a ustawy o VAT, gdyż nabywane przez Spółkę towary (paliwo) stanowić będą w opisanym schemacie towary handlowe przeznaczone do obrotu, tj. ich dalszej odsprzedaży na rzecz Przewoźników w stanie „nieprzetworzonym”.

W konsekwencji powyższego, uznać należy, że Spółka działając w opisanym schemacie zarówno jako nabywca towarów (od Koncernu) oraz ich sprzedawca (na rzecz Przewoźników) dokonując zakupu towarów nie będzie działała jako faktyczny konsument, co oznacza, że nabywane przez Spółkę towary nie będą mogły zostać uznane jako wydatki związane z pojazdami samochodowymi, użytkowanymi przez nią. W opinii Spółki, przedmiotowe towary będą mogły zostać uznane jako związane z pojazdami samochodowymi dopiero w momencie ich konsumpcji, co oznacza, że ewentualne ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy o VAT, dotyczyć będzie Przewoźników (to Przewoźnicy analizować będą ‒ w ramach dokonywanych przez nich rozliczeń VAT ‒ konieczność stosowania wspomnianych ograniczeń w zakresie odliczenia VAT).

Mając na uwadze wskazane regulacje ustawy o VAT, w ocenie Spółki uznać należy, że w zakresie faktur otrzymanych od Koncernu dokumentujących zakup przez nią paliw w celach handlowych odbieranych przez Przewoźników bezpośrednio u Operatorów, dokonywanych przez Przewoźników przy użyciu kart paliwowych udostępnionych przez Spółkę, spełnione zostały przesłanki uprawniające Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, m.in. istnieje związek pomiędzy zakupionymi towarami, a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, Spółce przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia 100% kwot podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez Koncern w stosunku do zakupów paliw dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez Przewoźników, z uwagi na bezpośredni związek tych zakupów z dokonywanymi przez Spółkę transakcjami odsprzedaży nabytych w ten sposób towarów realizowanych w schemacie przewidzianym w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w odniesieniu do transakcji dostaw towarów.

Przedstawiony powyżej pogląd Spółki został potwierdzony m.in. w cytowanej już interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2015 r. (ILPP4/443 -579/14-2/EWW), w której organ rozstrzygając w analogicznej sprawie stwierdził, że „Odnosząc się do wątpliwości Spółki dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych przez Koncern na jej rzecz, a dokumentujących nabycie towarów (w tym paliwa) i usług, które następnie będą przedmiotem odsprzedaży na rzecz najemców wskazać należy, że podatek naliczony związany z tym zakupami nie będzie objęty ograniczeniem wynikającym z przepisów art. 86a ustawy. Towary (w tym paliwo) stanowić będą w tej sytuacji towary handlowe, i jako takie stanowić będą przedmiot dalszego obrotu ‒ odsprzedaży. Natomiast usługi Spółka nabywać będzie we własnym imieniu, lecz na rzecz podmiotu trzeciego co oznacza, że ‒ jak wynika z powołanego art. 8 ust. 2a ustawy ‒ traktowana będzie najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W związku z powyższym należy stwierdzić, że Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Koncern paliwowy dokumentujących nabycie towarów (w szczególności paliwa) i usług, które następnie będą przedmiotem odsprzedaży, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy”. Analogiczne stanowisko w tej sprawie zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2014 r. (IPPP1/443-1068/14-2/Mpe).

Ad. 4.

Spółka uprawniona będzie do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur otrzymanych od Koncernu ‒ w zakresie w jakim towary nabyte zostały przez Spółkę w celu ich odsprzedaży na rzecz Przewoźników w ramach czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego przepisu, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów pod warunkiem, że przedmiotowe towary wykorzystywane są przez niego do wykonania czynności opodatkowanych.

Przyjmując, że transakcje dokonywane pomiędzy Koncernem a Spółka stanowią odpłatną dostawę towarów, jak również mając na uwadze fakt, że wiązać się one będą z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, opodatkowaną VAT, tj. odsprzedażą nabytych uprzednio towarów w stanie „nieprzetworzonym” na rzecz Przewoźnika, w ocenie Spółki, spełniony będzie podstawowy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniający ją do odliczenia VAT z tytułu nabycia towarów od Koncernu.

Uznać należy, że Spółka działając w opisanym schemacie zarówno jako nabywca towarów od Koncernu oraz ich sprzedawca (na rzecz Przewoźników), dokonując zakupu towarów nie będzie działała, jako faktyczny konsument, co oznacza, że nabywane przez nią towary nie będą mogły zostać uznane, jako wydatki związane z pojazdami samochodowymi, użytkowanymi przez Spółkę. W opinii Spółki, przedmiotowe towary będą mogły zostać uznane, jako związane z pojazdami samochodowymi dopiero w momencie ich konsumpcji, co oznacza, że ewentualne ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy o VAT, dotyczyć będzie Przewoźników (to Przewoźnicy analizować będą ‒ w ramach dokonywanych przez nich rozliczeń VAT ‒ konieczność stosowania wspomnianych ograniczeń w zakresie odliczenia VAT). W konsekwencji, Spółce przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia 100% kwot podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez Koncern, w stosunku do zakupów dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez Przewoźników, z uwagi na bezpośredni związek tych zakupów z dokonywanymi przez Spółkę transakcjami odsprzedaży nabytych w ten sposób towarów realizowanych w schemacie przewidzianym w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w odniesieniu do transakcji dostaw towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedstawiona powyżej interpretacja rozstrzyga wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Odrębne rozstrzygnięcie zostanie wydane w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin