Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-986/15/EK
z 11 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6, art. 144a § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2015 r. (data wpływu 14 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 3 grudnia 2015 r. (data dopłaty), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku skorygowania odliczonego podatku naliczonego od rat leasingowych oraz wyłączenia od opodatkowania sprzedaży samochodu nabytego po leasingu do majątku osobistego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2015 r. złożył Pan za pośrednictwem ePUAP ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku skorygowania odliczonego podatku naliczonego od rat leasingowych oraz wyłączenia od opodatkowania sprzedaży samochodu nabytego po leasingu do majątku osobistego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie inżynierskiego wsparcia dla przemysłu i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W październiku 2012 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy marki VW Golf. Samochód był wykorzystywany tylko dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Od czynszów za leasing dokonywał Pan 100% odliczenia podatku. Po zakończeniu umowy, które nastąpi na początku 2016 r., przysługuje Panu prawo wykupu przedmiotu leasingu, z którego ma Pan zamiar skorzystać. Samochód będzie wykupiony do majątku prywatnego i nie będzie wykorzystywany w związku z działalnością gospodarczą. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na Pana firmę, ale nie będzie Pan odliczał na jej podstawie podatku od towarów i usług. W przyszłości rozważa Pan również ewentualną sprzedaż przedmiotowego samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykupienie samochodu z leasingu na cele prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą i jego późniejsza sprzedaż spowoduje konieczność korekty podatku odliczanego z faktur dokumentujących raty leasingowe a sama czynność sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku korygowania podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych, które były rozliczane w latach trwania umowy, ponieważ w tym czasie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczący tych rat, gdyż samochód był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, a umowa leasingu została zarejestrowana w urzędzie skarbowym, przez co miał prawo do pełnego odliczenia podatku. Nie ma żadnego przepisu przewidującego, że wykup samochodu z leasingu i jego sprzedaż prowadzi do utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego, czy też obowiązku korekty podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych. Na podobnym stanowisku stoi również „Ministerstwo Finansów (dnia 19 grudnia 2011 r.), które uważa, że skoro po wykupie samochodu z leasingu nie będzie on już wykorzystywany w działalności opodatkowanej, lecz bezpośrednio zostanie przekazany na cele osobiste, podatnik nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego z faktury wykupu”. Jeżeli w momencie wykupu samochodu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to również brak jest podstaw do przyjęcia, że istnieje związek wydatku z czynnościami opodatkowanymi. To z kolei wywołuje określone konsekwencje podatkowe - nie zobowiązuje podatnika do wykazania VAT należnego od przekazania samochodu na cele osobiste (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT ma zastosowanie tylko do towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwano prawo do odliczenia VAT naliczonego). Również sama sprzedaż powinna być potraktowana jako czynność nie stanowiąca dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ wykup samochodu z leasingu będzie dokonany przez osobę prywatną a sprzedaż z jej osobistego majątku. Oznacza to całkowity brak prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej wykup samochodu a zatem dla tej transakcji nie będzie Pan występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2015 r., nr IBPP2/4512-144/15/ICz, który uważa, że dla zaistnienia opodatkowania danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Dla celów VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tak wynika z art. 15 ustawy o VAT. W przypadku sprzedaży prywatnego składnika majątku osoba fizyczna zasadniczo nie jest podatnikiem VAT dla tej czynności. Reasumując, po wykupie samochodu z leasingu operacyjnego nie będzie Pan wykorzystywał go do działalności gospodarczej, samochód będzie składnikiem Pana majątku prywatnego, więc jego sprzedaż nie będzie rodzić skutków w podatku od towarów i usług. Nie ma Pan również obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z opłatami leasingowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego.

W świetle powyższego należy uznać, że umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może, ale nie musi skorzystać. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Leasingobiorca otrzymując faktury dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują konieczności korygowania podatku naliczonego odliczonego w związku z leasingiem operacyjnym. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie – jak przy nabyciu „na własność” – jednorazowo „z góry“), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco. W momencie zakończenia umowy leasingu brak jest konieczności korygowania dokonanych odliczeń kwot podatku od opłat/czynszów leasingowych za okresy rozliczeniowe kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast wykup samochodu, tj. przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w związku ze sprzedaż samochodu wykupionego z leasingu do Pana majątku prywatnego nie wystąpi konieczność korygowania podatku naliczonego odliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe, gdyż w okresie leasingu – jak Pan wskazał – samochód był wykorzystywany tylko dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast w sytuacji, gdy po wykupie przedmiotowego samochodu osobowego, dokona Pan jego sprzedaży z majątku prywatnego – czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ realizując ją nie wystąpi Pan w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe, gdyż nie zadano w tym zakresie pytania i nie przedstawiono stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.