Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-528/13-3/17-S/BK
z 28 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów – po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 1262/13 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów odpłatnego zbycia i kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów odpłatnego zbycia i kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 11 grudnia 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Nie pozostawił testamentu. Jego majątek stanowił m. in. lokal mieszkalny, w którym mieszkał z żoną. W dniu 20 lipca 2012 r. zmarła jego żona i matka Wnioskodawczyni. Testamentu nie pozostawiła. W dniu 20 października 2012 r. zostało przeprowadzone postępowanie sądowe dotyczące nabycia spadku, a następnie działu spadku, które zostało zakończone w dniu 20 marca 2013 r. W wyniku działu spadku sąd przeniósł na wyłączoną własność Wnioskodawczyni lokal mieszkalny i zasądził na rzecz Jej siostry kwotę 23.333 zł tytułem spłaty jej części lokalu mieszkalnego.

Spadek po ojcu został obłożony podatkiem od spadków i darowizn na podstawie przepisów w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., natomiast spadek po matce nie podlegał opodatkowaniu. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokal mieszkalny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakie wydatki można odliczyć od przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, a jakie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub innych praw majątkowych jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Wnioskodawczyni wskazuje, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 listopada 2001 r. sygn. akt SA/Sz 174/00, wyraził pogląd, że skoro ustawodawca nie określił, co stanowi koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych, to uprawnionym jest twierdzenie, że za owe koszty sprzedaży należy uważać wszystkie niezbędne wydatki, poniesione przez sprzedającego, aby sprzedaż mogła dojść do skutku. Wnioskodawczyni uważa, że do kosztów odpłatnego zbycia będzie mogła zaliczyć poniesione opłaty związane ze zbyciem nieruchomości - lokalu mieszkalnego tj.:

1. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
2. prowizję pośrednika w sprzedaży nieruchomości,
3. koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
4. wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
5. opłatę notarialną,
6. podatek od czynności cywilnoprawnych,
7. opłatę sądową wpłaconą na postępowanie spadkowe,

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wnioskodawczyni uważa, że kosztami takimi będą m. in.:

1. cena nabycia udziału w nieruchomości określona w postanowieniu sądu dotyczącym zniesienia współwłasności ze spłatą (kwota spłaty),
2. koszty, które zostały poniesione przez podatnika w czasie posiadania nieruchomości (od chwili nabycia nieruchomości do czasu jej zbycia), tj. poniesione koszty na fundusz remontowy, opłata za ogrzewanie, wodę oraz koszty zarządu nieruchomością,
3. kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o PIT wysokość powyższych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni jeżeli chodzi o ustalanie dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego) stanowiącego podstawę naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, to w myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, (pomniejszony o wyżej wymienione koszty), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy.

W dniu 21 sierpnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, Nr ITPB2/415-528/13/MU, w której uznał stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. za nieprawidłowe. Przyjmując, że nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego nastąpiło w 1999 r. w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze spadku po ojcu, w 2012 r. w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po matce oraz w 2013 r. w części odpowiadającej udziałom nabytym w drodze działu spadku stwierdził, że do kosztów odpłatnego zbycia, pomniejszających zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód, który Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży lokalu należy zakwalifikować ewentualne wydatki na wycenę lokalu mieszkalnego przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizję pośrednika w sprzedaży tego lokalu, ogłoszenia w prasie związane z zamiarem sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej w tym opłatę notarialną, jednakże wyłącznie w wysokości proporcjonalnie przypadającej na udziały nabyte w 2012 r. i 2013 r.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodu, określonych w art. 22 ust 6c ustawy Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć wydatki poniesione w związku z nabyciem ww. lokalu mieszkalnego tj. udokumentowaną kwotę faktycznej spłaty na rzecz siostry, związaną z dokonanym działem spadku, kwotę zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych i opłatę sądową wpłaconą w związku z postępowaniem o dział spadku. Jednocześnie stwierdził, że do kosztów tych nie sposób zakwalifikować wydatków poniesionych na opłaty za ogrzewanie, wodę, koszty zarządu nieruchomością oraz fundusz remontowy, gdyż nie można ich zaliczyć ani do kosztów nabycia lokalu mieszkalnego, ani też do nakładów poniesionych na ten lokal mieszkalny. Wydatki te związane są z eksploatacją i utrzymaniem tego lokalu, jak również nieruchomości wspólnej. Są one zatem ciężarem, do którego ponoszenia Wnioskodawczyni jako posiadacz lokalu mieszkalnego była i jest zobowiązana.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 29 sierpnia 2013 r. (data nadania 28 sierpnia 2013 r.), zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 4 października 2013 r., Nr ITPB2/415W-71/13/RS (skuteczne doręczenie w dniu 7 października 2013 r.). Skargę złożono w dniu 7 października 2013 r.

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 1262/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację z dnia 21 sierpnia 2013 r. Nr ITPB2/415-528/13/MU.

WSA uznał, iż w niniejszej sprawie doszło do istotnego naruszenia przez organ przepisów postępowania, tj. art. 14c § 1 i 2 w zw. z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, co obligowało Sąd do uchylenia zaskarżonej interpretacji. Jego zdaniem organ w postępowaniu o wydanie interpretacji nie jest uprawniony do ingerencji w stan faktyczny zawarty we wniosku o jej udzielenie, ani tym bardziej nie jest uprawniony do modyfikacji pytania postawionego przez wnioskodawcę. Jego rolą jest ocenić stanowisko wnioskodawcy przez pryzmat przedstawionego stanu faktycznego jako prawidłowe, albo nieprawidłowe. Natomiast, jeżeli organ uzna, że zaprezentowany we wniosku stan faktyczny nie został przedstawiony w sposób wyczerpujący zobowiązany jest stosownie do art. 14h w związku z art. 169 § 1 i w związku z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia w tym zakresie wniosku. Jak jednolicie przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, ewentualne dywagacje, czy oceny prawne ze strony organu podatkowego, wykraczające poza zakres stanu faktycznego czy też wyrażone przez wnioskodawcę stanowisko w sprawie, nie mają uzasadnienia.

Sąd zaznaczył, iż w zaprezentowanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe, w kontekście którego zadała pytanie - jakie wydatki można odliczyć od przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, a jakie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną, w której uznał stanowisko skarżącej za nieprawidłowe. W pierwszej części uzasadnienia organ przytoczył właściwe przepisy i stwierdził, że odnosząc powyższe regulacje na grunt niniejszej sprawy nabycie spornego lokalu nastąpiło w 1999 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po ojcu w 2012 r. w części odpowiadającej udziałom nabytym w drodze działu spadku.

Dalej organ stwierdził, iż do kosztów odpłatnego zbycia, pomniejszających zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód, który Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży lokalu należy zakwalifikować ewentualne wydatki na wycenę lokalu mieszkalnego przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizję pośrednika w sprzedaży tego lokalu, ogłoszenia w prasie związane z zamiarem sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej w tym opłatę notarialną, jednakże wyłącznie w wysokości proporcjonalnie przypadającej na udziały nabyte w 2012 r. i 2013 r.

Do kosztów tych nie sposób jednak zakwalifikować wydatków poniesionych na opłaty za ogrzewanie, wodę, koszty zarządu nieruchomością oraz fundusz remontowy, gdyż nie można ich zaliczyć ani do kosztów nabycia lokalu mieszkalnego, ani też do nakładów poniesionych na ten lokal mieszkalny. Wydatki te związane są z eksploatacją i utrzymaniem tego lokalu jak również nieruchomości wspólnej. Są one zatem ciężarem do którego ponoszenia Wnioskodawczyni jako posiadacz lokalu mieszkalnego była i jest zobowiązana.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodu, określonych w art. 22 ust 6c ustawy wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć wydatki poniesione w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego tj. udokumentowaną kwotę faktycznej spłaty na rzecz siostry, związaną z dokonanym działem spadku, kwotę zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych i opłatę sądową wpłaconą w związku z postępowaniem o dział spadku.

Zdaniem Sądu takie działanie organu było nieprawidłowe, ponieważ podane we wniosku zdarzenie przyszłe stanowi - jak już wcześniej wspomniano - jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja ta będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. Organ zobowiązany był do udzielenia interpretacji wskazanych we wniosku przepisów w kontekście postawionego we wniosku pytania.

Od powyższego wyroku pismem z dnia 25 czerwca 2014 r. Nr ITPB2/4160-74/13/90/14, tutejszy organ złożył skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 30 września 2016 r., sygn. akt II FSK 2498/14 oddalił skargę kasacyjną organu, gdyż jak stwierdził w pełni akceptuje stanowisko sądu pierwszej instancji, zgodnie z którym organ w postępowaniu o wydanie interpretacji nie jest uprawniony do modyfikacji pytania postawionego przez wnioskodawcę.

W dniu 19 grudnia 2016 r. do tutejszego organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku WSA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 1262/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, odpłatne zbycie nieruchomości ich części lub udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu jeśli zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku opisując zdarzenie przyszłe Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 11 grudnia 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Nie pozostawił testamentu. Jego majątek stanowił m. in. lokal mieszkalny, w którym mieszkał z żoną. W dniu 20 lipca 2012 r. zmarła jego żona i matka Wnioskodawczyni. Testamentu nie pozostawiła. W dniu 20 października 2012 r. zostało przeprowadzone postępowanie sądowe dotyczące nabycia spadku, a następnie działu spadku, które zostało zakończone w dniu 20 marca 2013 r. W wyniku działu spadku sąd przeniósł na wyłączoną własność Wnioskodawczyni lokal mieszkalny i zasądził na rzecz Jej siostry kwotę 23.333 zł tytułem spłaty jej części lokalu mieszkalnego.

Spadek po ojcu został obłożony podatkiem od spadków i darowizn na podstawie przepisów w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., natomiast spadek po matce nie podlegał opodatkowaniu. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokal mieszkalny.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Przy tym pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Do takich kosztów można zaliczyć:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
• prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
• koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
• koszty i opłaty sądowe.

Odnosząc się do powyższego, ewentualne wydatki na wycenę lokalu mieszkalnego przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizję pośrednika w sprzedaży tego lokalu, ogłoszenia w prasie związane z zamiarem sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej w tym opłatę notarialną można zakwalifikować do kosztów odpłatnego zbycia, które pomniejszą przychód Wnioskodawczyni który uzyska z tej sprzedaży. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi zaistnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, zasady ustalania których uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przepis art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny stanowi jakie wydatki mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Kosztem tym bezspornie jest kwota wydatkowana na nabycie nieruchomości.

Tak więc, w przypadku odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, którego wyłącznym właścicielem Wnioskodawczyni stała się w drodze dokonanego działu spadku, kosztem uzyskania przychodu może być m. in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz siostry, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do tej kategorii kosztów można zaliczyć związaną z dokonanym działem spadku kwotę zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych i opłatę sądową wpłaconą w związku z postępowaniem o dział spadku.

Do kosztów uzyskania przychodu nie sposób zakwalifikować wydatków poniesionych na opłaty za ogrzewanie, wodę, koszty zarządu nieruchomością oraz fundusz remontowy, gdyż nie można ich zaliczyć ani do kosztów nabycia lokalu mieszkalnego, ani też do nakładów poniesionych na ten lokal mieszkalny. Wydatki te związane są z eksploatacją i utrzymaniem tego lokalu jak również części nieruchomości wspólnej. Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię są zatem ciężarem do którego zobowiązany jest każdy posiadacz lokalu mieszkalnego (nieruchomości). Nadmienić również należy, że istotą gromadzenia środków na funduszu remontowym jest to, że środki z tego funduszu mają na celu jedynie pokrycie wydatków niezbędnych dla zachowania substancji i prawidłowego funkcjonowania nieruchomości np. budynku w którym znajdują się poszczególne lokale mieszkalne. Celem powołania funduszu remontowego jest więc rozłożenie w czasie ciężaru utrzymania nieruchomości. Wydatki te są obowiązkowymi wydatkami eksploatacyjnymi, które nie są nakładami zwiększającymi wartości mieszkań.

Nie można zgodzić się również z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy Wnioskodawczyni może zaliczyć kwoty zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Wydatek ten nie został bowiem wymieniony wprost w tym przepisie, jak również nie może zostać zaliczony do żadnego w nim wymienionych.

Niemniej jednak wskazać należy, że definiując koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych nieodpłatnie w art. 22 ust. 6d ww. ustawy, ustawodawca do kosztów tych zaliczył udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Podatek od spadków i darowizn może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu wyłącznie w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytych nieodpłatnie. Warunkiem jednak zaliczenia go do kosztów jest, aby uiszczony został w związku z nabyciem nieruchomości lub udziału w nieruchomości, której zbycie stanowi źródło przychodu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że kwoty zapłaconego podatku od spadków i darowizn nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w sytuacji, gdy przypada ona na udział, sprzedaż którego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, do kosztów odpłatnego zbycia, pomniejszających zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód, który Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży lokalu może zakwalifikować ewentualne wydatki na wycenę lokalu mieszkalnego przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizję pośrednika w sprzedaży tego lokalu, ogłoszenia w prasie związane z zamiarem sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej w tym opłatę notarialną.

Z kolei do kosztów uzyskania przychodu, określonych w art. 22 ust. 6c ustawy Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć wydatki poniesione w związku z nabyciem ww. lokalu mieszkalnego tj. udokumentowaną kwotę faktycznej spłaty na rzecz siostry, związaną z dokonanym działem spadku, kwotę zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych i opłatę sądową wpłaconą w związku z postępowaniem o dział spadku. Do kosztów tych nie sposób jednak zakwalifikować wydatków poniesionych na opłaty za ogrzewanie, wodę, koszty zarządu nieruchomością oraz fundusz remontowy, gdyż nie można ich zaliczyć ani do kosztów nabycia lokalu mieszkalnego, ani też do nakładów poniesionych na ten lokal mieszkalny. Wydatki te związane są z eksploatacją i utrzymaniem tego lokalu jak również nieruchomości wspólnej. Są one zatem ciężarem do którego ponoszenia Wnioskodawczyni jako posiadacz lokalu mieszkalnego była i jest zobowiązana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.