Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.119.2017.2.AK
z 25 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 § 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.) uzupełnionym w dniu 10 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje zakup, do majątku prywatnego, kilku nieruchomości o charakterze lokali użytkowych. Jednocześnie nie prowadzi i nie zmierza prowadzić działalności gospodarczej. Planuje zarejestrować się jako podatnik VAT czynny w związku z zamiarem najmu lokali oraz odprowadzać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu najmu prywatnego (oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania zostanie złożone w organie zgodnie z wymogami prawa). Jednocześnie Wnioskodawca planuje wynająć nieruchomość od osoby trzeciej i oddać ją w podnajem. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wynajmowane nieruchomości będą miały charakter lokali prywatnych, które nie będą podlegały amortyzacji. Zważywszy jednak na fakt, iż planuje zarejestrować się On w związku z powyższymi transakcjami jako podatnik VAT czynny, niniejszym wskazuje, iż będzie dokonywał opodatkowania z tytułu najmu prywatnego, o którym mowa w art. 1 pkt 2 oraz art. 2 ust. 1 a ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W związku z dokonanym najmem zawierał będzie umowy, a także będzie otrzymywał wynagrodzenie odpowiadające czynszowi najmu. Wnioskodawca wskazuje, że w związku z okolicznością zawierania umów najmu, będzie zachowana ciągłość wynagrodzenia (w okresie obowiązywania umowy). Najem dokonywany będzie na własny rachunek i we własnym imieniu, co nie zmienia faktu, iż Wnioskodawca nie będzie dokonywał tych czynności w ramach działalności gospodarczej. Zważywszy jednak na okoliczność, iż każda zawarta umowa najmu powoduje, że zabezpieczone zostaje źródło przychodów przychody te uzyskiwane są w sposób ciągły.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dają podatnikowi prawo wyboru co do formy opodatkowania przychodów (dochodów) z najmu. Na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu. Dla celów podatkowych najem może więc być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca do transakcji najmu prawidłowo stosuje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, to On sam decyduje o charakterze najmu, z uwagi na co najem nieruchomości w opisanym zdarzeniu przyszłym opodatkowany będzie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% kwoty przychodów.

Wnioskodawca nadmienia, że żaden przepis ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera jednak definicji legalnej „najmu prywatnego”. W świetle art. 6 ust. 1 i ust. 1a ww. ustawy za najem prywatny należy uznać każdy najem, który nie jest dokonywany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem najem prywatny należy odróżnić od najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej. W tym bowiem przypadku źródło, do jakiego zaliczać się będą przychody, zależy w zasadzie od woli podatnika. W pierwszej kolejności należy podjąć decyzję, jaki charakter będzie miała umowa najmu. Przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Przepisy ww. ustaw dają podatnikowi prawo wyboru co do formy opodatkowania przychodów (dochodów) z najmu. Na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu. Dla celów podatkowych najem może więc być traktowany „jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2011 r., IPPB1/415-115/11-4/EC). Wnioskodawca powołuje również interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r., IPPB1/415-1142/10-2/EC wskazując, że „wnioskodawca może w dowolnie przez siebie wybranym terminie zakończyć działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości, wówczas przychody uzyskiwane z tego tytułu będą stanowić źródło przychodu, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 8,5%, pod warunkiem, złożenia w terminie, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.” Analogiczny pogląd zaprezentował także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 grudnia 2010 r., IPPB1/415-1004/10-2/MS oraz w interpretacji z dnia 7 lutego 2011 r., IPPB1/415-1143/10-2/EC.

Wnioskodawca nadmienia, że regułą jest jednak, iż przychody osób fizycznych podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Opodatkowanie przychodu z najmu ryczałtem możliwe jest dopiero wówczas, jeśli podatnik dokona wyboru tej formy opodatkowania, składając naczelnikowi urzędu właściwego ze względu na podatek dochodowy stosowne oświadczenie (art. 9 ust. 4 o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Potwierdzeniem powyższego jest chociażby interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 kwietnia 2011 r., IBPBI/1/415-164/11/ZK, w której Organ uznał, że „prawo do opodatkowania przychodów uzyskanych z tzw. najmu prywatnego w formie ryczałtu nie jest uzależnione od niej uzyskiwania przez podatnika przychodów z najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej. (...) należy ustalić, czy dana umowa najmu (nawet zawarta w formie ustnej) generująca przychody, jest zawierana w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w tym zakresie, czy też generuje przychody poza tą działalnością. (...) możliwość dokonania wyboru w ww. zakresie, a co za tym idzie i sposobu rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Jednakże wybór ten jest ograniczony istnieniem związku pomiędzy wynajmowanym składnikiem majątkowym a prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajmowany składnik majątku związany jest z tą działalnością, przychód z jego wynajmu zawsze stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej”. Zważywszy na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wobec okoliczności braku prowadzenia działalności gospodarczej najem lokali potraktowany może zostać jako najem prywatny a co za tym idzie możliwy jest wybór zryczałtowanej formy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Podkreślić należy, że nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
   
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
   
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa obrocie gospodarczym.

Zarobkowy charakter działalności oznacza, że działalność ta jest nastawiona na osiągnięcie zysku, dochodu, co odróżnia ją od działalności społecznej. Przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.

Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym to prowadzenie tej działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy, istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalny najem przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter; o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań oraz ich rozmiar.

Działanie we własnym imieniu oznacza, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji czy nie, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania bądź zgłoszenia do właściwego rejestru tej działalności (tzw. uniwersalna definicja pozarolniczej działalności gospodarczej).

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodów z najmu mają zatem obiektywne kryteria wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie subiektywne przekonanie podatnika.

Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowanie nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Istotne znaczenie ma więc to czy przychody z najmu są uzyskiwane w warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zakupić i wynająć kilka nieruchomości o charakterze lokali użytkowych. Ponadto, zamierza jednocześnie wynająć nieruchomość od osoby trzeciej i oddać ją w podnajem. W związku z dokonanym najmem zawierał będzie umowy, a także będzie otrzymywał wynagrodzenie odpowiadające czynszowi najmu. Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z okolicznością zawierania umów najmu, będzie zachowana ciągłość wynagrodzenia (w okresie obowiązywania umowy). Najem dokonywany jest na własny rachunek i we własnym imieniu. Zważywszy na okoliczność, że każda zawarta umowa najmu powoduje, iż zabezpieczone zostaje źródło przychodów przychody te uzyskiwane są w sposób ciągły.

Na podstawie wniosku należy przyjąć, że aktywność Wnioskodawcy koncentruje się na podejmowaniu zorganizowanych i ciągłych działań związanych z umowami najmu, zarówno na etapie ich zawierania, jak i w trakcie trwania najmu. Wynajem kilku nieruchomości z pewnością wymaga podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych czynności. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest to, że inwestycja niewątpliwie związana jest z koniecznością podjęcia szeregu czynności, np. pozyskania nieruchomości pod najem, następnie zawierania kolejnych umów najmu oraz ich realizacji. Z wniosku wynika również, że czynności związane z wynajmem nieruchomości podejmowane będą w sposób ciągły, czyli w sposób stały, nie okazjonalny – będzie zachowana ciągłość wynagrodzenia (w okresie obowiązywania umowy).

Działania strony, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego, okazjonalnego.

Ponadto cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest jej ukierunkowanie na zbyt, na zaspakajanie potrzeb osób trzecich – w opisanym przypadku – osób wynajmujących lokale.

Biorąc zatem pod uwagę treść wniosku oraz przytoczone przepisy prawa w tym zakresie należy stwierdzić, że najem wykonywany w sposób opisany we wniosku, spełnia wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadząc opisany we wniosku najem Wnioskodawca bez wątpienia będzie działał we własnym imieniu, a podejmowane czynności będą rodziły bezpośrednio dla Niego określone prawa i obowiązki jako wynajmującego. Nie budzi przy tym wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie działania Wnioskodawcy, polegające na wynajmowaniu kilku nieruchomości będą miały charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły a także podejmowane będą przez Niego we własnym imieniu.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016, poz. 2180 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, tj. z najmu poza działalnością gospodarczą.

Ponadto wskazać należy, że stosownie do treści art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, inne niż wskazane w art. 6 ust. 1a ustawy, wymienione zostały w poz. 28 Załącznika nr 2, stanowiącego Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem wynajem na warunkach innych niż wskazany w art. 6 ust. 1a ustawy, podlega wyłączeniu z opodatkowaniu ryczałtem na podstawie wskazanego powyżej art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz zaprezentowany opis zdarzenia przyszłego stwierdzić jednoznacznie należy, że opisanego we wniosku najmu nieruchomości nie można zakwalifikować jako źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając bowiem na uwadze profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter prowadzonego najmu, podejmowane przez Wnioskodawcę czynności wypełniać będą przesłanki zawarte w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Najem wykonywany w sposób opisany we wniosku, spełniać będzie wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro, jak wykazano, z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że umowy najmu będą zawierane w warunkach właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej, to zgodnie z treścią cytowanych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, brak jest możliwości opodatkowania uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.