2016.01.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1231/15-3/MP
z 12 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania dostawy towarów i świadczenia usług z tytułu zakupów za pomocą kart paliwowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących transakcje zrealizowane przy użyciu kart paliwowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania dostawy towarów i świadczenia usług z tytułu zakupów za pomocą kart paliwowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących transakcje zrealizowane przy użyciu kart paliwowych.

Wniosek uzupełniono w dniu 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe :

Spółka (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT prowadzi opodatkowaną VAT działalność gospodarczą w zakresie dostarczania systemów infrastrukturalnych – wodno - kanalizacyjnych na potrzeby gospodarki komunalnej, drogownictwa i przemysłu oraz jest dostawcą wewnętrznych systemów ogrzewania i chłodzenia płaszczyznowego oraz systemów wodociągowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje flotę pojazdów użytkowanych w ramach umowy leasingu, w skład której wchodzą m.in. pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, w tym w szczególności:

samochody osobowe użytkowane zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i niezwiązanych z taką działalnością, które nie spełniają warunków określonych w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT (tj. dla których Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów i nie dokonała odpowiedniego zgłoszenia VAT-26), w tym w szczególności pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 3 lub więcej a dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg,
pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne, w tym w szczególności pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.

W odniesieniu do wspomnianych samochodów Wnioskodawca korzysta z możliwości dokonywania bezgotówkowych zakupów towarów i usług na stacjach paliw oraz w punktach obsługi klienta (w szczególności w punktach poboru opłat) przy wykorzystaniu tzw. kart paliwowych (dalej: „Karty”). Umową regulującą kwestie związane z użytkowaniem wspomnianych Kart jest Umowa Ramowa zawarta przez Wnioskodawcę z Leasingodawcą (dalej: Kontrahent), określająca zasady zawierania Umów Leasingu oraz Umów o Świadczenie Usług Serwisowych (dalej: Umowa). Wskazuje ona również m.in. zasady przekazania kart paliwowych Wnioskodawcy przez Kontrahenta oraz zasady korzystania z kart i rozliczania transakcji wynikających z ich użytkowania.

Na mocy zawartej Umowy do dyspozycji Spółki przekazane zostały dwa rodzaje Kart, do których należą:

karta Routex, uprawniająca Wnioskodawcę do nabywania paliwa, olejów, płynów do spryskiwaczy, usług myjni oraz produktów i usług związanych z samochodem oraz dokonywania opłat za autostrady,
karta Flota uprawniająca Wnioskodawcę do nabywania olejów silnikowych, płynów eksploatacyjnych, olejów smarowych, pozostałych produktów naftowych, produktów i usług związanych z samochodem, jak również dokonywania opłat za autostrady.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż o tym, jaki typ towarów i usług jest przypisany do konkretnego typu karty, decydują zapisy w regulaminie korzystania z kart.

W świetle postanowień w/w Umowy karty są wydawane przez podmiot współpracujący z Kontrahentem, będący operatorem kart (dalej „Koncern”). Karty są wystawiane na określony pojazd lub użytkownika pojazdu, każdorazowo przypisane do określonego nr rejestracyjnego pojazdu.

Wydane karty są udostępniane przez Wnioskodawcę użytkownikom pojazdów. Do każdej karty przypisany jest PIN, który jest przekazany Wnioskodawcy.

Jednocześnie, w ramach uzgodnień z Kontrahentem ustalane są limity zakupów na poszczególnych kartach, a także określane są rodzaje zakupów, jakich można dokonywać przy pomocy konkretnej karty (np. tylko paliwo, paliwo i art. spożywcze lub paliwo i opłaty za autostrady, itd.).

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż wszelkie ustalenia dotyczące zakupów towarów oraz usług z wykorzystaniem kart paliwowych (m.in. ustalenia dotyczące zasad wydawania i zasad korzystania z kart paliwowych, uzgodnienia, co do asortymentu towarów i usług oraz terminów płatności należności związanych z nabywanymi świadczeniami, itp.) dokonywane są bezpośrednio pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą. Wnioskodawca nie podejmuje analogicznych uzgodnień z Koncernem, gdyż nie łączy go z Koncernem żaden stosunek prawny.

Po udostępnieniu kart paliwowych Wnioskodawcy, Kontrahent w sposób bieżący zarządza wydanymi kartami i zachowuje bieżącą kontrolę nad sposobem ich wykorzystania, w tym m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart do pojazdów/osób im przypisanych, kontrolę asortymentu nabywanego przez Spółkę (odbieranego przez faktycznych użytkowników pojazdów), potencjalne blokowanie kart w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie. Przykładowo, w sytuacji powstania po stronie Wnioskodawcy zaległości wobec Kontrahenta związanych z brakiem zapłaty za dokonywane zakupy, Kontrahentowi przysługuje prawo do powstrzymania się od świadczenia Wnioskodawcy usług lub dokonywania sprzedaży poprzez zablokowanie wydanych kart. Ponadto Wnioskodawca ma obowiązek każdorazowego zawiadomienia Kontrahenta o zgubieniu karty, w celu umożliwienia Kontrahentowi kontroli nad wydanymi kartami.

Faktury dokumentujące przedmiotowe transakcje nabycia towarów i/lub usług wystawiane są w pierwszej kolejności przez Koncern na rzecz Kontrahenta (powyższe potencjalnie może być - w zależności od okoliczności - dodatkowo poprzedzone fakturą wystawianą przez podmiot będący właścicielem stacji paliw / punktu obsługi klienta na rzecz Koncernu - w sytuacji, gdy Koncern nie jest właścicielem stacji paliw / punktu obsługi klienta, gdzie dokonywane są zakupy). Następnie, na koniec uzgodnionego okresu rozliczeniowego Kontrahent wystawia na rzecz Wnioskodawcy zbiorczą fakturę dokumentującą dostawy towarów (w tym paliw) oraz usług, dokonane w danym okresie przy użyciu kart paliwowych wydanych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego transakcje pomiędzy Kontrahentem a Spółką stanowią odpowiednio odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT realizowane przez Kontrahenta na rzecz Spółki, które są dokumentowane fakturami wystawionymi Spółce przez Kontrahenta, w wyniku czego Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z tych faktur na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o VAT (z uwzględnieniem obowiązujących ograniczeń w zakresie odliczenia VAT wynikających z przepisów ustawy o VAT, w tym m.in. przepisów w zakresie odliczenia VAT od pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT)?
Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% kwot VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez Kontrahenta w stosunku do zakupów dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z samochodami osobowymi (pojazdy wskazane w pkt. (i) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego) użytkowanymi zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i niezwiązanych z taką działalnością, dla których to samochodów Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 i 6 ustawy o VAT ?
Czy Wnioskodawca uprawniony jest do odliczenia 100% kwoty VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Kontrahenta w odniesieniu do transakcji (w tym zakupów paliwa) zrealizowanych przy pomocy kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z pojazdami wskazanymi w pkt. (ii) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego (których konstrukcja wyklucza ich użytkowanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz pojazdami wskazanymi w pkt. (iii) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego (tj. pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony) ?

Zdaniem Wnioskodawcy :

Ad 1)

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego transakcje pomiędzy Kontrahentem a Spółką stanowią odpowiednio odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT realizowane na rzecz Spółki przez Kontrahenta, udokumentowane fakturami wystawionymi Spółce przez Kontrahenta. Tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Kontrahenta w zakresie zakupów dokonywanych z wykorzystaniem kart paliwowych na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o VAT (z uwzględnieniem obowiązujących ograniczeń w zakresie odliczenia VAT wynikających z przepisów ustawy o VAT, w tym m.in. przepisów w zakresie odliczenia VAT od pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT).

Ad 2)

Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% kwot VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez Kontrahenta w stosunku do zakupów dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z samochodami osobowymi (pojazdy wskazane w pkt. (i) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego) użytkowanymi zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i niezwiązanych z taką działalnością, dla których to samochodów Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 i 6 ustawy o VAT.

Ad 3)

Ponadto, Wnioskodawca uprawniony jest do odliczenia 100% kwoty VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Kontrahenta w odniesieniu do transakcji (w tym zakupów paliwa) zrealizowanych przy pomocy kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z pojazdami wskazanymi w pkt. (ii) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego (których konstrukcja wyklucza ich użytkowanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz pojazdami wskazanymi w pkt. (iii) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego (tj. pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1, 2 i 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów należy rozumieć, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Natomiast świadczenie usług określone zostało w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i oznacza „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)”.

Równocześnie, przepisy ustawy o VAT w art. 7 ust. 8 wskazują, iż „w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach” (tzw. transakcje łańcuchowe). Warunkiem niezbędnym do zaistnienia tzw. transakcji łańcuchowych jest zatem występowanie okoliczności, w których towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym odpowiednie zaangażowane podmioty biorące udział w łańcuchu (podmioty „pośredniczące”) w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Art. 7 ust. 8 ustawy o VAT wprowadza zatem pewnego rodzaju fikcję prawną /założenie, że każdy z podatników uczestniczących w tego typu transakcji dokonał czynności opodatkowanej VAT i w rezultacie każdy z nich jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT dla dokonanej przez siebie dostawy towarów (pomimo, że fizyczne wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz). W odniesieniu do powyższego, każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji, na którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, musi być odpowiednio zaangażowany w realizowaną transakcję, tj. w szczególności musi kształtować odpowiednie podstawowe warunki /ustalenia dotyczące realizowanej transakcji.

Powyższe dotyczy jedynie sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie „nieprzetworzonym” odsprzedaje go swojemu kontrahentowi. Zarówno przepisy ustawy o VAT, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika na rzecz nabywcy (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie w obu ww. przypadkach dostaw, obciążenie VAT spoczywa na każdym z zaangażowanych podmiotów.

Ustawa o VAT zawiera odpowiednie korespondujące regulacje w odniesieniu do świadczenia usług, gdy pomiędzy świadczącym, a faktycznym odbiorcą występuje pośrednik. W świetle bowiem art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, „w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, to przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi”.

Powołany przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w „stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W związku z tym podatnik z jednej strony występuje jako odbiorca usługi, a z drugiej jako podmiot świadczący usługi, które co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT. Świadczenie takich usług powinno zostać zatem opodatkowane VAT według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki powołane regulacje art. 7 ust. 8 oraz art. 8 ust. 2a ustawy o VAT znajdują analogiczne zastosowanie w odniesieniu do schematów rozliczeń będących przedmiotem niniejszego wniosku, tj. w zakresie dostaw towarów (w tym paliw) i usług dokonywanych z wykorzystaniem kart paliwowych.

Należy zatem uznać, że sprzedaż realizowana przy użyciu kart paliwowych dotyczyć będzie towarów (w tym paliwa) i usług w stanie „nieprzetworzonym” pomiędzy (w odpowiedniej kolejności) stacją paliw/punktem obsługi klienta, Koncernem, Kontrahentem a Spółką (cztery podmioty biorące udział w łańcuchu dostaw) - wówczas „pośrednikami” są Koncern i Kontrahent. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, iż tak jak przedstawione zostało to w stanie faktycznym, w zależności od okoliczności powyższa sprzedaż może być realizowana również między trzema podmiotami w łańcuchu dostaw tj. Koncernem, Kontrahentem a Spółką, wówczas „pośrednikiem” będzie jedynie Kontrahent. Jednocześnie dla zachowania czytelności przedmiotowego wniosku Wnioskodawca będzie bazował w dalszej części uzasadnienia na schemacie, w którym w łańcuchu dostaw występują 4 podmioty.

Zatem w powyższym schemacie, w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pomocą kart, które dotyczą samochodów wykorzystywanych przez Spółkę, stacja paliw/punkt obsługi klienta w ramach łańcucha dokonuje wydania towarów i usług na rzecz Spółki, która w tym przypadku stanowi ostatni podmiot w łańcuchu, przy czym z perspektywy wspomnianego art. 7 ust. 8 ustawy o VAT dostawy w rozumieniu VAT mają miejsce kolejno między stacją paliw/punktem obsługi klienta, Koncernem i Kontrahentem oraz między Kontrahentem i Spółką. Należy przy tym podkreślić (co uzasadnia funkcjonowanie wskazanego art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w omawianym przypadku), iż użytkownicy kart paliwowych (osoby upoważnione przez Spółkę) otrzymują towary i usługi bezpośrednio od stacji paliw/punktów obsługi klienta w oparciu o karty paliwowe wystawione przez Koncern na rzecz Kontrahenta i przekazane przez Kontrahenta na rzecz Spółki, jednakże pomiędzy Spółką, której uprawniony przedstawiciel (użytkownik samochodu) posługuje się w imieniu Spółki kartą paliwową udostępnioną przez Kontrahenta, a stacją paliw/punktem obsługi klienta nie istnieje żaden stosunek prawny.

Na aktywny udział Kontrahenta w łańcuchu dostaw towarów (i analogicznie usług) wskazywać będzie nie tylko umiejscowienie go w łańcuchu (tj. jako podmiotu „pośredniczącego” w przypadku transakcji dokonywanych przy użyciu kart paliwowych wydanych Wnioskodawcy) lecz również sam charakter wykonywanych przez niego czynności. Jest on bowiem aktywnym uczestnikiem tych transakcji, mającym realny wpływ na odpowiednie kształtowanie podstawowych najistotniejszych elementów / „parametrów” dotyczących dalszej sprzedaży towarów i usług (Wnioskodawca nie podejmuje analogicznych uzgodnień z żadnym innym podmiotem, tj. w szczególności Koncernem czy stacjami paliwowymi/punktami obsługi klienta - jak wskazano już powyżej jedyny stosunek prawny łączy Wnioskodawcę z Kontrahentem). W szczególności:

Kontrahent zachowuje kontrolę nad wydanymi Wnioskodawcy kartami, m.in. poprzez kontrolę wykorzystania kart i do pojazdów/osób im przypisanych
Kontrahent uzgadnia ze Spółką limity wydatków dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych
Kontrahent ma kontrolę nad asortymentem nabywanym przez ostatecznych użytkowników kart paliwowych dzięki wspólnym ustaleniom z Wnioskodawcą,
Kontrahent ma możliwość blokowania kart w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie czynności dokonywane pomiędzy Kontrahentem a Spółką będą stanowiły realizowaną na rzecz Spółki odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, udokumentowane przez Kontrahenta fakturami wystawionymi na Spółkę.

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPP4/443-579/14-2/EW). W przedmiotowej interpretacji organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym, opisane przez niego we wniosku o interpretację transakcje z koncernem paliwowym (analogiczne do transakcji realizowanych przez Spółkę z Koncernem) stanowią odpowiednio odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, które powinny być dokumentowane fakturami, stwierdzając, że: ,,(...) Jak wynika z opisu sprawy, Koncern będzie posiadał praktyczną kontrolę nad towarami (w tym paliwem) i możliwość ustalenia warunków korzystania z nich. Charakter wykonywanych przez Koncern czynności jednoznacznie wskazuje, że będzie on aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw. W konsekwencji, zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, Koncern dokonywać będzie odpłatnej dostawy towarów na rzecz Spółki. Przeniesienie ciężaru kosztów usług nastąpi natomiast na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy i stanowić będzie odpłatne świadczenie usług. Zatem transakcje dokonywane pomiędzy Koncernem a Spółką stanowić będą odpowiednio odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, realizowane przez Koncern na rzecz Spółki. W konsekwencji transakcje te winny być udokumentowane fakturami wystawionymi Spółce przez Koncern” (analogiczne stanowisko zostało także zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie o sygn. ILPP4/443-654/14-3/ISN oraz z dnia 6 marca 2015 r. w sprawie o sygn. ILPP1/443-1116/14-4/JSK).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT „ w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

W świetle powyższego przepisu, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług pod warunkiem, że przedmiotowe towary i usługi wykorzystywane są przez niego do wykonania czynności opodatkowanych.

Przyjmując, iż transakcje dokonywane pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą stanowią odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,jak również mając na uwadze fakt, iż wiążą się z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, opodatkowaną VAT, w ocenie Spółki spełniony jest podstawowy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniający Spółkę do odliczenia VAT z tytułu nabycia towarów oraz usług od Kontrahenta.

Tym samym, co do zasady Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jego rzecz przez Kontrahenta w stosunku do zakupów dokonywanych z wykorzystaniem kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z samochodami, na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o VAT (z uwzględnieniem obowiązujących ograniczeń w zakresie odliczenia VAT wynikających z przepisów ustawy o VAT, w tym m.in. przepisów art. 86a ustawy o VAT dotyczących odliczenia VAT od pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% VAT wynikającego z otrzymanych przez niego faktur, dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Przy czym definicja pojazdów samochodowych znajduje się w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, który wskazuje, że ilekroć w przepisach o VAT jest mowa o pojazdach samochodowych „rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony".

Przywołany art. 86a ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit, a ustawy o VAT).

Równocześnie, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, m.in. jeżeli „konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne".

Lista pojazdów spełniających ww. przesłanki znajduje się w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, są to w szczególności:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub ,
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu; (...). "

Ponadto, zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na postawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Mając na uwadze wskazane regulacje ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy uznać należy, iż w zakresie faktur otrzymanych od Kontrahenta dokumentujących zakup przez Spółkę towarów i usług dotyczących samochodów (zakup paliw oraz innych towarów i usług, opłat za autostrady), odbieranych bezpośrednio od stacji paliw/punktów obsługi klienta, dokonywanych przy użyciu kart paliwowych, spełnione są przesłanki uprawniające Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z brzmieniem art. 86 ustawy o VAT, : m.in. istnieje związek pomiędzy zakupionymi towarami, a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT.

W konsekwencji, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% kwot VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez Kontrahenta w stosunku do zakupów dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z samochodami osobowymi (pojazdy wskazane w pkt. (i) opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego) użytkowanymi zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i niezwiązanych z taką działalnością, dla których to samochodów Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 i 6 ustawy o VAT.

Jednocześnie, Wnioskodawca uprawniony jest do odliczenia 100% kwoty VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Kontrahenta w odniesieniu do transakcji (w tym zakupów paliwa) zrealizowanych przy pomocy kart paliwowych przez upoważnionych przez Spółkę użytkowników samochodów, związanych z pojazdami wskazanymi w pkt. (ii) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego (których konstrukcja wyklucza ich użytkowanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz pojazdami wskazanymi w pkt. (iii) opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego (tj. pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.

Przedstawiony powyżej pogląd Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez i organy podatkowe (Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w części przedstawione poniżej interpretacje indywidualne zostały wydane w okresie obowiązywania art. 88a ustawy o VAT, uchylonego z dniem 1 kwietnia 2014 r., niemniej jednak płynące z nich ogólne wnioski znajdują zastosowanie również na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT - analogiczne regulacje zostały bowiem zawarte w art. 12 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT).

Przykładowe interpretacje indywidualne wydane na gruncie przepisów VAT obowiązujących przed dniem 1 kwietnia 2014 r.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 20 grudnia 2013 r. (IPPP3/443-890/13-2/KC) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreślił, że: „w sytuacji, kiedy Wnioskodawca nabywa karty paliwowe od firmy Z., która z kolei nabywa je od koncernu paliwowego, mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową.” Powyższe doprowadziło Organ do uznania, że „(...) w sytuacji gdy nabyte towary i usługi, są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto nie wystąpią przypadki wyłączenia tego prawa (np. w zakresie odliczenia VAT od paliwa do samochodów osobowych), to przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych.”

Przedstawione powyżej stanowisko w zakresie opodatkowania VAT dostaw towarów i usług realizowanych z wykorzystaniem mechanizmu funkcjonowania kart paliwowych potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2013 r. (IPTPP4/443-525/13-4/BM), w której organ podniósł, iż „(...) w sytuacji gdy nabyte towary i usługi, są/będą wykorzystywane - jak wskazał Wnioskodawca - wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto nie wystąpią przypadki wyłączenia tego prawa (np. w zakresie odliczenia VAT od paliwa do samochodów osobowych), to Zainteresowanemu przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart flotowych.”

Przykładowe interpretacje indywidualne wydane na gruncie przepisów VAT obowiązujących począwszy od dnia 1 kwietnia 2014 r.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że w cytowanej już interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2015 r. (ILPP4/443-579/14-2/EW), rozstrzygając czy wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jej rzecz przez koncern w stosunku do wydatków dokonywanych przy pomocy kart paliwowych przez jej pracowników, związanych z samochodami osobowymi użytkowanymi zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą jak i niezwiązanych z taką działalnością, dla których to samochodów Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że: „(...) w przedmiotowej sprawie Spółka nie będzie prowadziła ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do samochodów, które w celu prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystywane będą przez jej pracowników. Tym samym będzie ona uprawniona do odliczenia 50% kwoty VAT wynikającego z faktur otrzymanych od Koncernu (z dalszym ograniczeniem prawa do odliczenia podatku od nabycia paliw silnikowych ,oleju napędowego oraz gazu do dnia 30 czerwca 2015 r.)”.

Tożsame stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zajął także w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2015 r. (ILPP1/443-1116/14-4/JSK).

Ponadto, prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów (w tym paliwa) i usług przy użyciu kart paliwowych potwierdzone zostało m.in. w poniższych interpretacjach indywidualnych :

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 marca 2015 r. (ILPP4/443-654/14- 3/ISN);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 marca 2015 r. (IBPP2/443- 1248/14/KO);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 stycznia 2015 r. (ITPP2/443- 1425/14/KT);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 stycznia 2015 r. (IPPP1/443- 1276/14-4/AS);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 grudnia 2014 r. (IPPP1/443- 1101/14-6/KC);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 grudnia 2014 r. (ITPP2/443- 1348/14/EK);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 grudnia 2014 r. (ITPP2/443- 1392/14/RS);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 grudnia 2014 r. (IPPP1/443- 1123/14-4/MP);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 grudnia 2014 r. (IPPP1/443-1100/14- 4/MP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do 30 czerwca 2015 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu m.in :

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 3 lub więcej a dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Od dnia 1 lipca 2015 r. wygasł, wprowadzony w art. 12 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, całkowity zakaz odliczania podatku VAT od nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz niektórych innych pojazdów samochodowych, wykorzystywanych przez podatnika do celów „mieszanych” (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych). Oznacza to, że od dnia 1 lipca 2015 r. podatek VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów jest odliczany tak jak pozostałe wydatki związane z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi do celów mieszanych, czyli na ogólnych zasadach wynikających z art. 86a ustawy o VAT.

Należy wskazać jednak, że prawo do odliczenia należy oceniać co do zasady w świetle przepisów obowiązujących na moment powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy paliwa. Jeżeli zatem zakup paliwa dokonany został do dnia 30 czerwca 2015 r. to bez względu na fakt, że faktura została wystawiona po tym dniu, prawo do odliczenia podatku w takim przypadku nie będzie przysługiwało. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy z tytułu opisanej czynności powstał bowiem przed dniem 1 lipca 2015 r. zatem prawo do odliczenia należy również oceniać według stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin