Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1096/15-2/ES
z 22 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2016 r., poz. 613) § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych w zakresie możliwości odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych w zakresie możliwości odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest księdzem i w okresie od czerwca 2013 roku do sierpnia 2014 roku pełnił posługę duchownego w Parafii. Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych. Zgodnie z art. 42 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144 poz. 930 z późniejszymi zmianami), decyzją Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego został wymierzony jemu zryczałtowany podatek dochodowy uzależniony od liczby mieszkańców Parafii. Podatek ten jest opłacany w wymierzonej wysokości w terminach przewidzianych decyzją.

Wnioskodawca złożył do Pierwszego Urzędu Skarbowego deklarację PIT 19A za 2014 rok, w której dokonał odliczenia zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Pierwszy Urząd Skarbowy w wyniku postępowania wyjaśniającego, kwestionuje zasadność dokonanego odliczenia tych składek, i zwrotu nadpłaconego podatku, pomimo, że przedstawiono dowody wpłat do ZUS, na których wskazane jest jednoznacznie nazwisko, Pesel i NIP Wnioskodawcy.

Zgodnie z obowiązującą w Kościele „Pragmatyką Służbową”, duchowny otrzymuje „przychód z opłat za pełnienie funkcji duszpasterskich”.

Do przychodów duchownego zalicza się między innymi następujące składniki:

• przychód duchownego, świadczenia świąteczne,
• inne przychody duchownego jak: świadczenia urlopowe, składki ZUS, ryczałt podatkowy.
  
  

Wszystkie wyżej wymienione składniki wypłacane są na podstawie uchwał Rady Parafialnej.

Zarówno przychód duchownego,, jak inne przychody duchownego stanowią osobisty majątek duchownego - i stanowią środki finansowe - swoiste wynagrodzenie za pełnienie posługi duszpasterskiej. Środki te mogą być wypłacane duchownemu gotówką, przelewem na jego konto bankowe lub mogą być opłacane w imieniu duchownego składki i podatki. W imieniu Wnioskodawcy Parafia wykonywała przelewy za pośrednictwem banku z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego, z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne oraz z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Część przychodu zamiast trafić na rachunek bankowy Wnioskodawcy, trafiała do ZUS na pokrycie zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, zdrowotne, chorobowe i wypadkowe z opisem przelewu, że opłata dotyczy osoby Wnioskodawcy, z podaniem jego numeru NIP i PESEL.

Wnioskodawca jako duchowny Kościoła posiada rodzinę i dysponuje majątkiem osobistym na jej utrzymanie pochodzącym między innymi z przychodu za pełnienie posługi duszpasterskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota zapłacona w powyższy sposób przez Parafię z pieniędzy Duchownego, tytułem Jego składki na ubezpieczenie zdrowotne, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, pomniejsza kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych (w części dozwolonej do odliczenia od podatku tj. 7,75% podstawy wymiaru) na podstawie art. 44 ust 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144 poz. 930 z późniejszymi zmianami)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłata składki na ubezpieczenie zdrowotne w sposób opisany wyżej pomniejsza kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 44 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.), opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego.

Użyte w przepisie słowo „bezpośrednio” nie oznacza, że podatnik może odliczyć od dochodu zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne tylko w sytuacji, gdy samodzielnie dokonał ich zapłaty, tj. bez udziału jakichkolwiek innych podmiotów.

Twierdzenie przeciwne oznaczałoby, że składka zapłacona osobiście przez podatnika przelewem bankowym z jego rachunku bankowego na rachunek ZUS nie byłaby również dokonana „bezpośrednio”, gdyż czynności techniczne wykonał pośrednik - bank.

Prowadziłoby to do absurdalnej sytuacji, iż sformułowaniu „bezpośrednio” odpowiadałaby tylko wpłata przez podatnika gotówki w kasie ZUS, a takie z pewnością nie było zamierzenie racjonalnego ustawodawcy. Słowo „bezpośrednio” użyte w ww. przepisie oznacza, że składka zapłacona ma być ze środków finansowych należących do podatnika, tak aby wydatek ten mógł być potraktowany analogicznie do kosztów uzyskania przychodu.

Pieniądze, które przelewane są przez Parafię do ZUS tytułem składek, stanowią już w chwili przelania środki finansowe Duchownego. Zgodnie z dyspozycją Duchownego środki te nie są przekazywane na jego osobisty rachunek bankowy, a na uregulowanie jego zobowiązań względem ZUS.

Podkreślić należy, że takie stanowisko zostało zawarte w interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach znak IBPBI/l/415-1047/12/KB z dnia 26 listopada 2012 roku, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 sierpnia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-630/12/KB, IBPBI/1/415-631/12/KB, IBPBI/1 /415-632/12/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby duchowne, osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi funkcjami o charakterze duszpasterskim, opłacają od tych przychodów podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów osób duchownych, zwany dalej „ryczałtem”.

Ryczałt ten w myśl art. 44 ust. 1 ww. ustawy, ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego.

W myśl art. 44 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), o którą zmniejsza się stawkę ryczałtu od przychodów osób duchownych, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki, określonej w odrębnych przepisach.

Stosownie do treści ust. 3, wysokość wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Przepisy ust. 1-4 i art. 47 stosuje się do składek, o których mowa w art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym. Przepis art. 27b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 5 ww. ustawy).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 95 ust. 1 ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu:

• od podatku dochodowego od osób fizycznych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  
• od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, karty podatkowej oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).
  
  

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w art. 44 ust. 2 określa jedynie procentową wartość opłacanej przez osobę duchowną składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się stawkę ryczałtu od przychodów osób duchownych, ustalając ją jako 7,75% wysokości podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne określonej w odrębnych przepisach.

Aby podatnik mógł dokonać obniżenia podatku o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, istotnym jest spełnienie dwóch warunków:

• składka powinna być opłacana zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz
  
• powinna być opłacona bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka nie została odliczona od podatku dochodowego.
  
  
  

Z stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych. Parafia w imieniu Wnioskodawcy wykonywała przelewy za pośrednictwem banku z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego, z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne oraz z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 66 ust. 1 lit. f ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi lub ubezpieczeniem społecznym rolników, które są osobami duchownymi.

Co do zasady składkę na to ubezpieczenie opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu. Przepisy ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych przewidują, że składki na ubezpieczenie zdrowotne za określone grupy podmiotów opłacają inne instytucje, czy też osoby. W przypadku tych ubezpieczonych – podatników składki te nie będą podlegały odliczeniu od ich podatku, bowiem nie zostały one bezpośrednio zapłacone przez podatnika, ani nie zostały pobrane przez płatnika. Przypadki te zostały określone w art. 86 ustawy.

Stosownie art. 86 ust. 4 ww. ustawy składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych oraz alumnów wyższych seminariów duchownych i teologicznych, postulantów, nowicjuszy i juniorystów oraz ich odpowiedników, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, są finansowane z Funduszu Kościelnego. Na opłacenie składek, o których mowa w ust. 4, Fundusz Kościelny otrzymuje dotacje z budżetu państwa – art. 86 ust. 5 ww. ustawy.

Jak wcześniej wskazano warunkiem do skorzystania z obniżenia podatku o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacenie tych składek bezpośrednio przez osobę duchowną. W przedmiotowej sprawie składki na ubezpieczenie zdrowotne nie są opłacane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, lecz przez Parafię.

Reasumując stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie może pomniejszać kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych o kwotę zapłaconej przez Parafię składki na ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ nie jest bezpośrednim płatnikiem tych składek.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zwłaszcza, że wydane zostały w innym stanie faktycznym i prawnym. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.