Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-643/15/AP
z 17 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 października 2015 r.), uzupełnionym 1 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 19 listopada 2015 r. Znak IBPB-1-2/4510-634/15/AP wezwano od ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 1 grudnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się produkcją części mechanicznych i elektronicznych do zastosowań w przemyśle, głównie motoryzacyjnym.

W związku z nowym etapem działalności związanym z zakończeniem budowy hali produkcyjnej oraz rozwojem Spółki, a przy tej okazji chęcią podziękowania pracownikom za dotychczasową współpracę oraz w celu zmotywowania pracowników do dalszej współpracy, zintegrowanie pracowników ze Spółką, polepszenia atmosfery w pracy i wzajemnych relacji, a przez to zwiększenie efektywności pracy, Spółka podjęła decyzję o zorganizowaniu imprezy integracyjnej w formie pikniku rodzinnego dla swoich pracowników oraz ich rodzin. Dla uczestników pikniku przewidziano rozmaite atrakcje w postaci animacji, zabaw, konkursów, muzyki a także darmowe posiłki i napoje. Udział w pikniku nie był dla pracowników ani członków ich rodzin obowiązkowy, a wszelkie koszty organizacji pikniku, w tym koszty posiłków, napojów, organizacji gier i konkursów pokryła Spółka ze swoich środków obrotowych. Uczestnictwo rodzin w spotkaniu ma na celu jeszcze większe zintegrowanie pracowników ze Spółką, zacieśnienie wzajemnych relacji, co przekłada się na większe zaangażowanie pracowników w działalność Spółki oraz chęć osiągania wspólnych celów.

Spółka nadmienia, że poniesione wydatki zostały odpowiednio udokumentowane fakturą wystawioną przez organizatora imprezy, w której określono kwotę za zorganizowanie całego spotkania.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości może być także zorganizowana impreza integracyjna wyłącznie dla pracowników lub dla pracowników oraz ich rodzin. Taka impreza będzie miała na celu zintegrowanie zespołu, związanie pracowników ze Spółką, zmotywowanie pracowników do dalszej współpracy oraz dbałość o dobrą komunikację i wzajemne relacje w Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszty związane z organizacją imprezy integracyjnej w formie pikniku rodzinnego dla pracowników Spółki i członków ich rodzin, a także ewentualnych przyszłych imprez integracyjnych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy wydatki ponoszone na imprezę integracyjną nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako działalność socjalna?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że kosztami podatkowymi mogą być zarówno koszty bezpośrednio poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jak i koszty, które jedynie w sposób pośredni wpływają na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zgodnie z przepisami, a także doktryną prawa podatkowego, aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. wydatek został poniesiony przez podatnika;
2. wydatek jest definitywny (rzeczywisty) - nie został podatnikowi w żadnej formie zwrócony czy zrekompensowany;
3. wydatek pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika,
4. wydatek został właściwie udokumentowany;
5. wydatek nie znajduje się w kategorii wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop.;
6. wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
   
   

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, warunki z pkt 1-4 zostały spełnione przez Spółkę. Koszty organizacji imprezy integracyjnej dla pracowników i ich rodzin nie znajdują się również na liście wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu z art. 16 ust. 1 updop. Ponadto Spółka uważa, że wydatki zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jako tzw. koszty pracownicze. Koszty te mogą obejmować zarówno wydatki związane z wynagrodzeniami za pracę, premiami, nagrodami, dietami, wydatkami związanymi z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, jak i wydatki związane z organizacją imprez integracyjnych dla pracowników i członków ich rodzin. Organizacja tych ostatnich wpływa bowiem na poprawę atmosfery w zakładzie pracy poprzez pogłębioną integrację pracowników i członków ich rodzin, co w dalszej kolejności prowadzi do zwiększenia motywacji pracowników, efektywności ich pracy, a w konsekwencji do zwiększenia przychodów Spółki.

Spółka chciałaby zaznaczyć, iż analogiczne stanowisko do podobnych stanów faktycznych organy podatkowe wyrażały już m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IBPB-1-3/4510-128/15/AW,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IBPB-1-3/4510-64/15/SK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IBPBI/2/423-1570/14/AP,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej IPPB5/423-992/13-4/KS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 listopada 2013 r., sygn. ITPB3/423-406/13/PST.
  
  

Ad. 2

Zdaniem Spółki, wydatki na organizację pikniku rodzinnego nie zostaną wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 updop, tj. w związku z zakwalifikowaniem pikniku, jako działalność socjalna w rozumieniu ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców m.in. na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej. Organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników i członków ich rodzin w postaci pikniku nie może zostać zakwalifikowana, jako działalność socjalna, gdyż nie jest to ani forma wypoczynku, ani działalność kulturalno-oświatowa, ani też sportowo-rekreacyjna.

Jak zauważa K. Piecyk (Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Komentarz, Anna Martuszewicz, Katarzyna Piecyk, Wolters Kluwer 2011) przez działalność socjalną rozumie się m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz:

1. różnych form wypoczynku - rozumianych jako wypoczynek zorganizowany przez zakład czy przez inne podmioty jak też przez pracownika we własnym zakresie (tzw. wczasy pod gruszą), które mogą obejmować obozy oraz kolonie letnie i zimowe dla dzieci i młodzieży, wczasy pracownicze i profilaktyczne, wypoczynek weekendowy czy pobyty w sanatoriach;
2. działalności kulturalno-oświatowej - rozumiana jako zarówno organizowanie imprez teatralnych, koncertowych i oświatowych, jak i zakup biletów na tego typu imprezy itp.;
3. działalności sportowo-rekreacyjnej - np. organizowanie wycieczek, imprez sportowych, rajdów, spartakiad, wykup abonamentów na zajęcia sportowe i rekreacyjne.
   
   

Żadna z powyższych definicji nie odnosi się do imprezy integracyjnej organizowanej przez Spółkę. Celem imprezy integracyjnej było zintegrowanie pracowników ze Spółką, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz poprawę komunikacji w Spółce. To zaś przekładać się będzie w przyszłości na wzrost motywacji oraz efektywności wykonywanej przez nich pracy, a w konsekwencji na wzrost wydajności produkcji w Spółce. A więc celem wydatków na imprezę integracyjną nie było finansowanie wczasów pracowników bądź innych wyjazdów ich dzieci, organizowanie wyjść o charakterze kulturalno-oświatowym czy organizowanie wyjazdów sportowych czy wykupu wstępów na obiekty sportowe.

Ponadto należy wziąć pod uwagę, że w trakcie pikniku wszyscy pracownicy i członkowie ich rodzin mieli możliwość konsumpcji dowolnej ilości posiłków i napojów i jedynym ograniczeniem była tylko ilość zamówiona przez organizatora z firmy cateringowej. Nie zostało tu zatem zastosowane kryterium sytuacji rodzinnej i materialnej, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS, co skutkowało tym, że nie zastosowano różnicowania oferowanych poszczególnym pracownikom świadczeń ze względu na ich dochody i sytuację rodzinną. Brak takiego zróżnicowania powoduje z kolei, że niemożliwe jest finansowanie tego typu imprezy ze środków ZFŚS.

Powyższe stanowisko potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 20 sierpnia 2001 r. (sygn. I PKN 579/00): „Wprowadzenie przez pracodawcę w odniesieniu do festynu innej zasady przyznawania świadczeń, według której każdy pracownik i wszyscy członkowie jego rodziny - z pominięciem kryterium socjalnego - otrzymali talony uprawniające na festynie do konsumpcji o tej samej wartości, naruszało zasadę powiązania Funduszu z sytuacją osób uprawnionych oraz socjalny charakter Funduszu”.

Analogiczne stanowisko zaprezentował WSA w Warszawie w wyroku z 13 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 4283/06), stwierdzając: „Zorganizowanie imprezy okolicznościowej (integracyjnej) dla wszystkich uprawnionych, bez uwzględniania ich sytuacji życiowej, stałoby w sprzeczności z warunkami, na jakich może być przyznawana pomoc z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Sytuacja taka byłaby sprzeczna z obowiązującymi przepisami prawa. Pomoc z funduszu może być dokonywana jedynie wówczas, gdy uzależnia się jej przyznawanie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika”.

W powyższym wyroku ponadto wskazano: „Zdaniem sądu, należy wskazać, iż zaspokajanie przez pracodawcę bytowych, kulturalnych potrzeb pracowników służy zaspokajaniu potrzeb socjalnych pracowników i jest podejmowane przede wszystkim w interesie pracowników, a nie pracodawcy. Te działania, które również służą pracownikom, ale są podejmowane przede wszystkim ze względu na interes pracodawcy i wiążą się z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą nie można zaliczyć do działalności socjalnej. Tylko pierwszą grupę działań obejmuje ustawodawca pojęciem "zakładowa działalność socjalna" w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. A zatem, działalność socjalna jest wykonywana wtedy, gdy ma na względzie interes pracownika, a nie w przypadku, kiedy pracodawca podejmuje działania na rzecz pracownika, ale ze względu na swój interes ekonomiczny”.

Spółka nadmienia, że impreza miała charakter integracyjny i została zorganizowana w celu zintegrowania pracowników ze Spółką i poprawy komunikacji i relacji w Spółce, co z kolei przekłada się na wzrost motywacji i efektywność wykonywanej pracy, dzięki czemu Spółka będzie w przyszłości w stanie wygenerować większy zysk. Organizacja imprezy miała zatem przede wszystkim na uwadze interes ekonomiczny pracodawcy i związana była z prowadzona przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą. Nie miała ona na celu zaspokajania potrzeb socjalnych pracowników.

W konsekwencji wydatków na zorganizowaną i planowane imprezy integracyjne,, nie można uznać za działalność socjalną, wyłączoną z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.f. (winno być art. 16 ust. 1 pkt 45 updop).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla pracowników i członków ich rodzin. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek ani pracownik ani członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu).

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 updop i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej w części przypadającej zarówno dla jej pracowników, jak i członków ich rodzin mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

Nadmienić należy, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 updop, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. W przedmiotowej sprawie przepis ten nie będzie miał jednak zastosowania. Zgodzić bowiem należy się z Wnioskodawcą, że poniesione przez niego wydatki na imprezę integracyjną nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprez integracyjnych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania dotyczącego stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.