Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-397/15-4/JG
z 19 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekazywaniem darowizn w postaci środków pieniężnych przez spółki w ramach podatkowej grupy kapitałowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekazywaniem darowizn w postaci środków pieniężnych przez spółki w ramach podatkowej grupy kapitałowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 16 lipca 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G wydał decyzję o dokonaniu rejestracji umowy podatkowej grupy kapitałowej, zawartej w dniu 2 lipca 2015 r. przez „I” Sp. z o.o. jako spółkę dominującą (dalej: „Spółka dominująca”) oraz „G” Sp. z o.o. (dalej: „Spółka zależna”).

Pierwszy rok podatkowy Podatkowej Grupy Kapitałowej (dalej: „PGK”, „Wnioskodawca”) rozpocznie się 5 października 2015 r. i będzie trwać do 31 grudnia 2016 r.

Spółka dominująca i Spółka zależna są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W okresie trwania PGK, spółki tworzące PGK mogą dokonywać między sobą różnych transakcji. Między innymi, Spółka zależna może dokonać na rzecz Spółki dominującej darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm. - dalej: „Kodeks cywilny”). Przedmiotem darowizny będą środki pieniężne.

Zgodnie z planowaną treścią umowy darowizny, zawarcie umowy darowizny w formie aktu notarialnego oraz przelew środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki dominującej zostaną dokonane tego samego dnia.

Dokonanie przez Spółkę zależną darowizny na rzecz Spółki dominującej będzie udokumentowane umową darowizny zawartą pomiędzy wskazanymi spółkami w formie aktu notarialnego oraz potwierdzeniem przelewu środków pieniężnych z tytułu darowizny na rachunek bankowy Spółki dominującej.

Umowa darowizny będzie prowadziła do definitywnego przeniesienia prawa własności środków pieniężnych. Zasadniczym celem planowanej darowizny będzie optymalne wykorzystanie zasobów poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania:

1. Czy darowizna pieniężna dokonana przez Spółkę zależną za rzecz Spółki dominującej będzie stanowić przychód w Spółce dominującej, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki, powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych dokonywanego przez PGK, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy Spółka dominująca, jako spółka otrzymująca darowiznę pieniężną w ramach PGK, powinna rozpoznać przychód na dzień zawarcia umowy darowizny tożsamy z dniem otrzymania zapłaty środków pieniężnych od Spółki zależnej?
3. Czy darowizna pieniężna dokonana przez Spółkę zależną na rzecz Spółki dominującej będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w Spółce zależnej, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki, powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych dokonywanego przez PGK, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
4. Czy Spółka zależna, jako spółka przekazująca darowiznę pieniężną w ramach PGK, powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie odpowiedniego dowodu, na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku numerem 3. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, 2 i 4 zostaną Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że darowizna dokonana przez Spółkę zależną na rzecz Spółki dominującej będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w Spółce zależnej, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki, powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych dokonywanego przez PGK, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasadniczo przyjmuje się, że wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty),
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą generującą z założenia przychody podatkowe dla tego podatnika,
• został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.

Jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, celem przekazania przez Spółkę zależną środków pieniężnych na rzecz Spółki dominującej na podstawie umowy darowizny będzie optymalne wykorzystanie zasobów poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK. Ponadto, dokonanie darowizny w ramach PGK zostanie dokonane na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, a środki pieniężne zostaną przekazane przelewem na rachunek bankowy Spółki dominującej. Tym samym, środki pieniężne przekazane na rzecz Spółki dominującej na podstawie umowy darowizny będą spełniały warunki do uznania za koszt uzyskania przychodów.

W konsekwencji, wartość przekazanej darowizny powinna zwiększyć koszty uzyskania przychodów Spółki zależnej, wpływając na wysokość jej dochodu bądź straty podatkowej.

Z kolei, dochód lub strata podatkowa Spółki zależnej, zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie stanowić składowy element dochodu lub straty PGK.

Tym samym, koszt uzyskania przychodów, jaki zostanie rozpoznany przez Spółkę zależną w ramach PGK, znajdzie odzwierciedlenie w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych przez PGK. Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy darowizna dokonana pomiędzy spółkami należącymi do PGK, będzie stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki zależnej, jako spółki dokonującej darowizny, który po uwzględnieniu
w kalkulacji dochodu lub straty tej spółki, wpłynie na wysokość dochodu lub straty PGK.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 16 października 2013 r. nr IPPB5/423-603/13-3/RS stwierdził: „darowizny dokonywane w ramach Podatkowej Grupy Kapitałowej, w tym darowizny środków pieniężnych czy wierzytelności własnych (przy założeniu braku ww. przesłanek negatywnych) mogą stanowić u Spółki przekazującej darowiznę (Spółki Zależnej/Darczyńcy) koszty uzyskania przychodu zgodnie z literalną treścią art. 16 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne indywidualne interpretacje prawa podatkowego, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 września 2014 r. nr PPB5/423-609/14-4/RS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 marca 2014 r. nr IPTPB3/423-508/13-2/GG oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2013 r. nr ITPB3/423-97c/13/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.