INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania darowizny dokonanej w ramach PGK do kosztów uzyskania przychodów u spółki przekazującej darowiznę, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych PGK zgodnie z art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 25 października 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję o dokonaniu rejestracji umowy podatkowej grupy kapitałowej zawartej w dniu 27 września 2013 r. przez SA jako spółkę dominującą (dalej: spółka dominująca) oraz osiem spółek zależnych.

Pierwszy rok podatkowy podatkowej grupy kapitałowej (dalej jako „PGK”, „Wnioskodawca” lub „Grupa”) rozpocznie się 1 stycznia 2014 r.

Wnioskodawca zakłada, że przez cały okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej spełnione będą wymogi określone w art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezbędne dla uznania PGK za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W okresie trwania PGK spółki tworzące Grupę będą dokonywać między sobą różnych transakcji, w tym darowizn w rozumieniu przepisów art. 888 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.; dalej jako: „Kc”). Przedmiotem darowizn potencjalnie będą różne składniki majątkowe, w tym środki pieniężne w złotych oraz prawa majątkowe wykorzystywane w bieżącej działalności gospodarczej poszczególnych spółek tworzących PGK. Każda z tego rodzaju transakcji będzie prowadziła do definitywnego przeniesienia prawa własności bądź zbycia prawa majątkowego. Zasadniczym celem dokonywania darowizn wewnątrz Grupy będzie optymalne wykorzystanie zasobów poszczególnych spółek.

Wszystkie umowy darowizny będą zawierane w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy darowizna dokonana w ramach PGK będzie stanowić u spółki przekazującej darowiznę koszt uzyskania przychodów, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych PGK zgodnie z art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. W jakim momencie spółka przekazująca darowiznę w ramach PGK powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodów...
3. W jakiej wysokości spółka przekazująca darowiznę w ramach PGK powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodów...
4. Czy darowizna dokonana w ramach PGK będzie stanowić przychód w spółce otrzymującej darowiznę, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych Grupy na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
5. W jakim momencie spółka otrzymująca darowiznę w ramach PGK powinna rozpoznać przychód...
6. W jakiej wysokości spółka otrzymująca darowiznę w ramach PGK powinna rozpoznać przychód...
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 1 wniosku, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna dokonana w ramach PGK będzie stanowiła dla spółki przekazującej darowiznę koszt uzyskania przychodów, który powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych Grupy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zasady ustalania wyniku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej

Zgodnie z art. la ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) podatnikami mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi". Podatkowa grupa kapitałowa może być uważana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, o ile zostaną spełnione ściśle określone przesłanki wskazane w art. la ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19, jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej. Dochody/straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodami poszczególnych spółek tworzących podatkową grupę kapitałową są, z zastrzeżeniem art. 10 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nadwyżki przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięte w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, wówczas różnica jest stratą. Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów, kosztów i strat wymienionych w art. 7 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przyjmuje się, że koszt może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli:

• został poniesiony przez podatnika,

• jest definitywny (rzeczywisty),

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą generującą z założenia przychody podatkowe dla tego podatnika,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany.
  
  

Darowizna jako koszt uzyskania przychodów

Przekazanie przedmiotu darowizny pomiędzy spółkami należącymi do PGK niewątpliwie będzie mieć rzeczywisty i definitywny charakter – w każdym przypadku dojdzie do przeniesienia prawa własności lub zbycia prawa majątkowego.

Składniki majątkowe, środki pieniężne i prawa majątkowe będące przedmiotem darowizn służyć będą działalności gospodarczej prowadzonej przez spółki tworzące PGK. Zasadniczym celem dokonywania darowizn wewnątrz Grupy będzie optymalne wykorzystanie zasobów poszczególnych spółek. Dokonanie darowizn w ramach PGK zostanie również właściwie udokumentowane (np. umowami zawartymi w formie aktów notarialnych).

Należy jednak wskazać, że niezależnie od przytoczonych powyżej argumentów, możliwość zaliczenia darowizny dokonanej w ramach PGK do kosztów uzyskania przychodów wynika z wyraźnego brzmienia przepisu art. 16 ust 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten przewiduje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, za wyjątkiem m.in. darowizn dokonywanych w ramach podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z powyższym, co prawda przekazywanych darowizn zasadniczo nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, lecz jeden z wyjątków od tej reguły dotyczy darowizn dokonywanych pomiędzy podmiotami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.

W konsekwencji, wartość przekazanej darowizny powinna zwiększyć koszty uzyskania przychodów spółki dokonującej darowizny, tym samym wpływając na wysokość jej dochodu bądź straty podatkowej. Z kolei, dochód lub strata podatkowa spółki dokonującej darowizny, zgodnie z art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie stanowić składowy element dochodu lub straty PGK. A zatem, zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodów, jaki zostanie rozpoznany przez spółkę dokonującą darowizny znajdzie odzwierciedlenie w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych PGK.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy darowizna dokonana pomiędzy spółkami należącymi do PGK będzie stanowić koszt uzyskania przychodów spółki dokonującej darowizny, który to koszt uwzględniony w kalkulacji dochodu lub straty tej spółki wpłynie na wysokość dochodu lub straty PGK.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza praktyka organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 lipca 2013 r„ znak: IPTPB3/423-161/13-5/MF, w której organ uznał prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, według którego: „wartość darowizny nieujawnionych dla celów podatkowych znaków lub innych praw wykorzystywanych przez Spółki Zależne P. w ramach działalności gospodarczej), przekazanej na rzecz Spółki Dominującej P. w ramach P. będzie stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który to koszt, jako element składowy dochodu/straty Spółek Zależnych P. powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych P.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.