Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.47.2015.OBQ
z 13 kwietnia 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2008 r. Nr IBPB2/415-374/07/BJ wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Sekretariatu (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 09 listopada 2007 r. (data wpływu 13 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osób fizycznych uzyskanych z tytułu wykonywania prac na rzecz projektu finansowanego ze środków w ramach bezzwrotnej pomocy z Komisji Europejskiej Unii Europejskiej- jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 listopada 2007 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jako administrator otrzymuje bezpośrednio środki pieniężne finansowe w ramach bezzwrotnej pomocy z Komisji Europejskiej Unii Europejskiej B. .... Umowa Grant agreement. Pozyskując środki finansowe na projekt Wnioskodawca miał na względzie dotkliwy problem braku doświadczeń wśród członków wobec zjawiska restrukturyzacji i globalizacji w sektorze metalowym. Przykładem tego jest problem określenia charakteru dalszej działalności Europejskich Rad Zakładowych w połączonych zakładach M. i A.. Innym przykładem jest firma Electrolux, gdzie skutkiem przeniesienia produkcji z Włoch i Niemiec do Polski są dla ERZ negocjacje dotyczące nowego porozumienia. Przykład G. i jego problemy związane z przenoszeniem produkcji również pokazuje, że proces restrukturyzacji ma w sektorze metalowym charakter postępujący i wywołuje poważne konsekwencje społeczne. Europejskie przedsiębiorstwa, w szczególności przedsiębiorstwa zorganizowane w duże grupy, są zaangażowane w coraz bardziej radykalne i gwałtowne procesy restrukturyzacji, które wpływają negatywnie na pracowników (w przypadku zwolnień grupowych) oraz pogorszenie warunków pracy i zatrudnienia. W tej sytuacji ERZ muszą dostosować się do zmienionych warunków rynkowych stworzonych przez globalizację gospodarki. Pojawiła się także konieczność koordynacji różnych doświadczeń członków ERZ pod kątem zgodności z wytycznymi sektorowymi dla przemysłu. W sytuacji wzrostu liczby fuzji transgranicznych i spółek europejskich konieczne stało się określenie nowej roli ERZ, które mimo wszystkich sygnalizowanych ograniczeń pozostają jedynym instrumentem umożliwiającym pracownikom spojrzenie na funkcjonowanie ich przedsiębiorstwa na poziomie transnarodowym i stanowią centralny punkt dla wszystkich pracowników szczególnie tam, gdzie gwarancje wykonywania praw są mniejsze. Dla wykonania założeń programu Wnioskodawca zawiera umowy z osobami będącymi pracownikami Wnioskodawcy oraz innymi, tj. umowy zlecenia i umowy o dzieło.
Wnioskodawca otrzymuje środki finansowe w ramach bezzwrotnej pomocy finansowej z Unii Europejskiej na podstawie umowy z dnia 18.07.2007 r. zawartej z Departamentem Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Równych Szans przy Komisji Europejskiej. Środki przekazywane są w formie zaliczek bezpośrednio z Komisji Europejskiej na konto Wnioskodawcy. Działania podejmowane przez zatrudnione osoby na podstawie umowy cywilnoprawnej to: działania organizacyjne – m.in. rekrutacja uczestników, obsługa sekretariatu projektu; prowadzenie szkoleń; nadzór metodyczny nad szkoleniami; promocja projektu, utworzenie strony internetowej; czynności finansowo-księgowe.
Ekspert – badania socjologiczne, wykłady.
Trener – prowadzenie szkoleń.
Obsługa techniczna.
Obsługa finansowa.
Wszystkie ww. działania podejmowane są w ramach realizacji programu. Wynagrodzenia ww. osób za realizację zadań związanych z projektem są finansowane ze środków projektu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wynagrodzenia pracowników realizujących bezpośrednio cel Programu „...” korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenia osób bezpośrednio zaangażowanych w realizację projektu Programu „...” są objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są spełnione wszystkie warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
- wynagrodzenia są finansowane środkami pochodzącymi z bezzwrotnej pomocy zagranicznej,
- wynagrodzenia wypłacane są na podstawie umów cywilnoprawnych oraz na podstawie umów o pracę,
- wymienione w opisie stanu faktycznego osoby fizyczne bezpośrednio realizują cel programu finansowego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznał za:
- prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń osób realizujących bezpośrednio cel programu,
- nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń osób wykonujących czynności o charakterze pomocniczym.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym stwierdzam, co następuje.
Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepis art. 9 ust. 1 ustawy wyraża podstawową zasadę podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z tą zasadą opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych oraz dochodów, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku w drodze rozporządzenia. Tym samym wszelkie przywileje w podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym zwolnienia przedmiotowe) stanowią wyjątek, istotne odstępstwo od sprawiedliwości podatkowej, co powoduje, że normy prawne je ustanawiające muszą być interpretowane ściśle. W ich przypadku niedopuszczalne jest zarówno stosowanie wykładni zawężającej, jak i wykładni rozszerzającej. Dotyczy to m.in. zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy.
Na podstawie tego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:
- pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
- podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem;
Zastosowanie przedmiotowego zwolnienia wymaga zatem łącznego spełnienia dwóch przesłanek, tj. przesłanki określonej w lit.a oraz lit.b wyżej przytoczonego przepisu.
Przesłanka z lit.a dotyczy źródła pochodzenia dochodów i jest spełniona wówczas, gdy środki pochodzą m.in. od organizacji międzynarodowej i przyznano je na podstawie jednostronnej deklaracji lub umowy zawartej z tą organizacją przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, także wówczas gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.
Przesłanka z lit.b dotyczy bezpośredniej realizacji celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy i jest spełniona wyłącznie wtedy, gdy osoba fizyczna (podatnik) bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Tym samym nie jest spełniona w odniesieniu do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem (podwykonawcy).
Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądowo-administracyjnego podnosi się argument - który Minister Finansów podziela - że treść użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy, wyrazu „bezpośrednio” należy odczytywać w związku z dalszą częścią tego przepisu, z której wynika, iż bezpośrednio nie realizują programu pomocowego podwykonawcy, oraz z treścią lit.a tego unormowania, która wskazuje podmioty uprawnione do przekazywania środków. Podkreśla się również, iż „nie do przyjęcia jest taka wykładnia omawianego przepisu, iż do zakresu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym – zaliczają się również osoby będące pracownikami czy wykonawcami dzieła dla bezpośredniego wykonawcy zadań, dla realizacji których objęte zwolnieniem środki zostały przyznane, o ile zatrudnione są przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań” (prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 230/09). Ten sposób rozumienia warunku „bezpośredniości” widoczny jest m.in. w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo w wyrokach: z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 58/08, z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt II FSK 1265/09, z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 48/10, z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1425/10, z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2487/10, z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2460/10, z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2564/10, a także z dnia 24 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 1918/12.
W tej sytuacji, za ugruntowany należy uznać pogląd prezentowany przez sądy, zgodnie z którym jeżeli podatnik będący beneficjentem środków pochodzących ze źródeł wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.a ustawy zleca osobie fizycznej (bez względu na rodzaj umowy) wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem, dochody tej osoby otrzymane w związku z wykonaniem zlecenia nie korzystają ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, gdyż nie została spełniona przesłanka określona w lit.b tej regulacji. Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy nie jest bowiem osoba fizyczna, której zlecono wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym programem, lecz podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego projektu, i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie (jest stroną umowy przyznającej środki z bezzwrotnej pomocy).
Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż niewątpliwie w przedstawionym stanie faktycznym przesłanka dotycząca pochodzenia dochodów została spełniona, gdyż środki z Komisji Europejskiej mieszczą się w zakresie lit.a przepisu.
Tym niemniej, przyjmując ugruntowane już orzecznictwo sądowo-administracyjne dotyczące art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy, uznać należy, iż nie został spełniony warunek z lit.b. Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę, w tym na podstawie umów cywilnoprawnych nie są podatnikami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy. Faktu tego nie zmienia wykonywanie przez te osoby określonych zadań na rzecz realizacji projektu (za wynagrodzeniem w ramach konkretnej umowy). Przedmiotowe czynności wykonywane są bowiem na zlecenie Wnioskodawcy, tj. dla podmiotu bezpośrednio realizującego cel programu oraz przy wykorzystaniu środków przez niego otrzymanych, a nie przekazanych bezpośrednio osobom zatrudnionym na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych. Innymi słowy, wprawdzie osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych są zaangażowane w realizację celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, jednak to nie oni realizują program bezpośrednio. Za bezpośrednią realizację celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy odpowiada bowiem Wnioskodawca, który jest stroną umowy o dofinansowanie, i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie postanowień zawartej umowy (beneficjent pomocy).
W konsekwencji, dochody pracowników Wnioskodawcy oraz osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umów cywilnoprawnych nie są objęte zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy. Nie została bowiem spełniona przesłanka wymieniona w lit.b tej regulacji. Tym samym Wnioskodawca jako płatnik jest obowiązany do poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od dochodów tych osób, na zasadach określonych w art. 31, 32, 38, 39, 41 i 42 ustawy.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.
Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 12 lutego 2008 r. Nr IBPB2/415-374/07/BJ, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.
POUCZENIE
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.