Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-342/15/SD
z 9 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 marca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 marca 2015 r.), uzupełnionym 7 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt inwestycji kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną wydatków na zakup używanych składników majątkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt inwestycji kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną wydatków na zakup używanych składników majątkowych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 czerwca 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-342/15/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 lipca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: „SSE”) oraz rozpoczęła inwestycję na jej terenie w postaci budowy hali produkcyjnej. Budowa hali produkcyjnej zgodne z ustalonym harmonogramem ma zostać zakończona na początku 2016 r. Spółka posiada status średniego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 załącznika nr l do Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008.

W kapitale zakładowym Spółki 100% udziałów posiada Spółka A. Spółka A użytkuje wielkoformatowe drukarki cyfrowe, kalandry do stabilizacji termicznej, prasy podciśnieniowe do termosublimacji, maszyny do szycia, urządzenia do zgrzewania bannerów, pompy ciepła oraz inne maszyny i urządzenia na potrzeby prowadzonej przez ten podmiot działalności gospodarczej. Spółka A może nabyć w przyszłości dla celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej inne maszyny i urządzenia (dalej łącznie obecne i przyszłe maszyny i urządzenia: „Majątek Produkcyjny”). Spółka A wprowadziła obecne i będzie wprowadzać nabyte w przyszłości przedmiotowe składniki Majątku Produkcyjnego do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej każdego z tych składników z osobna.

Po zakończeniu budowy hali produkcyjnej Spółka zakupi od Spółki A poszczególne składniki majątkowe składające się na Majątek Produkcyjny, po cenach rynkowych (pomiędzy Spółką, a Spółką A nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części). W wyniku sprzedaży Majątku Produkcyjnego Spółka A zaprzestanie działalności produkcyjnej, bądź też działalność ta zostanie ograniczona do minimum (realizacja niektórych pomocniczych procesów produkcyjnych), a Spóła A będzie prowadzić przede wszystkim działalność handlową.

Po zakupie Majątku Produkcyjnego poszczególne składniki majątkowe zostaną umieszczone w hali produkcyjnej i będą wykorzystywane przez Spółkę do działalności produkcyjnej realizowanej przez Spółkę na terenie SSE. Jednocześnie Spółka wprowadzi poszczególne składniki majątkowe do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej każdego z tych środków trwałych z osobna.

W uzupełnieniu wniosku z 29 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 lipca 2015 r.) Spółka doprecyzowała przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe informując, że uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej 30 czerwca 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup od Spółki A Majątku Produkcyjnego, na skutek czego Spółka A całkowicie zaprzestanie działalności produkcyjnej, bądź też działalność ta zostanie ograniczona do minimum (realizacja niektórych pomocniczych procesów produkcyjnych), mogą być traktowane jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 w związku z § 6 ust. 1 pkt 2 i § 6 ust. 7 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. (t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm., dalej: „rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej 2008”), będące podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)?

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na zakup od Spółki A Majątku Produkcyjnego, na skutek czego Spółka A całkowicie zaprzestanie działalności produkcyjnej, bądź też działalność ta zostanie ograniczona do minimum (realizacja niektórych pomocniczych procesów produkcyjnych), mogą być traktowane jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 w związku z § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej 2008, będące podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 34 ustawy o CIT, zwolnione od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (...), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że powyższe zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tegoż artykułu, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak stanowi z kolei art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 20 października 1994 r. (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, (...), przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach (...).

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej 2008, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej 2008. Zgodnie z § 3 ust. 1 i 4 rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych dotyczy „nowych inwestycji” rozumianych jako inwestycja w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegająca na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.

Z kolei zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji [netto], (...), poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia będące m.in. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika. Zgodnie § 6 ust. 7 rozporządzenia, środki trwałe nabyte przez małego i średniego przedsiębiorcę nie muszą być nowe.

Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na zakup od Spółki A Majątku Produkcyjnego w okolicznościach przedstawionych w treści wniosku, mogą być traktowane jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 3 ust. 1 pkt 1 i 4 w związku z § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, będące podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w praktyce organów podatkowych (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 4 czerwca 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-271/14/BG oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 12 listopada 2008 r. Znak: IBPB3/423-741/08/MO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.