2014.08.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-444/14-4/AO
z 13 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 12 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności udzielania pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności udzielania pożyczki. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Wnioskodawca” lub „Pożyczkodawca”).

Zgodnie z wpisem w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest między innymi:

pozostałe pośrednictwo pieniężne (PKD 64.19.Z)
pozostałą finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z).

Wnioskodawca planuje uzupełnić przedmiot prowadzonej działalności o PKD 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów.

Planowane jest, iż Wnioskodawca zawrze z osobą fizyczną będącą wspólnikiem Wnioskodawcy (dalej: „Pożyczkobiorca” lub „Wspólnik”) umowę pożyczki. Umowa pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą a Wspólnikiem zostanie zawarta na terytorium Polski. Pożyczka będzie miała charakter odpłatny, tj. Pożyczkodawcy przysługiwać będzie wynagrodzenie w formie odsetek. Oprocentowanie pożyczki zostanie ustalone na warunkach rynkowych.

W ramach szerszej reorganizacji aktywów, Wnioskodawca planuje zbyć na rzecz Wspólnika certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego (dalej: „Certyfikaty Inwestycyjne”). Jeżeli Wspólnik nie będzie dysponował wystarczającymi środkami finansowymi, aby zapłacić Wnioskodawcy cenę sprzedaży Certyfikatów Inwestycyjnych, wówczas Wnioskodawca potrąci swoje roszczenie o zapłatę ceny sprzedaży Certyfikatów Inwestycyjnych z roszczeniem Wspólnika o wydanie kwoty pożyczki.

Wnioskodawca jednocześnie informuje, iż Wspólnik wystąpi z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącym analizy skutków podatkowych przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. Wspólnik zapyta czy umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z faktem, iż otrzymana przez Wspólnika od Pożyczkodawcy pożyczka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy, czynność udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, podatkowi od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust 1 Ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy.

Ze wskazanych przepisów wynika, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu Ustawy o VAT. W przedmiotowej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, że działalność polegająca na udzielaniu oprocentowanych pożyczek stanowi odpłatne świadczenie usług. W tym przypadku bowiem:

przedmiotem świadczenia nie są towary, lecz świadczenie polega na czasowym udostępnieniu środków pieniężnych;
istnieje bezpośredni beneficjent świadczenia, czyli pożyczkobiorca;
w zamian za czasowe udostępnienie środków pieniężnych umowa pożyczki przewiduje wynagrodzenie w postaci odsetek.

Jednak aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług istotne jest również to, by była realizowana przez podmiot, który w związku z jej dokonywaniem posiada status podatnika podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w Ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wykorzystanie własnego majątku w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu niewątpliwie mieści się w powyższej definicji. W przedmiotowej sytuacji nie ulega więc wątpliwości, że działalność Wnioskodawcy jako pożyczkodawcy, będzie stanowić element prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W konsekwencji, wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT będą spełnione i w związku z działalnością polegającą na udzielaniu pożyczek Wnioskodawca występować będzie jako podatnik VAT.

Jednocześnie udzielenie pożyczki przez Wnioskodawcę Wspólnikowi stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w świetle Ustawy o VAT.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 i w związku z art. 146a pkt 1 Ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę zostały przedmiotowo zwolnione od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT. Zwolnienie to ma charakter przedmiotowy, tj. zwalnia od podatku m.in. usługę udzielania pożyczek pieniężnych, bez względu na to, kto jej udziela. Regulacja ta stanowi implementację do krajowej ustawy zapisów Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 341). Jednocześnie do pożyczek udzielanych przez Wnioskodawcę nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, ponieważ udzielanie pożyczek nie jest tożsame z usługami ściągania długów, faktoringu, doradztwa czy usługą w zakresie leasingu.

Tym samym, pożyczka udzielona przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym udzielanie pożyczek w ramach prowadzonej przez ten podmiot działalności gospodarczej można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a w konsekwencji uznać za działalność wywołującą skutki podatkowe w podatku od towarów i usług, w pełni akceptują organy podatkowe. Przykładowo:

w interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2014 r., sygn. ILPP5/443-244/13-2/KG wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: „Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi - cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że świadczenie przez Spółkę usług polegających na udzielaniu pożyczek, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże - w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystać będzie ze zwolnienia od tego podatku.”
w interpretacji indywidualnej z 13 lutego 2014 r., sygn. IPPP1/443-111/14-2/AW wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: „Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka będąca podatnikiem podatku VAT zamierza udzielić jednej lub kilku pożyczek swojemu udziałowcowi. W zamian za udzielenie pożyczki Wnioskodawca otrzyma od pożyczkobiorcy wynagrodzenie. Jak wskazał Zainteresowany w opisie sprawy jednym z rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej jest pośrednictwo pieniężne oraz pozostałe formy udzielania kredytów. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla czynności udzielenia pożyczki udziałowcowi. Analiza powołanych przepisów wskazuje, że udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki w zamian za wynagrodzenie, stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, zatem będzie podlegać opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Z uwagi jednak na fakt, że powyższe usługi mieszczą się w zakresie świadczeń, opisanych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, Wnioskodawca uprawniony będzie do: zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla planowanego udzielenia pożyczki na rzecz udziałowca.”
w interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2014 r., sygn. IPPP1/443-36/14-2/EK wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: „Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi podatku VAT lub zwolnienie od podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku od towarów i usług usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, planowane udzielenie pożyczki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, lecz zwolnioną z opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT jako usługa udzielania pożyczek pieniężnych.”
w interpretacji indywidualnej z 12 września 2013 r., sygn. IPP2/443-552/13-2/MN wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu: „Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT, zwalnia się z podatku od towarów i usług usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Ponadto, w myśl art. 43 ust. 15 ustawy VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu, usług doradztwa, usług w zakresie leasingu, co w przedmiotowej sprawie nie będzie jednak miało miejsca. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udzielenie przez niego pożyczki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.”

Podsumowując, czynność udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ww. ustawy. I tak, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega jednak opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi pośrednictwa pieniężnego. Wnioskodawca planuje rozszerzyć przedmiot działalności o udzielanie kredytów (PKD 64.92.Z). W ramach tych usług, Wnioskodawca planuje, że zawrze z osobą fizyczną będącą Wspólnikiem Wnioskodawcy umowę pożyczki. Pożyczka będzie miała charakter odpłatny tj. pożyczkodawcy będzie przysługiwać wynagrodzenie w formie odsetek.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Pożyczka w analizowanym przypadku udzielana będzie przez podatnika VAT w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Okoliczność ta, jest wystarczającą przesłanką do stwierdzenia, że planowane udzielenie przedmiotowej pożyczki wchodzić będzie w zakres prowadzonej przez podatnika VAT działalności gospodarczej, a co za tym idzie mamy tu do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych, to wskazana we wniosku usługa udzielania pożyczki stanowiąca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin