P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. –Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony, z dnia 27.06.2007r. (wpływ do tut. Urzędu 29.06.2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. potwierdzenia rozumienia pojęcia: „dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano)", którym posługuje się przepis art. 15 ust. 4e updop, dla określenia dnia poniesienia kosztu uzyskania przychodu, w odniesieniu do transakcji obejmujących zakup towarów i usług w walutach obcych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że kontrahentami Spółki w znacznej części są podmioty zagraniczne, w związku z czym rozliczenie transakcji obejmujących zakup towarów i usług następuje w walutach obcych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami - zdanie drugie art. 15 ust. l updop, Spółka zobowiązana jest do przeliczenia kwot ponoszonych kosztów wyrażonych w walutach obcych na złote polskie, jak również obliczania i rozpoznania w rachunku podatkowym różnic kursowych związanych z tymi kosztami (art. 15a updop). Faktury od kontrahentów zagranicznych dokumentujące dostawę towaru lub wykonanie usługi Spółka otrzymuje często zarówno przed faktycznym wykonaniem świadczenia, jak i ze znacznym opóźnieniem po wykonaniu dostawy lub świadczenia usługi. Otrzymywane od zagranicznych kontrahentów faktury nie zawierają również często informacji stanowiącej odpowiednik „daty sprzedaży" wskazywanej na fakturach krajowych, zgodnie z polskimi przepisami regulującymi wystawianie faktur. Z reguły faktury zagraniczne określają wyłącznie datę wystawienia faktury.
W przypadku niektórych kontrahentów faktura wskazuje na szereg dat obejmujących między innymi: datę zawarcia umowy, datę złożenia zamówienia na konkretny towar lub usługę, datę przyjęcia zamówienia, datę wysyłki towaru lub datę wykonania wydruku faktury.
Zdaniem Spółki :
posłużenie się przez ustawodawcę w redakcji przepisu art. 15 ust. 4e updop sformułowaniem: „dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano)" oznacza, iż począwszy od dnia l stycznia 2007r. określenie dnia poniesienia kosztu poddane zostało wyłącznie przepisom regulującym prowadzenie ksiąg rachunkowych, które jako jedyne wskazują zasady ujmowania w tych księgach operacji gospodarczych (księgowanie kosztów).Mając na uwadze powyższe, Spółka wskazuje, że w zależności od przyjętych przez daną jednostkę zasad polityki rachunkowości oraz stosowanego przez nią systemu księgowego zapisy księgowe odnoszące się do operacji gospodarczych rozpoznawanych jako koszty uzyskania przychodów, mogą zawierać więcej niż jedną datę w odniesieniu do danego kosztu. Zapis księgowy odnoszący się do każdej operacji ujmowanej w księgach rachunkowych, zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o rachunkowości, zawierać musi co najmniej: datę sprzedaży, datę dowodu księgowego (np. data wystawienia faktury), oraz datę wprowadzenia zapisu do systemu księgowego (księgowania). Ponadto, w systemie księgowym Spółki oprócz powyżej wskazanych dat ewidencjonowana jest również data otrzymania dokumentu księgowego.
Niezależnie od powyższego w księgach rachunkowych dokonuje się także zapisów określających okresy rozliczeniowe, do których odnoszone są poszczególne koszty (np. koszty bezpośrednie związane z przychodami innych okresów), w których następuje potrącenie kosztu z odpowiadającymi mu przychodami.W ocenie Spółki, datę, na którą ujmowany jest w księgach rachunkowych koszt uzyskania przychodów, stanowi data operacji gospodarczej, czyli data sprzedaży, a w przypadku braku wskazania w treści faktury daty sprzedaży lub jej odpowiednika (co jest regułą w przypadku faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych) data wystawienia faktury. Obciążające Spółkę koszty uzyskania przychodów uznawać należy za poniesione, zgodnie z art. 15 ust 4e updop, w dniu wskazanym w zapisie księgowym danego kosztu, jako dzień operacji gospodarczej. W tym bowiem momencie mówić można o powstaniu po stronie Spółki zobowiązania do poniesienia ciężaru ekonomicznego świadczenia pieniężnego (zapłaty ceny) stanowiącego ekwiwalent świadczenia wykonanego przez drugą stronę transakcji (dostawcę towaru, świadczącego usługę).

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z powyższymi uregulowaniami podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą lub inną działalnością zarobkową, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia. Aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Zatem zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów. Natomiast podatkowe zasady rozliczania kosztów w czasie regulują przepisy art. 15 ust. 4 do 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Dla celów określenia momentu rozpoznania kosztów ustawodawca wprowadził podział na koszty związane z przychodami w sposób bezpośredni oraz pośredni. W świetle powyższego koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, tzw. „koszty bezpośrednie” w rozumieniu cyt. wyżej przepisu, rozliczane są w roku podatkowym, w którym zostały wygenerowane odpowiadające im przychody. Przepis ten jest często rozumiany jako tzw. przeniesienie na grunt prawa podatkowego rachunkowej zasady "współmierności przychodów i kosztów". Zasada ta, najogólniej mówiąc, nakazuje wykazywać w odpowiedniej proporcji przychody i koszty. Zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącym zastrzeżenie dla art. 15 ust. 4 - koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia: 1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo 2. złożenia zeznania nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. W myśl natomiast art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. Odnośnie zaś pozostałych kosztów nie związanych bezpośrednio z przychodami zastosowanie znajduje art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Art. 15 ust. 1 oraz ust. 4d operuje pojęciem „dzień poniesienia kosztu”. Definicję dnia poniesienia kosztu zawiera przepis art. 15 ust. 4e ustawy o pdop, zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Biorąc powyższe pod uwagę, za datę poniesienia kosztu należy przyjąć datę, pod którą zaewidencjonowano ten koszt w księgach rachunkowych. Zasady księgowania określone zostały z kolei w ustawie z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), która w art. 23 ust. 2 stanowi, iż przede wszystkim zapis księgowy powinien zawierać datę dokonania operacji, datę dowodu księgowego, o ile różni się ona od daty dokonania operacji, a także datę zapisu.Zatem jeżeli dany koszt zostanie przez Spółkę ujęty w ewidencji księgowej pod datą dokonania operacji gospodarczej, tzw. datą sprzedaży bądź pod datą wystawienia faktury w przypadku braku na fakturze informacji o dacie sprzedaży, Spółka będzie uprawniona do wykazania na ten dzień kosztu uzyskania przychodu jako poniesionego.Tym samym, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawione we wniosku stanowisko Spółki, iż za datę, na którą ujęto koszt uzyskania przychodów, należy przyjąć datę sprzedaży wskazaną na fakturze, a w razie jej braku datę wystawienia faktury, jest prawidłowe.Natomiast kwestia ustalania różnic kursowych od poniesionych kosztów uzyskania przychodów wyrażonych w walutach obcych została przez Naczelnika tut. Urzędu rozpatrzona odrębnym postanowieniem nr 1471/DPR1/423-107/07/MK/2.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.