POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (jedn. tekst z dnia 4 stycznia 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności polegających na nabywaniu wierzytelności celem odsprzedaży lub windykacji

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność polegającą m.in. na nabywaniu wierzytelności celem dalszej odsprzedaży lub windykacji.

Czynności te Spółka klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90 “Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Pytania:

Jaką stawką podatku VAT są opodatkowane wyżej opisane czynności?

Co jest podstawą opodatkowania tych czynności?

W jaki sposób należy udokumentować wykonane czynności?

Stanowisko Podatnika:

Nabywanie i zbywanie wierzytelności opodatkowane jest 22% stawka podatku VAT. Podstawę opodatkowania stanowi różnica pomiędzy wartością zakupu a wartością sprzedaży danej wierzytelności, czy uzyskanych wpływów z windykacji, czyli faktycznie uzyskany dochód. Ponieważ transakcje zakupu i sprzedaży wierzytelności odbywają się na podstawie umów, nie na podstawie faktur zakupu i sprzedaży Spółka stoi na stanowisku, że podstawę opodatkowania i wysokość podatku VAT należy określić na podstawie dokumentów wewnętrznych.

Ocena prawna:

Obrót wierzytelnościami może być realizowany przez jedną z form bezpośrednich, takich jak np.: zakup wierzytelności w celu ich windykacji lub w celu odsprzedaży, sprzedaż wierzytelności, zamiana wierzytelności. Obrót wierzytelnościami może też przyjąć formę pośrednią, polegającą na pośredniczeniu w obrocie. Przykładem pośredniej formy obrotu jest np. faktoring

Przedstawiając stan faktyczny Spółka wskazuje, że prowadzi działalność polegającą na nabywaniu wierzytelności celem dalszej odsprzedaży lub widnykacji, wątpliwości prawne dotyczą kwestii podatkowych związanych z tymi czynnościami. Ponieważ Spółka nie wskazuje na inne formy obrotu wierzytelnościami, zatem przedstawiona poniżej interpretacja prawa podatkowego odnosi się wyłącznie do czynności polegających na nabywaniu wierzytelności celem dalszej odsprzedaży lub widnykacji i nie należy jej stosować przy wykonywaniu innych form obrotu wierzytelnościami, np. faktoringu.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 w/w ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W dalszej części art. 8 sprecyzowano, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Z postanowień art. 509 Kodeksu cywilnego wynika, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa. Przeniesienie wierzytelności następuje generalnie na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.

Zatem w przypadku zbycia wierzytelności, w wyniku której ma miejsce przeniesienie prawa majątkowego wierzyciela na rzecz osoby trzeciej (cesja, przelew), mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu, ponieważ przeniesienia prawa do wierzytelności jako niematerialnego prawa majątkowego stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniami przewidzianymi w ustawie. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 3 załącznika wymienione zostały:

Usługi pośrednictwa finansowego (65-67) z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami lub innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie Spółka świadczy usługi obrotu wierzytelnościami polegające na nabyciu wierzytelności celem dalszej odsprzedaży lub windykacji, które klasyfikuje zgodnie z PKWiU do grupowania 67.13.10-00.90 “Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej nie wymienione”, jednocześnie usługi te nie są usługami, o których mowa w pkt 1-9 poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy. W związku z powyższym należy uznać, że, że usługi te są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W przypadku usług nabycia wierzytelności za świadczenie należne nabywcy, stanowiące obrót i podstawę opodatkowania w rozumieniu w/w art. 29 ust. 1 należy uznać różnicę pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a wartością, którą Spółka zapłaciła poprzedniemu wierzycielowi.

Natomiast w przypadku odsprzedaży wierzytelności, świadczeniem należnym jest kwota, jaką kupujący jest zobowiązany zapłacić w miejsce przeniesienia prawa do wierzytelności.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem m.in. ust. 4. Stosownie zaś do ust. 4, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy, przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wykazano powyżej, przeniesienie prawa do wierzytelności jako niematerialnego prawa majątkowego stanowi świadczenie usług, zatem w świetle wskazanych przepisów Spółka zobowiązana jest udokumentować świadczone usługi wystawiając fakturę VAT, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 106 ust. 4 ustawy. Zawarcie umowy zakupu lub sprzedaży nie zwalnia Spółki z tego obowiązku.

Zatem stanowisko Spółki odnośnie opodatkowania, ustalenia podstawy opodatkowania oraz sposobu dokumentowania czynności opisanych we wniosku z dnia 03.07.2006 roku polegających na nabyciu wierzytelności celem dalszej odsprzedaży lub windykacji, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu jest nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. organ informuje, że interpretacja przepisów w części dot. świadczenia usług na rzecz instytucji finansowych udzielających kredytów i pożyczek została dokonana w postanowieniu PP/443-41/06 z dnia 2006.10.06.