Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-108/13/JK
z 27 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (wpływ dnia 6 marca 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podmiotu zużywającego wyroby węglowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podmiotu zużywającego wyroby węglowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka zajmuje się głównie produkcją ciepła. W swojej działalności wykorzystuje m.in. węgiel o kodzie CN 2701 (dalej: wyroby węglowe). Wyroby węglowe zużywane przez Spółkę mogą mieć różną postać fizyczną np. brył, miału.

Spółka objęta jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Zgodnie z interpretacją indywidualną o sygn. ITPP3/443-238/11/JK węgiel zużywany przez Spółkę w zakładach objętych europejskim systemem handlu emisjami podlega zwolnieniu na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (dalej: ustawa).

Spółka posiada magazyn wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych (cały węgiel zużywany jest do celów zwolnionych). Ponadto celem zachowania prawa do zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych na cel zwolniony - ewidencja ta została opieczętowana przez naczelnika urzędu celnego oraz na ewidencję zostało nałożone zamknięcie urzędowe. Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Po analizie przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych Spółka powzięła następujące wątpliwości:

1. Czy zgodnie z przepisami Spółka ma obowiązek dokonania inwentaryzacji zapasu węgla dla celów podatku akcyzowego?
2. Czy stan wynikający z ewidencji wyrobów węglowych (o której mowa powyżej) należy uzgadniać ze stanem księgowym zapasów?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1 W ocenie Spółki, nie ma nałożonego wprost obowiązku dokonywania inwentaryzacji zapasów węgla dla celów podatku akcyzowego na podmioty zużywające. Obowiązku takiego nie nakłada na Spółkę w szczególności załącznik nr 5 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242 ze zm.) (dalej: rozporządzenie). Załącznik ten w pkt 5 stanowi, iż ubytki wyrobów węglowych rozlicza się za okresy roczne, pkt 6 wskazuje dwa sposoby ustalania masy magazynowej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy, ubytki wyrobów węglowych - są to wszelkie straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczące podmioty węglowe.

Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego - jest podmiotem zużywającym, zwolnionym na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, dlatego rozporządzenie jak również ustawa nie nakłada na podmiot zużywający obowiązku dokonywania inwentaryzacji zapasów węgla - zarówno za okresy roczne, jak i inne przedziały czasowe.

Ad. 2 Spółka stoi na stanowisku, iż nie ma nałożonego wprost obowiązku dokonywania uzgodnień stanu węgla wynikającego z zapisów ewidencji i stanów węgla wynikającego z ewidencji zapasów (ewidencji księgowej). Wnioskodawca prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych na cele zwolnione w formie papierowej. Wpisy do ewidencji prowadzone są zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy.

Ponadto Spółka pragnie podkreślić, iż w podobnej sprawie Minister Finansów wydał interpretacje indywidualną z dnia 6 lutego 2013 r. o sygn. nr ILPP3/443-180/12-2/TW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać przy tym należy, iż dnia 4 lutego 2013 r. ogłoszono jednolity tekst rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 166).

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie opisanych zdarzeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.