INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08.12.2008 r. (data wpływu 10.12.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje zakupu karnetów uprawniających do wstępu na basen, siłownię, korty tenisowe, do klubu fitness. Nabywane karnety są finansowane ze środków obrotowych Spółki. Sfinansowane przez Spółkę karnety przekazywane są nieodpłatnie pracownikom, wówczas ich wartość stanowi przychód pracowników na podstawie ceny zakupu, od którego potrącany jest podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednocześnie Spółka wyjaśnia, że nie odlicza podatku naliczonego VAT z faktur zakupu karnetów i nie nalicza podatku należnego VAT od nieodpłatnego przekazania karnetów pracownikom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazane nieodpłatnie karnety uprawniające do wstępu na basen, siłownię, korty tenisowe, do klubu fitness, a więc do skorzystania nieodpłatnie z usługi wstępu rodzi obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT, i czy możliwe jest odliczenie podatku naliczonego VAT z faktury zakupu za karnety wstępu do wspomnianych obiektów sportowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie pracownikom karnetów uprawniających do wstępu na basen, siłownię, korty tenisowe, do klubu fitness, należy traktować w kategorii sprzedaży usług, w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. Zgodnie z art. 8 ust.1 u.p.t.u, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Co do zasady, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste pracowników, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części, skutkuje obowiązkiem opodatkowania ich tak, jakby były to usługi odpłatne. Powyższa konkluzja wynika z treści art. 8 ust. 2 u.p.t.u. zgodnie z którym przez odpłatne świadczenie usług rozumie się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Jak wynika z powyższego, podstawowe znaczenie dla opodatkowania przedmiotowego przekazania karnetów pracownikom, ma istnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka stwierdza, że zakup karnetów nastąpił z zamiarem nieodpłatnego przekazania ich pracownikom, zatem nie wystąpi prawo do odliczenia i jednocześnie obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania karnetów. Stanowisko swoje Spółka uzasadnia tym, że zakup określonej liczby karnetów od początku miał swój cel - przekazanie pracownikom. Ponadto, stanowisko to znajduje oparcie w pismach organów podatkowych, m.in. urzędu skarbowego Wrocław - Śródmieście z dnia 31 stycznia 2007 r. - PP 443/1/108/06. W piśmie tym stwierdzono, iż „mając na uwadze art. 86 ust.1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami, należy stwierdzić, że w przypadku nabycia przez Spółkę biletów miesięcznych nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nabycie to będzie służyło czynności nieodpłatnej, a więc niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT”.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Spółka stwierdza, iż wobec braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu biletów miesięcznych, nieodpłatne ich przekazanie pracownikom Spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Ponadto informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych będzie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.