INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 05 lutego 2009r. (data wpływu 16 lutego 2009r.), uzupełnionego pismem z dnia 10 marca 2009r. (data wpływu 16 marca 2009r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielenia pożyczki.

W dniu 27 lutego 2009 r. wezwano Spółkę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2004 r. Spółka zawarła umowę pożyczki, na podstawie której pożyczała wspólnikowi Spółki pieniądze. Pożyczka została wypłacona wspólnikowi na jego rachunek bankowy. Strony w/w umowy pożyczki uzgodniły, iż wszelkie opłaty związane z umową pożyczki, będzie pokrywała Spółka, co jest zgodne z obowiązującym w listopadzie 2004 roku art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym obowiązek zapłaty podatku ciążył solidarnie na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych mniemających osobowości prawnej będących stronami czynności cywilnoprawnej.

Spółka dokonała czynności udzielenia pożyczki – na podstawie zawartej umowy pożyczki na rzecz wspólnika Spółki, w której to umowie wspólnik Spółki zobowiązał się zwrócić kwotę pożyczki wraz z odsetkami. Pożyczka udzielona była ze środków własnych Spółki. Pożyczkodawca – Spółka była (i jest nadal) czynnym podatnikiem VAT. Wspólnik Spółki - pożyczkobiorca, uzyskane z pożyczki pieniądze pożyczył na podstawie odrębnej umowy pożyczki innemu podmiotowi, na cele związane z działalnością gospodarczą tego podmiotu.

Spółka sklasyfikowała udzielenie pożyczki pod symbolem PKWiU 65.22 jako „usługi udzielenia pożyczek świadczone poza systemem bankowym”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność udzielania pożyczki podlega przepisom ustawy o VAT i jako usługa pośrednictwa finansowego, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z pozycją 3 załącznika nr 4 do tejże ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność udzielenia pożyczki jest usługą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym podlega przepisom ustawy o VAT, a jako usługa pośrednictwa finansowego wymieniona w Załączniku nr 4 do ustawy o VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy jest zwolniona z opodatkowania.

Wobec powyższego umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem PCC na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Spółki nawet czynność jednorazowego udzielenia pożyczki na rzecz wspólnika będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT jako usługa pośrednictwa finansowego. Za słusznością stanowiska Spółki przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej. Stosownie do art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług w Polsce, rozumiane jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 Kodeksu cywilnego. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Wobec powyższego, w opinii Spółki udzielenie pożyczki będzie spełniać niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy VAT. W analizowanej sytuacji można przecież zidentyfikować beneficjenta świadczenia wykonanego przez Spółkę, którym będzie pożyczkobiorca mogący korzystać z kapitału udostępnionego mu przez Spółkę na określony czas. Jednocześnie Spółka zobowiązana będzie do udostępnienia kapitału. Ponadto, rozważana usługa będzie miała charakter odpłatny, z uwagi na fakt, iż Spółka pobierać będzie wynagrodzenie w postaci odsetek od udostępnionego kapitału.

W świetle powyższego spełniony jest warunek, iż udzielanie przez Spółkę pożyczki ma charakter świadczenia wzajemnego, gdzie w ramach odpłatnej umowy zobowiązaniowej jedna ze stron jest bezpośrednim beneficjentem zobowiązania.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, czyli usługi pośrednictwa finansowego opisane w sekcji J ex 65-67 według PKWiU, z wyłączeniem:

• działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

• usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

• usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

• usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20,-00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

• usług ściągania długów oraz faktoringu,

• usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

• usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

• transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

• transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
  
  

Ponadto, ustawodawca w objaśnieniach do ww. załącznika wskazał, iż - ex - dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 Ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. W kategorii 65.22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 6 kwietnia 2004 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) wymieniono „Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”.

W związku z powyższym, skoro opisana wyżej czynność udzielenia pożyczki została wymieniona w klasyfikacjach statystycznych jako usługa pośrednictwa finansowego i nie mieści się w zakresie wyłączenia ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w Załączniku nr 4 do Ustawy o VAT, zdaniem Spółki, będzie ona korzystała w całości ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Powyższy pogląd znajduje również odzwierciedlenie w doktrynie prawa podatkowego. Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w komentarzu do ustawy VAT pod redakcją Adama Bartosiewicza i Ryszarda Kubackiego (wyd. 2, wydawnictwo Wolters Kluwer Polska, 2007), nadal aktualne pozostają poglądy doktryny i orzecznictwa w przedmiotowym zakresie, wyrażane pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy o VAT. W szczególności powołany może być wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2002 r. (sygn. akt III RN 146/01), w którym stwierdzono: „Umowa pożyczki, której przedmiotem jest określona suma pieniędzy (art. 720 § 1 k.c.) i która z istoty swej posiada charakter usługi finansowej, podlega przy tym zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w związku z załącznikiem nr 2 poz. 13 do tej ustawy, o ile pożyczka ta została udzielona z własnych środków finansowych skarżącego”. Istotnym w analizowanej sprawie jest również to, że udzielając pożyczki Spółka działała niewątpliwie w charakterze podatnika VAT. Zgodnie bowiem z art. 15. ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Należy podkreślić, iż częstotliwość, na którą wskazuje art. 15 ust. 2 ustawy VAT odnosi się do całości działalności podatnika, a nie jej rodzajów. Zważywszy, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w sposób częstotliwy, nie ulega wątpliwości, iż poszczególne rodzaje czynności dokonywane w ramach tej działalności (w tym np. udzielanie pożyczek) powinny podlegać VAT, nawet, jeżeli dany rodzaj czynności zostałby wykonany jednorazowo. Powyższe powinno być kluczowe dla rozstrzygnięcia czy Spółka udzielając pożyczki działa w charakterze podatnika VAT. Zdaniem Spółki, w przypadku, gdy w momencie wykonywania czynności, Spółka posiada zamiar wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy (nie była to jedyna pożyczka udzielona przez Spółkę), wówczas występując w charakterze podatnika VAT wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z powyższym poglądem zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 lipca 2007 roku, w sprawie sygn. akt III SA/Wa 3554/06, wskazując, iż z treści art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT wynika, że staje się podatnikiem również ten, kto w ramach prowadzonej działalności, zdefiniowanej na potrzeby VAT wykonał czynność opodatkowaną jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania tych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. W powyższym wyroku Sąd uznał, iż udzielenie w 2005 r. pożyczki udziałowcowi w przypadku, gdy działalność finansowa nie wchodzi w zakres działalności gospodarczej obu spółek, pożyczkodawca działa w charakterze podatnika. W konsekwencji czynność taka pozostaje zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Spółki udzielenie pożyczki powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, nawet w przypadku gdy czynność ta jest wykonywana sporadycznie. Potwierdzeniem powyższego jest chociażby fakt, iż zgodnie z art. 90 ust. 6 Ustawy o VAT sporadyczne transakcje w zakresie pośrednictwa finansowego mogą zostać pominięte przy obliczaniu obrotu podatnika dla proporcji rozliczania podatku naliczonego. Oznacza to, iż również czynności sporadyczne (w tym dokonywane jednorazowo) podlegają opodatkowaniu VAT. Gdyby czynności sporadyczne wykonywane przez podatnika VAT nie podlegały opodatkowaniu VAT, wówczas ustawodawca nie wprowadzałby dodatkowego zastrzeżenia, iż tego rodzaju czynności mogą zostać pominięte przy liczeniu proporcji VAT. Przyjęcie odmiennej tezy oznaczałoby, iż wyłączona spod opodatkowania byłaby każda czynność wykonywana raz na kilka lat, czy też jednorazowo. W praktyce mogłoby to doprowadzić do naruszenia zasady neutralności podatku VAT. Spółka podkreśla, że wyżej przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w poglądach reprezentowanych przez doktrynę prawa podatkowego, np. przez Janusza Zubrzyckiego w „Leksykonie VAT” (Wyd. Unimex, Wrocław 2008, str. 732-734).

Spółka zwraca uwagę, iż bez znaczenia jest tu okoliczność, iż Spółka nie ma wpisanego takiego rodzaju działalności do umowy Spółki oraz ujawnionego w KRS. Zdaniem Spółki zakres działalności wymieniony w KRS nie powinien wpływać na zakres, w którym działa ona w charakterze podatnika VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy VAT czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Zatem dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonej czynności nie ma znaczenia, czy jej rodzaj został wymieniony w umowie Spółki w ramach jej zakresu przedmiotowego. Status podatnika VAT jest kategorią obiektywną niezależną od tego, jak sformułowana jest umowa Spółki.

W związku z powyższym zdaniem Spółki nawet w przypadku jednorazowego lub kilkurazowego udzielenia pożyczki, czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu VAT a na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT korzystała ze zwolnienia z tego podatku.

Stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, a także stanowisko doktryny prawa podatkowego. Przykładowo Minister Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2007 r. (sygn. IP-PP2-443-273/07-2/BM) wskazał, że: udzielanie przez Wnioskodawcę odpłatnych pożyczek, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22 „Usługa udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym” podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług i korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 (jako wymienione w poz. 3, załącznika nr 4) - bez znaczenia jest tutaj fakt, że przedmiotowe działania wykraczają poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym”. Analogiczne stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście w piśmie z dnia 26 czerwca 2007 r. (sygn. PM/436-3/07/MS) stwierdzając, że „udzielanie pożyczek przez podmiot w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy do jego płaszczyzny zawodowej i rodzi obowiązek w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jego zakresie przedmiotowym”. Identyczne stanowiska zajęli również:

• Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2007 r. (sygn. IBPP2/443-1 65/07/RSz/KAN-l 176/10/07/KAN-3097/12/07);

• Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku w postanowieniu z dnia 28 czerwca 2007 r. (sygn. DM/436-7/07/MZ);

• Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu w postanowieniu z dnia 26 czerwca 2007 r. (sygn. DWUS DP-436-4/07);

• Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie w decyzji z dnia 31 października 2006 r. (sygn. L.IS.II/2-443/181/06);

• Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie w decyzji z dnia 16 sierpnia 2006 r. (sygn. IS.I/2-4361-6/06);

• Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku w postanowieniu z dnia 25 maja 2007 r. (sygn. US-PP-443/6/07).
  
  

Wobec powyższego Spółka uważa, że nawet czynność jednorazowego udzielenia pożyczki podlega opodatkowaniu VAT jako usługa pośrednictwa finansowego, z tym, że usługa ta korzysta ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT w związku z pozycją 3 załącznika nr 4 do Ustawy o VAT.

W związku z powyższym analizowana sytuacja ma niebagatelny wpływ na opodatkowanie pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Spółka zwraca uwagę, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC w tym min. umowy pożyczki. Na podstawie art. 2 pkt 4 Ustawy o PCC nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest opodatkowana podatkiem VAT, lub jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Jak wskazano powyżej udzielenie pożyczek, jako usługa pośrednictwa finansowa będzie stanowiło dla Spółki sprzedaż zwolnioną z VAT, dlatego czynności te pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, Spółka uważa, że czynność jednorazowego udzielenia pożyczki pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem PCC, na podstawie art. 2 pkt 4 Ustawy, wobec czego Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 8 ust. 1 przywoływanej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym, mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie w ust. 3 w/w artykułu ustawodawca wskazuje, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 1 wskazywanej ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym pod pozycją nr 3 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego o symbolu PKWiU Sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów i factoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Należy mieć na uwadze, że przy symbolu PKWiU przedmiotowych „usług pośrednictwa finansowego” znajduje się oznaczenie „ex”. Oznaczenie to uprawnia do stosowania zwolnienia w zakresie ściśle określonym w ustawie, z wyłączeniem usług wymienionych w punktach 1-9.

Udzielając odpowiedzi na zapytanie Podatnika podkreślić należy, że do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielenia pomocy w zakwalifikowaniu wyrobów (usług) do poszczególnych grupowań PKWiU upoważnione są wyłącznie odpowiednie organy statystyczne. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania towaru lub usługi do grupowania PKWiU spoczywa na Podatniku.

Jeżeli więc usługi wykonywane przez Spółkę objęte są grupowaniem 65.22 „Usługi udzielenia pożyczek świadczone poza systemem bankowym”, czynności takie mieszczą się w sekcji J PKWiU ex (65-67) i nie są objęte żadnym z wyłączeń ze zwolnienia wymienionych w pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym usługi te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy.

A zatem, udzielenie przez Wnioskodawcę odpłatnej pożyczki, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22 „Usługi udzielenia pożyczek świadczone poza systemem bankowym”, podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług i korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (jako wymienione w poz. 3, załącznika nr 4).

Kwestia opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych udzielenia przez Spółkę pożyczki wspólnikowi tej Spółki, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.