INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.12.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 22.01.2010 r. (data wpływu 25.01.2010 r.) na wezwanie z dnia 13.01.2010 r. Nr IPPP3/443-1190/09-2/LK oraz IPPB2/436-507/09-2/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka będąca podatnikiem VAT otrzymała na potrzeby swojej działalności pożyczkę od podmiotu krajowego, także podatnika VAT. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Spółki. Pożyczka ma charakter odpłatny. Umowa została podpisana w Polsce i dotyczyła środków znajdujących się w Polsce. Pożyczkodawca zamierza dokonywać takich czynności w przyszłości.

Z uwagi na fakt, iż - w ocenie organu podatkowego - wniosek nie spełniał wymogów formalnych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pismem z dnia 13.01.2010 r. Nr IPPP3/443-1190/ 09-2/LK oraz IPPB2/436-507/09-2/AF wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• sprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i określenie czy Wnioskodawca w stanie faktycznym opisanym we wniosku z dnia 02.12.2009 r. występuje jako Pożyczkodawca czy jako Pożyczkobiorca...
  
  

• Jeżeli Wnioskodawca występuje, jako Pożyczkobiorca to należy sprecyzować pytanie w zakresie podatku VAT oraz podatku od czynności cywilnoprawnych związane ze sferą opodatkowania Wnioskodawcy,
  
  

• Pytania zawarte we wniosku:
  
  

– czy udzielanie pożyczek pieniężnych przez podatnika VAT innej spółce będącej również podatnikiem VAT udzielane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

– czy udzielanie pożyczek pieniężnych przez podatnika VAT innej spółce będącej również podatkiem VAT – będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

wskazują na czynności wykonywane przez Pożyczkodawców.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20.01.2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 22.01.2010 r. (data wpływu 25.01.2010 r.) wyjaśniając, iż Wnioskodawca występuje, jako Pożyczkobiorca. Wnioskodawca sprecyzował także pytania odnośnie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca wskazał także, że odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od towarów i usług wiąże się bezpośrednio z obowiązkami podatkowymi Pożyczkobiorcy, gdyż zastosowanie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż zwolnienie w tym podatku uzależnione jest od tego czy „przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z VAT”. Ustalenie, więc czy Pożyczkodawca jest opodatkowany lub zwolniony z VAT przy udzielaniu pożyczki Pożyczkobiorcy ma bezpośredni wpływ na treść odpowiedzi poniżej przedstawionego drugiego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy udzielenie pożyczki pieniężnej przez Pożyczkodawcę (podatnika VAT) Pożyczkobiorcy (Spółce będącej również podatnikiem VAT), udzielane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Pożyczkodawcy – będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług...
   
   
2. Czy udzielenie pożyczki pieniężnej przez Pożyczkodawcę (podatnika VAT) Pożyczkobiorcy (Spółce będącej również podatnikiem VAT) – będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 17 lutego 2010 r. odrębna interpretacja indywidualna Nr IPPP3/443-1190/09-4/LK.

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest zdania, iż w przedmiotowym przypadku kluczowe znaczenie mają kwestie opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 09.09.2000 r. (Dz. U. Nr 41 z 2005 r., poz. 399 ze zm.) o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   
   

– umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawe do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

– umowy spółki i jej zmiany,

– umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 z 2004 r. poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Udzielenie pożyczki jest kwalifikowane, jako odpłatne świadczenie usług. Definicję odpłatnego świadczenia usług zawiera art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT. W myśl tych przepisów przez świadczenie usług rozumie się każde odpłatne świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...). Tym samym każda pożyczka o charakterze odpłatnym może zostać uznana za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, kolejną przesłanką istotną z punktu widzenia przedstawionego stanu faktycznego jest posiadanie przymiotu podatnika VAT przez usługodawcę w odniesieniu do wyżej wymienionej usługi pożyczki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie zaś z brzmieniem ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących, zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Interpretując powyższy przepis należy brać pod uwagę również przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 7 § 1 tej ustawy podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Tym samym o podatniku można mówić wyłącznie w kontekście czynności, której dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że status podatnika podatku od towarów i usług posiada podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tylko w odniesieniu do czynności, które wchodzą w zakres tej działalności.

W związku z tym podatkowi od towarów i usług podlegać będą umowy pożyczki udzielane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro pożyczkodawca zamierza dokonywać takie czynności w przyszłości i spełnione są inne wskazane powyżej warunki to należy uznać, iż pożyczka została udzielona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu, ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym należy uznać, iż pożyczka ta podlega podatkowi od towarów i usług i z tego względu nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.), umowa pożyczki podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 04 września 2008 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 165, poz. 1316) art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) z dniem 21 października 2009 r. otrzymał nowe brzmienie: podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł na terytorium Polski umowę pożyczki. Środki pieniężne również znajdowały się na terytorium Polski. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, umowa pożyczki podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   
   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   - umowy spółki i jej zmiany,
   - umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W interpretacji indywidualnej Nr IPPP3/443-1190/09-4/LK z dnia 17.02.2010 r. dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, iż usługa udzielenia pożyczki innemu podmiotowi gospodarczemu (sklasyfikowana do grupowania 65-67), jako usługa pośrednictwa finansowego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie usługa ta zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, przy czym wykonywanie jej przez czynnego podatnika VAT – stosownie do dyspozycji przepisu art. 106 ustawy – winno być udokumentowane fakturą VAT.

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro umowa pożyczki została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność została wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.