INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.03.2010 r. (data wpływu 29.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 października 2009 r. R. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Pożyczkobiorca”) zawarła umowę pożyczki z L. (dalej: „Pożyczkodawca”, Pożyczkobiorca oraz Pożyczkodawca określani są wspólnie w treści wniosku jako „Strony”).

Umowa pożyczki została podpisana przez Strony w Wielkiej Brytanii. Pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”).

Pożyczkodawca jest spółką posiadającą swoją siedzibę w Holandii i tam też zarejestrowaną dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Podmiot ten nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. Zgodnie z informacją zawartą w umowie spółki Pożyczkodawcy, przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest m. in. świadczenie usług finansowych, w tym udzielanie pożyczek.

Na podstawie umowy pożyczki, Pożyczkodawca zobowiązał się do udzielenia na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczki w transzach do kwoty 10.000.000 EUR, za uzgodnionym wynagrodzeniem w postaci odsetek.

W chwili zawarcia umowy pożyczki, środki pieniężne znajdowały się poza terytorium Polski. Spółka otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. (sygn. IPPP1/443-1298/09-2/AP), zgodnie z którą przedmiotowa pożyczka, udzielona Spółce, została uznana za czynność zwolnioną z opodatkowania VAT na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy umowa pożyczki zawarta przez Spółkę, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Udzielenie pożyczki jako świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC”).

W ustawie o PCC przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania. Stosownie bowiem do postanowienia art. 2 pkt 4 tej ustawy, nie podlegają PCC czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest (i) opodatkowana podatkiem od towarów i usług albo (ii) jest z tego podatku zwolniona (z określonymi wyłączeniami wskazanymi w ustawie, które jednak nie dotyczą umowy pożyczki).

W ocenie Spółki, udzielenie jej przez Pożyczkodawcę pożyczki należy uznać za usługę objętą zakresem opodatkowania VAT. Ze względu na charakter świadczonej usługi - polegającej na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu - przedmiotową usługę należy zaliczyć do kategorii usług finansowych (usług pośrednictwa finansowego).

Jednocześnie, z uwagi na brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 1 oraz poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, udzielenie pożyczki Spółce będzie importem usług zwolnionych z opodatkowania VAT. Zatem w odniesieniu do przedmiotowej transakcji jedna ze stron jest zwolniona z VAT.

Powyższą konkluzję potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 24 lutego 2010 r. (sygn. IPPP1/443-1298/09-2/AP) wydanej rzecz Spółki na gruncie tego samego stanu faktycznego, co będący przedmiotem niniejszego wniosku, ale w zakresie opodatkowania pożyczki podatkiem od towarów i usług.

W powołanej interpretacji organ podatkowy stwierdził, iż „( ) Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż pożyczka udzielona Spółce, przez podatnika posiadającego siedzibę poza terytorium kraju, tj. w Holandii, stanowi import usługi finansowej, która na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jest zwolniona na terenie Polski z opodatkowania VAT, pod warunkiem jednakże, że pożyczkobiorca będzie posiadał status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT”. (Spółka niniejszym oświadcza, iż ten ostatni warunek jest w stosunku do niej spełniony, tj. Spółka jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę przywołaną treść przepisów ustawy o VAT oraz stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej zaprezentowane w interpretacji z 24 lutego 2010 r., w ocenie Spółki, udzielenie przedmiotowej pożyczki wypełnia drugą przesłankę, o której mowa w art. 2 ust. 4 ustawy o PCC, tj. udzielenie pożyczki jest zwolnione z podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł w dniu 19 października 2009 r. umowę pożyczki. W chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze znajdowały się poza terytorium Polski. Ponadto umowa pożyczki została podpisana przez strony w Wielkiej Brytanii.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i środki pieniężne w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. A zatem, bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie powyższej czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock