INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 02 marca 2010r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2010r. oraz 09 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2009r. „premii akwizycyjnej” zwróconej płatnikowi na podstawie wyroku sądowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2009r. „premii akwizycyjnej” zwróconej płatnikowi na podstawie wyroku sądowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 26 kwietnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-249/10/ŚS wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 10 maja 2010r. wpłynęło uzupełnienie wniosku. Jednak w uzupełnieniu tym stwierdzono brak wszystkich elementów, o przedstawienie których wezwał organ podatkowy. Zatem pismem z dnia 24 maja 2010r. Znak: IBPB II/1/415-249/10/ŚS ponownie wezwano o uzupełnienie wniosku. W dniu 09 czerwca 2010r. wpłynęło wymagane uzupełnienie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zarząd Spółki – będącej aktualnie byłym pracodawcą wnioskodawcy - w roku 2007 wypłacił pracownikom dodatkowe wynagrodzenie o charakterze premii, które sam określił, jako „premia akwizycyjna”. Stosownie do ogólnych wymogów prawa w tym zakresie, jako płatnik naliczył i odprowadził podatki i składki na rzecz funduszy, których dysponentem jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Środki na wynagrodzenie pochodziły od osoby zagranicznej tj. Spółki z siedzibą w S. W związku z ustaniem stosunku zatrudnienia (wypowiedzenie umowy o pracę z końcem 2008r.), zgodnie z zapisami zawartymi w „Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej” wnioskodawca zobowiązany był do zwrotu jej części.

Wnioskodawca nie zgodził się z zapisami zawartymi w „Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej”, traktując premię akwizycyjną, jako wynagrodzenie niepodlegające zwrotowi – wnioskodawca nie wpłacił wymaganej kwoty. Wobec tego zarząd Spółki, powołując się na zapisy zawarte w „Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej”, wezwał wnioskodawcę do zwrotu połowy wypłaconych świadczeń netto, a następnie wniósł do Sądu pozew o ich zwrot. W roku 2009 na mocy wyroku Sądu z listopada 2009r. wnioskodawca został zobowiązany do zwrotu części premii akwizycyjnej w wysokości 3 494,67 zł (plus odsetki i koszty sądowe). Wnioskodawca otrzymał pismo od byłego pracodawcy, które zawierało sposób rozliczenia podatku – zwrot premii to 3 494,67 zł, a kwota wg byłego pracodawcy to (przychód) 5 308,34 zł. Wnioskodawca zwrotu owego dokonał w dniu 19 listopada 2009r., co uszczupliło jego dochody za 2009r. Wpłata na rachunek Spółki to 4 682,17 zł z czego 3 494,67 zł to zdaniem wnioskodawcy zwrot premii, reszta to koszty sądowe i odsetki. Wnioskodawca wskazał, iż pracodawca nie dokonał w tym zakresie stosownej i wymaganej prawem korekty dokumentów finansowych dla potrzeb podatkowego rozliczenia rocznego, gdyż do chwili obecnej nie doręczono mu odpowiednio skorygowanych informacji PIT-11 na temat wielkości korekty dochodu.

Spółka wystawiła pisemną informację o możliwości dokonania korekty wskazując, iż wnioskodawca korekty ma dokonać sam. Wnioskodawca stwierdził, iż odmówiono mu wyjaśnień, co oznacza „przychód”. W uzupełnieniu z dnia 05 maja 2010r. (data wpływu do tut. BKIP – 10 maja 2010r.) wnioskodawca poinformował tut. Organ, że w zeznaniu podatkowym za 2009r. nie ujął kwoty zwrotu premii akwizycyjnej, którą zwrócił w 2009r.

W związku z powyższym:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację przepisów i wskazanie sposobu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009r.

Z uwagi na to, że kwota, która została wskazana w piśmie Spółki i kwota roszczenia są kwotami różnymi, wnioskodawca prosi o podanie sposobu rozliczenia podatku za 2009 rok.

Zdaniem wnioskodawcy kwota podana przez byłego pracodawcę jako „przychód” jest nieprawidłowa, ponieważ kwota zasądzona do zwrotu to 3 494,67 zł reszta to odsetki i koszty sądowe w wysokości 1 187,80 zł. Wnioskodawca stwierdził, iż zwrot „premii akwizycyjnej” dotyczy 2007r. i 2008r. (po 1 747,33 zł za każdy rok) i za te lata powinien dokonać korekty PIT – za 2007r. i 2008r. Wnioskodawca stwierdził również iż korekta zeznania dotyczyć może również roku 2009r. odliczając tylko kwotę 3 494,67 zł od dochodu lub kwotę 4 682,47 zł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) świadczenie jest nienależne, jeśli ten, kto je spełnił, nie był do tego zobowiązany, gdy podstawa świadczenia odpadła lub jego zamierzony cel nie został osiągnięty, albo gdy czynność prawna do niego zobowiązująca była nieważna.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

W myśl art. 41b ww. ustawy, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokona potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokona takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika dokonaną z własnych środków – będzie mu wtedy przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika dowodu dokonania owego zwrotu, bądź też dowodu potwierdzającego dokonanie stosownej wpłaty na rzecz płatnika.

Jeżeli zatem zwrot nienależnie pobranych świadczeń został dokonany w roku podatkowym, w którym te świadczenia otrzymano, to kwota dokonanych zwrotów tych świadczeń podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za ten rok podatkowy.

Należy podkreślić, że art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie to ma na celu odzyskanie przez podatnika uiszczonej (pobranej) wcześniej zaliczki na podatek dochodowy. Dlatego też zwrot ten dokonywany jest co do zasady w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy; gwarantuje to odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Biorąc powyższe pod uwagę dokonany przez wnioskodawcę w 2009r. na rzecz byłego zakładu pracy zwrot nienależnie pobranego świadczenia, będzie podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2009r., w kwocie dokonanego zwrotu, jeżeli taką kwotę zobowiązany był zwrócić, a płatnik tegoż zwrotu nie uwzględnił przy poborze zaliczek. Oczywiście, odliczeniu nie będzie podlegała ta wpłata na rzecz byłego pracodawcy, która została dokonana tytułem odsetek oraz kosztów postępowania. Zajmując swoje stanowisko wnioskodawca wskazał, iż odliczeniu może podlegać kwota stanowiąca tylko zwrot należności głównej, lub też kwota stanowiąca zwrot należności głównej oraz odsetki i koszty sądowe. Jako, że przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy stanowi jednoznacznie, że odliczeniu podlega zwrot nienależnie pobranych świadczeń, to takiemu odliczeniu nie mogą podlegać kwoty uboczne (odsetki i koszty sądowe).

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, iż ocena stanowiska wnioskodawcy została dokonana wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Organ wydający niniejszą interpretację nie jest bowiem uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego (wyjaśniającego), winien jedynie dokonać oceny na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.