INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 11 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku doliczenia w zeznaniu kwoty zwróconego podatku zapłaconego za granicą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku doliczenia w zeznaniu kwoty zwróconego podatku zapłaconego za granicą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 2007 i 2008 wnioskodawca pracował w Holandii na podstawie umowy o pracę. Za ww. lata rozliczył się z dochodów uzyskanych w Holandii w polskim Urzędzie Skarbowym. Wnioskodawca posiada stały adres zameldowania w Polsce. Ośrodek jego interesów życiowych, osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce (polski rezydent podatkowy). W zeznaniu PIT-36 podatek wynikający do zapłaty wnioskodawca pomniejszył o podatek zapłacony w Holandii zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania. W 2009r. wnioskodawca otrzymał zwrot części podatku holenderskiego za 2007r. i 2008r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek zwrócony w 2009r. za lata 2007 i 2008 podlega tzw. abolicji podatkowej...

Zdaniem wnioskodawcy, skoro celem ustawy jest zrównanie statusu podatkowego osób rozliczających się według metody proporcjonalnego odliczenia i tych rozliczających się zgodnie z zasadami metody wyłączenia z progresją, to podatnicy zainteresowani abolicją nie mogą być traktowani inaczej pod względem zwrotu zagranicznego podatku. Podatnicy, których dochód podlega zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania wyłączeniu z opodatkowania w Polsce, w przypadku zwrotu zagranicznego podatku nie mają obowiązku jego wpłacania polskiemu fiskusowi dlatego tak samo powinno traktować się podatników objętych abolicją. W związku z powyższym doliczony podatek powinien podlegać tzw. abolicji podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a cytowanej ustawy przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003r. Nr 216, poz. 2120) uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca najemna jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Co do zasady wynagrodzenia polskiego rezydenta z tytułu pracy w Holandii podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, a zatem są opodatkowane w obu państwach, za wyjątkiem przypadku przewidzianego w art. 15 ust. 2 ww. Konwencji. W tej sytuacji w Polsce w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 23 ust. 5 powołanej Konwencji. Uzyskane dochody podlegają zatem opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli podatnik, który ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dochody wnioskodawcy uzyskane z tytułu pracy w Holandii zostały wykazane w zeznaniu PIT-36 za 2007r. i 2008r. W zeznaniu podatek wynikający do zapłaty wnioskodawca pomniejszył o podatek zapłacony w Holandii zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 45 ust. 3a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconego za granicą i odliczonego podatku - w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio do dochodu lub podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 albo art. 30c, kwoty uprzednio odliczone.

Powyższy przepis jednoznacznie wskazuje, że w roku podatkowym, w którym nastąpił zwrot podatku uprzednio odliczonego – należy dokonać doliczenia tegoż podatku w zeznaniu rocznym.

Ustawa z dnia 25 lipca 2008r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2008r. Nr 143, poz. 894) w art. 3 ust. 1 wskazuje na czym polega, tzw. ulga abolicyjna i jakie warunki należy spełnić aby z jej uprawnień skorzystać. Postanowienia tej ustawy nie zawierają jednakże wskazania, aby podatnik korzystający z uprawnień z niej wynikających nie miał obowiązku zastosowania przepisów art. 45 ust. 3a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie wynika z niej żeby ustawa ta miała zastosowanie do podatku podlegającego obligatoryjnie doliczeniu na mocy powołanego przepisu.

Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, iż skoro celem ustawy abolicyjnej jest zrównanie statusu podatkowego osób rozliczających się według metody proporcjonalnego odliczenia i tych rozliczających się zgodnie z zasadami metody wyłączenia z progresją, to podatnicy zainteresowani abolicją nie mogą być traktowani inaczej pod względem zwrotu zagranicznego podatku. W związku z powyższym doliczony podatek powinien podlegać tzw. abolicji podatkowej.

W myśl art. 45 ust. 6 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku.

Z powyższego uregulowania wynika, że jeżeli wykazany w zeznaniu rocznym podatek będzie obliczony z pominięciem obowiązujących przepisów – organ podatkowy (lub organ kontroli skarbowej) wyda stosowną decyzję, w której określi prawidłową wysokość podatku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż skoro wnioskodawca otrzymał w 2009r. zwrot części uprzednio zapłaconego w Holandii i odliczonego podatku za 2007r. i 2008r., to jest obowiązany w zeznaniu podatkowym za 2009r. doliczyć ww. kwoty zwróconego podatku.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.