INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2009 r. (data wpływu 8 grudnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 3 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 14 stycznia 2010 r. nr ILPB1/415-1333/09-2/AA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 stycznia 2010 r., wniosek uzupełniono w dniu 3 lutego 2010 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 29 stycznia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 30 września 2008 r. dokonał zakupu maszyn - wielopiły oraz piły tarczowej, zgodnie z fakturą VAT o wartości 17.377,05 zł. Wartość powyższa zastała ujęta w kosztach uzyskania przychodu jednorazowo zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W bieżącym roku Wnioskodawca dokonał zwrotu maszyn, o których mowa wyżej i dnia 14 października 2009 r. otrzymał fakturę VAT korygującą na całą wartość zakupu tj. – 17.377,05 zł.

W 2008 roku Wnioskodawca rozliczał się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych natomiast w 2009 roku rozlicza się podatkiem ryczałtowym 5,5% w związku z czym nie ma możliwości ujęcia korekty o której mowa w kosztach uzyskania przychodu i nie ma pewności czy ma wartość wynikająca z korekty opodatkować stawką ryczałtu 5,5% i odprowadzić podatek zryczałtowany, czy tez skorygować zeznanie roczne za 2008 rok pomniejszając o wartości korekty koszty uzyskania za 2008 rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób ująć w podatku dochodowym korektę faktury VAT dotyczącą zakupu środka trwałego księgowanego w roku 2008 w całości w koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (korygowana jest cała wartość maszyny gdyż została ona zwrócona sprzedawcy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy skorygować zeznanie za rok 2008 pomniejszając o wartość korekty koszty uzyskania przychodu za 2008 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Konstrukcja powyższego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu bądź zachowanie źródła przychodu.

Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

nbspnbspnbsp - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Jednorazowa amortyzacja, o której mowa w ww. przepisie, jest jedną z metod amortyzacji, którą może zastosować podatnik w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej po spełnieniu określonych warunków.

Jednakże, aby odpisy amortyzacyjne mogły stanowić koszt uzyskania przychodu, wydatek dotyczący zakupu środka trwałego nie może być Wnioskodawcy zwrócony w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym zauważyć należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zatem, dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie zwrotu towaru i wystawienia faktury korygującej, zwrot poniesionych wydatków na zakup środka trwałego powoduje, iż odpisy amortyzacyjne od wartości środka trwałego, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymanie zwrotu nakładów poniesionych na zakup środka trwałego, stanowi więc przesłankę do skorygowania kosztów uzyskania przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca otrzymał zwrot całości wydatków na nabycie środka trwałego, to dokonane odpisy amortyzacyjne nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Zatem w przypadku otrzymania zwrotu wydatków na nabycie środka trwałego, Wnioskodawca powinien dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów i skorygować zeznanie roczne za 2008 rok, w którym rozliczał się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.