INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 09 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług gastronomicznych oraz noclegów na rzecz uczestników spotkań organizowanych przez Spółkę jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług gastronomicznych oraz noclegów na rzecz uczestników spotkań organizowanych przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik, który jest spółką akcyjną, planuje organizowanie okresowych spotkań z podmiotami, z którymi prowadzi współpracę na zasadzie uczestnictwa w sieci sprzedaży (umowy franczyzowe). Zatem spotkania te będą miały swoisty charakter wewnętrzny, nie stanowią bowiem typowych spotkań z klientami.

Na planowanych spotkaniach, które odbywać się będą poza siedzibą Podatnika, w różnych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, omawiane mają być zasady współpracy oraz bieżące problemy. W związku z tymi spotkaniami, Podatnik ponosić będzie koszty związane z usługami gastronomicznymi oraz noclegami dla ich uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na usługi gastronomiczne oraz noclegi na rzecz uczestników spotkań organizowanych przez Podatnika, będą stanowić koszty uzyskania przychodu...

Spółka stoi na stanowisku, że koszty związane z usługami gastronomicznymi oraz noclegami dla uczestników spotkań organizowanych przez Podatnika, będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W ocenie Podatnika, koszty związane z organizacją spotkań nie będą stanowić kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt ustawy. Koszty poczęstunku i noclegów, które ponoszone będą przy okazji spotkań, nie będą służyły stworzeniu korzystnego wizerunku firmy, a zatem nie stanowią reprezentacji w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bowiem jako koszty reprezentacji należy uznać koszty poniesione w celu kształtowania, poprawy wizerunku firmy w świadomości kontrahentów oraz potencjalnych kontrahentów. Natomiast uczestnikami planowanych spotkań nie będą klienci Spółki, a jej współpracownicy, uczestniczący w sieci sprzedaży, a więc spotkania te będą miały swoisty charakter wewnętrzny. Działania Spółki w postaci spotkań nie będą nakierowanie na pozyskanie klientów a jedynie na omówieniu bieżących spraw oraz zasad współpracy.

Zatem koszty poniesione na usługi gastronomiczne i noclegi, związane ze spotkaniami, nie będą miały na celu poprawy wizerunku firmy wśród współpracowników. Będą one związane jedynie z zabezpieczeniem spotkania i potrzeb ich uczestników.

Zatem, w ocenie Podatnika, koszty te będą kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na tożsamym stanowisku stanął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, w interpretacji z dnia 13 grudnia 2007 r., sygn. PD-I/4270-0036/07/AB, który uznał, iż „w ramach wydatków mających pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi przychodami, które co do zasady są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, mieszczą się poniesione ze środków obrotowych wydatki na zakup napojów i artykułów spożywczych przeznaczonych na potrzeby wewnętrzne podatnika (...) Wydatki te są związane z organizacją posiedzeń i dotyczą funkcjonowania jednostki, jako całości".

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową.

Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w organizowanych przez Wnioskodawcę spotkaniach mają brać udział podmioty współpracujące ze Spółką na podstawie zawartych umów franchisingu. Spotkania odbywać się będą poza siedzibą Podatnika, w różnych miejscach na terytorium Polski. Na spotkaniach mają być omawiane zasady współpracy oraz bieżące problemy.

W kontekście zdefiniowanego powyżej pojęcia „reprezentacja” oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika, że poniesienie przez Wnioskodawcę wydatków na organizację spotkań, wiąże się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy.

Celem spotkań jest utrzymanie kontaktów oficjalnych i handlowych z podmiotami współpracującymi. Wybór miejsca spotkania poza siedzibą Spółki, zaoferowanie posiłku i noclegu, wpływa na stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykazanie zasobności i profesjonalizmu.

Reasumując, wydatki związane z zakupem usług gastronomicznych oraz noclegów, poniesione na rzecz uczestników spotkań organizowanych przez Podatnika, nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego interpretację. Wskazać jednocześnie należy, iż dotyczy ona innego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.