INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia zwrotu nienależnie pobranych świadczeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu październiku 2008 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na mocy prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 maja 2008 r., zaczął wypłacać Wnioskodawczyni rentę rodzinną po zmarłym mężu oraz wypłacił jej jednorazową należność w wysokości 42.802 zł 21 gr, od której został naliczony podatek w wysokości 8.258 zł 15 gr i przekazany do właściwego urzędu skarbowego.

W miesiącu marcu 2009 r. Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał Wnioskodawczynię do zwrotu pobranych świadczeń w kwocie 42.802 zł 21 gr oraz świadczeń wypłaconych przez ZUS w 2009 r. czyli 3.665 zł 12 gr, łącznie kwota wraz z podatkiem wyniosła 46.467 zł 33 gr.

W dniu 15 lipca 2009 r. Wnioskodawczyni zwróciła do ZUS całą kwotę. W 2010 r. w rozliczeniu rocznym ujęła kwotę zwrotu, tj. 46.467 zł 33 gr, a po wyliczeniu podatku otrzymała kwotę 190 zł zwrotu. Pozostały zwrot podatku w wysokości 8.988 zł 18 gr (9.178 zł 18 gr – 190 zł) Wnioskodawczyni może mieć zwracany w postaci odpisu w ciągu kolejnych 5 lat.

Wnioskodawczyni nadmienia, że ma 56 lat, jest bez pracy i nie otrzymuje żadnych świadczeń. Pierwsze świadczenie otrzyma w 2014 r., kiedy to przysługiwała jej będzie emerytura, natomiast do 2014 r. nie będzie miała możliwości na zwrot podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość dokonania korekty rozliczenia rocznego w PIT-36 za 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, jedynie korekta zeznania rocznego PIT za 2008 r. przyczyni się do prawidłowego (faktycznego) rozliczenia dochodu oraz zwrotu podatku od tego dochodu.

W przypadku odliczeń w okresie pięcioletnim kwota ta byłaby niemożliwa do odzyskania.

Ponadto Wnioskodawczyni zaznacza, że w wyniku otrzymania od ZUS w 2008 r. kwoty 42.802 zł 21 gr przekroczyła drugi próg podatkowy i dopłaciła do kasy urzędu skarbowego 994 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W sytuacji dokonania przez podatnika w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z następujących rozwiązań.

Zgodnie z art. 34 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa – organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

W sytuacji natomiast gdy zwrócone nienależnie pobrane świadczenia nie zostały uwzględnione przez płatnika i odliczone od dochodu przy poborze zaliczek, w roku w którym zwrócono świadczenie, wówczas w informacji o dochodach uzyskanych od organu rentowego lub w rocznym obliczeniu podatku płatnik zamieszcza odpowiednie informacje o kwocie dokonanego zwrotu.

Wówczas znajduje zastosowanie art. 26 ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5), przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał – na podstawie art. 34 ust. 10 ustawy – potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokonał takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika z własnych środków – wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika potwierdzenia dokonania owego zwrotu.

Należy podkreślić, że zarówno art. 34 ust. 10, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy – gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że w miesiącu październiku 2008 r., zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaczął wypłacać Wnioskodawczyni rentę rodzinną po zmarłym mężu oraz wypłacił jej jednorazową należność w wysokości 42.802 zł 21 gr, od której został naliczony podatek w wysokości 8.258 zł 15 gr i przekazany do właściwego urzędu skarbowego.

W miesiącu marcu 2009 r. Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał Wnioskodawczynię do zwrotu pobranych świadczeń w kwocie 42.802 zł 21 gr oraz świadczeń wypłaconych przez ZUS w 2009 r. czyli 3.665 zł 12 gr , łącznie kwota wraz z podatkiem wyniosła 46.467 zł 33 gr.

W dniu 15 lipca 2009 r. Wnioskodawczyni zwróciła do ZUS całą kwotę. W 2010 r. w rozliczeniu rocznym ujęła kwotę zwrotu, tj. 46.467 zł 33 gr a po wyliczeniu podatku otrzymała kwotę 190 zł zwrotu. Pozostały zwrot podatku w wysokości 8.988 zł 18 gr (9.178 zł 18 gr – 190 zł) Wnioskodawczyni może mieć zwracany w postaci odpisu w ciągu kolejnych 5 lat. Jednakże z uwagi na sytuację osobistą i finansową nie będzie miała możliwości na zwrot podatku w tym terminie, gdyż najbliższe świadczenie pieniężne otrzyma dopiero w 2014 r.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że dokonany przez Wnioskodawczynię w 2009 r. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zwrot nienależnie pobranych świadczeń podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2009 r. W przypadku zaś, gdy kwota odliczenia przekroczyła kwotę dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię w 2009 r., kwota ta będzie mogła zostać odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych. Skoro zaś kwota dokonanego zwrotu nie może zostać odliczona od dochodu osiągniętego w 2008 r. to brak jest uzasadnionych podstaw do złożenia korekty zeznania za ten rok.

Ponadto informuje się, że w przypadku gdy zastosowanie przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niemożliwe np. z racji nieosiągania żadnych dochodów, kwota podatku zapłaconego od świadczenia, które zostało zwrócone jako nienależne, staje się nadpłatą. W takim przypadku na podstawie art. 74a ustawy Ordynacja podatkowa podatnik ma prawo złożyć wniosek do właściwego organu podatkowego o określenie nadpłaty. Organ podatkowy realizując w takiej sytuacji ww. normę art. 74a po złożeniu przez podatnika wniosku, wydaje decyzję określającą wysokość nadpłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.