INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego o kodzie CN 2207 20 całkowicie skażonego, przeznaczonego do dalszej sprzedaży w stanie niezmienionym lub do wytwarzania wyrobów nie akcyzowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego o kodzie CN 2207 20 całkowicie skażonego, przeznaczonego do dalszej sprzedaży w stanie niezmienionym lub do wytwarzania wyrobów nie akcyzowych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.) w zakresie pełnomocnictwa do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) zamierza nabywać od polskiego producenta/sprzedawcy dostarczany ze składu podatkowego na terytorium kraju, wyrób o kodzie CN 2207 20 – alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone. Wyrób ten będzie skażony w sposób określony w rozporządzeniu Komisji (WE) 3199/93 jakiegokolwiek państwa. Wnioskodawca będzie go nabywał w cysternach lub innych mniejszych opakowaniach i sprzedawał w niezmienionej postaci lub przetwarzał w wyroby nie akcyzowe takie jak produkty zapachowe do saun i inne wyroby nie przeznaczone do spożycia przez ludzi.

Przetwarzanie nie będzie miało wpływu na skażenie alkoholu etylowego. Wyrób o kodzie CN 2207 20, jak i wyroby powstałe w wyniku jego przetworzenia Wnioskodawca będzie oferował odbiorcom polskim, wewnątrzwspólnotowym i spoza Unii w opakowaniach o pojemności od 0,1 l do 1000 l, bądź luzem.

Spółka nie posiada zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, nie jest ani zarejestrowanym, ani niezarejestrowanym handlowcem jak i podmiotem pośredniczącym.

Wnioskodawca zauważa, że:

• alkohol etylowy określany, jako wyrób o kodzie CN 2207 20, wskazany w opisanym zdarzeniu przyszłym, pytaniach i stanowisku podatnika jest alkoholem skażonym zgodnie z normami określonymi w rozporządzeniu Komisji WE 3199/93,
• wyroby uzyskane z przetworzenia wyrobu o kodzie CN 2207 20 w opisanym zdarzeniu przyszłym, pytaniach i stanowisku podatnika zawsze oznaczają wyroby powstałe z przetworzenia alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z normami określonymi w rozporządzeniu Komisji WE 3199/93 i są to produkty zapachowe do saun i inne wyroby nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie wewnątrzwspólnotowe, import, nabycie od polskiego producenta/sprzedawcy wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) są opodatkowane podatkiem akcyzowym, jeśli tak to na jakich zasadach...
2. Czy dalsza odsprzedaż, konfekcjonowanie wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) są opodatkowane podatkiem akcyzowym, jeśli tak to na jakich zasadach...
3. Czy przetwarzanie wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) w wyrób nieakcyzowy, nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi, bez wytrącania skażalników, jest opodatkowane podatkiem akcyzowym, jeśli tak to na jakich zasadach...
4. Czy należy mieć zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego lub być zarejestrowanym/niezarejestrowanym handlowcem lub podmiotem pośredniczącym przy obrocie wyrobem o kodzie CN 2207 20 (alkoholem etylowym skażonym)...
5. Czy należy mieć zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego lub być zarejestrowanym/niezarejestrowanym handlowcem lub podmiotem pośredniczącym przy przetwarzaniu wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego)...
6. W jakich procedurach i z jaką dokumentacją należy przemieszczać wyrób o kodzie CN 2207 20 (alkohol etylowy skażony) i wyroby uzyskane z przetworzenia tego wyrobu w obrocie wewnątrzwspólnotowym, imporcie, obrocie krajowym...
7. Czy jedynymi warunkami zwolnienia od podatku akcyzowego jest skażenie alkoholu etylowego...
8. Czy jedynymi warunkami zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów powstałych z przetworzenia alkoholu etylowego skażonego jest jego skażenie...
9. Czy ma znaczenie miejsce skażenia alkoholu etylowego, miejsce pochodzenia wyrobów wyprodukowanych na bazie alkoholu etylowego skażonego, oraz miejsce przeznaczenia towaru...
10. Czy należy prowadzić ewidencję obrotu, przetwarzania wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) i wyrobów z zawartością tego alkoholu jeśli tak, to jaką...
11. Czy należy uzyskać decyzję w sprawie norm zużycia i ubytków od ww. wyrobów...
    
    

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Nabycie wewnątrzwspólnotowe, import, nabycie od polskiego producenta/sprzedawcy wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) nie są opodatkowane podatkiem akcyzowym. Sposób skażenia alkoholu etylowego powoduje, że zgodnie z art. 30 ust. 9 ustawy akcyzowej, alkohol ten jest zwolniony od podatku akcyzowego bez względu na przeznaczenie i bez konieczności spełniania dodatkowych warunków.
2. Dalsza odsprzedaż, konfekcjonowanie wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) nie są opodatkowane podatkiem akcyzowym. Sam sposób skażenia alkoholu etylowego powoduje, że jest on zwolniony od podatku akcyzowego bez względu na przeznaczenie.
3. Przetwarzanie wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) w wyrób nieakcyzowy, nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi, bez wytrącania skażalników, nie jest opodatkowane podatkiem akcyzowym. Skażenie alkoholu etylowego powoduje, że bez względu na jego dalsze przetwarzanie jest on zwolniony od podatku akcyzowego,
4. Przy obrocie wyrobem o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) nie jest wymagane zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego lub bycie zarejestrowanym/niezarejestrowanym handlowcem lub podmiotem pośredniczącym. Skażenie alkoholu powoduje, że jest to wyrób zwolniony od akcyzy, więc nie podlega procedurze zawieszonego poboru akcyzy.
5. Przy przetwarzaniu wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) w wyrób nieakcyzowy, nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi nie jest wymagane zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego lub bycie zarejestrowanym/niezarejestrowanym handlowcem lub podmiotem pośredniczącym. Skażenie alkoholu powoduje, że wyroby będące wynikiem jego przetworzenia będą wyrobami z zawartością alkoholu zwolnionego od podatku akcyzowego, więc nie podlegają procedurze zawieszonego poboru akcyzy.
6. Wyrób o kodzie CN 2207 20 (alkohol etylowy skażony) i wyroby uzyskane z jego przetworzenia są przemieszczane poza procedurą zawieszonego poboru akcyzy i są zwolnione od podatku akcyzowego, stąd poza zwykłymi dokumentami handlowymi nie są wymagane dodatkowe dokumenty. W przemieszczaniu wewnątrzwspólnotowym wyrobu o kodzie CN 2207 20 dodatkowym wymogiem jest dołączenie do tego wyrobu dokumentu UDT.
7. Jedynymi warunkami zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu etylowego jest jego skażenie.
8. Jedynymi warunkami zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów powstałych z przetworzenia wyrobu o kodzie CN 2207 20 jest zawartość w nich skażonego alkoholu etylowego.
9. Nie ma znaczenia miejsce skażenia alkoholu etylowego, miejsce pochodzenia wyrobów wyprodukowanych na bazie alkoholu etylowego skażonego oraz miejsce przeznaczenia towaru w sytuacji zastosowania skażenia zgodnego z rozporządzeniem WE 3199/93. Zgodnie z treścią rozporządzenia WE, Państwa Członkowskie są zobowiązane zwolnić od podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami jakiegokolwiek Państwa Członkowskiego.
10. Nie jest wymagane prowadzenie ewidencji obrotu, przetwarzania wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) i wyrobów z zawartością tego alkoholu, ponieważ sposób skażenia powoduje zwolnienie tych wyrobów od podatku akcyzowego bez względu na przeznaczenie.
11. Nie ma potrzeby uzyskania decyzji w sprawie norm zużycia i ubytków od wyrobu o kodzie CN 2207 20 (alkoholu etylowego skażonego) i wyrobów z zawartością tego alkoholu, ponieważ wyroby te podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego bez względu na przeznaczenie.
    
    

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika, został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone – o kodzie CN 2207.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Zgodnie z powyższym nabywany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom dotyczącym podatku akcyzowego.

Na podstawie art. 93 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Jednocześnie w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji WE nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1. Jedynymi warunkami dla zastosowania tego zwolnienia są warunki zawarte w treści cyt. przepisu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym, zarówno obrót ww. alkoholem skażonym jak i wytwarzanie z tego alkoholu wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi nie jest objęte na gruncie ustawy o podatku akcyzowym obowiązkiem prowadzenia ewidencji.

W sytuacji, o której tu mowa, obowiązujące przepisy prawa nie przewidują obowiązku prowadzenia ewidencji przeznaczenia wyrobów akcyzowych całkowicie skażonych zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/09. Jednakże warto zauważyć, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Wobec powyższego Wnioskodawca dla celów dowodowych, np. w toku kontroli lub prowadzonego postępowania, powinien posiadać dokumentację potwierdzającą powyższe przeznaczenie ww. alkoholu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabywany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym alkoholem etylowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą. Jeżeli jest on całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego i nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego.

Wyrób o kodzie CN 2207 20 ujęty jest w poz. 17 załącznika nr 2 do ustawy zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Zgodnie z art. 93 ust. 2 ustawy, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

W świetle powyższego, skażanie alkoholu etylowego odbywać się może wyłącznie w składzie podatkowym. Natomiast wytwarzanie wyrobów nie będących wyrobami akcyzowymi, w tym również wytwarzanych ze zwolnionego alkoholu etylowego całkowicie skażonego, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, nie jest objęte przepisami ustawy o podatku akcyzowym dotyczącymi składu podatkowego. W świetle powyższego, na gruncie przepisów o podatku akcyzowym nie ma znaczenia miejsce pochodzenia wyrobów wyprodukowanych na bazie alkoholu etylowego skażonego oraz miejsce przeznaczenia tych wyrobów.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia, importu oraz nabycia na terytorium kraju alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażenia na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. i dokonuje jego odsprzedaży w stanie niezmienionym. Nabyty (importowany) alkohol etylowy całkowicie skażony jest również wykorzystywany do produkcji wyrobów nieakcyzowych, takich jak produkty zapachowe do saun i inne wyroby nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi.

Dodatkowo wskazano we wniosku, iż proces przetwarzania nie będzie skutkował wytrąceniem skażalników z nabywanego przez Wnioskodawcę alkoholu etylowego, a powstały produkt będzie wyrobem nieakcyzowym.

Zauważyć należy, iż w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zawarte zostało obligatoryjne zwolnienie alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 niezależnie od przeznaczenia wyrobów. Powyższe zwolnienie dotyczy również alkoholu etylowego zawartego w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z § 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przepływie produktów objętych podatkiem akcyzowym, przeznaczonych do konsumpcji w Państwie Członkowskim wysyłki (Dz. U. UE L Nr 369, poz. 17), uproszczony dokument towarzyszący jest także stosowany w przepływie wewnątrzwspólnotowym w przypadku przewozu alkoholu całkowicie denaturowanego przewidzianego w art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG.

Natomiast, zarówno w przypadku importu alkoholu etylowego jak również i eksportu wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, w których zawarty jest ww. alkohol skażony (zwolnienie od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), stosowane są dokumenty celne zgodnie z przepisami prawa celnego.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na definicje zawarte w art. 2 pkt 10-14 i 23 ww. ustawy o podatku akcyzowym:

• skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego;
• podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
• procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
• zarejestrowany handlowiec - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
• niezarejestrowany handlowiec - podmiot, któremu wydano zezwolenie na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
• podmiot pośredniczący - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, inny niż podmiot prowadzący skład podatkowy, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie działalności polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego, a w przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 32 ust. 1, pochodzących również z importu.

Należy zauważyć, że zarówno działalność podmiotu prowadzącego skład podatkowy jak i działalność zarejestrowanego i niezarejestrowanego handlowca ściśle wiąże się z procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobami akcyzowymi.

Ponieważ Wnioskodawca nabywa alkohol etylowy całkowicie skażony zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, który następnie odsprzedaje w stanie niezmienionym lub wytwarza z niego wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, to nie znajdą w tym przypadku zastosowania ww. instytucje składu podatkowego, zarejestrowanego i niezarejestrowanego handlowca oraz procedura zawieszonego poboru akcyzy.

Natomiast status podmiotu pośredniczącego nie ma zastosowania do zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek:

1. normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych;
2. dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych:
   1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich użycia do produkcji innych wyrobów,
   2. o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający.
   
   

Ze względu na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności przewidziane w ww. przepisie, nie ma podstaw do występowania do właściwego naczelnika urzędu celnego o ustalenie norm zużycia i ubytków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.