INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 18 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup dodatkowego oprogramowania maszyny poligraficznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup dodatkowego oprogramowania maszyny poligraficznej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 czerwca 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-480/10/AB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 9 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnicy spółki cywilnej prowadzą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług poligraficznych. Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2006 r. spółka wzięła w leasing operacyjny maszynę poligraficzną wraz z oprogramowaniem podstawowym. W kwietniu 2009 r. spółka zakupiła dodatkowe oprogramowania Trueflow, zaś w październiku 2009 r. Raster Hybrydowy Spekta oraz system CIP 3. Wszystkie wymienione programy mogą funkcjonować tylko przy współpracy z oprogramowaniem podstawowym. Kolejne moduły służą zwiększeniu funkcjonalności oprogramowania bazowego Trueflow. Współpraca z modułami dodatkowymi otwiera nowe możliwości. Natomiast praca z poszczególnymi modułami bez oprogramowania bazowego jest niemożliwa. Dokupione moduły umożliwiają sterowanie oprogramowaniem, szerszą bazą urządzeń zewnętrznych oraz generację drukowanego na nich obrazu w bardziej efektywny sposób przy większej kontroli kolorystycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na ulepszenie, rozszerzenie wersji podstawowej oprogramowania o dodatkowe moduły, maszyny wziętej w leasing operacyjny spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w całości, jednorazowo w miesiącu zakupu, czy też powinny być one traktowane jako odrębna wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane ze wzbogaceniem oprogramowania o nowe funkcje lub udoskonaleniem istniejących (upgrade oprogramowania), mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Na możliwość zaliczenia kosztów związanych z modernizacją oprogramowania bezpośrednio do kosztów podatkowych wskazuje fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości ulepszenia wartości niematerialnych i prawnych. Jak wskazuje art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, modernizacji mogą podlegać jedynie środki trwałe. Ponadto wydatki poniesione na ulepszenie wartości niematerialnych i prawnych nie utworzyły nowej odrębnej wartości. W związku z powyższym, wydatki na ulepszenie oprogramowania o dodatkowe moduły do wersji podstawowej, zdaniem Wnioskodawcy, mogą być uznane w całości za koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą
w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. nr 90 poz. 631 ze zm.), umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

W myśl art. 52 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

Natomiast w świetle art. 74 ust. 4 tej ustawy, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1. trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
3. rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.
   
   

Mając powyższe na względzie, jeżeli w związku z nabyciem oprogramowania maszyny poligraficznej nie doszło do przekazania na ich nabywcę (Wnioskodawcę) żadnych praw autorskich, a jego wyłącznym związanym z dokonaniem tej czynności prawnej uprawnieniem jest jedynie możliwość korzystania z tych programów (w zakresie nie objętym prawami autorskimi), to nabyte prawa nie są licencją, a tym samym podlegająca amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji wydatki poniesione przez wspólników Spółki cywilnej na rozszerzenie wersji podstawowej oprogramowania maszyny poligraficznej mogą z ww. zastrzeżeniem bezpośrednio stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej w formie tej Spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełnią podstawową przesłankę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zważywszy przy tym , iż jak wskazano we wniosku ww. wydatki „nie utworzyły nowej odrębnej wartości.”

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.