INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2010r. (data wpływu do tut. Organu 07 czerwca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z ustanowieniem służebności przesyłu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 czerwca 2010r. wpłynął do tut. Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z ustanowieniem służebności przesyłu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lutego 2010r. zostało zawarte porozumienie w przedmiocie ustanowienia służebności przesyłu, pomiędzy Spółką A - użytkownik wieczysty nieruchomości, a Spółką - przedsiębiorstwo energetyczne w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne, posiadające związane z tym, a przewidziane prawem, koncesje.

Strony ustaliły, że w celu prawidłowego wykonywania działalności związanej z dystrybucją i sprzedażą energii elektrycznej, koniecznym jest posiadanie uprawnień do korzystania z nieruchomości, której użytkownikiem wieczystym jest Spółka A, która obciążyła nieruchomość na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego służebnością przesyłu, ustanowioną w formie aktu notarialnego, sporządzonego w dniu 26 lutego 2010. W oświadczeniu i w akcie notarialnym zostały wymienione działki z numerami geodezyjnymi działek, dla których została ustanowiona służebność. Prawo własności ujawnione na tych działkach jest na rzecz Skarbu Państwa, natomiast Spółka A wskazana jest jako użytkownik wieczysty do dnia 05 grudnia 2089r. Służebność przesyłu została zawarta na czas nieoznaczony i polegać będzie na:

1. prawie obecności napowietrznej linii elektroenergetycznej 110 KV
2. prawie dostępu do urządzeń w celu usuwania awarii, dokonywania przeglądów, kontroli, remontów i modernizacji oraz wymiany w miejscu dotychczasowego usytuowania.
   
   

Za korzystanie z nieruchomości w zakresie określonym służebnością przesyłu, Spółka zapłaciła wynagrodzenie netto + VAT wymienione w akcie notarialnym i zawartym porozumieniu, płatne na podstawie wystawionej faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wynagrodzenia za służebność przesyłu, które zostało wypłacone na podstawie faktury VAT, będzie miał zastosowanie art. 15 ust. 4b i 4e, ustawy z dnia 15 luty 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54 poz.654 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów, a w szczególności art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki związane z ustanowieniem służebności przesyłu stanowią koszty pośrednie, które są poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tj. w dacie zaksięgowania tych wydatków w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury. Koszty te nie zostały wymienione w art. 16 ust 1 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W celu ustalenia momentu potrącalności poniesionych kosztów należy prawidłowo określić ich charakter. Ustawa przewiduje bowiem dwie kategorie kosztów:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e omawianej ustawy).

Wydatków, związanych z ustanowieniem służebności przesyłu nie można powiązać bezpośrednio z przychodem, niewątpliwie służą one jednak zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zatem stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym poniesione przez Spółkę wydatki związane z ustanowieniem służebności przesyłu, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu i jako takie będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto je w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.