INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych (bonusów) związanych ze zrealizowanymi zakupami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych (bonusów) związanych ze zrealizowanymi zakupami. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.), w którym doprecyzowano opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka), jest siecią hurtowni elektrotechnicznych, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowy handlowe z producentami artykułów elektrotechnicznych. W umowach tych zostały określone warunki, po spełnieniu których producenci są zobowiązani wypłacić Spółce premie pieniężne tzw. bonusy. W umowach tych rozróżnia się dwa rodzaje bonusów:

1. bonus za usługę logistyczną polegającą na utrzymywaniu towarów producenta na stanach magazynowych Spółki;
2. bonus za zrealizowane w danym okresie rozliczeniowym zakupy u producenta.

W obu przypadkach wartość bonusa jest obliczana jako iloczyn zrealizowanego u danego producenta obrotu netto i wskaźnika procentowego przypisanego do danej wysokości obrotu. Dodatkowo, w niektórych umowach wypłata wyżej wymienionych bonusów uzależniona jest od terminowego uiszczania płatności wobec danego producenta.

Ponadto, Spółka zawiera tzw. umowy bonusowe ze swoimi klientami. Umowy te zobowiązują Spółkę do wypłaty bonusa za zrealizowane przez klienta w danym okresie rozliczeniowym obroty. Wysokość bonusa obliczana jest jako iloczyn zrealizowanego w Spółce przez klienta obrotu netto i wskaźnika procentowego przypisanego do danej wysokości obrotu. Wypłata bonusa uzależniona jest od terminowego uiszczania płatności przez klienta względem Spółki.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż:

• Uzyskiwane jak i udzielane premie pieniężne są związane ze zrealizowanymi zakupami/dostawami w określonym przedziale czasowym i dotyczą wartości zakupionego w danym okresie rozliczeniowym, asortymentu.

• W zamian za uzyskanie premii pieniężnej, Spółka świadczy usługę logistyczną polegającą na utrzymywaniu produktów danego dostawcy na magazynach Spółki, jak również świadczy usługę dystrybucyjną polegającą na dalszej odsprzedaży produktów. Umowy z dostawcami określają, iż powyższe usługi winny być realizowane w okresie rozliczeniowym przewidzianym dla premii pieniężnej. Umowy nie precyzują częstotliwości świadczenia tych usług. Wykonanie usług przez Spółkę potwierdzane jest wielkością obrotu z danym dostawcą. Z kolei, udzielane przez Spółkę premie pieniężne mają na celu intensyfikację obrotów z poszczególnymi klientami i za to klient jest przez Spółkę wynagradzany premią pieniężną.

• Premie pieniężne są wypłacane/otrzymywane za okresy: kwartalne, półroczne i roczne.

• W przypadku braku działań Spółki na rzecz dostawcy albo braku działań klienta na rzecz Spółki, uprawniony do otrzymania premii pieniężnej nie otrzymuje tejże premii.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zrealizowanie przez nabywcę określonej wartości obrotu z tytułu zrealizowanych zakupów u jego kontrahenta oraz terminowe realizowanie płatności z tytułu zawartego kontraktu, można uznać za wykonanie usługi... A tym samym, czy wynagradzanie za wykonanie tejże usługi, czyli bonus, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Usługa ma natomiast charakter odpłatny wtedy, gdy świadczący ją podmiot uzyskuje świadczenie wzajemne od odbiorcy, pod warunkiem, że między usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym istnieje bezpośredni związek.

Zmierzając do intensyfikacji procesu sprzedaży towarów oferowanych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, dostawca kształtuje wzajemne relacje z nabywcami poprzez wypłacanie im bonusów z tytułu dokonywania zakupów określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie, przy jednoczesnym terminowym uiszczaniu płatności za dokonane zakupy, bądź też z tytułu świadczenia przez nabywcę usługi logistycznej polegającej na utrzymywaniu produktów zakupionych u dostawcy na stanach magazynowych nabywcy. Ze względu na to, że działania nabywcy mają bezpośredni wpływ na wysokość otrzymywanego bonusa, bonus ten jest wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego poziomu zakupów lub należyte wykonanie usługi logistycznej. W ocenie Spółki, uzyskiwane bonusy nie mają więc charakteru dobrowolnego, lecz zależą od określonego zachowania nabywcy. Pomiędzy stronami istnieje zatem relacja zobowiązaniowa, którą należy uznać za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a ich odpłatność została określona jako procent wartości zakupów. Innymi słowy chodzi tu o sytuację, w której konkretna operacja gospodarcza przynosi zindywidualizowane korzyści nabywcy, a wartość wzajemna świadczona w zamian za usługi ściśle związana jest z korzyściami uzyskiwanymi z danej operacji.

W ocenie Spółki, przedstawione powyżej postanowienia umowne oraz przytoczona argumentacja świadczą o tym, że premie pieniężne przyznawane nabywcy stanowią dodatkową korzyść za spełnienie określonych zachowań, pozostają w bezpośrednim związku przyczynowym z obrotem towarami w ramach zawartej umowy.

Zdaniem Spółki, przyznane premie pieniężne są odrębnym przedmiotem opodatkowania, w związku z powyższym, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka uznaje, iż wypłacana premia pieniężna stanowiąc zapłatę za świadczenie usług, podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy.

Usługa, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podstawą opodatkowania – według art. 29 ust. 1 ustawy – jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej (sieć hurtowni elektrotechnicznych), zarówno nabywa towary handlowe od producentów artykułów elektrotechnicznych, jak również sprzedaje towary nabywcom. Zgodnie z umowami zawartymi z kontrahentami (producentami), Spółka otrzymuje od swoich dostawców, jak również udziela swoim odbiorcom bonusy pieniężne. Przedmiotowe umowy przewidują, iż po uzyskaniu odpowiedniej wielkości obrotów w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze i rok), jak również w niektórych przypadkach terminowego uiszczania płatności przez klienta, nabywcy towarów handlowych przysługuje bonus pieniężny. Wysokość bonusa obliczana jest jako iloczyn zrealizowanego w Spółce przez klienta obrotu netto i wskaźnika procentowego przypisanego do danej wysokości obrotu. W przypadku braku działań Spółki na rzecz dostawcy albo klienta na rzecz Spółki, uprawniony do otrzymania premii pieniężnej jej nie otrzymuje.

Wobec powyższego w sytuacji, gdy zarówno Spółka, która otrzymuje bonus pieniężny od swoich dostawców, jak i odbiorcy, którym Wnioskodawca wypłaca bonus pieniężny nie są w żaden sposób zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym i reklamowym na rzecz dostawcy towarów, to stwierdzić należy, iż nie wykonują oni żadnych dodatkowych czynności poza dokonywaniem zakupów towarów od dostawcy oraz terminowego uiszczania płatności wobec danego producenta (w przypadku Spółki) lub względem Spółki (w przypadku klienta). Oznacza to, że opisane we wniosku bonusy pieniężne zarówno wypłacane, jak i otrzymywane przez Wnioskodawcę nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż brak jest takich działań, które są czynnościami dodatkowymi do jakich zobligowany jest odbiorca towaru postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania bonusu pieniężnego. Za taką czynność dodatkową nie można uznać dokonywania zakupów towarów zarówno przez Wnioskodawcę, jak i przez odbiorców Spółki w trakcie określonego przedziału czasowego w ustalonej w umowie wysokości, jak również terminowego regulowania należności.

Zatem, z przedmiotowego wniosku wynika, że Spółka otrzymuje od kontrahentów oraz wypłaca swoim odbiorcom bonus pieniężny będący gratyfikacją wyłącznie z tytułu osiągnięcia odpowiedniej wielkości obrotów w przewidzianym okresie rozliczeniowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż otrzymujący premię pieniężną nie świadczy wobec kontrahenta usług w rozumieniu art. 8 ustawy. A zatem, otrzymywane i przekazywane bonusy pieniężne z tytułu wypracowania określonej kwoty obrotów handlowych bez innych świadczeń i dodatkowych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ani zapłaty za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych w zakresie, czy opisana przez Wnioskodawcę premia pieniężna stanowi rabat obniżający wartość towarów, który powinien być dokumentowany fakturami korygującymi – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT – zmniejszający podstawę opodatkowania, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie interpretacji dotyczącej stanu faktycznego w zakresie uznania świadczenia na rzecz kontrahenta usługi logistycznej za świadczenie usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 24 maja 2010 r. nr ILPP2/443-298/10-5/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.