INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 05 marca 2010 r. (data wpływu 08 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tyt. otrzymanych nieodpłatnie nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tyt. otrzymanych nieodpłatnie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką zarządzającą specjalną strefą ekonomiczną („strefa”) zgodnie z ustawą o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 20 października 1994 r.

W następstwie dokonanej zmiany terenu strefy, w jej granicach znajdą się m.in. nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa we władaniu Agencji Nieruchomości Rolnych. Zakłada się przekazanie przez Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, nieodpłatnie, w drodze umowy, na własność zarządzającemu ww. nieruchomości w trybie określonym w art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.

Pismem uzupełniającym z dnia 21 maja 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż nieodpłatne nabycie nieruchomości przez zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną, w trybie opisanym w stanie faktycznym objętym wnioskiem o interpretację, będzie następowało w oparciu o art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, w kontekście zamierzonego rozszerzenia terenu i granic Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Spółka pragnie podkreślić, iż Jej funkcjonowanie jako Zarządzającego Strefą posiada nie tylko normatywne umocowanie w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, ale i w innych aktach przyjętych przez organy administracji rządowej (Rada Ministrów, Minister Gospodarki), mających cechy wieloletnich – z uwagi na wyznaczony do dnia 31 grudnia 2020 r. okres funkcjonowania Strefy – programów rządowych.

W przekonaniu Wnioskodawcy, zasadnicze znaczenie dla oceny prawidłowości wniosku o ww. interpretację, posiada w przedmiotowej sprawie:

• rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 31 sierpnia 2009 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. u. Nr 158, poz. 1245) oraz

• koncepcja rozwoju specjalnych stref ekonomicznych Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2009 r.

mające charakter długofalowych i wieloaspektowych programów rządowych, normujących m.in. aspekty perspektywicznego rozwoju Strefy tak w aspekcie terytorialnym, funkcjonalnym, jak i materialno – inwestycyjnym.

Kierując się dyrektywami zawartymi w ww. aktach normatywnych i dążąc do ich wypełnienia, Zarządzający Strefą zamierzeniami swoimi objął ewentualne nieodpłatne nabycie nieruchomości od Agencji Nieruchomości Rolnych („agencji rządowej”) w trybie art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, wyrażając pogląd, iż w następstwie ich realizacji, w kontekście ww. wskazanych programów rządowych, spełnione zostaną przestanki stypizowane w art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym po stronie zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w następstwie nieodpłatnego przekazania, w drodze umowy przez Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnej na własność zarządzającemu specjalną strefą ekonomiczną nieruchomości wchodzących w Skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, do zaistniałego w sprawie stanu faktycznego znajduje zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym „do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów”.

Podkreślić należy, iż nieodpłatne nabycie nieruchomości przez zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną, w trybie opisanym w stanie faktycznym, będzie następowało w oparciu o art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, tzn. w następstwie ich przekazania przez prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i dotyczyć będzie nieruchomości wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele inwestycyjne (por. „Prezes Agencji, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może nieodpłatnie, w drodze umowy, przekazać na własność zarządzającemu specjalną strefą ekonomiczną, w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. u. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), nieruchomości wchodzące w skład Zasobu, przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele inwestycyjne. Koszty związane z przygotowaniem geodezyjnym i prawnym nieruchomości ponosi zarządzający”.).

Zgodnie z Uzasadnieniem rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych ustaw (druk sejmowy nr 532) - w załączeniu, celem nowelizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych objętych ustawą z dnia 23 czerwca 2006 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych ustaw (Dz. u. z 2006 r. Nr 141, poz. 997), wprowadzającej powyższy przepis, było m.in. „wprowadzenie możliwości nieodpłatnego przekazywania mienia z Zasobu ANR spółkom zarządzającym specjalnymi strefami ekonomicznymi na cele inwestycyjne”.

Zgodnie z założeniami ww. nowelizacji, „wprowadzenie możliwości nieodpłatnego przekazywania nieruchomości z Zasobu Agencji Nieruchomości Rolnych na własność zarządzających specjalnymi strefami ekonomicznymi, przeznaczonych na cele inwestycyjne rozwiązałoby problem szybkiego udostępnienia gruntu inwestorom.

Obecnie obowiązująca procedura stanowi istotną barierę w lokowaniu dużych inwestycji, które wymagają rozległych terenów o charakterze „green field”, a takimi dysponuje głównie ANR.

Przy zastosowaniu proponowanego rozwiązania czas potrzebny na udostępnienie gruntu skróciłby się radykalnie i jednocześnie zniknąłby problem strat ponoszonych przez zarządzających strefami przy sprzedaży działek inwestorom po cenie niższej niż oszacowana w operacie.

W przypadku projektów wspieranych pomocą publiczną, elementem wsparcia jest niższa od rynkowej cena gruntu. Rozliczenie strat z tytułu obniżonej ceny sprzedaży nieruchomości rodzi problemy finansowe spółkom zarządzającym strefami, w ramach których realizowane są projekty inwestycyjne”.

Analizując wyniki analizy wpływu ww. ustawy na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego, rządowi projektodawcy ustawy stwierdzili ponadto, iż: „Ocena skutków budżetowych dotyczy zwiększenia obszaru stref. Pozostałe regulacje w zakresie Funduszu Strefowego i bezprzetargowego zbywania gruntów ANR na rzecz zarządzających strefami nie będą miały bezpośredniego wpływu na budżety Skarbu Państwa (SP) i budżety jednostek samorządu terytorialnego (jst).

W przypadkach nieodpłatnego przekazania gruntów z Zasobu ANR spółkom zarządzającym strefami, w celu ich sprzedaży po cenach preferencyjnych, różnica między ceną zbycia a ceną rynkową stanowi pomoc publiczną zmniejszającą wielkość innej pomocy publicznej, np. CIT i dotacji z budżetu państwa. Można przyjąć, że z 4000 ha, o które zwiększamy limit powierzchni stref w Polsce na tereny nieodpłatnie przekazane z Zasobu ANR przypadnie maksymalnie 1000 ha. Zakładając, że średnia cena m² wynosi 26 zł, to zmniejszenie wpływów do budżetu z tego tytułu wyniesie ok. 260 mln zł. Należy jednak pamiętać, że obniżoną cenę gruntu oferujemy dużym inwestorom w ramach kompleksowego wsparcia udzielanego także na podstawie programów wieloletnich uchwalanych przez Radę Ministrów. w tej sytuacji, zaoferowanie gruntów po preferencyjnych cenach obniża jednocześnie wielkość dotacji z budżetu państwa lub zwolnienia podatkowego”.

Z podanej wyżej motywacji rządowego projektu ustawy wynika, iż zarządzający specjalną strefą ekonomiczną, otrzymujący nieodpłatnie nieruchomości w podanym wyżej trybie, stanowi element łańcucha pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom inwestującym na terenie strefy, co ma istotne znaczenie w przypadku oceny ww. zabiegu z punktu widzenia ewentualnych związanych z tym skutków podatkowych w sferze podatku dochodowego od osób prawnych.

Podkreślić należy, iż „wartość pomocy publicznej w postaci nieodpłatnie otrzymanych rzeczy, praw i świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków publicznych jest wyłączona z opodatkowania, gdyż opodatkowanie tej pomocy powodowałoby powrót do Skarbu Państwa środków uprzednio wyasygnowanych na osiągnięcie określonych celów.” - Ślifirczyk Maciej, Świtała Filip, Krasnodębski Robert, Dźwigała Gerard, Karwat Piotr, Huszcz Zbigniew: „Najnowsze wydanie: Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz” Warszawa 2009 LexisNexis (wydanie II).

Zarządzający specjalną strefą ekonomiczną, otrzymujący nieodpłatnie nieruchomości od agencji rządowej - Agencji Nieruchomości Rolnych, w wykonaniu ww. programów wieloletnich uchwalanych przez Radę Ministrów, spełnia więc dyspozycję art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawniającą do potraktowania powstałego w następstwie przysporzenia majątkowego („wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy”) jako „przychodowo” neutralnego, a tym samym nie podlegającego opodatkowaniu.

Za takim rozumowaniem przemawia ponadto fakt, iż z samej istoty powierzonych do realizacji zarządzającemu specjalną strefą zadań związanych z zarządzaniem strefą, nie jest on beneficjentem otrzymanego przysporzenia - służyć ma ono bowiem w założeniu takiemu preferencyjnemu ukształtowaniu warunków inwestycyjnych dla przyszłego inwestora (łącznie z obniżeniem, poniżej progów „ceny rynkowej”, ostatecznej ceny sprzedaży), aby doprowadzić do jego skutecznej inwestycji na terenie strefy.

W powyższym ujęciu, nieodpłatne otrzymanie przez zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną nieruchomości w trybie art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa nie powodowałoby powstania u Niego na tym etapie przychodu, który ewentualnie wystąpiłby dopiero w momencie odpłatnego udostępnienia nieruchomości przyszłemu inwestorowi strefowemu.

Na poparcie ww. stanowiska, zarządzający specjalną strefą ekonomiczną załącza do niniejszego wniosku źródłowe materiały dokumentacyjne wraz z zawartą w nich urzędową wykładnią zamierzonej regulacji prawnej, które w procesie legislacyjnym legły u podstaw wprowadzenia określonej w art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa instytucji nieodpłatnego przekazywania nieruchomości zarządzającemu specjalną strefą ekonomiczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie zawiera definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1 – 3 i ust. 4b, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4).

Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach jedynie sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako spółka zarządzającą specjalną strefą ekonomiczną, nabędzie w trybie określonym w art. 24 ust. 7a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa nieodpłatnie, w drodze umowy, na własność nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa będące we władaniu Agencji Nieruchomości Rolnych, które znajdą się w granicach specjalnej strefy ekonomicznej na skutek dokonanego rozszerzenia jej terenu i granic.

W tym miejscu należy wskazać art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Choć ustawa o podatku dochodowym nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych, i częściowo odpłatnych świadczeń, to jednak dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód – co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest jego otrzymanie przez podatnika. Aby mówić o otrzymaniu świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę tego świadczenia poprzez zobowiązanie się do jego spełnienia. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Zatem, należy stwierdzić, iż nieodpłatne nabycie przez Spółkę w drodze umowy na własność przedmiotowych nieruchomości stanowić będzie dla Niej nieodpłatne świadczenie i zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wartość przedmiotowego świadczenia stanowi dla Spółki przychód dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie natomiast zastosowania przepis art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Powyższa regulacja wprowadza szeroki wachlarz wyłączeń z przychodów odnoszących się do wszelkiego rodzaju otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, praw czy też świadczeń, których źródłem jest budżet państwa, środki jednostek samorządu terytorialnego, agencji rządowych, a także pochodzące od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, z tym, że wszystkie te wartości muszą spełniać jeden warunek, tj. muszą być udzielane w ramach rządowych programów (np. Programu Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL dla Polski 2004-2006, Rządowego Programu „Posiłek dla potrzebujących” itd.).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka nie spełni wszystkich warunków określonych w art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ pomimo, że nabędzie prawo własności przedmiotowych nieruchomości będących we władaniu Agencji Nieruchomości Rolnych nieodpłatnie, to ich otrzymanie nie nastąpi w ramach rządowego programu.

Reasumując powyższe, po stronie Spółki (zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną) wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w następstwie nieodpłatnego przekazania, w drodze umowy przez Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnej na własność nieruchomości wchodzących w Skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa – stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie zdarzenia przyszłego opisanego w złożonym w dniu 08 marca 2010 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – uzupełnionym pismem w dniu 24 maja 2010 r. Materiały dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.