INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2010 r. (data wpływu 04.05.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25.05.2010 r. (data wpływu 31.05.2010 r.) oraz pismem z dnia 27.07.2010 r. (data wpływu 02.08.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.05.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej.

Wniosek zawierał braki formalne. W związku z powyższym pismem z dnia 20.05.2010 r. znak IPPP3-443-409/10-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedmiotowego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży sprzętu komputerowego: komputery, drukarki, tonery, tusze, papier, materiały biurowe sygnowane przez różnych producentów ). Kluczowym producentem takiego asortymentu sprzedawanego w kraju jest firma H. Wyroby tej marki Podatnik zakupuje od dystrybutora.

Jednym ze sposobów podniesienia swojej konkurencyjności jest udział w programach marketingowych organizowanych przez spółkę P. z siedzibą w Szwajcarii, której to działania mają przyczynić się do zwiększenia pozycji rynkowej H. w określonych segmentach produktów. Podatnik posiada status Partnera H. i jako Partner uczestniczy w ww. programach marketingowych. Posiadanie statusu partnera wiąże się ze spełnieniem określonych warunków marketingowych i poziomu kompetencji. Z kolei w celu uzyskania premii Wnioskodawca musi mieć status Partnera Handlowego. Jeżeli firma Wnioskodawcy utraci status partnera handlowego nie będzie otrzymywać premii.

Premia zależy od pewnych parametrów (np. wielkości postawionego celu sprzedaży). Regulamin takich programów partnerom jest przekazywany w formie elektronicznej. Programem, którego dotyczy zapytanie jest program PFR (payment for results), którego nazwę można przetłumaczyć jako „Zapłata za Wyniki”. Edycje programów są kwartalne. Podstawowe zasady programu są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego programem celu Podatnik ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i Podatnik otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii).

Premia zależy od pewnych parametrów lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów sprzedanych przez Podatnika do użytkowników końcowych. Wartość tą określa się na podstawie wartości produktów zakupionych do dystrybutorów posiadających umowy dystrybutorskie dla produktów H.. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został osiągnięty, premia może nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika. Zasady wyliczania premii różnią się w szczegółach dla poszczególnych grup produktów. Dla niektórych grup produktowych nie jest wyznaczany cel sprzedażowy. Wówczas wynagrodzenie w postaci premii jest ustalonym procentem od wartości produktów sprzedanych przez Podatnika, wyliczane na podstawie produktów zakupionych od dystrybutorów.

Wynagrodzenie przysługuje partnerom co do zasady jedynie za sprzedaż produktów H. do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej. Sprzedaż do innych partnerów, do dystrybutorów lub poza UE nie jest premiowana. Nie można zatem twierdzić, że premiowany jest sam zakup produktów przez Podatnika.

Ponadto premia zależy od wielkości sprzedaży produktów do klientów końcowych na terenie kraju zakupionych w autoryzowanych kanałach dystrybucji. Premie rozliczane są kwartalnie lub półrocznie w zależności od postawionych planów do wykonania (wartości produktów zakupionych u dystrybutorów posiadających podpisaną umowę dystrybutorską dla produktów H.). Premiowana jest sprzedaż do odbiorców końcowych, sprzedaż do innych partnerów lub poza UE nie jest premiowana.

Obliczana jest jako procent od wartości produktów sprzedanych do użytkownika końcowego. Wartość tą oblicza się na podstawie wartości produktów zakupionych u autoryzowanych dystrybutorów. W zależności od wartości zrealizowanego planu w procentach, premia może nie przysługiwać w ogóle, być obliczona jako procent od obrotu lub przy przekroczeniu zakładanego planu zwiększona przez zastosowanie odpowiedniego mnożnika.

Wypłacający premię jest przedsiębiorstwem prowadzącym w Szwajcarii działalność gospodarczą oraz jest tam podatnikiem podatku o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług. Nie jest natomiast zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i nie nabywa usług partnerów. Podmiot ten nie jest producentem ani dostawcą (dystrybutorem), od którego Podatnik nabywa produkty, których sprzedaż jest premiowana wynagrodzeniem. Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania w swojej ofercie określonego asortymentu produktów tej marki, nie eksponuje produktów (nie ma warunków lokalowych oraz odpowiedniej lokalizacji firmy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie Podatnika wynikające z opisanego programu marketingowego stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług...
2. Czy w przypadku uznania świadczenia Podatnika za świadczenie usługi, miejscem ich opodatkowania jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę (Szwajcaria)...
3. Czy Podatnik powinien rozliczać się ze szwajcarskim przedsiębiorstwem wypłacającym wynagrodzenie za pomocą faktur VAT, w których ze względu na miejsce świadczenia nie będzie zawarty polski podatek od towarów i usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Świadczenie Podatnika jest usługą.

W wydanej 30.12.2004 r. ogólnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Minister Finansów stwierdził, że w przypadkach gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o PTU, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartości tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Natomiast odmiennie należy potraktować sytuację, w której premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób oraz premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W takich przypadkach, w opinii Ministra Finansów, należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W przedmiotowej sytuacji nie mamy do czynienia z rabatem, gdyż podmiot wypłacający wynagrodzenie nie jest dostawcą towarów i nie uczestniczy w łańcuchu dostaw. Ponadto premiowana jest sprzedaż dokonana przez Partnera w zależności od ustalonego celu. Mimo krytycznego stanowiska sądów administracyjnych do rozliczenia premii pieniężnych jako wynagrodzenie za świadczenie usług, Podatnik uważa, że przedmiotowa transakcja jest odmienna od typowej premii udzielanej odbiorcy przez dostawcę i z tego względu stanowi odrębne świadczenie Partnera, za które przysługuje mu wynagrodzenie.

Ad. 2. Zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stale miejsce zamieszkania. Natomiast zgodnie z art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności. P. będąc przedsiębiorstwem szwajcarskim prowadzi działalność gospodarczą oraz dodatkowo jest podatnikiem podatku VAT w Szwajcarii, zatem spełnia warunki uznania za podatnika w rozumieniu przepisów rozdziału dotyczącego ustalania miejsca świadczenia usług.

Ad. 3. Zgodnie z art. 106 ustawy o PTU podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z § 25 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, przepisy dotyczące wystawiania faktur krajowych stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa powyżej powinny zawierać dane określone w § 5 Rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa powyżej mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy czyli numeru identyfikacji podatkowej nabywcy. Podanie szwajcarskiego numeru VAT nabywcy jest dopuszczalne i jest informacją pomocną w ustaleniu, że nabywca posiada status podatnika w rozumieniu przepisów o ustalaniu miejsca świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Odnośnie zaś pojęcia usługi na gruncie podatku od towarów i usług należy zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Przy czym najistotniejsze wydaje się sposób w jaki zostały zdefiniowane usługi, a mianowicie jest to definicja negatywna czyli za usługę uznaję się każdą czynność która nie jest dostawą towarów w tym również czynności wymienione w pkt 1-3 ww. artykułu 8.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Natomiast premia jest wynagrodzeniem w zamian za świadczoną usługę w sytuacji, gdy wypłacana jest za świadczenie dodatkowych usług np.: o charakterze promocyjnym, marketingowym, lojalnościowym, których celem jest wsparcie i intensyfikacji sprzedaży (np.: eksponowanie towaru na półkach). Inaczej mówiąc premia jest gratyfikacją za szeroko rozumiane zachowanie podmiotu otrzymującego takie wynagrodzenie. Wówczas premię należy uznać jako wynagrodzenie za świadczoną usługę podlegająca opodatkowaniu zgodnie z art. 8 ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Podatnik będący sprzedawcą sprzętu komputerowego zakupionego od dystrybutora uczestniczy w programach marketingowych organizowanych przez podmiot gospodarczy (podatnika od wartości dodanej niezarejestrowanego w Polsce) z siedzibą w Szwajcarii, który jest dostawcą sprzętu komputerowego dla dystrybutora. Podstawowe zasady programu są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego programem celu Wnioskodawca ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Podmiot wypłacający premię nie jest dostawcą ani producentem sprzedawanych przez Wnioskodawcę produktów. Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania w swojej ofercie określonego asortymentu produktów marki premiowanej. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i Podatnik otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii) obliczonego od wysokości produktów sprzedanych do użytkowników końcowych. Wartość tą określa się na podstawie wartości produktów zakupionych przez Wnioskodawcę od dystrybutorów posiadających umowy dystrybutorskie. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został przez Podatnika (Wnioskodawcę) osiągnięty, premia może mu nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika. Wynagrodzenie przysługuje co do zasady jedynie za sprzedaż produktów do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej. Nie można zatem twierdzić, że premiowany jest sam zakup produktów przez Podatnika. Ponadto aby przystąpić do programu marketingowego Wnioskodawca musi zdobyć i posiadać status Partnera Handlowego, co uwarunkowane jest określonym poziomem kompetencji i spełnieniu warunków marketingowych. Podjęte działania mają na celu umocnienie produktów H. na rynku.

Jak wynika z powyższego Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie za zwiększenie pozycji rynkowej producenta sprzętu komputerowego na ściśle określonych rynkach. Podatnik otrzymuje wynagrodzenie za sprzedaż produktów w postaci sprzętu komputerowego odbiorcom końcowym. Ustalony program rabatowy pomija dystrybutora, od którego Podatnik nabywa bezpośrednio promowane produkty. Wynagrodzenie przyznawane jest nie za zakupy ale jedynie za sprzedaż a jego wysokość uzależniona jest od wysokości dokonanej przez Podatnika sprzedaży premiowanych produktów wykonywanych w oznaczonym okresie rozliczeniowym (kwartał). Podmiotem wypłacającym wynagrodzenie jest podatnik posiadający siedzibę w Szwajcarii i niezarejestrowany w Polsce dla celów VAT. Otrzymana premia pieniężna jest wynagrodzeniem za utrzymanie określonego poziomu kompetencji mających przyczynić się do zwiększenia pozycji rynkowej produktów. Przyznawana jest za uczestnictwo w programie marketingowym i po spełnieniu warunków do zdobycia i posiadania statusu Partnera. Należy zwrócić uwagę, ze otrzymanie premii pieniężnej jest wynikiem pewnych zachowań Wnioskodawcy w stosunku prawnym z podmiotem szwajcarskim wypłacającym premię. Zdaniem tut. Organu w tej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem odpłatnej usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że nie można tutaj mówić o rabacie o którym mowa w art. 29 ust. 4. Z przepisu tego wynika, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b. Natomiast w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie za osiągnięcie pewnej pozycji rynkowej jest przyznawane od podmiotu innego niż dostawca towarów więc nie sposób tutaj mówić, iż dochodzi tutaj do udzielenia rabatu, a przez to do obniżenia podstawy opodatkowania gdyż wypłacający ww. premię przez fakt, iż nie dokonał na rzecz Wnioskodawcy żadnej dostawy nie będzie miał żadnej podstawy opodatkowania którą mógłby zmniejszyć.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy uznać, że premia pieniężna otrzymywana przez Wnioskodawcę od kontrahenta ze Szwajcarii jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę, którą należy dokumentować fakturą VAT. Wobec powyższego należy uznać, iż wynagrodzenie otrzymane przez Podatnika w ramach akcji marketingowej jest świadczeniem usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Ad. 2

Określając miejsce świadczenia przedmiotowej usługi należy dokonać analizy art. 28b ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Wskazać należy, że stosownie do art. 28a pkt 1 ppkt a ustawy na potrzeby określania miejsca świadczenia usług za podatnika uznaje się podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Mając na uwadze to, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą wyjątki od reguły określonej w art. 28b ustawy, a usługobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz prowadzi działalność na terytorium Szwajcarii miejscem świadczenia przedmiotowej usługi, na podstawie art. 28b ustawy będzie Szwajcaria.

Ad. 3

Stosownie do art. 106 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższe stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia przedmiotowej usługi, Wnioskodawca będzie zobowiązany sprzedaż tych usług udokumentować fakturami VAT wystawionymi dla kontrahenta zagranicznego, bez wskazywania na nich stawki oraz kwoty podatku.

Należy nadmienić, iż zastosowanie znajdzie również przepis § 25 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, iż:

• otrzymanie przez Wnioskodawcę wynagrodzenia wypłaconego przez inny podmiot niż dostawca towarów należy traktować jako zapłatę za świadczenie usługi polegającej na uczestnictwie w programie marketingowym oraz posiadaniu wymaganego poziomu kompetencji skutkujących osiągnięciem określonego udziału sprzedaży towarów na rynku,
• miejscem świadczenia, a w konsekwencji opodatkowania ww. usługi będzie Szwajcaria,
• ww. usługa winna być udokumentowana fakturą VAT, która ze względu na miejsce świadczenia przedmiotowej usługi nie będzie zawierała kwoty podatku VAT.
  
  

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stany faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.