INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności przeprowadzenia powtórnego badania technicznego dla samochodu marki Renault Kangoo w celu odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa służącego do jego napędu– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności przeprowadzenia powtórnego badania technicznego dla samochodu marki Renault Kangoo w celu odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa służącego do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W prowadzonej działalności wykorzystuje Pan samochód ciężarowy marki Renault Kangoo, posiadający jeden rząd siedzeń i trwałą przegrodę oddzielającą część przeznaczoną do przewozu osób od części ładunkowej. Samochód nabył Pan na rynku wtórnym od innej firmy. Przedmiotowy pojazd posiada w dowodzie rejestracyjnym oraz karcie pojazdu adnotację VAT-1 oznaczającą, że samochód przeszedł dodatkowe badania techniczne przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzające, że spełnia on wymagania stawiane samochodom, określone w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Zaświadczenie o dodatkowym badaniu technicznym pojazdu złożył w swoim urzędzie pierwotny właściciel. Samochód służy prowadzeniu wyłącznie działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy chcąc odliczać podatek naliczony od zakupu paliwa musi Pan ponownie otrzymać takie samo zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego, iż wpis w dowodzie rejestracyjnym i karcie pojazdu jest wystarczającym dowodem potwierdzającym, że przedmiotowy pojazd spełnia kryteria samochodu ciężarowego, nie ma potrzeby dokonywania kolejnego badania technicznego. Podniósł Pan, iż kopię zaświadczenia należy złożyć do urzędu po pierwszym badaniu technicznym, a stosowna adnotacja VAT-1 – w Pana ocenie - jest wystarczająca dla kolejnych właścicieli do uzyskania prawa do odliczenia podatku naliczonego zarówno przy zakupie pojazdu jak i nabywanego paliwa do jego napędu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, z zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy wynika, iż przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy, tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno–montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy, pogrzebowy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:



1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z ust. 5 cytowanego artykułu spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego (art. 86 ust. 5a ustawy).

W przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia (art. 86 ust. 5b ustawy).

Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian (art. 86 ust. 5c ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów dla stwierdzenia, że pojazdy samochodowe określone w ust. 4 pkt 1-4 art. 86 ustawy, spełniają wymagania do uznania ich za pojazdy samochodowe, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wymagane są dwa dokumenty tj. zaświadczenie wydane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów (po dokonaniu dodatkowego badania technicznego) oraz dowód rejestracyjny pojazdu (zawierający właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań).

Z przepisów ustawy nie wynika zatem, aby podatnik, który nabywa samochód spełniający określone kryteria, dla którego to pojazdu poprzedni właściciel przeprowadził dodatkowe badanie techniczne, dostarczył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego stosowne zaświadczenie oraz uzyskał wpis w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, iż spełnia on wymogi określone w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy, miał obowiązek ponownego przeprowadzania badania technicznego. Zaświadczenie bowiem jest wydawane dla konkretnego samochodu, a nie dla właściciela tego pojazdu.

Dopiero wprowadzenie zmian w pojeździe, dla którego wcześniej wydane zostało stosowne zaświadczenie, w wyniku których nie spełnia on wymagań, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1-4, obliguje podatnika do pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tym fakcie.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w prowadzonej działalności wykorzystuje Pan samochód ciężarowy marki Renault Kangoo, posiadający jeden rząd siedzeń i trwałą przegrodę oddzielającą część przeznaczoną do przewozu osób od części ładunkowej. Samochód zakupiono na rynku wtórnym, a poprzedni właściciel wykonał dla tego pojazdu badanie techniczne stwierdzające, że jest to samochód ciężarowy, na potwierdzenie czego pojazd posiada stosowną adnotację w dowodzie rejestracyjnym oraz karcie pojazdu. Zaświadczenie o dodatkowym badaniu technicznym złożył w swoim urzędzie pierwotny właściciel pojazdu. Samochód służy prowadzeniu wyłącznie działalności opodatkowanej.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż – jeżeli nabyty samochód spełnia warunki, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4, co zostało potwierdzone zaświadczeniem, o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy oraz stosownym wpisem w dowodzie rejestracyjnym – chcąc odliczać podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie paliwa do jego napędu, nie ma Pan obowiązku dokonania kolejnego badania technicznego, przy czym z prawa tego skorzystać można tylko wówczas, gdy pojazd wykorzystywany jest do działalności opodatkowanej i nie zajdą przesłanki wykluczające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.