INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego zadośćuczynienia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1996 Zainteresowana wraz z mężem nabyła jako współwłasność małżeńską działkę budowlaną, na której został posadowiony budynek mieszkalny. Następnie, dnia x 2003 r. ww. nieruchomość została sprzedana przez męża Wnioskodawczyni bez Jej pełnomocnictwa, zgody oraz wiedzy.

Dnia x 2009 r. został zawarty akt notarialny w formie oświadczenia, w wyniku którego Zainteresowana otrzymała 50 000 zł tytułem wynagrodzenia za potwierdzenie przez Nią ww. umowy dotyczącej sprzedaży nieruchomości.

W wyniku tego oświadczenia uzyskana kwota w wysokości 50 000 zł nie spowodowała zmiany wysokości ceny sprzedaży zabudowanej działki.

Wnioskodawczyni podkreśla, że kwota ta stanowi zadośćuczynienie roszczeń dotyczących sprzedaży nieruchomości, która nastąpiła bez Jej zgody i wiedzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód otrzymany przez Zainteresowaną jest zwolniony z opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód ten jest zwolniony z opodatkowania z uwagi na fakt, iż dotyczy sprzedaży nieruchomości nabytej przed upływem 5 lat od roku zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

    - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z analizy wniosku wynika, iż przedmiotowa nieruchomość została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1996 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa wyżej upłynął z końcem 2001 r. Tym samym przychód uzyskany na skutek sprzedaży nieruchomości w 2003 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Jednakże, jak wynika ze stanu faktycznego, sprzedaży nieruchomości dokonał mąż Zainteresowanej, bez Jej wiedzy i zgody.

Stosownie do art. 37 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Zgodnie z art. 37 § 2 ww. ustawy, ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka.

Zainteresowana w 2009 r. złożyła w drodze aktu notarialnego oświadczenie, iż potwierdza dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. W związku ze złożeniem ww. oświadczenia Wnioskodawczyni uzyskała wynagrodzenie w kwocie 50 000 zł.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż uzyskana w wyniku potwierdzenia umowy sprzedaży kwota w wysokości 50 000 zł nie stanowi przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Jak sama bowiem wskazała Zainteresowana, kwotę tę uzyskała jako zadośćuczynienie roszczeń dotyczących sprzedaży nieruchomości, zaś jej wypłata nie spowodowała zmiany wysokości ceny sprzedaży zabudowanej działki.

W świetle powyższego, wskazać należy, iż otrzymana w 2009 r. kwota stanowi przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i wyżej powołane przepisy, stwierdzić należy, iż zadośćuczynienie, jakie Zainteresowana otrzymała w 2009 r. – stanowi przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do prośby Zainteresowanej zawartej we wniosku o załatwienie sprawy możliwie jak najszybciej, z uwagi na konieczność zapłacenia ewentualnego podatku do 30 kwietnia 2010 r., tut. Organ informuje, iż wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej załatwiane są z zachowaniem kolejności wpływu. Wniosek Wnioskodawczyni został rozpatrzony w terminie, o którym mowa w art. 14d Ordynacji podatkowej, tj. bez zbędnej zwłoki jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.