INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 06.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 7 czerwca 2010 r. (data wpływu 08.06.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż i serwis pojazdów ciężarowych. Spółka stara się zapewnić sobie jak najdłuższą współpracę z dotychczasowymi partnerami handlowymi oraz zachęcić do współpracy nowych kontrahentów. w celu uatrakcyjnienia swojej oferty, Spółka w najbliższym czasie rozpocznie realizację promocji dotyczącej kontraktów serwisowych. w ramach tej promocji każdy klient, który zakupi pojazd od Spółki, będzie mógł zakupić łącznie z pojazdem (w pakiecie) wspomniany kontrakt serwisowy za cenę 1,00 PLN netto na okres, w zależności od ustaleń od 1 do 5 lat. z promocji dotyczącej kontraktów serwisowych będą mogli korzystać zarówno ci klienci, którzy nabędą pojazd od Spółki za własne środki finansowe, jak i Ci, którzy nabędą pojazd za pośrednictwem firmy leasingowej (faktura za pojazd wystawiona będzie na firmę leasingową, która będzie właścicielem pojazdu, a klient, który kupi kontrakt za 1,00 PLN, będzie użytkownikiem).

Tak więc, sprzedaż kontraktu serwisowego w cenie 1,00 PLN będzie zawsze powiązana ze sprzedażą pojazdu. Spółka zakłada, że oferowanie zakupu kontraktu za 1,00 PLN w powiązaniu ze sprzedażą pojazdów znacznie zwiększy wielkość sprzedaży (oferta Spółki będzie konkurencyjna wobec innych podmiotów, co ma zasadnicze znaczenie ze względu na obecną bardzo trudną sytuację firm transportowych - głównych klientów Spółki).

W efekcie powiązania sprzedaży i serwisowania pojazdu w ramach kontraktu oraz obniżenia ceny za kontrakt serwisowy do poziomu 1,00 PLN netto, klient Spółki otrzyma usługę w cenie niższej od standardowej. Cena będzie niższa od standardowej, ponieważ Spółka udzieli rabatu (bonifikaty) od pierwotnej ceny kontraktu, wyliczonej jako iloczyn limitu kilometrów i ceny za 1 kilometr. Korzyścią z takiego rozwiązania dla Spółki będzie zysk zrealizowany na sprzedaży pojazdu i uatrakcyjnienie swojej oferty handlowej.

W związku ze sprzedażą promocyjną usługi - kontraktu, Spółka dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, zamierza rozpoznać przychód w wysokości odpowiadającej cenie promocyjnej wykazanej na fakturze. Przykładowo, w przypadku sprzedaży kontraktu za 1,00 PLN netto, Spółka rozpozna przychód podatkowy w wysokości 1,00 PLN. Jednocześnie, Spółka zamierza uznać za koszt uzyskania przychodów, wszystkie koszty poniesione w związku ze świadczeniem usług związanych z kontraktem, który będzie sprzedany w ramach promocji.

Pomiędzy Spółką a Jej kontrahentami nie będą zachodzić powiązania o charakterze kapitałowym lub osobowym z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pismem z dnia 07 czerwca 2010 r. Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego doprecyzował, iż w związku z zamiarem realizacji promocji dotyczącej kontraktów, Spółka przygotowuje wewnętrzny regulamin w zakresie przedmiotowej promocji i wprowadzi go wraz z jej rozpoczęciem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka prawidłowo rozpozna przychód i koszty podatkowe dla celów rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych...

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące:

Przychód podatkowy.

Rozpatrując przedstawioną kwestię na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy, „za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont”.

Z powyżej przywołanego przepisu wynika, że w podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest kwota należna z tytułu sprzedaży towaru, uwzględniająca udzieloną bonifikatę lub skonto.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęć „bonifikata” ani „skonto” użytych w treści art. 12 ust. 3 ww. ustawy, a zatem te słowa powinny być rozumiane zgodnie z ich znaczeniem językowym. „Bonifikatę” na gruncie języka polskiego rozumie się jako „zniżkę, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy” (Nowy Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003). Natomiast „skonto” to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem”.

Odnosząc powyższe znaczenie słów „bonifikata” i „skonto”, użytych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do niniejszego stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z pierwszą z tych sytuacji, tj. z bonifikatą. Bonifikata w niniejszym stanie faktycznym polega na tym, że klientom Spółki będzie przyznawana zniżka na jedną konkretnie wskazaną usługę - kontrakt. w takim wypadku, zgodnie z przywołanym już art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatkowym przychodem ze sprzedaży tej usługi będzie jego preferencyjna cena ustalona zgodnie z zapisami umowy pomiędzy Spółką i Jej klientem (tj. 1,00 PLN netto).

Zasadność powyżej przedstawionego stanowiska nie podważa okoliczność, że koszty usługi świadczonej na rzecz klienta, które poniesie Spółka, będą znacznie wyższe niż cena, za którą Spółka sprzeda tę usługę (czyli jednostkowo rozpatrując transakcję, Spółka sprzeda rozważaną usługę ze stratą). z podatkowego punktu widzenia sprzedaż jednostkowa usługi poniżej kosztów jej świadczenia nie narusza obowiązujących przepisów - o ile taki rabat na daną usługę znajduje ekonomiczne uzasadnienie. Po drugie, sprzedaż usługi po cenie niższej od kosztów poniesionych w związku z jej świadczeniem należy rozpatrywać w kontekście łącznej kwoty transakcji z konkretnym klientem, tj. z uwzględnieniem przychodu wygenerowanego nie tylko w związku ze sprzedażą tej usługi po preferencyjnej cenie, ale również ze sprzedaży pojazdu ciężarowego, która spowoduje uprawnienie do nabycia usługi za cenę 1,00 PLN netto. w związku z tym, łączne przychody ze sprzedaży pojazdu ciężarowego i usługi na rzecz konkretnego klienta przewyższą łączne koszty poniesione przez Spółkę w związku z dostarczeniem pojazdu i usługi, a zatem wygenerują podatkowy dochód.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że będzie postępować prawidłowo rozpoznając przychód podatkowy ze sprzedaży usługi na rzecz uprawnionych klientów w wysokości ceny promocyjnej wskazanej na fakturze.

Koszty podatkowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Spółka w toku prowadzonej działalności ponosi koszty usług serwisowych, które są świadczone na rzecz klientów. Jak wskazano powyżej, sprzedaż usług serwisowych stanowi jedno ze źródeł przychodów Spółki. Nie ulega zatem wątpliwości, że wskazane powyżej koszty są ponoszone w celu osiągnięcia przez Spółkę przychodów. Także w przypadku sprzedaży usługi w ramach akcji promocyjnej, koszty te będą miały związek z osiąganym przez Spółkę przychodem. Spółka podkreśla, że promocja usług w ramach kontraktów poprzez ich sprzedaż w cenie 1,00 PLN ma na celu przede wszystkim (i) zwiększenie sprzedaży samochodów ciężarowych, (ii) zapewnienie długofalowej współpracy z obecnymi kontrahentami oraz (iii) zachęcenie do współpracy potencjalnych klientów, co w efekcie ma gwarantować przychody Spółki w długim okresie.

Konsekwentnie, należy uznać, że w przypadku kosztów związanych ze sprzedażą usługi w zakresie akcji promocyjnej, koszty te będą ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje ograniczeń możliwości uznania poniesionych kosztów za koszty uzyskania przychodów z tej przyczyny, że podatnik uzyskuje przychody ze sprzedaży usługi w ramach akcji promocyjnej. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do traktowania wszystkich kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usługi sprzedawanej w ramach akcji promocyjnej, jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.