INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12.05.2010 r. (data wpływu 17.05.2010 r.) uzupełniony pismem z dnia 20.07.2010 r. (data wpływu 23.07.2010 r.) na wezwanie z dnia 07.07.2010 r. oraz pismem z dnia 16.08.2010 r. (data wpływu 19.08.2010 r.) na wezwanie z dnia 05.08.2010 r. i pismem z dnia 10.09.2010 r. (data wpływu 14.09.2010 r.) na wezwanie z dnia 30.08.2010 o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług pośrednictwa finansowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.05.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania świadczenia usług pośrednictwa finansowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20.07.2010 r. (data wpływu 23.07.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-471/10-2/LK z dnia 07.07.2010 r., oraz pismem z dnia 16.08.2010 r. (data wpływu 19.08.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-471/10-4/LK z dnia 05.08.2010 r. oraz pismem z dnia 10.09.2010 r. (data wpływu 14.09.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-471/10-6/LK z dnia 30.08.2010.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym zarejestrowanym na Cyprze gdzie posiada siedzibę, która stanowi jednocześnie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada status spółki kapitałowej, która nie będzie miała na terytorium RP żadnego oddziału czy przedstawicielstwa. Spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie internetowego pośrednictwa finansowego. Działalność ta polegać ma na elektronicznej realizacji (obsłudze) transakcji finansowych za pomocą urządzeń (terminali bankomatowych) zainstalowanych w różnych punktach handlowo - usługowych na terytorium RP - takich jak doładowania do telefonów komórkowych zakup biletów czy opłata rachunków (np. opłaty za prąd, telefon itd.). Wnioskodawca będzie właścicielem urządzeń. Za jego pośrednictwem podmioty trzecie będą mogły realizować transakcje finansowe z podmiotami docelowymi. Na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek utrzymywania systemu urządzeń w działaniu. Urządzenie sterujące (serwer) systemem urządzeń (terminali) znajdować się będzie na Cyprze, stąd też realizacja transakcji odbywać się będzie w tym kraju (poza granicami RP). Treść wyświetlana na ekranach monitorów urządzeń służących do wykonania operacji finansowych będzie transmitowana z serwera położonego na Cyprze. Urządzenie, to jest klasycznym nośnikiem informacji tożsamym z odbiornikiem telewizyjnym.

W uzupełnieniu do wniosku, wskazano ponadto iż:

Wnioskodawca będzie świadczył usługi pośrednictwa finansowego na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wynagrodzeniem Wnioskodawcy będzie prowizja pobierana od transakcji. Ustalenie kwoty prowizji będzie następowało wg kryterium procentowego w stosunku do kwoty transakcji albo będzie liczone ryczałtowo. Wnioskodawca nie posiada (nie będzie posiadał) stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski w postaci personelu, zaplecza technicznego, biura itd.

Wnioskodawca nie posiada w chwili obecnej jakiejkolwiek umowy zawartej z podmiotami na rzecz których będą dokonywane opłaty. Schemat otrzymywania wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług wyglądać będzie w sposób następujący: <1> klient nabywa usługę za pośrednictwem terminali <2> usługa jest realizowana za pośrednictwem Wnioskodawcy - przez usługodawcę, <3> na podstawie mającej być zawartej umowy Wnioskodawcy z usługodawcą ten ostatni wypłaca temu pierwszemu wynagrodzenie liczone jako udział procentowy od kwoty transakcji albo kwoty zysku usługodawcy.

Przedmiotem wniosku są bilety lotnicze Podobnie jak w wypadku innych Wnioskodawca nie posiada w chwili obecnej jakiejkolwiek umowy z przewoźnikami czy pośrednikami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne świadczenie usług pośrednictwa finansowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg unormowań ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem, Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług pośrednictwa finansowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługi będą świadczone w tym wypadku z wielu miejsc położonych w różnych punktach, stąd też zastosowanie znajduje tu unormowanie z art. 28c ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę. Jako że siedziba usługodawcy znajduje się na Cyprze, tam powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT.

W związku z faktem, iż usługobiorcami świadczonych przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego będą zarówno podmioty będące podatnikami, jak i podmioty nie będące podatnikami, zastosowanie znajdą unormowania dotyczące miejsca świadczenia usług określone w art. 28b oraz art. 28c ustawy o podatku od towarów i usług.

1. Zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. W związku z powyższym w przypadku świadczenia przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego na rzecz podatników miejscem świadczenia usług będzie miejsce w którym usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Jednocześnie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnikiem z tytułu importu usług będzie usługobiorca, bowiem Spółka nie będzie posiadała na terytorium kraju siedziby jak również stałego miejsca prowadzenia działalności.
2. W myśl art. 28c ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n. W związku z powyższym w przypadku świadczenia przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego na rzecz podmiotów niebędących podatnikami miejscem świadczenia będzie miejsce (kraj) w którym posiada ona siedzibę a więc terytorium Republiki Cypru. Tak więc świadczenie przedmiotowych usług będzie wyłączone spoza zakresu stosowania ustawy o podatku od towarów i usług. Obowiązek w zakresie podatku od towarów i usług powstanie w kraju siedziby Spółki, będącym jednocześnie stałym miejscem prowadzenia działalności, tj. w Republice Cypru.
   
   

Reasumując w żadnym z ww. przypadków Spółka świadcząc usługi pośrednictwa finansowego nie będzie podlegała uregulowaniom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W konsekwencji Spółka świadcząc przedmiotowe usługi nie wystąpi w charakterze podatnika podatku towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   a. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   b. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji stałego miejsca prowadzenia działalności. Pojęcie to jest jednak pojęciem wspólnotowym (tj. wynikającym z VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r.) i jako takie było wielokrotnie przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS). Ze względu na fakt, że wraz z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, przyjęty został do polskiego systemu prawnego dorobek prawny Wspólnot Europejskich, interpretując pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności należy odwołać się m.in. do orzecznictwa ETS.

I tak w orzeczeniu w sprawie C-231/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg (Niemcy), Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że jedną z przesłanek stałego miejsca prowadzenia działalności jest określona minimalna skala działalności, tzn. w miejscu tym znajdują się zarówno środki rzeczowe, jak i personel, który samodzielnie może świadczyć określone czynności.

Kolejna interpretacja stałego miejsca prowadzenia działalności pojawiła się w orzeczeniu w sprawie C-190/95 pomiędzy ARO Lease BV a Inspecteur van de Belastingdienst Grote Ondernemingen te Amsterdam (Holandia). Jak potwierdził Europejski Trybunał Sprawiedliwości, nie można uznać, że usługi wykonywane są w innym miejscu niż główne miejsce prowadzenia działalności, chyba że miejsce to jest chociaż w minimalnym stopniu stałe w związku ze stałą obecnością personelu oraz środków technicznych niezbędnych do świadczenia usług (podobne stanowisko zostało wyrażone w orzeczeniu w sprawie C-390/96 pomiędzy Lease Plan Luxembourg SA a Państwem Belgijskim).

W oparciu o powyższe orzeczenia o „stałym miejscu prowadzenia działalności” możemy mówić wtedy, gdy podatnik ma możliwość (z danego miejsca) kierowania sprawami firmy, utrzymuje stały personel, a także posiada w tym miejscu minimalne środki techniczne do prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym przesłanki wskazane wyżej muszą wystąpić łącznie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie właścicielem terminali bankomatowych służących do realizacji: opłat za prąd, telefon, zakupu biletów lotniczych czy też doładowania do telefonów komórkowych. Na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek utrzymywania systemu urządzeń w działaniu. Urządzenie sterujące (serwer) systemem urządzeń (terminali) znajdować się będzie na Cyprze.

Za pomocą terminali bankomatowych będą dokonywane wpłaty za określone rachunki na rzecz podmiotów, z którymi Wnioskodawca będzie miał zawarte umowy tj. firm prowadzących działalność gospodarczą w zakresie np. usług telekomunikacyjnych, usług energetycznych. W obecnej chwili Wnioskodawca nie ma zawartych umów w zakresie świadczenia usług pośrednictwa finansowego z podmiotami na rzecz, których będą dokonywane wpłaty jednak z wniosku wynika, że takie umowy w przyszłości zostaną zawarte – sytuacja dotyczy zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca z tytułu dokonanych wpłat będzie otrzymywał wynagrodzenie w postaci prowizji od podmiotów, z którymi będzie miał zawarte umowy na świadczenie usług pośrednictwa finansowego. Ustalenie kwoty prowizji będzie następowało wg kryterium procentowego w stosunku do kwoty transakcji albo kwoty zysku usługodawcy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż Wnioskodawca zawrze umowy z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie przedstawionym we wniosku, a nie z osobami fizycznymi nieprowadzącymi takiej działalności. Podmioty będące stroną zawartych umów spełniają definicję podatnika zawartą w art. 28a ustawy. Dlatego też nie można zgodzić się z Wnioskodawcą że zastosowanie w niniejszym zdarzeniu ma art. 28c ustawy. Artykuł ten dotyczy bowiem świadczenia usług na rzecz osób niebędących podatnikami tj. innych niż wymienione w art. 28a, co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania i stan prawny obowiązujący w tym zakresie należy uznać, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym miejscem świadczenia usług pośrednictwa finansowego wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz polskich kontrahentów będzie miejsce w którym nabywcy usług posiadają siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności tj. w tym przypadku Polska.

Mimo tego, iż Wnioskodawca będzie właścicielem urządzeń znajdujących się na terenie kraju to jak wskazuje nie będzie posiadał personelu który te usługi miałby wykonywać. W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie posiadał stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, które mogłoby uczestniczyć w świadczeniu przedmiotowych usług. Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia usług pośrednictwa finansowego, a zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu importu tych usług będzie polski usługobiorca.

Reasumując Wnioskodawca posiadający siedzibę na Cyprze i nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia usług pośrednictwa finansowego na rzecz polskich podatników. Podatnikami zobowiązanymi do rozliczenia podatku należnego z tytułu tych transakcji będą podmioty polskie jako nabywcy usług na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. W konsekwencji rację ma Wnioskodawca twierdząc, że świadcząc przedmiotowe usługi nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jednakże należy zauważyć, iż w stanowisku Wnioskodawca błędnie wskazał, iż odbiorcami usług pośrednictwa finansowego będą podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej. Z tego też tytułu stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.