INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni wytwarza korę sosnową dekoracyjną oraz korę sosnową mieloną do zastosowań ogrodniczych. Szczegóły dotyczące procesu technologicznego i zastosowań przedstawiają się następująco:

1. Proces produkcji.

Podstawowym surowcem do produkcji wyrobu jest kora odpadowa pozyskiwana przez Zainteresowaną z zakładu przerobu drewna, będąca pozostałością po okorowaniu ściętych drzew. Z punktu widzenia tych zakładów podstawowe znaczenie ma uzyskanie pozbawionego kory drewna (w postaci pni, bali lub desek), zaś zgromadzona kora traktowana jest jako odpad, który sprzedawany jest Wnioskodawczyni. Zakłady przerobu drewna przy sprzedaży takiej kory stosują grupowanie PKWiU 20.10.40-09.86 „Odpady z kory”. Powstająca w zakładach przerobu drewna kora jest odpadem nie tylko z ekonomicznego punktu widzenia, ale również jest odpadem w myśl przepisów prawa, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628 ze zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206). Taka kora jest odpadem klasyfikowanym w katalogu odpadów jako 03 01 01 „Odpady kory i korka”. Obrót korą odpadową pomiędzy zakładami przerobu drewna a przedsiębiorstwem Zainteresowanej odbywać się może wyłącznie na podstawie tzw. „Karty przekazania odpadu”. Z kolei w zakresie obrotu wyrobem brak jest takich szczególnych wymogów dokumentacyjnych. Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni, jako podmiot używający taką korę odpadową do produkcji wyrobu musi działać na podstawie zezwolenia (w formie decyzji Starosty) do prowadzenia działalności w zakresie odzysku i transportu odpadów.

W procesie produkcyjnym wyrobu mają miejsce następujące procesy technologiczne:

A. Wstępne oczyszczenie.

Polega ono na wykonaniu wstępnego sortowania, w wyniku którego zostają oddzielone wszelkie zanieczyszczenia (kawałki drewna, kamienie, kawałki desek, kołki, sęki itp.). Etap ten realizowany jest zarówno przy załadunku w zakładzie przerobu drewna jak i po przetransportowaniu kory odpadowej z zakładu przerobu drewna do należącego do Zainteresowanej zakładu produkcyjnego.

B. Kompostowanie.

Wstępnie oczyszczony odpad jest przewożony na plac produkcyjny, gdzie jest poddawany procesom kompostowania w wysokich pryzmach przez okres około 3 miesięcy. W ramach tego procesu surowiec jest najpierw rozgniatany, a następnie ubijany w celu wytworzenia warunków beztlenowych niezbędnych do inicjacji procesu kompostowania. Biomasa jest w trakcie procesu kompostowania przerzucana co powoduje jej przesychanie. Celem przerzucania jest zarówno jednolite przeprowadzenie procesu kompostowania w odniesieniu do całej biomasy jak również wyeliminowanie związków chemicznych niebezpiecznych dla roślin (powstających w wewnętrznej części biomasy poddanej kompostowaniu w warunkach procesów beztlenowych) oraz uniknięcie ryzyka samozapłonu. W wyniku przeprowadzenia procesu kompostowania odpadów z kory, uzyskany półprodukt posiada znacząco obniżoną kaloryczność jako efekt zachodzących procesów redukcji. W wyniku zachodzących w pryzmach procesów biochemicznych wytwarza się wysoka temperatura mogąca prowadzić w niektórych przypadkach do samozapłonu masy kompostowej. Powyższy proces kompostowania jest procesem odzysku (recyklingu) określonym jako proces R3 „Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania)”, zgodnie z poz. 3 załącznika nr 5 do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.

C. Faza końcowa.

Po zakończeniu fazy kompostowania uzyskany produkt jest sortowany na następujące frakcje:

• frakcja kompostu nie spełniająca wymagań jakościowych,

• frakcja kompostu spełniająca wymagania jakościowe.
  
  

Pierwsza frakcja z punktu widzenia ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów nie jest już traktowana jako 03 01 01 „Odpady kory i korka” lecz jako:

• 19 05 odpady z tlenowego rozkładu odpadów stałych (kompostowania),

• 19 05 03 kompost nie odpowiadający wymaganiom (nie nadający się do wykorzystania).
  
  

Druga frakcja kompostu jest docelowym produktem finalnym, tj. wyrobem, który na tym etapie może być dodatkowo mielony oraz dzielony na frakcje wielkościowe w zależności od indywidualnego zapotrzebowania klientów. Otrzymany w ten sposób wyrób pakowany jest w worki foliowe 60 lub 80 litrów albo sprzedawany luzem na podstawione przez klientów środki transportu albo dowożony do klientów własnym transportem. Całość powyższego procesu stanowi, zgodnie z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, tzw. recykling organiczny, który zgodnie z definicją stanowi: „obróbkę tlenową w tym kompostowanie lub beztlenową odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku której powstaje materia organiczna lub metan”. Z kolei recykling organiczny to jeden z rodzajów recyklingu, przez który zgodnie z ustawową definicją (art. 3 pkt 14 ww. ustawy) rozumie się: „taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii.

2. Zastosowanie.

Wyrób przeznaczony jest do zastosowań ogrodniczych (drzewa i krzewy iglaste, drzewa owocowe oraz na klombach i skalniakach), w szczególności do ściółkowania, tj. do obsypywania podłoża iglaków w celu stosowania im mikroklimatu stymulującego warunki leśne (ściółka Ieśna) zakwaszania gleby, ochrony przed wzrostem chwastów, utrzymania dużej wilgotności podłoża. Ze względu na swoje walory estetyczne, wyrób służy także do poprawy walorów dekoracyjnych. Informacja o powyższym zawarta jest na opakowaniu.

3. Restrykcje karne.

Jeśliby (hipotetycznie) w myśl prawa: wyrób traktowany był jako odpad; tak jak surowiec (tj. kora odpadowa) zużywany do produkcji wyrobu, to jego sprzedaż przez przedsiębiorstwo Zainteresowanej na cele ogrodnicze byłaby niemożliwa. Zgodnie bowiem z przepisami prawa, kto bez wymaganego zezwolenia prowadzi działalność w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwienia odpadów, podlega karze aresztu albo grzywny.

4. Uwaga końcowa.

Jak wynika z powyższego, mamy do czynienia z produktem powstałym w wyniku kompostowania kory odpadowej, według wskazanego procesu technologicznego. Jednocześnie, należy podkreślić, że wyrób nie jest w żadnym wypadku mieszaniną kory mielonej i próchnicy do niej dodanej, w ten sposób, że takiej mieszaninie zasadniczy charakter nadawałaby kora.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonywania dostawy wyrobu na terytorium kraju, Wnioskodawczyni powinna w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 maja 2008 r. stosować stawkę 7% VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku dokonywania dostawy wyrobu na terytorium kraju w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 maja 2008 r. powinna stosować stawkę 7% VAT. Własne stanowisko Zainteresowana opiera na interpretacji przepisu art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 59 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zasadność stosowania stawki 7% VAT.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 59 załącznika nr 3 do tej ustawy, stawkę 7% VAT stosuje się w odniesieniu do towarów opisanych grupowaniem PKWiU 24.15.60-00.90 „Nawozy zwierzęce lub roślinne pozostałe osobno niewymienione”. Ponieważ począwszy od dnia 1 maja 2008 r. nie ma już podstaw do stosowania stawki 3% VAT w odniesieniu do dostawy wyrobu na terytorium kraju, to należy w takim przypadku stosować stawkę 7% VAT właśnie na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 59 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Zasadność zaliczenia wyrobu do grupowania PKWiU 24.15.60-00.90 „Nawozy zwierzęce lub roślinne pozostałe osobno niewymienione”:

Zdaniem Zainteresowanej, w kontekście przedstawionego we wniosku opisu poprawna z punktu widzenia zasad metodycznych PKWiU, klasyfikacja wyrobu oznaczać musi jego zaliczenie do grupowania PKWiU 24.15.60-00.90 „Nawozy zwierzęce lub roślinne pozostałe, osobno nie wymienione”, co począwszy od dnia 1 maja 2008 r. skutkuje stosowaniem stawki 7% VAT. Przedmiotowym wyrobem jest bowiem produkt powstały podczas procesu kompostowania, tzn. został on poddany naturalnej metodzie unieszkodliwienia i zagospodarowania odpadów, polegającej na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy (bakterie tlenowe, mrówki, nicienie itp.) i pełni funkcje nawozu z przeznaczeniem w rolnictwie ekologicznym. W szczególności należy podkreślić, że nie powstał on w wyniku wymieszania kory mielonej i próchnicy.

W dniu XX marca 2010 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Statystycznego z wnioskiem wydanie opinii klasyfikacyjnej w odniesieniu do tego samego produktu, który przedstawiła w złożonym wniosku, tj. wyrobu kory sosnowej dekoracyjnej oraz kory sosnowej mielonej. Urząd Statystyczny wydał opinię w dniu XX marca 2010 r. sygn. XXXX. Interpretacja udzielona przez jednostki służb statystyki publicznej w formie opinii lub informacji nie ma charakteru wiążącego i nie jest skierowana na wywołanie określonych skutków prawnych. Jest ona jedynie pomocą dla Zainteresowanej w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu. Własne stanowisko Wnioskodawczyni opiera również na interpretacji indywidualnej wydanej innemu wnioskodawcy oraz opublikowanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPP2/443-380/08-2/MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Z opisu sprawy wynika, iż przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni wytwarza korę sosnową dekoracyjną oraz korę sosnową mieloną do zastosowań ogrodniczych. Zdaniem Zainteresowanej, z punktu widzenia zasad metodycznych PKWiU, klasyfikacja wyrobu oznaczać musi jego zaliczenie do grupowania PKWiU 24.15.60-00.90 „Nawozy zwierzęce lub roślinne pozostałe, osobno nie wymienione”. Przedmiotowym wyrobem jest produkt powstały podczas procesu kompostowania, tzn. został on poddany naturalnej metodzie unieszkodliwienia i zagospodarowania odpadów, polegającej na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy (bakterie tlenowe, mrówki, nicienie itp.) i pełni funkcje nawozu z przeznaczeniem dla rolnictwa ekologicznego. Wnioskodawczyni podkreśla, że nawóz ten nie powstał w wyniku wymieszania kory mielonej i próchnicy.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

W myśl art. 146 ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 30 kwietnia 2008 r. stosuje się stawkę w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5, których przedmiotem są towary i usługi wymienione w załączniku nr 6 do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej, której przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów. Jednakże załącznik ten zawiera mniej pozycji aniżeli obowiązujący do dnia 30 kwietnia 2008 r. załącznik nr 6 do ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że nie wszystkie towary opodatkowane stawką 3% przed 1 maja 2008 r. nadal z tej stawki mogą korzystać. W załączniku tym nie zostały wymienione m.in. nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej nie sklasyfikowane (PKWiU 24.15.60).

Zatem, po dniu 30 kwietnia 2008 r. do tego typu towarów zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

I tak, w załączniku nr 3 do ustawy, będącego wykazem towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, wskazano w poz. 59, sklasyfikowane pod symbolem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 24.15.60 – „Nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że dostawa wyrobu przedstawionego we wniosku zaklasyfikowanego do grupowania PKWiU 24.15.60-00.90 „Nawozy zwierzęce lub roślinne pozostałe, osobno nie wymienione”, podlega od dnia 1 maja 2008 r. opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 59 załącznika nr 3 do ustawy.

Podkreślić jednak należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawczynię we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Zainteresowaną w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.