INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 22 marca 2010r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2010r. oraz 24 maja kwietnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania kwoty wypłaconej tytułem odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania kwoty wypłaconej tytułem odszkodowania.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 13 maja 2010r. znak: IBPBII/1/439-71/10/AŻ, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 20 maja 2010r. (wniesienie opłaty) oraz 24 maja 2010r. (braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2009r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał wnioskodawcy jednorazowe odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej członka rodziny. Jest to odszkodowanie z tytułu śmierci ojca wnioskodawcy na skutek choroby zawodowej. Odszkodowanie w wysokości 24 220 zł wnioskodawca otrzymał po prawomocnym wyroku Sądu Rejonowego - Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawca wskazał również, iż jego oboje rodzice nie żyją, a ich spadkobiercami (według postanowienia Sądu) są wnioskodawca oraz jego brat, jednakże brat wnioskodawcy jeszcze nie otrzymał odszkodowania z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż jego sprawa jeszcze się toczy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał wnioskodawcy jednorazowe odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej dla członka rodziny na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 167, poz. 1322) oraz rozporządzeń wykonawczych. Jest to odszkodowanie otrzymane z tytułu śmierci ojca na skutek choroby zawodowej. Kwotę odszkodowania w wysokości 24 220 zł wnioskodawca otrzymał za pośrednictwem Poczty Polskiej w grudniu 2009r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymane odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż otrzymane odszkodowanie nie jest spadkiem i dlatego nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku od spadku. Wnioskodawca wskazał bowiem, że jego ojciec nie posiadał za życia tych pieniędzy i nie można tutaj stwierdzić w żaden sposób dziedziczenia powyższej kwoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wydano odrębną interpretację.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

Ponieważ pojęcie spadku nie zostało zdefiniowane w ww. ustawie, dlatego należy odnieść się w tym zakresie do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 922 § 1 ww. ustawy prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zatem spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, przechodzące z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie i realizację m. in. w formie odszkodowania. Z treści art. 922 § 2 ww. ustawy wynika, iż nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jego indywidualną sytuację, np. roszczenia alimentacyjne czy uprawnienie do renty. Natomiast w zakresie praw i obowiązków przechodzących na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami chodzi o sytuacje, w których istnieje wyraźny przepis przewidujący taki skutek śmierci osoby uprawnionej lub zobowiązanej.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 K.c.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) przyznał wnioskodawcy jednorazowe odszkodowanie z tytułu śmierci jego ojca na skutek choroby zawodowej.

W art. 6 ust. 1 ww. ustawy zawarty został katalog świadczeń przysługujących z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej; stosownie do pkt 5 cyt. artykułu, członkom rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty przysługuje „jednorazowe odszkodowanie”.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 1 cyt. ustawy członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Odszkodowanie to przysługuje również w razie śmierci wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty, który był uprawniony do renty z ubezpieczenia wypadkowego.

Reasumując, należy stwierdzić, że wypłacone wnioskodawcy w 2009r. odszkodowanie nie zostało nabyte w drodze spadku. W świetle art. 13 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy beneficjentem tego świadczenia jest bowiem członek rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek choroby zawodowej. A zatem w chwili śmierci spadkodawcy przedmiotowe odszkodowanie, jak również roszczenie o jego wypłatę nie istniało. Tym samym przyznane wnioskodawcy odszkodowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.