INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 września 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na obsłudze i remoncie statków, wykonywanych na rzecz armatora z Niemiec – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na obsłudze i remoncie statków, wykonywanych na rzecz armatora z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na:

• remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11 oraz ich części składowych, zarządzanych przez armatora morskiego, w tym serwisy specjalistyczne maszyn i urządzeń, obejmujące swym zakresem również dokonywanie zakupów materiałów, części zamiennych, niezbędnego wyposażenia, jak również zakupu zewnętrznych usług, niezbędnych do przeprowadzania ich remontów i napraw,
• obsłudze statków należących do armatora morskiego wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi, w tym świadczeniem wyspecjalizowanych usług warunkujących prawidłowe i bezpieczne funkcjonowanie jednostek pływających należących do armatora oraz usług z zakresu kontroli i nadzoru nad przestrzeganiem norm bezpieczeństwa morskiego, jak również wykonywanie wszelkich czynności wchodzących w zakres obsługi agencyjnej statków, w tym organizowanie wejść i wyjść statków do i z portów polskich, reprezentowanie armatora przed władzami morskimi w związku z pobytem jego statków na terenie portów polskich oraz wykonywanie w imieniu armatora i na jego rzecz wszelkich czynności mających na celu wypełnianie zaleceń i rozporządzeń władz morskich.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT UE. Głównym odbiorcą usług w powyższym zakresie jest armator morski prowadzący działalność gospodarczą zarejestrowaną w Niemczech, posiadający około 60 jednostek pływających, sklasyfikowanych wg PKWiU w klasie ex 35. 11., dla którego Spółka świadczy kompleksowe usługi obsługi statków, w tym również wykonywanie wszelkich czynności w zakresie pośrednictwa pracy i usług agencyjnych związanych z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników do obsługi jego statków.

Statki, o których wyżej mowa, są jednostkami towarowymi. Są to głównie masowce i drobnicowce wielozadaniowe (grupa PKWiU 35.11.24.10 i 35.11.24.30) oraz kontenerowce przeznaczone do przewozów ładunków masowych suchych, ładunków drobnicowych, drzewa oraz kontenerów dwudziesto oraz czterdziestostopowych (grupa PKWiU 35.11.24.40).

Armator jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec. Przedmiotowe usługi są świadczone przez Spółkę zarówno na terenie Polski, jak i na terenie innych krajów należących do Unii Europejskiej oraz poza obszarem Unii.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 14 i 15, jak również art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka wystawiając fakturę niemieckiemu armatorowi morskiemu stosuje stawkę podatku w wysokości 0% w zakresie: usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków należących do niego, usług związanych z obsługą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi, oraz usług nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej.

Spółka wskazała, iż spełnia przesłanki z art. 83 ust. 1 pkt 14 i 15 oraz art. 83 ust. 2 ustawy, warunkujące zastosowanie 0% stawki podatku dla świadczonych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w stosunku do usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, usług związanych z obsługą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi, oraz usług nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej, wykonywanych na rzecz niemieckiego armatora morskiego zarówno na terytorium Polski, jak i na obszarze innych krajów Unii Europejskiej oraz krajów z poza Unii, winna stosować 0% stawkę podatku, zgodnie z art. 83. ust 1 pkt 11, 14 i 15 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie przez Spółkę stawki w wysokości 0% do powyższych usług jest prawidłowe, ponieważ spełnia wszystkie wymogi, o których mowa w art. 83, tj.: obsługiwane statki są własnością armatora morskiego, usługi świadczone są wyłącznie na statkach wymienionych w klasie ex PKWiU 35.11, zakres wykonywanych usług w żaden sposób nie jest związany z usługami świadczonymi na cele osobiste załogi i prowadzona jest przez Spółkę dokumentacja potwierdzająca zakres wykonanych prac na statkach.

Analizując przesłanki warunkujące możliwość korzystania z preferencyjnej stawki podatku w oparciu o przepisy art. 83 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, iż jednym z rodzajów usług związanych z żeglugą morską objętych 0% stawką podatku, które mają jednocześnie zastosowanie w Spółce, są usługi związane z obsługą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11, należących do armatorów morskich, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi (art. 83 ust. 1 pkt 14 ustawy). W ocenie Spółki, dotyczy to obsługi wszystkich statków (klasa 35.11 obejmuje bowiem wszystkie statki niezależnie od ich rodzaju), pod warunkiem jednak, że są one wykorzystywane przez armatorów morskich. Nie jest przy tym na gruncie omawianej regulacji istotny zakres i rodzaj obsługi owych statków, co powoduje, iż jej zakres jest tak szeroki. Ustawa w omawianym przepisie wprowadza dwa ograniczenia, po pierwsze statki muszą należeć do armatorów morskich a po drugie, stawka 0% nie ma zastosowania w odniesieniu do usług świadczonych na cele osobiste załogi. Oba powyższe przypadki są przez Spółkę respektowane.

Następnie Spółka wskazała, iż na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy, stawką 0% objęte są usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków oraz ich części składowych. Dotyczy to, tak jak ma to miejsce w art. 83 ust. 1 pkt 14, obsługi wszystkich statków wymienionych w klasie PKWiU 35.11. Statki należące do niemieckiego armatora, na rzecz których Spółka świadczy usługi w powyższym zakresie to jednostki towarowe wymienione w klasie ex 35.11, tak więc przepis ten jest przez Spółkę bezwzględnie respektowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym państwie. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:



1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;


2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z regulacji art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

W myśl § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 212 poz. 1337 ze zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do ust. 2 powyższego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Stosownie do dyspozycji przepisu § 25 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Spółka świadczy na rzecz armatora morskiego, zarejestrowanego w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej, kompleksowe usługi obsługi jego statków, w tym również obejmujące wykonywanie wszelkich czynności w zakresie pośrednictwa pracy i usług agencyjnych związanych z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników do obsługi jego statków. Przedmiotowe usługi są świadczone przez Spółkę zarówno na terenie Polski, jak i na terenie innych krajów należących do Unii Europejskiej oraz poza obszarem Unii.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż firma będąca nabywcą usług świadczonych przez Spółkę spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, a z treści wniosku nie wynika, aby niemiecki armator miał stałe miejsce prowadzenia działalności w innym kraju niż jego siedziba, miejscem świadczenia i opodatkowania usług remontowych, obsługi statków i nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej – niezależnie, czy usługi te będą wykonywane na terytorium kraju, na terytorium państwa członkowskiego, czy państwa trzeciego - będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, tj. Niemcy.

Wykonanie tych usług powinno zostać udokumentowane fakturą VAT bez wykazania stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, przy czym konieczne jest umieszczenie na fakturze numeru, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informacji, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Za nieprawidłowe zatem należało uznać stanowisko Spółki, iż stawkę podatku dla świadczonych usług należy rozpatrywać w oparciu o uregulowania art. 83 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ mogą one mieć zastosowanie, gdy miejscem świadczenia usług jest terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.