INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 02 sierpnia 2010r. (data wpływu do Organu – 03 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kosztów badań lekarskich oraz refundacji kosztów zakupu okularów dla pracownika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 sierpnia 2010r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kosztów badań lekarskich oraz refundacji kosztów zakupu okularów dla pracownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W bieżącym roku 7 pracowników mających aktualne badania okresowe zwróciło się do pracodawcy o skierowanie na badania profilaktyczne mające na celu określenie potrzeby stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym.

Pracodawca zlecił przychodni, z którą ma zawartą umowę na prowadzenie badań profilaktycznych, przeprowadzenie dodatkowego, jakby uzupełniającego, badania okulistycznego do badań okresowych w celu uzyskania przez wspomnianych pracowników odpowiednich zaświadczeń. Po przeprowadzeniu tych badań pracownicy otrzymali zaświadczenia o potrzebie stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych.

Pracodawca, zgodnie z przyjętymi zasadami, zrefundował tym pracownikom zakup okularów korekcyjnych do kwoty nie przekraczającej 300 zł, na podstawie faktury zakupu.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach badań profilaktycznych wymienia się badania:

• wstępne (przed podjęciem pracy),
• okresowe (termin wyznacza lekarz),
• kontrolne (po chorobie dłuższej niż 30 dni)
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przeprowadzone badania można uznać za badania profilaktyczne...
2. Czy do wypłaconych kwot stosować zwolnienie z podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Wnioskodawca uważa, że dodatkowe badanie okulistyczne jest uzupełnieniem badania okresowego i jako takie powinno być podobnie traktowane w świetle przepisów podatkowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w bieżącym roku 7 pracowników mających aktualne badania okresowe zwróciło się do pracodawcy o skierowanie na badania profilaktyczne mające na celu określenie potrzeby stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym.

Pracodawca zlecił przychodni, z którą ma zawartą umowę na prowadzenie badań profilaktycznych, przeprowadzenie dodatkowego, jakby uzupełniającego, badania okulistycznego do badań okresowych w celu uzyskania przez wspomnianych pracowników odpowiednich zaświadczeń. Po przeprowadzeniu tych badań pracownicy otrzymali zaświadczenia o potrzebie stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych. Pracodawca, zgodnie z przyjętymi zasadami, zrefundował tym pracownikom zakup okularów korekcyjnych do kwoty nie przekraczającej 300 zł, na podstawie faktury zakupu.

Zgodnie z art. 2376 § 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 23715 § 1 i 2 ww. Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz, że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Stosownie do powyższego przepisy § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 01 grudnia 1998r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) stanowią, iż:

• pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a także
• jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1 wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.
  
  

Z przedstawionych powyżej uregulowań Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998r. wynika, że jeżeli:

• badania okulistyczne przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, co potwierdzi aktualne zaświadczenie lekarza medycyny pracy;
• pracodawca w regulaminie pracy lub innym akcie wewnętrznym określił maksymalną kwotę dofinansowania;
• zakup udokumentowany jest fakturą wystawioną na pracodawcę;
• pracownicy stosownie do § 2 pkt 4 Rozporządzenia użytkują monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy;

- to uzyskane przez pracownika, do wysokości określonej w wewnętrznym regulaminie, dofinansowanie kosztów zakupu okularów korygujących wzrok korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów należy jednak stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z badaniami okulistycznymi przeprowadzonymi w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, bowiem pracownicy posiadali aktualne badania okresowe i sami zwrócili się z wnioskiem do pracodawcy o skierowanie na badania mające na celu określenie potrzeby stosowania okularów korekcyjnych do pracy przy monitorze ekranowym. A jak sam wnioskodawca stwierdza, badania profilaktyczne to badania wstępne (przed podjęciem pracy), okresowe (termin wyznacza lekarz) i kontrolne (po okresie choroby trwającej dłużej niż 30 dni). Zatem nie można uznać, że koszty przeprowadzonych badań lekarskich na wniosek pracownika oraz kwota dotycząca refundacji kosztów zakupu okularów korygujących wzrok wynikają z obowiązujących w tym zakresie przepisów ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. Przy czym należy zauważyć, iż zastosowanie przedmiotowego zwolnienia wymaga, aby przyjęte u wnioskodawcy zasady przyznawania tego rodzaju świadczeń rzeczowych zgodne były z zasadami określonymi w przytoczonym przepisie ww. rozporządzenia. Fakt zobowiązania pracodawcy na podstawie tego przepisu do zapewnienia okularów korekcyjnych oznacza, że wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczenia rzeczowego jakie pracownik otrzyma od swojego zakładu pracy. Zwolnieniem tym nie jest natomiast objęta kwota jaką wnioskodawca wypłaci pracownikowi tytułem refundacji kosztów zakupu okularów korekcyjnych. W związku z tym koszty przeprowadzonych badań lekarskich oraz kwota refundacji kosztów zakupu okularów korekcyjnych – jeżeli istotnie, wydatki te nie zostały poniesione w ramach ustawowego obowiązku nałożonego na pracodawcę – stanowić będą dodatkowe świadczenia na rzecz pracownika nie podlegające zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem od wartości ww. świadczeń jako przychodu pracownika ze stosunku pracy, wnioskodawca powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazać przy tym należy, iż stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. ww. w związku z art. 14b § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, pod pojęciem przepisów prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, przy czym mianem ustaw podatkowych – w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej określa się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z powyższych regulacji wynika, że upoważniony dyrektor izby skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową. Tym samym wydając niniejszą interpretację, Organ podatkowy nie rozstrzyga – ponieważ nie ma takich uprawnień – czy przeprowadzenie dodatkowych badań okulistycznych mających na celu określenie potrzeby stosowania okularów korekcyjnych (tj. uzupełniających – poza badaniami okresowymi) można uznać za badania profilaktyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.