INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) jest komplementariuszem spółki komandytowej. Przedmiotem działalności Zainteresowanego, jak i spółki komandytowej jest działalność developerska. W dniu XX sierpnia 2010 r. Wnioskodawca wniósł aportem do spółki komandytowej:

1. Działki budowlane niezabudowane łącznie z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym.
2. Rozpoczętą inwestycję budowlaną, tj. grunty wraz z rozpoczętą budową budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej (szereg A i C stan surowy otwarty bez pokrycia dachówką, szereg B stan surowy otwarty). Wartość rozpoczętej inwestycji obejmuje również dokumentację projektową, na podstawie której wznoszone były budynki. Spółka komandytowa będzie kontynuować budowę zgodnie z tą dokumentacją. Powierzchnia użytkowa budynków nie przekracza 300,00 m2. Budynki są zaliczane przez Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych do działu 11. Spółka posiada pozwolenie na budowę ww. budynków oraz zgłoszenie rozpoczęcia budowy.
3. Rozpoczętą inwestycję budowlaną, tj. grunty wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym (stopień zaawansowania: rozpoczęty stan zerowy, tj. wykonano wykop szerokoprzestrzenny wraz z odwodnieniem, podkład z chudego betonu pod płytę fundamentów, izolację przeciwwodną w 40%, zbrojenie płyty fundamentowej w 25%). Wartość rozpoczętej inwestycji obejmuje również dokumentację projektową, na podstawie której wznoszone były budynki. Spółka komandytowa będzie kontynuować budowę zgodnie z tą dokumentacją. W projekcie nie ma żadnych lokali użytkowych, tylko mieszkania o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150,00 m2 i garaż wielostanowiskowy podziemny. Budynki są zaliczane przez Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych do działu 11. Spółka posiada pozwolenie na budowę ww. budynków oraz zgłoszenie rozpoczęcia budowy.

Wnioskodawca zastosował przy wniesieniu aportu stawkę podatku VAT 22% dla działek niezabudowanych wniesionych łącznie z dokumentacją i pozwoleniem na budowę opisanych w pkt 1 oraz stawkę podatku VAT 7% dla wniesionych aportem całości rozpoczętych inwestycji budowlanych opisanych w pkt 2 i 3, obejmujących grunt łącznie z dokumentacją i nakładami na budowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportem gruntu niezabudowanego opisanego w pkt 1 prawidłowo opodatkowano stawką VAT 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowano prawidłową stawkę podatku VAT dla opisanej transakcji. Opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22% podlegają grunty niezabudowane, ale przeznaczone pod zabudowę opisane w pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe.

Z uwagi na powyższe, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci gruntu niezabudowanego do spółki prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów – następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wobec powyższego, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdza się, iż opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane 22% stawką podatku są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowej. Przedmiotem jego działalności, jak i spółki komandytowej jest działalność developerska. Zainteresowany wniósł aportem do spółki komandytowej działki budowlane niezabudowane, łącznie z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym.

Wobec powyższego, wniesienie aportem do spółki komandytowej gruntu niezabudowanego, przeznaczonego pod zabudowę mieszkalną wielorodzinną podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 22% – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku w odniesieniu do sprzedaży dokumentacji projektowej dotyczącej przedmiotowej inwestycji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 16 listopada 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia w zakresie:

• opodatkowania wniesienia aportem nieruchomości w postaci gruntu wraz z rozpoczętą budową budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej – Nr ILPP2/443-1339/10-3/MN,
• opodatkowania wniesienia aportem nieruchomości w postaci gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym – Nr ILPP2/443-1339/10-4/MN,
• opodatkowania wniesienia aportem dokumentacji projektowych rozpoczętych budów jako nakładów na budowę – Nr ILPP2/443-1339/10-5/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.